Toxic FRIEND: Czerwone flagi w znajomości

Jak uważać na ludzi oczekujących wyrażania emocji? Czym może objawiać się toxic friend? Jak odczytywać czerwone flagi!

Znajomości bywają różne, te udane okazują się być oparciem na wiele lat. Inne rozpadają się po kilku tygodniach, w spokojnej lub głośnej wymianie zdań. Obudziłem się pewnego dnia i czułem, że trzeba to szybko skończyć, zanim będzie za późno. Mój błąd był jeden – było trzeba uprzejmie się pożegnać, zapominając, że nawet empatyczne osoby, mają swoje nastroje. Dziś opowiem Ci o pewnej relacji, która spadła na mnie jak grom z jasnego nieba. Na czym polega toxic friend i jak sobie z tym radzić? Dołącz do nas w dyskusji.

Nic złego się nie zapowiadało

Będąc na wydarzeniach, lubię poznawać nowych ludzi. Nie było inaczej tym razem, gdy poznałem młodą dziewczynę, która pochwaliła się projektem, który miała realizować. Od razu widziałem, że mi się nie podoba jako kobieta, a jej sposób bycia na dłuższą metę nie będzie mi odpowiadać. Nie szukam też znajomych, z którymi będę widywać się co tydzień, chyba że dobrze się czuję w danym towarzystwie. Nie spodziewałem się, że tę relację będę wspominał jako toxic friend.

Z nią chciałem się zakolegować, ponieważ byłem ciekawy, jak poradzi sobie z marketingowymi wyzwaniami, chociaż nie miała żadnej wiedzy, co podkreślała kilkukrotnie. Widziałem w niej koleżankę, z którą z czasem moglibyśmy widywać się raz na miesiąc, aby porozmawiać o mediach społecznościowych, sprzedaży i innych kwestiach związanych z branżą marketingową.

Nie zauważając czerwonych flag

Jestem przekonany, że o tym mówiłem, ale znajomość poszła w innym kierunku. Zamiast o kwestiach zawodowych, swobodnie przeszliśmy do tematów związkowych, czego żałuję, bo za bardzo się otworzyłem. Nagle zaczęła mnie osaczać, rzucając komentarze typu – ja bym ci tego nie zabraniała / to w związku jest normalne, więc byś to miał.

Czułem się z tym koszmarnie, więc próbowałem delikatnie wyrazić, że nie jestem zainteresowany. Nie rozumiała, że za tłumaczeniem się na zasadzie – robię sobie przerwę od związków, zacznę randkować za 2 lata – nie rozumiała tego, uważając ten plan za absurd, który również jej koleżanka uważa za chore. Nie wiedziałem, że to z czego się zwierzam, trafia do innych uszu. Zostałem zmuszony do wypowiedzenia słów, które wiedziałem, że będą dla niej krzywdzące, a przy tym niezręczne – nie jesteś w moim typie.

Toxic Friend & Pomoc na własną niekorzyść

Po następnych spotkaniach wiedziałem, że lepiej zakończyć te spotkania, ale gdy chciałem to wyrazić, zaczęły padać kolejne wypowiedzi, wymuszające wstrzymanie się z tą decyzją, dotyczące:

• zwierzania się z emocji
• opowiadanie o trudnościach
• proszenie o rozmowy o „smutnych tematach”

To spotkanie było najgorsze, ale z jakiegoś powodu nie miałem serca powiedzieć, co czuję i myślę, bo zaczęła wyrażać wdzięczność za zrozumienie i to, jak wykazuję się empatią. Wracałem ze spotkań z nią coraz bardziej znerwicowany i wysnuty z emocji.

Podczas kolejnego spotkania, zaczęła dopytywać mnie o blog i podcast, prowadząc rozmowę w taki sposób, abym zaczął tłumaczyć się z każdej wypowiedzi oraz myśli. To był pewien rodzaj stalkingu, jakby wykorzystała fakt, że mnie zna i domagała się wyjaśnień. Czułem się niekomfortowo, chciałem uciec, ale z drugiej strony wydawało mi się, że nie robi nic złego.

Mówiłem, że nie chcę o tym rozmawiać, ale nic to nie dawało, więc zacząłem uciekać od niezręcznych pytań, co nie dawało skutku. Ostatnią deską ratunku było prześmiewanie tematów i żartowanie, co sprawdza się przy niezręcznych pytaniach ciotek, które wtrącają nos w nie swoje sprawy.

Co rozumiem przez określenie toxic friend?

Zatrzymajmy się na chwilę. Bardziej znane jako toxic friedship. To relacja, w której więcej oferujesz, niż odbierasz. Niby możesz się wygadać, ale tj. miało to miejsce w moim przypadku, wiązało się to ze słuchaniem analizy „lekarskiej/psychologicznej”, niż faktycznym zrozumieniem – a nikt nie lubi być oceniany, zwłaszcza przez obcą osobę lub taką, którą znasz krótko.

Często w sytuacji toxic friend, przestajemy czuć zaufanie, obawiamy się z czegoś zwierzyć, aby nie poczuć oceniania, zdradzenia sekretów kolejnym osobom czy słuchania opinii na własny temat. Są przypadki, że ludzie, widząc wiadomość lub próbę skontaktowania się, na toxic friends reaguje się obawą, co za próbą kontaktu może się kryć.

Przechodząc do sedna, na myśl o przebywania z bohaterką dzisiejszego tekstu, czułem nienawiść do samego siebie. Nie lubiłem siebie za to, że z nią przebywałem, jak się źle czułem w jej obecności, a przede wszystkim za to, że wielokrotnie chciałem okazać jej brak szacunku, ale powstrzymywało mnie jej spojrzenie i niezrozumienie, co robi nie tak, ale wracając…

Wypominanie, ocenianie, krytykowanie

Tamtego wieczoru wszystko sobie wyjaśniliśmy i wydawało mi się, że jest już w porządku. Przycisnęło mnie dopiero na drugi dzień, gdy uzmysłowiłem sobie, że było odwrotnie. Wydawała się być empatyczna, wyrozumiała i spokojna, więc nie zauważyłem kolejnych czerwonych flag. Ostatnie spotkanie to był koniec szacunku i empatii, który dotychczas jej oferowałem. Przekroczyła moje granice, co postanowiłem wyjaśnić za pośrednictwem wiadomości tekstowych.

Podczas wyjaśniania między nami granic, nie zauważyłem, że to ja musiałem się tłumaczyć, a na moje zarzuty nie otrzymały odpowiedzi. Była ode mnie młodsza, nie znałem jej dobrze, ale wydawała mi się nachalna, domagająca się uwagi i wyprzedzająca sytuacje, jakby chciała zakomunikować kilkukrotnie – mam 21 lat, ale domagam się traktowania mnie jako profesjonalistki, bo jestem o głowę starsza od każdego.

Każdy ma swoje granice

To był kolejny raz w moim życiu, gdy bez skrupułów kobieta mnie aż tak osaczała. Pierwsza dziewczyna poszła z kwitkiem, a druga nękała mnie jeszcze rok (o czym napisałem w książce). W tym przypadku w moich oczach nowa znajoma była dziewczynką. Usiłowała być starsza, mądrzejsza i bardziej zaawansowana w dziedzinie, o której nie miała bladego pojęcia. Myślę, że szukała towarzysza, który spełni jej oczekiwania, tym samym pozwoli sobie na narzucanie potrzeb i oczekiwań.

Miałem słuchać, wspierać, być przyjacielem i tłumaczyć się. Tylko dlatego, że napisałem na Facebooku, że jest mi ciężko, ale nie raczyłem jej o tym wspomnieć, gdy zapytała mnie w wiadomości, czy wszystko w porządku! – to było dziwne, bo nie znam cię i nie chcę się zwierzać? Jakim prawem się tego domagasz?

Inaczej jest, gdy znasz kogoś dłużej, przyjaciel ma prawo się interesować, dopytywać, przyjechać do domu. Dobijać się, gdy jest nam smutno, ale nie obca osoba z wydarzenia, z którą poszło się kilka razy na herbatę i otworzyło w trudnym momencie.

Napatoczyliśmy się na siebie w momencie, gdy jedno i drugie nie miało łatwo zawodowo i rodzinnie. Aczkolwiek, to nie dało obojgu prawa do naciskania na jakąkolwiek przyjaźń. Tym bardziej na tłumaczenie się i wymuszanie wyrażania emocji pod tytułem: możesz się teraz wygadać. – to było złudne poczucie, że może warto się otworzyć? Żałuję, bo próba wyjaśnienia tego obróciła się w wojnę, gdzie jedno i drugie nie chciało słuchać, a mówić.

Co myślisz na ten temat? 🙁 Dołącz do rozmowy w dyskusji poniżej.