Ja lubię jazdę na rowerze, ale nie potrafię jeździć na dłuższe dystanse tylko jedynie zwiedzam najbliższe okolice, oprócz roweru jeszcze lubię skakanka a inne ćwiczenia mnie nudzą i męczą 🙂
Staram się być uprzejma dla innych. A jak jestem oceniana… na pewno różnie. Częściej zapewne pozytywnie, ale tego nigdy nie można być pewnym. Jeśli ktoś obcy ocenia mnie negatywnie, nie mówi mi tego – i może szkoda.
Jesteś uprzejma, więc gdy zwracasz mi uwagę, nie czuję się krytykowany ani oceniany. Jesteś wybitną dyplomatką, więc cieszę się, że miałem okazję Cię poznać. 🙂 W ostatnich latach kilka osób wytłumaczyło mi dlaczego ocenia mnie negatywnie. Dlatego uważam, iż z jednej strony dobrze móc przeanalizować czy ktoś nie ma humorków, czy dzieli się swoją opinią. Mimo wszystko jeśli damy przyzwolenie na wyrażanie innym opinii na własny temat, nie pozostawią na nas suchej nitki, a najczęściej nawet nie potrzebują pozwolenia.
Obrażanie się to w ogóle kiepskie wyjście, niezależnie od płci. Kluczowa jest szczera rozmowa, wyjaśnienie nieporozumienia. Na obrażanie szkoda czasu – do relacji nic specjalnego nie wnosi. 🙂
Też się tak kiedyś czułem. Zacząłem bardziej wychodzić do ludzi, uśmiechać się, wykorzystywać swoje wady do rozbawienia znajomych i wszystko się zmieniło.
Witam, już drugi raz zablokowany został link największego portalu o hokeju http://www.hokej.net, pierwszy raz w styczniu, po 2-3 dniach mi odblokowali. Oczywiście poszło, że ze swojego fanpage (30 tys. lajków) udostępniałem 4 posty w ciągu kilku dni i to uznali za spam, odwołuje się ale na razie cisza a przez konto reklamowe/menadżera nie mogę bo mam zablokowanego …. nie wiem czy przez zwykłe zgłoszenia dostanę odpowiedź ? wysłałem juz chyba z 15 razy i cisza … ktoś coś pomoże ? czy może jakiś kolega co ma opcje czatowania przez menadżera reklam może się tam zapytać o czyjś problem?
Gdy zacząłem inaczej podchodzić do portali społecznościowych, dużo rzadziej zdarzają mi się blokady.
1. Portale społecznościowe nie lubią, gdy kierujemy użytkowników poza ich serwis:
– nie wstawiam linków do bloga, itd.
– ograniczam komunikaty, wskazujące na zaproszenie poza serwis (np. wejdź na blog, przejdź do sklepu),
2. Portale społecznościowe lubią, gdy zostawiamy u nich pieniądze.
– jeśli chcesz docierać do swoich odbiorców, po prostu zapłać, a nie oczekujesz dotarcia do nowych klientów udostępniając ofertę w grupach.
Takim tokiem myślenia kierują się twórcy social-media.
W moim przypadku z zasięgi zostały mocno ucięte, że praktycznie nie opłacam mi się prowadzenie kanałów na Facebooku oraz Instagramie.
Jeśli blokada jest zdejmowana, to już masz powód do radości, ponieważ większość osób, które pytają mnie co zrobić, w ogóle nie mają możliwości wstawienia linku do swojej strony, nawet w Messengerze.
Niestety nic tu nie znalazłam. Tylko że ja już nie wytrzymam. Jedyne czego bym najbardziej pragnęła to drugiej połówki ale to się nie stanie bo dla wszystkich jestem nikim.
Nic co złe, nie trwa wiecznie. Jeśli nadarzy się okazja zamieszkać samej lub w miarę utrzymywać dystans od toksycznych osób, być może warto z takiej okazji skorzystać?
Nigdy mi nie przyszło do głowy, że można szukać marzeń:) U mnie wypływają same, nagle czegoś mocno zapragnę i snuję sobie wizje. Zgadzam się, że trzeba zaplanować jak je spełnić, ale i z tym u mnie cienko, czekałam co życie podsunie i łapałam szanse. I takie absurdalne marzenia, żeby mieszkać w ciepłym miejscu i już nigdy nie marznąć się spełniło, jak i te o podróżach i wiele innych.
Gratuluję spełnionych marzeń! 😀 Wiesz skąd pomysł na książkę ,,Atlas Marzeń”? Patrząc po znajomych, którzy wracając z pracy snując się przez mieszkanie bez większego celu, postanowiłem sporządzić listę zainteresowań, pasji i dyscyplin sportowych, wśród których mogliby wybrać i dzięki nim się realizować. Smutne jest patrzenie na koleżankę lub kolegę, którzy oprócz ekranów telewizorów czy telefonów, nie widzą żadnych perspektyw na życie.
Trochę mylisz marzenia z celami. Bo cel to marzenie z datą realizacji. A marzenie… to tylko marzenie. Że coś chciałbyś i tyle. Żeby zacząć to realizować, musisz zamienić marzenie w cel, potem zaplanować szczegóły i dopiero działać. Co do reszty to zgadzam się prawie w 100%. Prawie, bo u mnie odpada punkt 7. Jestem introwertykiem i raczej nie korzystam z pomocy innych, jeśli już naprawdę nie muszę. Mi właśnie wymieniano okna, bo sam bym tego nie zrobił. Całą resztę remontu robię sam. Wyjdzie jak wyjdzie, ale sam 🙂
Zależy od podejścia, więc być może dlatego inaczej podchodzę do celów, a inaczej do marzeń. Moim zdaniem jeśli np. postanowiłem sobie kupić jakąś płytę winylową, to jest mój cel odłożony w czasie. Jeśli natomiast marzyłem o własnym blogu, który będzie wyglądał w określony przeze mnie sposób, jest to moim marzeniem, aczkolwiek nie mam na celu osiągnąć tego w określonym czasie.
Czasem bywa trudno i trzeba niektóre pasje odłożyć na bok, aczkolwiek masz rację. Odkładanie pasji w nieskończoność nie sprawi, że szybciej je zrealizujemy.
Hejka,
Nie uwzględniłaś jeszcze jednego aspektu sprawy – rodziców. Mnie wychowała Matka, która, napadana w latach40’/50′ za noszenie grubych kalesoniastych rajstop, potrafiła tak się postawić (i wytłumaczyć koleżankom swoje zdanie), że po paru dniach pół szkoły chodziło zima w barchanach.
Ale fakt „dziś prawdziwych rodziców już nie ma”!
Ojjj, nie, nie mogę się z Tobą zgodzić, o ile plec determinuje niektóre rzeczy, tak charakter kształtujemy sobie sami. Nie zazdroszczę mężczyznom, ciesze się, ze jestem kobieta
Bardzo dobrze, że jesteś dumna ze swojej płci. 🙂 Tekst nie miał na celu sprawić, aby ktokolwiek zazdrościł którejkolwiek płci. 😉 Chciałem po prostu wyrazić, za co cenię bycie mężczyzną.
Błędy w fotografowaniu zdarzają się większości z nas, natomiast robienie ich celowo (czyt. dziobki), jest nie tyle co nieprofesjonalne, ale przede wszystkim źle wygląda.
W blogowaniu warto zapoznawać się nie tylko z tworzeniem treści, ich promocją i innymi technicznymi sprawami, ale też z fotografią, bo np. prowadzenie kanałów social-media bez własnych zdjęć, jest mało skuteczne.
To prawda, regularność jest istotna, aczkolwiek jakość publikowanych treści także. Dlatego czasem autorzy publikują rzadziej, ale stawiają na konkret. 🙂 Później ktoś kto przegląda ostatnie treści, ma konkrety, a nie zapychacze. 😉 Zgadzasz się ze mną?
Jestem pozytywnie zaskoczony wpisami Pań pod artykułem. Przywracacie mi wiarę w Wasza płeć 🙂
U mnie musiałem i muszę cały czas uczyć kobiety pokory.
Niestety gdzieś w społeczeństwie tkwi przekonanie, że kobietę się wynosi na piedestal, a mężczyzna powinien się cieszyć, że w ogóle na niego spojrzała…
U nas potrafimy oboje wynieść się ponad męska dumę i kobiecy foch, ale to musi ludziom na sobie zależeć. Jeśli ktoś tkwi w związku z braku laku, to nikt nie będzie się wysilał.
Panowie, nie pozostaje nic innego, jak wyrażanie głośno protestu przeciwko emocjonalnej manipulacji. I może to być trudne, ale też obalanie rzekomej „niemęskości” która najczęściej wiąże się z achowaniem, które kobiecie nie pasują a nie są krzywdzące. Bo np bicie kobiety jest niemęski, ale np uderzenie mężczyzny też jest niekobiece 😉
Czasem myślę, że wystarczyłoby traktowanie drugiej osoby po ludzku bez względu na płeć i bez szukania okazji na ugrania dla siebie więcej.
Kiedyś wybrałem kobietę, którą trudno było czegokolwiek nauczyć. Są po prostu takie, które ze względu na środowisko w którym dorastały i z powodu wyrobionych nawyków, po prostu się nie zmienią.
Nie za bardzo rozumiem takie stwierdzenia, że to kobieta rządzi, albo mężczyzna, nigdy nie weszłabym w związek bez prawdziwego partnerstwa, równych praw i obowiązków.
Widzisz, a jednak mówią co innego, a w relacji z partnerem zachowują się w inny sposób. Tak jakby wstydem był fakt, że mężczyźni sobie radzą w innych kwestiach, a kobiety w innych.
Nie jestem za tym, aby załatwiać sprawy przemocą. Mam na myśli to, że niektóre kobiety za dużo sobie pozwalają, uważają siebie za niewiadomo kogo, poniżając ukochanego do takiego stopnia, że w końcu facet może pęknąć i niestety nie wytrzymać.
Urszula Grabczyk
19 czerwca 2020 at 16:45 Odpowiedz
Brakuje takich treści. Dlaczego zapominamy o mężczyznach czy już nie liczy się nic oprócz kobiecych oczekiwań?
Jak dla mnie, 100% racji: szanujmy się wzajemnie i próbujmy się wzajemnie zrozumieć, bez względu na wiek. Poza tym uważam, że dorosły powinien choć od czasu do czasu przypominać sobie własne dzieciństwo. Zastanowił mnie natomiast fragment dotyczący rodzeństwa… bo uważam, że, jakkolwiek dziecko ma prawo do swoich marzeń, więc może chcieć braciszka czy siostrzyczki, jego zdanie nie powinno mieć decydującego znaczenia. Bo ono raczej nie rozumie, z czym mogą wiązać się ciąża i poród i, w szczególnych przypadkach – czym mogą grozić. Nie wie, że to nie jest tak proste jak, powiedzmy, kupienie mu kolejnej zabawki. Moim zdaniem dziecko (drugie czy kolejne) nie powinno być „prezentem” kobiety dla pierwszego dziecka czy też dla mężczyzny; to powinno wynikać z przemyślanej decyzji obojga rodziców (moim zdaniem głównie matki, bo przecież to ona będzie przez to wszystko przechodzić).
Jeśli robię coś, co wymaga dużego skupienia, to najczęściej włączam radio, niech coś gra w tle. Najchętniej słucham oper i musicali, ale taka muzyka nie nadaje się „do kotleta”, wolę wtedy muzykę instrumentalną, no, ewentualnie pop.
Ja mam coś do obu płci,jestem kobietom i muszę przyznać że nie lubię kobiet,bo dla mnie gadają o samych głupotach i mało istotnych rzeczach.
Często robią emocjonalne zadymy o byle co, z wiekiem boją się więcej rzeczy,niby jesteśmy mądrzejsze,ale jakby to powiedzieć.
Życie kobiet jest bardzo nudne.
Dodatkowo nie ufam na 100 % żadnej kobiecie bo potrafi niby mnie pocieszyć a później iść i obgadać
Niby mi chce dać dobrą radę,ale między wierszami jest toksyczna krytyka.
Rozmawiać wolę z typowymi mężczyznami,którzy są na mnie otwarci i nie mają wymagań bym w sposób kobiecy postrzegała świat,taki który próbuje mnie zmienić ucinać z nim rozmowę od razu ,wolę rozmawiać o muzyce w sensie technicznym.
Lubię gadać o polityce,lubię mówić o tym co się dzieje na świecie,lubię śmiać się z chamskich tekstów i je rzucać (mam kilku takich przyjaciół)
Lubię rozmawiać o nowych grach,telefonach.
Lubię czasami intelektualnie rywalizować,co jest źle odbierana przez inne kobiety kiedy są w naszym towarzystwie. Najbardziej zazdroszczę mężczyznom tego że całe życie mogą być beztroscy,że nie muszą za wiele myśleć,że mają więcej możliwości w życiu.
Że mają więcej wsparcia ze strony społeczeństwa a jednocześnie denerwuje mnie to że z tego powodu myślą że są tacy samodzielni.
I nie lubię w obydwóch płciach tego iż wiem,że kiedy upadnę. To będę całkowicie zdana sama na siebie.
Bo kobieta od kobiety się odwraca przez nawet najmniejszy błąd i również potrafi odwrócić mężczyzn. A ci mężczyzni którzy nie zostaną odwróceni przez inne kobiety. Odwrócą się bo widocznie byłam słaba i sobie zasłużyłam,a oni nie mogą tracić swojego beztroskiego czasu na jakąś tam nie normalną typiarę.
Ciężko mi powiedzieć, czy mężczyźni też są aż tak toksyczni. Na pewno w jakimś stopniu się wywyższają nad kumplami, ale w męskim gronie to bardziej po nas spływa i mniej chcemy wtrącać się w czyjeś sprawy, niż kobiety.
Najgorzej to wprowadzić się w stan pętli zadaniowej, nie dać czasu na odpoczynek, warto sobie uświadomić, że zawsze jest coś do zrobienia, dlatego zawsze trzeba dać czas organizmowi na regenerację.
Masz rację. Nie można być produktywnym cały czas. Moim słowem na 2020 rok jest – odpuścić. Nie mam po prostu siły robić więcej i się zmuszać do podnoszenia sobie poprzeczki.
Super! Bardzo mądry artykuł! Uważałabym tylko z traktowaniem dziecka jak przyjaciela. Chociaż na szczęście pojawiło się tutaj określenie „młodszy przyjaciel”. Dziecko mimo wszystko pozostaje dzieckiem i powinniśmy o tym pamiętać, żeby nie pójść za daleko i np. nie zacząć obarczać dziecka naszymi dorosłymi problemami, które mogą być dla niego przytłaczające. Bardzo podobają mi się te fragmenty o wysłuchiwaniu dziecka, wielu dorosłych o tym zapomina, myśli, że to jego rolą jest mówienie i prawienie morałów. A czasem dziecko musi samo do pewnych spraw dojrzeć i samo pewne rzeczy przerobić, a my jako dorośli musimy je przede wszystkim w tym wspierać. 🙂
Dzięki! 🙂 Nie miałem na myśli obarczania dziecka problemami dorosłych, ponieważ moim zdaniem dziecko bardziej się przejmuje, trudniej mu się ustosunkować do sytuacji i przede wszystkim dzieciństwo jest czasem beztroski.
Oj tak, ludzie bardzo lubią się wtrącać i komentować nie swoje życie, czepiają się ubranych psiaków, ale i ubranych dzieci i wielu innych, byleby tylko dopiec :/
Niestety w dzisiejszym świecie łatwo o nadmierne poddanie się impulsom, które potem powodują spore przemęczenie psychiczne, a to przeradza się w fizyczne. Najgorsze jest wtedy błędne koło nakładających się obowiązków, które w efekcie staje się „nie mam na nic siły bo mam TYLEEEEE zaległości” (lub za dużo zaplanowane na raz). Z jednej strony chcemy z tego wyjść, a z drugiej ciagle wpadamy w te pułapkę nadmiernego wypychania sobie czasu i głowy różnymi rzeczami… szczególnie teraz, gdy od ciągłego siedzenia w domu można poprosru zwariować lub dostać depresji.
Najprostsza rzecz jaką można zrobić to „zamknąć wszystko” i zrobić sobie tydzien przerwy od wszystkiego, a następnie dużo lepiej rozplanowywać czas i 5x sie zastanowić zanim doda się do grafiku cokolwiek.
Od gimnazjum podnoszę sobie poprzeczkę, dążąc po wiele różnych rzeczy, których osiągnięcie wysysa wszystkie soki. Żebym jeszcze w tym biegu robił odpoczynki, ale czasem po prostu nie potrafię… 🙁
Nie wszystko jesteśmy w stanie odłożyć, ale wiesz jak jest… Narzucasz sobie ambicji, że chcesz zdobyć największe góry świata, a okazuje się, że psychicznie nie jesteś w stanie wyjść z łóżka.
Mam fajna pracę w szkole, ale z tego nie da się…opłacić rachunków o kredytu.Straciłam pracę poza szkołą.Na rynku…bez ukonczonej psychoterapii nie istnieje …na sprzątanie komuś jestem za stara…Skarbowy chce dopłat, kredyt nie pyta, zdrowie się posypalo…
Wiesz… Współczuję i nawet jeśli trudno w to uwierzyć, bardzo Cię rozumiem. Ten tekst pisałem jako nastolatek, gdy dobijały mnie sytuacje, gdy gnębiono mnie w szkole. Treść została napisana pod wpływem zupełnie innych emocji, aczkolwiek dzięki temu się nie poddaję i wierzę w to, że kiedyś będzie dobrze.
Dobre zestawienie z fantastycznymi, mega profesjonalnymi blogami. Faktycznie warto te adresy znać. Ogólnie w blogosferze można znaleźć wiele perełek i świetnych twórców, którzy piszą z ogromną pasją 🙂
Dzięki, że szczerze podzieliłeś się tym, co przeżywasz.
Myślę, że wiele osób jest przemęczonych wewnętrznie, nie mają celu a być moze, nie mają po prostu nadziei na żadną, nawet najbliższą przyszłość? Mnie też to kiedyś dopadło. Wtedy bardziej przylgnęłam do Boga i dziś mam takie nastawienie, że wszystko, co robię (nawet najbardziej pomału i nieporadnie) robię na Jego chwałę, że Bóg nie jest moim szefem i nie stoi nade mną, czekając aż pozmywam wszystkie naczynia w zlewie, zrobię dwudaniowy obiad i zaprojektuję firanki, a po trzecie – ucze się (bo to jest proces) żyć wg Jego planów, Jego serca – rozpoznaję , co mam w danym dniu zrobić ; czy pisac, czy więcej czytać, czy rozmawiać z ludźmi; z kim na przykład. I pozwalam się zaskakiwać również 😉
Bardzo fajny wpis opisujący bardzo dobrą książkę dotyczącą pisania, które ma się przekuwać na monety :). Grunt by przy pisaniu pod użytkownika, też pamiętać o tym, że trzeba do niego dotrzeć, nie tylko mentalnie, ale żeby mógł odnaleźć artykuł. W tym celu warto zadbać o podstawowe aspekty SEO dotyczące optymalizacji treści, jak między innymi obecność i hierarchia nagłówków. Pozdrawiam.
SEO jest istotne, ale jeśli już mamy stawiać na pozycjonowanie, to lepiej skupić się na tym, aby treść wyczerpywała temat, była aktualizowana z nowymi wnioskami i przemyśleniami i przede wszystkim, żeby informacje w niej zawarte były zweryfikowane i/lub nie krzywdziły. 🙂
Myślę że w przypadku mężczyzn może być podobnie, nie tylko kobiety domagają się dowodów miłości i chcą być kochane, poprzez to narzucają się czasem nieodpowiednim mężczyznom. Zdarza się że i mężczyzna który wcześniej miał podobne doświadczenia związane z prześladowaniem, wyśmiewaniem to również kiedy spotka kobietę która mu się podoba to chce aby ona go pokochała takim jakim jest 🙂
Pomóżcie mi sie zajebac bo juz nie moge wytrzymac, czesto mam same negatywne mysli o tym co mi zrobili ludzie, jakie zachowania mi wpoili, jakie swinstwa kazali robic i na dodatek w ogole nie moge sie zmienic, to trwa juz latami!!!
Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć Ci, że zauważyłem iż po ludziach spływa to, co komu powiedzieli. Wielokrotnie zauważałem, że tylko ja rozpamiętuję i się tym przejmuję. Dziś potrafię odpowiedzieć i nie przejmować się tym, co kto pomyśli.
Poza tym staram się egzekwować swój punkt widzenia i ćwiczyć asertywność, co również trwa od lat. Dziś jeśli coś mi się nie podoba lub po prostu nie chcę robić, kategorycznie odmawiam i po prostu nie robię.
Bardzo ciekawy artykuł. Gdybym mogła jednak zwrócić uwagę na jedna rzecz, która kłuje mnie w oczy. Nie pisze się „wrodzy” tylko „wrogowie”. Pozdrawiam ciepło!
Przeszedłem to, dawno temu, ale jednak. Podstawówka – to był straszny okres w moim życiu, dopiero po latach dociera do mnie jednak jakie szkody mi to wyrządziło. A chodziło dokładnie o to samo – o poniżanie, znęcanie się, prześladowanie, bicie, zastraszanie, wyśmiewanie – tak jakbym miał jakiś magnes na wszelkich szkolnych psychopatów, albo na plecach napisane ‚możesz mnie czołgać do woli, nie oddam’.
Niestety oprócz tego że była w mojej szkole dość duża grupa oprawców, spadochroniarzy co kiblowali po 2 lata i upodobali sobie prześladowanie takich jak ja, to jeszcze doszedł jeden nauczyciel który również swoje kompleksy leczył poniżaniem mnie przy całej klasie.
A jakie efekty – ano takie że nabawiłem się chorobliwej nieśmiałości, potem fobii społecznej, całkowicie straciłem poczucie własnej wartości i przestałem rozwijać jak normalny młody człowiek. Nie miałem odwagi poprosić o pomoc a nauczyciele w szkole którzy widzieli na własne oczy co się dzieje – postanowili patrzeć gdzieś indziej. Rodzice – hm, nie wiem nawet co myśleć o nich, czy naprawdę nic nie wiedzieli i nic nie podejrzewali, ja też ze wstydu że jestem tak słaby i daję się tak gnoić nie chwaliłem się tym co mnie spotyka.
Dziś jakoś żyję, ale patrząc wstecz chce mi się wyć z żalu, bo całe moje dorosłe życie to było udawanie że nic się nie stało, że jestem normalnym człowiekiem, ale w środku czuję że w wielkim stopniu nadal pozostałem tym prześladowanym, zastraszanym dzieckiem które już zawsze będzie się czuło tym gorszym człowiekiem, tym który na nic dobrego nie zasługuje bo po prostu jest nic nie wart. I nic nie pomoże mówienie że wcale tak nie jest, to jest jak wypalone żelazem znamię, znak na duszy.
I wcale nie uważam że przyłączanie się do oprawców i obracanie poniżania w żart jest dobre – niby działa, śmieję się z siebie razem z nimi, ale tak naprawdę sam siebie wyśmiewam, sam siebie poniżam twierdząć że to deszcz pada gdy na mnie plują. Uważam że dziecku w takiej sytuacji potrzebna jest pomoc kogoś silniejszego, kogoś kto nie poddaje się zastraszaniu ani nie ulega chęci dowalenia slabszemu razem ze stadem. Kogoś kto pokaże jasno że nie jesteś śmieciem tylko człowiekiem. Ja takiego kogoś nie znalazłem. Nie da się moim zdaniem samemu wyciągnąć z tego bagna, tak więc podziwiam że sam jakoś sobie z tym poradziłeś – może miałeś jednak kogoś kto podał Ci rękę kiedy była bardzo potrzebna. Ja – niby sobie poradziłem, a tak naprawdę wydoroślałem i żyję na pozór normalnie – natomiast wewnątrz mam cały czas ten zniszczony kawałek siebie który czuje tylko krzywdę, poniżenie i wstyd i nie pozwala mi być w pełni człowiekiem.
Szczegółowo opisałeś emocje i wewnętrzne myśli. Kropka w kropkę czułem to samo, chociaż stawałem do walki, odpowiadając na niektóre zaczepki, żeby nie wszyscy czuli, że mogą mną pomiatać.
„faceci impulsywnie podejmują decyzję o związku” z moich kobiecych obserwacji wynika zupełnie na odwrót, myślę że faceci nie chcą się tak szybko wiązać z kimś jednym na stałe, ewentualnie są jeszcze tacy którzy jak zaliczą wpadkę to biorą na barki odpowiedzialność za rodzinę i wtedy dopiero podejmują decyzję o związku 😉
Ja osobiście bardzo negatywnie wspominam gimnazjum, ogólnie szkoła zniszczyła mi życie. Byłem w podstawówce ofiarą i potem w gimnazjum. Potem z ogromnymi problemami psychicznymi poszedłem do zawodówki wieczorowej, ledwo ją skończyłem, nie byłem w stanie się nawet uczyć. Popadłem w narkomanię i do 25 roku życia, byłem prawie cały czas na jakimś narkotyku, dla mnie było to lepsze życie, niż ból którego pozbyć się nie mogłem. Obecnie mam 30 lat i jestem zniszczony, nawet w połowie siwy. Oczywiście żyje mi się teraz całkiem dobrze, nie mam praktycznie znajomych, pracuje i nie jest dramatycznie finansowo, ale żeby pójść do szkoły, nawet dla dorosłych i zdobyć wykształcenie, nie jestem w stanie, wystarczy że przejdę obok szkoły, to moje serce tak szybko bije i czuję jakbym miał zaraz stracić przytomność.
Niestety nikt tego nie rozumiał, nawet nauczyciele ignorowali np. w zawodówce też byłem ofiarą, nie wiem czemu, może byłem za spokojny i odizolowany, ale co do sytuacji. Ktoś mnie rzucał papierami z tyłu, ja byłem w pierwszym rzędzie, nauczyciel wiedział, że to nie ja śmieciem i na dodatek kazał powiedzieć kto to, ja nie dość nie wiedziałem, bo ich było z 10 z tyłu, to ja miałem zbierać, bo inaczej ja miałem dostać uwagę do dziennika. I tak właśnie moje życie wyglądało, nawet jeśli to ja byłem ofiarą, to nauczyciele też się znęcali. Do tej pory nienawidzę ludzi i nie potrafię ukazywać empatii. Nie ważne co lub komu się stanie, jest dla mnie to kompletnie obojętne, ani to dla mnie nie radosne, ani mnie nie smuci, zero emocji.
Teraz mi żyje się o wiele łatwiej i nigdy nie chciałbym powrotu do przeszłości, nawet jeśli byłbym bezdomnym, to wolałbym spać na ławkach i w parkach, niż jeszcze raz mieć styczność że szkołą.
Wiem co masz na myśli. Po dziś dzień też ciężko spojrzeć mi w oczy ludzi i potraktować ich w porządku. Dlatego doceniam tych, którzy są prawdziwi i warci zaufania. Przed doświadczenia w szkole unikam ludzi i niechętnie podejmuje się utrzymywania kontaktu z obcymi. Nawet jeśli ktoś ze znajomych podpadnie mi w najmniejszym stopniu, jest mało prawdopodobne, że odbuduje moje zaufanie.
To są efekty gnębienia i psychicznego wykańczania człowieka. Jeśli byś chciał pogadać, napisz do mnie przez formularz kontaktowy. Mam nadzieję, że do usłyszenia! 🙂
Myślę, że bez względu na płeć trzeba po prostu szanować siebie nawzajem i nie traktować z góry. Relacje partnerskie dużo dłużej utrzymują się, gdy wszyscy siebie szanują.
Przyjaźń i szacunek w relacji jest niezwykle ważna. Tekst odnosi się do osób, które po prostu z góry narzucają cechy płci przeciwnej. Nawet jeśli nam przeszkadzają, dzięki nim się różnimy i nie jest nudno w związku. 🙂
Zobacz ile młodych ludzi się tnie i popełnia przez to samobójstwa… Jak wielu popada w kłopoty, narkotyki i złe towarzystwo. Większość później całe życie ma problemy z zaufaniem i budowaniem relacji z ludźmi.
Nie byłem w takiej sytuacji i nie jestem od doradzania, co kto powinien zrobić. Blog służy jako miejsce, w którym dzielę się swoimi przemyśleniami oraz doświadczeniami. Nie jestem też psychologiem, terapeutą ani kimś, kto chce narzucać innym swoje zdanie. Cieszę się, gdy moje publikacje pomagają ludziom, którzy czują się dzięki nim lepiej. To piękne móc wykorzystywać Internet do dobrych czynów.
Gdy byłem dzieckiem, widziałem co czują rówieśnicy, których rodzice umarli. Przyjaźniłem się z tymi, którzy trafili do domu dziecka, ponieważ byli zaniedbywani przez rodziców. Dziś są rodzicami, którzy codziennie pracują na to, aby ich dzieci miały szczęśliwe życie.
Ja nie miałam siły żeby skończyć ze sobą szybko, próbowałam ale nie umiałam…
Teraz umieram powoli, ja ta w środku umarła dawno s teraz od miesiąca za dzień amfa na noc zolpigen i alko, nie pamiętam żadnego wieczoru od miesiąca, mój mózg już nie pracuje serce powoli już też wymieka…
Napisałem do Ciebie prywatnie poprzez e-mail. 🙂 Sprawdź proszę czy jest na skrzynce.
Jeśli możesz mi odpowiedzieć, byłbym wdzięczny. Nie mam takich problemów, żeby w taki sposób działać, ale jeśli chcesz możemy poszukać rozwiązań, które pomogłyby Ci w tym trudnym czasie.
Zgadzam się z tym, że niedoszli samobójcy w ostatniej chwili doceniają swoje życie. Gdy przedawkowałam tabletki, organizm zaczął wariować – spanikowałam. Zrozumiałam, że może nie mam rodziny ale mam przyjaciół i to oni są moja rodzina. Nagle wszystkie problemy wydawały się do rozwiązania. Na czworakach doszłam do WC i próbowałam wymiotować. Poprosiłam o wezwanie karetki moją sąsiadkę. Nigdy tak nie cieszyłam się życiem jak po wyjściu ze szpitala. Minus taki, że tą akcją „zepsułam” sobie serce i czasem szwankuje, ale zmądrzałam i pomimo że jest ciężko i często myślę o tym, aby ze sobą skończyć to milion razy się zastanowię. Nikt nie obiecywał, że życie będzie łatwe. A myślę, że im trudniej tym większa duma nas rozpiera 🙂
Dziękuję za ten artykuł. Wezmę go sobie do serca 🙂
Dziękuję za podzielenie się ze mną swoją historią. 🙂 Cieszę się, że tekst Cię w jakiś sposób zainspirował. Również mam słabe serce, ale nie poddaję się gdy pojawiają się przede mną przeszkody. Bywają dni, że jest ciężko, ale to wyzwania, którym po prostu czasem trzeba stawić czoło.
Myślę że najważniejsze jest zdroworozsądkowe podejście. Nie chodzi o płeć, ale o to, że każdy z nas jest innym człowiekiem i inaczej radzi sobie z pewnymi sytuacjami. Jako ludzie jesteśmy równi, ale jako odmienne płcie uzupełniamy się. I tym warto się kierować 🙂
Gdyby moja partnerka była taka jak ja, zupełnie niczego nie nauczylibyśmy się od siebie. To jest właśnie fantastyczne, różnice, które wyróżniają nas między sobą. 😀
Przez wiele lat bylam wysmiwana w szkole .Bylam zbyt niesmiala by sie im przeciwstawic. Dzis smieje sie im w twarz.Bardzo zalosni z nich ludzie.Swietny wpis. Zapraszam na moj blog: https://historiauczy.pl/2020/04/07/zaczynamy/
Mogłem rozmawiać z nimi, ale bywały też momenty, że po prostu nie chciałem rozmawiać, a się wykrzyczeć, a muzyka której słucham nie specjalnie im pasowała.
Kobiety są wielozadaniowe, potrafią robić kilka rzeczy na raz, natomiast mężczyzna musi skupić się na jednej rzeczy, wykonać ją i przejść do następnego zadania 😉 ogólnie w związkach partnerzy powinni dzielić się obowiązkami i o ile w młodszych pokoleniach już kobieta i mężczyzna dzielą się obowiązkami, to niestety w pokoleniu naszych dziadków i rodziców dominuje że mężczyzna wyłącznie zarabia na dom, a kobieta zajmuje się całą resztą 🙂
Nie zawsze tak jest. Znam wielu mężczyzn, którzy potrafią skupić się na wielu zadaniach jednocześnie, chociaż najczęściej wolą zrobić jedno i następnie przejść do następnego. Moim zdaniem to bardziej kwestia rozsądku, niż umiejętności.
Ja mam ratlerka suczkę i też gdy pada deszcz, bądź jest zimno ubieram w kurtkę (ma już 3 kurtki, chociaż butów nie ma). Najczęściej mnie denerwują uwagi sąsiadów, którzy zwracają nam uwagę, jakbyśmy tylko my powinni po niej sprzątać, gdzie inni nawet nie sprzątają, a mają znacznie większe psy.
Taka rozłąka jest świetnym testem dla związku, jeżeli para pasuje do siebie to ocena z testu będzie pozytywna:) nawet w przypadku dłuższych stażem związków czasem potrzebna jest chwila rozłąki, aby pobyć sam ze sobą 🙂
Powiem Ci szczerze, że rozłąka na tak długi czas, ma swoje zalety. Możemy zweryfikować jak bardzo ktoś nas potrzebuje i czy faktycznie jesteśmy w stanie żyć bez możliwości regularnego spotykania.
W domu można robić wiele rzeczy, zależy od tego na co mamy ochotę, czytać książki, oglądać filmy, słuchać muzyki, gotować, piec, ćwiczyć, skakać na skakance, uczyć się itd.
Ciekawa zależność – niektórzy cały rok do nikogo nie wychodzą, ale jak nagle się im zabroni, okazuje się, że „od zawsze” byli towarzyscy, usportowieni i chętnie spędzali czas poza domem… :/
Czytanie książek, origami, wyplatanie bransoletek makramowych, szycie, ozdabianie pudełek (czy nawet robienie pudełek które można potem ozdobić) materiałem lub papierami kolorowymi lub czym się tylko da, wyplatanie z papierowej wikliny, tworzenie biżuterii, kolorowanie kolorowanek antystresowych dla dorosłych, rysowanie, malowanie (farbami akrylowymi, olejnymi, akwarelowymi, na płótnie, na kartce, pastelami suchym lub olejnymi), pieczenie, modelowanie z modeliny (lub innej masy), decoupage, quilling, owijanie papierowej wikliny wełną i formowanie w kształty a następnie w naczynia – no tyle jest rzeczy tak bardzo ciekawych, które można stworzyć, że chyba nieskończona ilość! Jak mi ktoś mówi, że tak trzy dni to fajnie, ale potem to co tu robić w domu, to chce mi się krzyczeć: „daj mi swój czas!!” bo ja miałbym co w domu robić do emerytury, a nie tylko marne 2-3 tygodnie 😉
Anna ma niebywały talent naprawdę to w jaki sposób maluje twarze jest po prostu fenomenalny. ❤️ Sprawdziłam jej Instagrama i jestem po prostu pod wrażeniem! 😯
Co do e-booka kupiłam i zamierzam dzisiaj przeczytać Jak tylko to zrobię to od razu się skontaktuje żeby podzielić się swoimi odczuciami. 🙂 Pozdrawiam!
Witam ,znalazłam blog przez przypadek na ddob i nie żałuje ! Z obawy że zgubię go w gąszczu spamu staram się przeczytać wszystkie ciekawe artykuły teraz ,naprawdę interesujące i przydatne treści. Powodzenia życzę 🙂
Witam znalazłam twojego bloga dzięki ddob i nie żałuje ! Bardzo mi się tu podoba i z obawy że utracę go w gąszczu spamu próbuje od razu przeczytać dostępne artykuły ,bardzo ciekawe i przydatne treści 🙂
Zmagam się z fobią już czwarty rok. Tabletki dużo mi pomogły, a studia stały się moją psychoterapią. Jestem teraz na trzecim roku licencjatu i poczyniłem olbrzymie postępy. Przynajmniej tak mi się wydaje. Jest jednak pewna rzecz, która nadal mnie rozczarowuje i przyprawia o ból w sercu – samotność. Mam znajomych na studiach, ale wiem, że gdy zdam licencjat i zaczną się wakacje, to ci wszyscy ludzie odejdą z mojego życia na zawsze. Zawsze tak jest – wpierw obiecujemy sobie, że zachowamy kontakt, a potem życie zmusza nas do rozstania na wieki wieków. Nie żebym miał żal do tych osób, los jest po prostu złośliwy i tyle.
Moje problemy zaczęły się od tego, że jedyni przyjaciele, jakich miałem w rodzinnym mieście mnie opuścili. Potem coraz bardziej doskwierało mi to, że ludzie gapią się na mnie na ulicy i to z czasem urosło do rangi nerwicy. Byłem załamany, przerażony… ale się nie poddałem. Sam siebie zawlokłem do psychiatry, rozmawiałem z psychologiem, a miesiąc przed rozpoczęciem studiów zacząłem brać Mozarin.
Widzicie, problem polega na tym, że czuję jakbym wpadł w błędne koło. Ludzie są przyczyną moich problemów i tylko ludzie mogą mnie uleczyć. Jestem człowiekiem bardzo małej wiary i miałem w życiu dwa ideały – przyjaźni i miłości. Co do tego drugiego to zawsze miałem pecha, ale nawet tu na krótką chwilę fortuna się odwróciła… tylko po to, żeby się okazało, że osoba, z którą jestem wcale mnie nie kocha, że jest toksyczna, a wszystkie moje starania były na marne.
Straciłem wiarę w trwałość związków, w trwałość przyjaźni nie udało mi się odzyskać i nic nie zapowiada, by było inaczej.
Nadal boję się wielu rzeczy – boję się pójść do pracy, boję się swojej przyszłości, jestem jak dziecko we mgle, a świat jawi mi się jak jedno wielkie siedlisko zła (ostatnimi czasy mocno przejąłem się pewnymi sytuacjami politycznymi).
Po zerwaniu byłem cholernie załamany i zniszczyłem przez to przyjaźń z pewną osobą. Zachowałem się tak podle, że do tej pory się do mnie nie odzywa (jakieś 3-4 tygodnie).
Zazdroszczę ludziom ich szczęścia, jestem ostatnimi czasy smutny bez powodu. Jestem w rozsypce. Wystarczy, że upiję się w samotności i przygnębienie staje się nie do zniesienia. Przeraża mnie ile złych rzeczy tkwi w mojej głowie. Ostatnimi czasy myślałem nawet o samobójstwie, ale dla stuprocentowego ateisty jest bardziej przerażające niż może się wydawać. Myślałem o tym, ale nie poważnie. Nie potrafię myśleć o tym poważnie.
Boję się o samego siebie. Są chwile, kiedy jestem zdecydowany odciąć się od wszystkich, wymazać wszystko, żyć sam ze sobą. Może dorosłość to znaczy samotność? Ale jestem tu, piszę do Was, więc… chyba sam do końca w to nie wierzę. I nie chcę wierzyć.
Cześć Emilu G.
Mam na imię Agnieszka. Napisałeś, że boisz się ludzi, ich spojrzeń i jak sądze tego co o Tobie myślą. Potrzebujesz ludzi a jednocześnie przerażają Cię. Osoby na których Ci zależy opuszczają Cię, składają obietnice bez pokrycia. Smutek, który topisz w alkoholu nie przemija.
Czy osoba z którą przyjaźniłeś się, to kobieta?
Dlaczego boisz się siebie?
Z jaką fobią się zmagasz?
Andrzej Radkowski
1 kwietnia 2020 at 18:18 Odpowiedz
Okladka bardzo ladna do tego podoba mi sie pomysl. Mam kilka pytan ale skieruje je juz w prywatnej wiadomosci. Prosze abys odpowiedzial mi do konca dnia
Gdy tylko odczytałem komentarz, przeszedłem na pocztę i przy okazji odpowiedziałem na pozostałe wiadomości. 🙂 Jeśli będziesz miał jeszcze jakieś pytania, pisz śmiało. Postaram się odpisać jak najszybciej.
Na pryma aprilis zrobiłam obiad, a następnie schowałam cały zapas papieru toaletowego. Padło na męża więc zaniosłam mu jeden listek papieru, a potem tak samo dzieciakom. Myślę że w okresie kwarantanny to i tak kreatywnie
Myślę, że los mógł w Twoim przypadku zagrać nieczystymi kartami. Nie przejmuj się, nie poddawaj i walcz o siebie. Uwierz mi, warto spełniać swoje marzenia, realizować się i żyć dla samej siebie. 🙂 Jeśli chcesz pisz śmiało, chętnie z Tobą porozmawiam.
Patryk Tarachoń – Jakie marzenia hahahaha co Ty piszesz. Nie rozumiesz, że pisząc takie głupoty tylko ludzi wk****sz? Tutaj wchodzą ludzie jak ja dla których NIE MA już ratunku i spójrzmy prawdzie w oczy – jak ktoś jest zerem to jest zerem i prędzej dałbym takiej osobie pistolet niż miałbym kłamać. Mnie też okłamują że będzie dobrze, że im na mnie zależy – a nie potrafią tego udowodnić choćby gdy prosiłem o rozmowę to imprezy, biznesy i bogatsi i bardziej znani koledzy są fajniejsi bo mają hajs i są znani a ktoś kto kiedyś jechał przez pół polski by odwiedzić chorego człowieka w szpitalu jest nikim bo nic nie ma i skoro nawet rodzice mnie oddalli do domu dziecka to znaczy że coś jest na rzeczy. To usłyszałem od osoby do której jechałem. ” Ty nawet samochodu nie masz” – słyszałem. Teraz mam tylko jedno w głowie – żądza mordu na samym sobie. Śmierć to prawdziwa wolność – żadnych rodziców, „znajomych”, udawanych związków dla pieniędzy, podatków i polityków. Żadnych celebrytów, którzy są mili i fajni tylko gdy kamera ich filmuje a potem „dobra weź już wy****dalaj bo jest późno i tak nie dam Ci pracy” to słyszę od ludzi dla których kiedyś byłem w stanie zrobić dużo dzisiaj – zdałem sobie sprawę że zrobiłem z siebie tanią zabawkę do wykorzystywania – oni odnieśli sukcesy a Ty wypierdalaj bo jeszcze się okaże że są niesamodzielnymi oszustami – taka prawda. Przyjaźń nie istnieje bo każdy w ekstremalnej sytuacji Cię wydyma – wiem bo sam tak robię. Traktuję wszystkich jak gówno bez wyjątku – tylko niszczyć by zaznać zemsty przed samobójstwem. Przyjemność mi sprawia niszczenie związków – niech kurwy cierpią jak ja. Chuj że ich nie znam – mają ciepieć. Czekam aż mnie znajdą i zabiją – będzie bolało ale chuj z tym, broni palnej nie mam może to I dobrze. Szkoda że Moja rodzina nie wyginęła podczas wojny to bym się nie urodził. Gdy to przeczytacie możliwe że będę martwy. Czekam właśnie z krzesłem taśmą i nożem na nich. Wiem że to zrobią bo specjalnie z nimi zadarłem. Patologia z więzienia nie zna litości – mam pewnie mniej niż dobę życia. Nareszcie. Nie boję się. Ludzie to rzeczy, kukiełki.
Masz rację, nie można liczyć na ludzi. Przyjaciele są gdy niesiesz pomoc, a później zostawią Cię gdy poczujesz dno. Dlatego nie chcę dawać takim osobom satysfakcji, biorąc na siebie obowiązki, spełniając swoje marzenia i nie oglądając się za nikim, oprócz siebie. Pamiętam aby nie zachowywać się jak narcyz, wyciągam pomocną dłoń, ale też patrzę w którym momencie mogę ją stracić.
Być może to, co napisałem w tekście jest dla Ciebie wyssane z palca, natomiast jeśli uświadomisz sobie to, co ja pisząc ten tekst, zrozumiesz co chciałem powiedzieć pisząc treść. Trzymam kciuki za Ciebie i ludzi, którym będziesz mógł zaufać.
Myślę, że kwarantanna wystarczająco namieszała w życiu każdego z nas. 🙁 W przypadku ,,Atlasu Marzeń” premiera 1 kwietnia jest dowcipem samym w sobie. 😉
Dziękuję. 🙂 Wymienione pasje można realizować w domu, poza nim, biorąc udział w różnych olimpiadach, konkursach lub podróżując. Niektóre wymagają czasu, inne tylko kawałka przestrzeni i chęci. 😉 Znajdzie się coś dla osób, które chcą robić coś nieskomplikowanego i dla osób, którzy wysoko podnoszą sobie poprzeczkę.
Helena Ramkowska
1 kwietnia 2020 at 10:24 Odpowiedz
Zaskoczyłeś mnie. Zaczynasz wiosnę z nową dawka energii. Gratulacje!
Dla mnie nie jest problemem pozostanie w domu i czekanie aż kwarantanna się skończy ale to co dzieje się w mediach. Sposób w jaki panikują moi rodzice – oni już zaczynają wymyślać własne teorie spiskowe które są po prostu męczące. Dlatego najchętniej Zamykam się w pokoju Włączam sobie muzykę czytam książkę i popiszę z koleżankami bo w innym przypadku po prostu bym zwariowała z nimi.
Wiesz… Każdy radzi sobie inaczej z obecną sytuacją. Ważne, żeby znaleźć balans i nie zwariować. Należy podchodzić z rozwagą i rozsądkiem, ale nie popadać w paranoje.
Wielka szkoda, że już nie ma bdsklepu, byłam w szoku, że tak dobrze prosperujące przedsiębiorstwo tak szybko pożegnało się z rynkiem, Przykre jest to naprawdę bo sami jesteśmy z podobnej branży.
Trzymam kciuki i życzę, aby Wasza firma działała jak najlepiej i prężnie się rozwijała. Przedsiębiorstwa upadają z różnych powodów. Nie wiem co stało się w tym przypadku, ale wierzę, że pracownicy znaleźli nowe miejsca pracy i są zadowoleni.
Spędzam czas w kuchni. zanim mąż z dziećmi wstaną zrobię śniadanie później układamy puzle, gramy w planszowki lub ogladamy bajki. Dzieci są zachwycone shrekiem 😏
Z dziewczyna nie widze sie juz 4 tydzien. Jestem zmeczony, nie moge nawet jej przytulic. To jakis koszmar. Czekam na dzien az ta kwarantanna sie skonczy i bede mogl do niej pojechac i normalnie pogadac niz przez telefon
Porządna lista, jednak BTemplates w mojej ocenia ma już przestarzałe szablony. Brakuje tu e-wordpress.com, oprócz motywów na WordPressa, można znaleźć tam świetne szablony Blogspot od najlepszych twórców.
Po dwóch próbach samobójczych, chwilę przed kolejną uświadomiłam sobie, że to nie jest do końca to co chce zrobić. Jest kilka osób, na których mi zależy, ale nie jestem w stanie poradzić sobie z wyrzutami sumienia ze względu na to, że te osoby mają ze mną kontakt. Chciałabym je przeprosić za wszystko i podziękować za kilka rzeczy, bo te wyrzuty sumienia zżerają mnje od środka, jednak boję się, że mówiąc im to wyjdzie, że jestem atencyjna, egoistyczna i narobię im problemów jeszcze większych. Nie wiem czy wyrzucenie tego z siebie w końcu pomoże i chciałabym spróbować, ale dobija mnie myśl, że przez to będę miała większe wyrzuty sumienia i ludzie znienawidzą mnie jeszcze bardziej. Czy jest jakiś sposób, żeby dowiedzieć się co powinnam zrobić, jak powinnam podjąć taka decyzję i czy warto myśleć o wytłumaczeniu mojego zachowania czy odpuścić i nie dotykać tematu?
Rozmowa z przyjaciółmi jest potrzebna dla każdego z nas. Nie zrobisz nikomu krzywdy, mówiąc o swoich słabościach. Każdy z nas je ma. Prawdziwi przyjaciele nawet jeśli nie są zadowoleni z naszych wyborów, nie zostawiają nas w potrzebie i nie traktują naszych decyzji i zachowań, jako powodów do nienawiści.
Nie jestem psychologiem, więc jeśli masz tego typu wątpliwości, warto udać się do osoby, która pomoże Ci uporać się z problemami. Do mnie możesz napisać, jeśli poczujesz taką potrzebę. 🙂 Chętnie porozmawiam.
ja staram się do wszystkich newsów podchodzić z dystansem, w jedyne źródła jakie wierzę to te sprawdzone od ministerstwa zdrowia bądź władz lokalnych samorządowych w moim mieście, póki co z oficjalnych źródeł tylko 1 przypadek był w moim mieście 🙁
ja na co dzień unikam tłumów, chodzę tylko swoimi ścieżkami z psem, a w czasie pandemii staram się ograniczać zakupy do minimum, choć zapasów nie robię 😉
Widzialam na instastory ze probujesz uspokajac ludzi. To bardzo dobrze. Pan Rafal ponizej ma mocne argumenty ale ale! Jesli zostaniemy w domu, bedziemy ostrozni i zastosujemy sie do zalecen zmniejszamy ryzyko. Fakt nie wiemy co nas czeka wiec tym bardziej powinnismy sie uspokoic.
Nie wychodzę z domu, w pracy wzięłam urlop, siedzę z babcią aby nie dała się wciągnąć w panikę. Ona wszystko bierze do siebie więc zajmuję ją aby oderwała się od telewizji. Pomyślcie o osobach starszych którzy przejmują się błahostkami a w tej sytuacji mają naprawdę się czego bać. 😐😐😐😐
Jak nie popadać w panikę skoro 1) specjaliści mówią aby nie dotykać twarzy a sami po chwili robia to samo. 2) lekarze nakladaniają aby nikogo nie spotykać a sami występują przed kamerami 3) telewizje robią w wiadomościach zbędne zamieszanie 4) szpitale nie sa przygotowane na ewentualne pieklo ktore sie zbliza 5) ludzie sa bezmyslni tym samym pogarszajac sytuacje nas wszystkich 6) starsi ludzie otrzymuja informacje o zachorowaniach wsrod mlodych „odpornych” ludzi”
Ten weekend może być decydujący. Nie wiem czy iść do pracy czy wziąć urlop i w cholerę zostać z dziećmi w domu. Mąż dzwonił zza granicy że nie będzie pracować bo odwołali więc nie będzie miał zleceń. Aż strach pomyśleć do czego może to doprowadzić
Oby Bóg miał nas w opiece. 😷 Boję się o zdrowie swoje i rodziny. Wszyscy będziemy dwa tygodnie w domu. Mąż wykorzysta urlop ja będę trochę pracować zdalnie 😞 jakoś to będzie
Mnie to szczególnie nie śmieszy bo mieszkam z babcią która jeśli umrze to nie będę miała nikogo. Gdyby nie ona nie miałabym dachu nad głową i nie skończyłabym studiów.
Tekst ma drugie dno, które dostrzegają osoby, chcące zmienić coś w swoim postępowaniu i życiu. Rozumiem, że masz jakiś powód skończyć ze sobą (rodzina, ludzie, praca, ogólne zadowolenie), ale zabicie się to nie sposób rozwiązania problemu. Czego brakuje Ci w życiu, jakie chwile by cieszyły, co chciałabyś osiągnąć? Być może gdy znajdziesz to, czego potrzebujesz, umrze w Tobie ta nieszczęśliwa część. W moim przypadku właśnie tak było.
To gratuluję, mnie to już nie dotyczy. Jestem już za bardzo zmęczona tą walką ze sobą o życie itp. Dzięki za odpowiedź i ciesz się tym co uzyskałeś, jeśli w to naprawdę wierzysz. Powodzenia
To prawda, motywacja, determinacja i wsparcie najbliższych w każdym wieku to podstawy do tego, by zacząć działać, nawet wtedy, jeśli od razu nie widać zatrważających rezultatów.
Super tekst z przymróżeniem oka uświadamiający że najważniejsze to być sobą i przede wszystkim jeśli już chcemy się podobać mężczyźnie to z myślą o tym co on lubi, a nie kierując się poradami z internetu
Ile mężczyzn tyle gustów mimo to ja jakoś nie czuje się za dobrze w szpilkach dlatego nie widzę sensu ich na siłę zakładać żeby komuś innemu było miło. Liczę na to że są też sapioseksualiści dla których inteligencja jest ważniejsza od wyglądu fizycznego.
Z jednej strony staram się zrozumieć tworzenie takich definicji i map osobowości. Ostatecznie też uraża mnie takie podejście, chociażby dlatego, że nie każdy urodzony po 1996 (akurat mój rocznik), jest taki jak określają specjaliści. Nie wszyscy żyją w telefonach i nie rozumieją jak można było bez nich funkcjonować.
Z jednej strony mężczyzna powinien mieć empatię, ale z drugiej własne zdanie i umiejętność poradzenia sobie z zadaniami, które od wieków należały do mężczyzn. Z drugiej strony co ma wiedzieć taki facet, skoro w domu nigdy nie dostał do dłoni młotka, a w dorosłym życiu dom postawiła mu ekipa budowlana?
Rodzice powinni dużo rozmawiać z dziećmi o zagrożeniach w sieci, bo kiedy nie ma tej rozmowy między rodzic-dziecko tylko dziecko dostaje telefon czy tablet żeby rodzic miał Święty spokój po pracy to dziecko samo nie potrafi odróżnić co jest dobre a co złe, a jeszcze jak widzi że rodzice używają to dziecko też chcę naśladować mamę tatę.
Tylko problem polega na tym, że osoby urodzone po 1995 roku uważają poprzednie pokolenia za zacofane i nierozumiejące nawet zasady działania urządzeń i aplikacji, z których korzystają. Mogę młodszej siostrze ciotecznej powiedzieć, że ktoś obcy kto do niej pisze, jest podejrzany, ale nie zostanie to potraktowane poważnie, ponieważ według dziecka „jestem z innej epoki”, więc co ja mogę wiedzieć – „czasy są inne, tak się teraz pisze w internecie. Im więcej nieznajomych na chacie, tym lepiej”. Niestety takie podejście obecnie panuje.
Zawsze korzystam z takich promocji. Albo sobie kupię coś fajnego, albo przynajmniej znajdę jakiś ciekawy pomysł na prezent dla bliskiej osoby. Jeśli można zaoszczędzić trochę kasy, to żal nie skorzystać 😉
Jeśli promocje obowiązują produkty jakościowe i taki, które w ciągu roku są o wiele droższe to jak najbardziej. Gdy zamierzam korzystać z Black Friday wiem mniej więcej co chcę kupić i szukam danych produktów w promocji. Staram się nie zwracać uwagi na inne produkty, których nie potrzebuję.
To prawda, nigdy nie wiemy, co nam się w życiu przyda. My akurat jesteśmy z tej grupy, która lekcje lubiła odrabiać od razu po szkole i mieć więcej czasu wolnego.
Teraz z perspektywy czasu widzimy, że wiedza nabyta w szkole nam się utrwaliła. Paulina uczy uczniów do matury z matematyki, ja też przypominam sobie zagadnienia ze szkoły średniej i widzę, że naprawdę je rozumiem, a wówczas nie byłam bardzo wybitna matematycznie 😛
Wiele zależy od naszego podejścia do danej sprawy.
Jestem nauczycielką historii w podstawówce i jako wychowawca nie wiedziałam jak odpowiadać na pytania tego typu. Faktycznie regularna nauka wpaja nawyki, uświadamia, że w życiu nie zawsze robimy to co nam się podoba. Dziękuję i pozdrawiam
To czego nie udało się sprzedać na Black Friday, Cyber Monday i święta, chcą wyprzedać po nowym roku. Im lepiej zaczną nowy rok, tym większe zyski wyjdą podczas inwentaryzacji.
Niestety tak słyszymy od dziecka. Chłopaki nie płaczą, nie bawią się lalkami, kobiety zawsze mają rację i wszyscy mają lubić piłkę nożną, bo w przeciwnym razie nie wyrosną na prawdziwych mężczyzn. Nic na to się nie poradzi, jedynie możemy sami inaczej podchodzić do tematu.
Dobry tekst. Niestety tylko w teorii od mężczyzn wymaga się mniej. Nadal jednak pokutuje, że powinniśmy wszystko umieć, wiedzieć, zawsze być zdecydowanymi i zero emocji, chłód. Oczywiście jedyne uczucia, które okazywać możemy to miłość do kobiety, ale bez przesady. Same wymogi.
Tak niestety jest… Kochaj, nie odzywaj się gdy jest zła i najlepiej nie sprzeciwiaj się gdy uzna, że coś jest potrzebne (chociaż wcale tak nie jest). Oczywiście z tym ,,same wymogi” nie mogę się zgodzić. Masz prawo do swoich pasji, marzeń, zakupienia sobie czegoś, na czym Ci zależy – chyba, że kobieta z którą mężczyzna się związał, jest zimna, samolubna i egoistyczna.
Dziś młodzi chłopcy są zalewani trendami, oczekiwaniami i masą nakazów i zakazów co mogą a czego nie. Nic dziwnego że tracą wiarę w swoją męskość i umiejętności które przez pokolenia przekazywali ojcowie synom. Pozdrawiam!
Rzeczywiście w mediach młodzi mężczyźni prezentowani są jako modnie ubrani, z kolczykiem, w rurkach i zachowujący się w określony sposób. Kiedyś mężczyzna miał w nosie modę i nie traktował trendów jako czegoś ważnego. Dziś rośnie presja na to, co chłopak powinien, a czego nie.
Pochwalam nauczanie, że chłopakowi nie można wszystkiego. Świadomość, że nie można bezkarnie dotykać, zmuszać do seksu czy być agresywnym wobec dziewczyn, są bardzo ważne, ponieważ okazuje się, że nie dla wszystkich jest to takie oczywiste. Warto też pamiętać, że jeśli partner dotyka swoją kobietę, wysyła jej sygnały o swoich potrzebach (rozmowa, zrobienie czegoś szalonego czy nawet seks), według mnie nie robi nic złego. W tej kwestii niektóre dziewczyny źle interpretują prawa kobiet, ponieważ spotkałem się z komentarzami, że chłopakowi absolutnie nie można pozwalać na żarty, zbliżenie się do siebie lub pozwolenie sobie na komentarz. Nie wszystko jest seksistowskie, zboczone i niewłaściwe. Na szczęście kobiety rozumieją, że mężczyzna czasem może zażartować, mieć gorszy dzień, albo swoje potrzeby. Należy wyznaczać granice, ale jeśli chłopak nie może nawet się odezwać do swojej partnerki (ponieważ wszystko tłumaczy prawami kobiet), to coś tutaj jest nie w porządku.
Karol Urwanowicz
14 lutego 2020 at 13:50 Odpowiedz
Dobrze że zwracasz uwagę na zmiany które wpływają na mężczyzn i fakt, że też należy nam się szacunek, zrozumienie i pochwała od czasu do czasu. Zapomnij o kobiecie to tragedia narodowa ale jak kobieta nie pochwali mężczyzny to nic się nie stanie tak?
Tak też bywa. Odkąd pamiętam, interesowałem się dziewczynami, które mają szacunek do ludzi, interesują się tymi na których im zależy i potrafią dostrzec gdy jest dobrze lub źle.
Nie ma obowiązku wiązać się z kimś, jeśli się tego nie potrzebuje. 🙂 Ważne, żebyś był szczęśliwy.
Zbigniew Moszecki
14 lutego 2020 at 13:47 Odpowiedz
Po śmierci żony pożałowałem tego że nie angażowałem się bardziej. Każdą chwilę którą mogliśmy spędzić razem wolałem poświęcić na samochód który i tak ostatecznie zezłomował mój syn. Dziś jestem sam i jedyne co mogę wspominać to obiad między pracą a majsterkowaniem przy aucie.
Mój narzeczony dba o mnie ale rozumie też jeśli nie możemy się dłużej spotkać. Gdy nie widzimy się w ciągu miesiąca to przyjeżdża do mnie aby sprawdzić czy wszystko w porządku
Jola odniosła się tylko do wątku związanego ze spędzaniem wspólnego czasu. Zaznaczyła, że zdarza się im nie widzieć miesiącami, ale nie wspomniała czy sytuacje są częste czy sporadyczne.
Na udany związek muszą pracować obie strony. Mężczyzna i kobieta muszą dbać o siebie, troszczyć się i rozumieć. Szacunek myślę że jest podstawą udanego związku
Zgadzam się, związek może nie przetrwać gdy jedna z osób się nie angażuje. Znam pary, którym odpowiadają sekrety przed druga osobą, jakiś rodzaj agresji czy życia jak współlokatorzy, nie interesując się zbytnio co robi drugie. To smutne, ale bywa i tak.
Bylem kiedys z dziewczyna ktora poinformowala mnie ze wyjezdza za praca za granice i na tym sie skonczylo. Dzwonilem, pisalem, usunela mnie z fejsa i nawet jej kolezanki przestaly ze mna gadac.
Patrzac po sobie moge powiedziec tylko tyle ze z zona nie widzielismy sie codziennie. Dzis mamy dzieci, kazde z nas swoje obowiazki i nie spedzamy w tygodniu wiele czasu razem. Ja zajmuje sie swoja dzialalnosia ona swoja. Dzis sa walentynki wiec wychodzimy pierwszy raz od miesiecy na wspolny obiad.
Mam nadzieję, że wspólne walentynki spędziliście tak, jak potrzebowaliście. 🙂 Pisząc ten tekst myślałem o mężczyznach, którzy potrzebują więcej bliskości. Chociaż myślę, że każdy mężczyzna potrzebuje nawet minimalnego zainteresowania, tak samo jak kobieta.
Mężczyźni nie okazują swoich uczuć ale widać kiedy jest im przykro. Moja koleżanka bardzo źle traktuje swojego partnera i czasem zastanawiam się czemu jeszcze jej nie obił gęby za zniesławienia przy ludziach
Bo jesteście uprzywilejowane. Jakby jej przywalił to by miał ciężko, jak wszyscy mężczyźni, tylko jego wina i walka z toksyczną męskością…. a toksycznych kobiet ile?
Niektóre kobiety zasługują dostać bo myślą że mają prawo pomiatać mężczyznami bez żadnych konsekwencji. Można rządzić, wyzywać, bić mężczyzn ale mężczyzna nie ma prawa oddać gdy poczuje się zniesławiony
Przemoc nie jest rozwiązaniem. Jeśli kobieta nie szanuje mężczyzn, albo nie zwiąże się z nikim, albo będzie dla kogoś problemem. Gdy mężczyzna tłumaczy, nie pozwala sobie na takie traktowanie, a kobieta ma go ewidentnie w nosie, najlepiej aby odszedł. Moim zdaniem to najlepsze rozwiązanie. Niektóre kobiety z czymś sobie nie radzą i trzeba im pomóc, inne mają po prostu podły charakter, co ostatecznie nie jest usprawiedliwieniem dla poniżania kogokolwiek.
Dziękuję Ci za ciepły komentarz. 🙂 Powyższym tekstem chciałbym powiedzieć, że nie możemy tylko oczekiwać zainteresowania ze strony znajomych, ale też pamiętać o nich. Nie spotykać się tylko wtedy kiedy nam pasuje.
W samo sedno ! Facet ma być facetem , a nie zniewieściałym gogusiem w Vansach i podwiniętych do połowy łydki różowych rurkach! Jak widzę takiego to robi mi się niedobrze!
Wiesz… Nie mam nic do chłopaków, którzy się farbują, ubierają w rurki i mają inny styl lub sposób bycia. Nie przeszkadza mi to. Po prostu uważam, że dziewczyny szukają innych mężczyzn do przyjaźni, a innych do związków.
To prawda. 🙂 Dlatego nie zamierzam wypowiadać się na temat mojego związku, a tym co zauważam ogólnie w związkach lub myślę osobiście na konkretne sytuacje lub tematy.
Bardzo się ucieszyłam gdy przeczytałam o twoim powrocie do tematów związkowych. Wiemy że nie poruszasz tematów prywatnych więc o to się martwić nie musisz 😉
Ten sklep jest świetny! Nie mogłam syna namówić na kilka rzeczy gdy byliśmy na zakupach ale ten sklep mu się spodobał. Zamówienie złożone, jeden wydatek z głowy. 🙂 Dzięki!
Ceny faktycznie są przystępne a rzeczy modne. Tylko obawiam się że moda tak szybko się zmienia że nie wiem czy warto inwestować w bluzę którą za rok będzie trzeba zamienić na coś nowego.
Ozonee jest sklepem internetowym, więc możesz złożyć zamówienie o każdej porze dnia i nocy, bez znaczenia na dzień tygodnia. Z tego co wiem, sklep Ozonee nie ma stałego punktu, ale tego na 100% nie wiem. Może się coś zmieniło, a być może mieli w planach otworzyć taki. Nie mam pojęcia. 🙁
Na Instagramie pokazywałem już ten sklep, bo nie ukrywam, że pasuje mi asortyment. Nie trzeba znać się na modzie, a można się ubrać modnie i młodzieńczo. 😉
Bardzo! Zamówiłem w poniedziałek wieczorem, a we środę rano kurier przyjechał z paczką. Jedną koszulkę która mi się nie podobała, podarowałem młodszemu bratu, który bardzo się ucieszył, więc jak widać każdy może znaleźć coś dla siebie. 😉 Poza tym ja nie znoszę robić zakupów, więc to rozwiązanie jak najbardziej mi pasuje. 😀
Poleciłabym portal mężowi, ale w sumie to i tak zawsze ja kupuję mu ciuchy 😀 Nawet jak jedziemy do galerii to z góry mam wszystko zorganizowane i wchodzimy tylko do kilku konkretnych sklepów 🙂
Hejka.
Bardzo ciekawy artykuł już rok temu udało mi się go przeczytać.
Bardzo się cieszę że temat abdl jest poruszany w Polsce. Sam identyfikuje się ze społecznością ABDL od wielu lat. Chciałbym móc uczestniczyć w tworzeniu miejsc przyjaznych dla ludzi z tego środowiska. Pokazać ten świat z dobrej strony i pomagać w dobrym przekazie do innych ludzi.
Naprawdę dużo ludzi z kręgów ABDL to „normalni” ludzie. Pracują, uczą się mają pasje i żyją w związkach czy robią wszystko to co każdy z nas.
Wspaniale że ktoś próbuje profesjonalnie podnieść do tematu. Jeśli będę mógł jakoś pomóc chętnie pomogę.
Doskonaly wpis. Trzeba pamietac o tym ze wiele ludzi nie zdaje sobie sprawy z raniacych obelg czy ocen, jestem zdania ze trzeba juz od najmlodszych lat uczyc dzieci toilerancji i patrzenia na Swiat w normalny niekrzywdzacy sposob. Wszystko wynosimy z domu 🙂
Rewelacyjne pomysły! ALE…o wiekszości z nich trzeba pomyśleć, zanim wybuduje sie dom 🙂 Natomiast te przykrecane słoiki….no rewelka! Powiem facetom w domu – może w końcu uporządkują swój warsztat 🙂 Aż sobie zapisałam te stronę :))
Ja stale szukam inspiracji jak zagospodarować wysoką klatkę schodowa….
Dla mnie tajne przejścia i różne rozwiązania ułatwiające życie. 🙂
Zdzisław Wejcherowicz
9 stycznia 2020 at 22:35 Odpowiedz
Kiedyś czytałem podobny ranking i zastanawiałem się co za bzdury. Dziś podchodzę podobnie, daję szansę płytom których w życiu bym nie przesłuchał wcześniej. Bardzo często jestem zaskoczony zespołem lub ogólnie albumem
Właśnie w tym celu przygotowałem zestawienie płyt, które zwyczajnie polecam. Uważam, że warto mieć je w kolekcji. Sam posiadam kilka albumów, które niekoniecznie pasują moim gustom muzycznym, ale pod względem muzycznym, umiejętnościami zespołu i znaczeniem albumu w historii muzyki, chętnie przesłuchuję.
Ciekawy zbiór podstawowych informacji. Jeżeli ktoś chciałby zasięgnąć wiedzy jak dokładnie działa taki self publishing to polecam poczytać: http://www.sowadruk.pl/index.php/services/self-publishing. Warto przed podjęciem decyzji dobrze poczytać opinie o wydawcy, bo z tego co wiem jest spora rozbieżność w ofertach – zarówno od strony ceny, jak i możliwości.
Chociażby jeżdżenie rowerem czy komunikacją miejską. Spędzanie czasu w jednym pokoju z innymi domownikami, niż palenie wszystkich świateł w całym domu. Mycie naczyń w letniej wodzie, oszczędzając na płynie lub w ogóle go nie używając. Pokazywanie, że czujemy się dumni z małych rzeczy, które pozostawiają świat czyściejszym i lepszym.
Jeśli ludzie zauważą, że są osoby, które sprzątają las, mogą przyłączyć się do nich kolejni. Ewentualnie ktoś kto wyrzuca śmieci do lasu, może wciąć pod uwagę, że są jednostki mogące donieść, że ktoś wyrzuca śmieci do lasu.
Majka Soczko
6 stycznia 2020 at 23:49
To zamiast sprzątać po Innych, lepiej udokumentować i zgłosić sprawę na osobę która wywozi śmieci.
Zdecydowanie! To może nawet lepiej podziałać, niż zwracanie uwagi czy sprzątanie. Tylko jest małe prawdopodobieństwo udokumentowania takiego procederu, chyba, że odwiedzasz las nocą i masz dobry sprzęt aby uchwycić kto dopuszcza się zaśmiecania lasów.
Czytałem, że Leonardo DiCaprio przekazał 5 milionów dolarów na płonące lasy. To piękny gest, ja chciałbym zachęcić do zmiany zwykłych domowych nawyków.
Hej. Widzę że fajnie się rozwijasz. I to co piszesz: Powinniśmy być z siebie dumni, nie hamować się i z zaangażowaniem spełniać swoje marzenia – ma ogromny sens, bo wiesz o czym mówisz. Powodzenia!
Mam nadzieję, że po zwolnieniu tempa, w przyszłym roku będę miał więcej czasu na odwiedzanie Waszego bloga AcupOfLifestyl.com . W 2019 nie byłem w stanie bywać regularnie. 🙁
W tym roku dużo pracowałeś, wiele zainwestowałeś w rozwój bloga. Cieszę się, że mogłam w tym uczestniczyć. W przyszłości również możesz na mnie liczyć. Potrafisz pozytywnie zaskakiwać.
Pozdrawiam Was wszystkich i życzę udanego nowego roku!
Dzięki. Oczywiście wciąż będę publikować, ale nie na taką skalę, jak w 2019 roku. Dużo było nowości, zmian i zaskoczeń nawet dla mnie samego. Mam nadzieję, że w przyszłym roku pomimo mniejszej ilości pomysłów, też będzie interesująco (w pozytywnym znaczeniu). 😉
Które teksty najczęściej padają u Ciebie przy wigilijnym stole? 😏
🔲 nałóż sobie jeszcze
🔲 dwa dni i po świętach…
🔲 czemu tak mało jesz?
🔲 nic nie robiłam na święta
🔲 kiedy ślub?
🔲 złodzieje i tyle!
🔲 za komuny było lepiej
W mojej rodzinie kultowa anegdota pochodzi z czasów, kiedy byliśmy na świętach u babci na wsi, w domu ogrzewanym piecem. Babcia poszła dorzucić drew do pieca, po chwili ktoś zauważył jej nieobecność i pyta, gdzie babcia, na co pada odpowiedź: „Babcia poszła do pieca”.
To prawda, poszukanie pracy nie jest rzeczą łatwą. Bardzo często wymagania są bardzo wysokie, a pensja niska.
Nie, nie przeniosłybyśmy się do innego miasta, by mieć posadę.
Dla mnie bardzo się podobało. Od zdobienia ciastek po zrobienie zdjęć ze stoiskiem Liptona. Z Kasią Ogórek zrobiłam piękną gwiazdę na święta a na stole nie brakowało pyszności.
Dla mnie również. Nie zdobiłem ciastek, ponieważ nie chciałem lgnąć do każdego możliwego stolika. 😉 Gwiazda Betlejemska i herbata z Liptonem wystarczyły. 🙂 Najważniejsze w takich wydarzeniach jest spędzanie czasu z innymi, rozmowa oraz możliwość poznania się. Na to stawiałem jadąc do Warszawy.
Super relacja! Wbrew pozorom da się wyczuć że się dobrze bawiliscie. XD chciałam zapytać czy masz już zaplanowane teksty na nowy rok. Jeśli tak to o czym będzie?
Pewnie, że tak! Zabawa była super. Poznałem Andrzeja Tucholskiego, kilku innych znajomych z Internetu. Poznałem kilkunastu fajnych ludzi, którzy tworzą ciekawe treści. 🙂 Zabawa była rewelacyjna, miejsce przytulne, a uczestnicy pozytywnie nastawieni. 😀
Organizatorzy nie są niczemu winni. To że sponsor daje ciała, nie jest już ich wina. Pewnie obie Panie wiedzą jaką klapę zrobił jeden ze sponsorów. 🙂 W przyszłym roku pewnie bardziej się postarają. Super że poznałeś nowe osoby i bawiliscie się z Pauliną tak dobrze.
Właśnie zwracam na to uwagę w tekście pisząc, że organizatorki zrobiły kawał dobrej roboty, przygotowały wydarzenie rewelacyjnie. Było mnóstwo nowych twarzy, których wcześniej nie miałem okazji poznać. Myślę, że nie muszą starać się bardziej, po prostu nie mają wpływu na to, jaki charakter ma fotograf, jak do swojej pracy podchodzą przedstawiciele sponsorów czy inne elementy, które wychodzą w trakcie.
Z jednej strony należy zrozumieć fotografa który ma w umowie że nie może udostępniać nikomu zdjęć z imprezy. Z drugiej zaś strony jeśli w jednym miejscu jest tyle osób które mogą rozpromować sponsorów i samo wydarzenie to głupotą jest nie udostępnianie takich zdjęć. Jakby dali chociażby dwa to korona z głowy by nie spadła.
Umowa umową, ale jeśli fotograf zrobi dwa zdjęcia dodatkowo kilku osobom, nic się nie stanie. Przecież można się umówić, że wyśle te „poza umową” do jednej osoby, więc żeby już u niej się dopytywać. Poza tym szczerze mówiąc nawet byśmy zapłacili za tych kilka zdjęć, gdyby fotograf chciał przystać na taką możliwość.
Widać profesjonalizm fotografa chociażby patrząc po ustawieniu lampy. Jedna strona oświetlona a druga ciemna. Może z dwojga złego dobrze że nie dostałeś tych zdjęć
W tym przypadku osoba odpowiedzialna za przygotowanie ścianki mogła po prostu nie wziąć tego pod uwagę. Myślę, że w tej kwestii fotograf był po prostu zewnątrz i nie odpowiadał za tę część wydarzenia.
Właśnie zaczynam czytać i widzę wiele podobieństw do tego co mnie spotyka. Podoba mi się że Patryk przekonuje, że trzeba iść po swoje, rozpychac się łokciami i być cwanym. Z takimi dupkami jakimi mam styczność inaczej się nie da.
Czytalam niektore recenzje i sa bardzo niesprawiedliwe. Ktos nie zgadza sie z twoim zdaniem to od razu zarzuca ci nieprofesjonalizm, niedojrzalosc albo brak konkretnych porad. Ja z tej ksiazki wyciagnelam wiele wnioskow. Mysle ze piszesz czarno na bialym co nalezy robic. Tym bardziej sie dziwie ze „recenzenci” tego nie widza. Nastepnym razem szukaj lepszych osob od opinii a nie instagramowych snobow co mysla ze znaja sie na ksiazkach. pozdro mordo!
Niestety są ludzie, którzy wymagają aby uszanować ich zdanie, ale autora czy zwyczajnego człowieka (takiego samego jak oni) nie potrafią uszanować. Ta książka jest moją historią, czymś co jest dla mnie ważne. Dlatego nie biorę do siebie ich słów, ponieważ bardzo często są efektem potrzeby wykazania się swoją „wiedzą” na temat książek. Mają prawo do własnego zdania, bynajmniej ich potrzeba wykazania się, bywa przykra, nie ukrywam.
Dziękuję za Twoją obecność. Cieszę się, że książka przypadła Ci do gustu.
Właśnie = chyba, że ktoś zdecydowanie przesadza. 😉 To jest puentą tego tekstu. 🙂
XAWERY MICHALOWSKI
12 grudnia 2019 at 00:43 Odpowiedz
Czy są sprawdzone sposoby na samotność?
Myślę że wiele zależy od tego, jak sobie z tą samotnością radzimy. Książki, filmy, muzyka, spacery? Na ile to pomoże? Nie lepiej rozwiązać źródło problemu zamiast je tłumić?
Zależy jak podchodzisz do sprawy. Dla mnie te małe rzeczy pomagają. Nie przeskoczymy problemów z pracą, zdrowotnych czy po prostu życiowych. Ilu jest wykształconych ludzi, którym nie wyszło?
XAWERY MICHALOWSKI
12 grudnia 2019 at 00:40 Odpowiedz
Pamiętam jak nakryłem rodziców
Tatuś był brutalny, bił mamę i jej robił coś co później dowiedziałem się, że powinno dawać przyjemność. Dlaczego więc płakała?
Gdy dorastałem myślałem że tak powinno być. Starsza koleżanka zaczęła ze mną o tym rozmawiać bo na wdzwr można było tylko zobaczyć jak plemniki zapładniają komórkę. Zawsze jakaś powtórka do biologii co nie?
Dzięki rozmawianiu o seksie dzieci stają się mądrzejsze, bo wiedzą jak się bronić, kiedy mówić nie i jak się zachowywać właściwie z partnerem.
Myślę tak samo. Dopóty szkoły uczą jak uczą, wolałbym aby dzieci miały możliwość rozmawiania z rówieśnikami, rodzicami, itd. Ze swoimi na pewno zamierzam rozmawiać na te tematy, jak rozmawiano ze mną.
XAWERY MICHALOWSKI
12 grudnia 2019 at 00:37 Odpowiedz
Mama przeciwna związkowi, brat szantażuje. Co za rodzina! Ona jeszcze pozwala sobie na to aby rodzina rządziła nią w dorosłym życiu. Jakaś masakra! Kto w ogóle na to pozwala?
XAWERY MICHALOWSKI
12 grudnia 2019 at 00:33 Odpowiedz
Super!
Pracujesz, uczysz się, zwyczajnie nie masz czasu. To nie powód żeby przestać kogoś zapraszać, lubić, przede wszystkim szanować. Nie wiem co autor chciał przekazać, ale jeśli popiera odwracanie się od przyjaciół nie wróżę mu dobrej przyszłości.
To Twoje zdanie, ale postaw się na miejscu przyjaciół, którzy są wciąż olewani i mają dość bycia odstawiani na boczny tor. Jeśli ktoś uznał, że nie chce się spotykać lub nie może, powinien się spodziewać, że jeśli będzie miał czas, sam się odezwie.
Ja chciałabym tylko zapytać czy rozwazasz napisanie kolejnego e-booka. Pamiętam twoje wpisy o związkach. Jestem ciekawa jak wygląda wasz związek w sensie twój i Pauliny. Czy może napisalibysie książkę razem?
Obecnie nie planuję tworzenia nowej książki. W 2020 roku planuję zwolnić tempo i skupić się na tym, co już działa. Być może na 2021 przygotuję więcej nowości.
Jestem o to pytany od praktycznie roku. Wkrótce dam znać o tym jakie plany przygotowałem na przyszły rok. Wszyscy dostaną informację za pośrednictwem Zamkniętej Listy.
Tak patrząc to te pytania wcale nie są takie niemiłe. Ludzie są po prostu ciekawi zanim podejmą się zakupu. Ebooki sa nowością na rynku. Głupich pytań będzie coraz więcej. nie żebym myslała że te pytania są głupie xD
Nie są jakoś specjalnie przykre. Masz rację, e-booki to duża nowość, więc nic dziwnego, że muszą się przekonać. Zwłaszcza, że to mój drugi tego typu produkt. 🙂
Eluwina! 😀 Dzięki wielkie! 🙂 Książka liczy ok. 300 stron i powiem Ci całkiem szczerze, że osoby, które ją czytały, mówiły mi, że do 50 stron idzie super, później się odkłada na jakiś czas i wraca do niej. 🙂
Lepiej późno niż później. 😀 Cieszę się, że jesteś i mam nadzieję, że zostaniesz na dłużej. 🙂 Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszam do Zamkniętej Listy. Dużo się tam dzieje. 😉
Czytam te wszystkie dobre rady i mądrości życiowe o których doskonale wiem, wszystko fajnie. Proszę o konkrety i podpowiedz jak szybko i skutecznie rozwiązać sprawę. Jestem zdecydowana mimo że mam dla kogo żyć i wiem że nie będzie to przyjemne dla moich bliskich, ja odpuszczam mam serdecznie dosyć nie tylko prywatnych kłopotów, smutków ale przede wszystkim mam dosyć siebie i tego świata który dąży do nikąd. Jestem bardzo zmęczona, marzę o tym by się nie obudzić…
Będę z Tobą szczery. Na blogu dzielę się swoimi przemyśleniami i wnioskami. Obecnie moje życie jest generalnie do dupy. Ogólnie spełniam swoje marzenia, jestem szczęśliwy w związku, mam fantastycznych rodziców na których mogę polegać, znajomych do których mogę wyjść i przede wszystkim nie mam powodów narzekać na zdrowie.
Mimo wszystko również nie jestem zadowolony z tego co się dzieje w kwestii spraw, które spędzają mi sen z powiek. Szczerze mówiąc, oprócz tego co napisałem w odpowiedziach na komentarze oraz samym tekście, dodam jeszcze, że jestem ciekawy jak potoczy się moje życie. Popełniając samobójstwo nie dowiem się tego, jak piękne chwile mnie czekają i co jeszcze los dobrego przygotował. Życie to nie tylko upadki oraz nieszczęścia. Los zaskakuje również pozytywnymi momentami.
To prawda, właśnie te nawet małe chwile szczęścia dawały mi wytchnienie i również trzymała mnie myśl że jeszcze wiele przede mną a najważniejsze było to że mam misję do wykonania pomoc zwierzętom to mój życiowy priorytet. No ale przychodzi czas, że człowiek nie ma sił dalej siebie oszukiwać, problemy rodzinne, finansowe i zdrowotne jeszcze odbijają. To znaczy ja nigdy nie miałam ambicji żeby długo żyć, a jeszcze kiedy straciłam bardzo bliską mi osobę bardziej się do życia zniechęciłam. Jestem zrezygnowana na wielu płaszczyznach i podjęłam już decyzję tylko teraz kwestia ostatecznego rozwiązania. Aaa i jeszcze nawiązując do odpowiedzi na temat duszy , to owszem bardzo wierzę w życie po śmierci doświadczyłam obecności nie raz. Za to tekst o katechezie i rozmowie z księdzem kompletnie nie na miejscu. Mam prawie 40lat i nie praktykuje, ale głęboko wierzę i wiem że jest coś więcej niż tylko tu i teraz. Każdy ma ba Ziemi swój czas i rolę do wypełnienia.
Mogłabyś wymienić najpiękniejsze momenty swojego życia? Los lubi zaskakiwać i bardzo często na wiele nieszczęść da kilkanaście radości. Tak jest w moim przypadku.
Honorata
9 grudnia 2019 at 22:46
Spełnianie marzeń związanych z moją pasją, ratowanie i wspieranie potrzebujących zwierząt, sprawianie radości ludziom, dzielenie się tym co mam. Miło to wspominam, bardzo. Niestety o wiele za dużo jest tych negatywnych również we mnie, muszę zrobić wszystko żeby się nie obudzić. Ale ważne jest też dla mnie zostawienie bliskim w tym synowi odpowiednich wytycznych na temat różnych spraw, chcę żeby wszystko było jasne i dlatego napisałam odpowiedni list co i jak mają robić. Raczej nie uzyskam tu podpowiedzi konkretnej jak skutecznie móc siebie uśpić, także dziękuję za rozmowę i pozdrawiam.
Czyli nie jestem sam. W moim życiu również łatwo wymienić to z czego jestem niezadowolony, ale wbrew pozorów, więcej przychodzi mi tych pozytywnych momentów. Skoro wiesz, że masz możliwość pomagać zwierzętom, którzy bez pomocy takich osób jak Ty nie będą mogli przeżyć, może to jest cel, którego warto się podjąć? Ilu zwierzętom pomogłaś?
Honorata
9 grudnia 2019 at 23:32
Tak to był mój cel w życiu. Ale już nie mam na to sił, przytłacza mnie fakt, że wciąż nie mogę większości pomóc, że nadal jest tyle chorych i porzuconych i cierpiących a ja nic nie mogę zrobić. To okropne poczucie bezsilności mnie dobija. Także zrobiłam co mogłam i na ile było mnie stać finansowo. Jestem już bardzo zmęczona psychicznie między innymi moją bezsilnością ale mnóstwem problemów w rodzinie, pracy. Nie mam się już czego zaczepić i już nie chcę nawet. Jestem zmęczona i marzę żeby już się nie obudzić.
Pomyśl o tych zwierzętach, którym możesz pomóc. Możesz w sieci zachęcać do tego samego innych ludzi. Może znajdzie się więcej chętnych. Przy tym w czasie zastanawiać się czy ma to sens, możesz ratować kolejne niewinne stworzenia.
Honorata
9 grudnia 2019 at 23:38
Oczywiście że to robiłam, zrobiłam wszystko co mogłam i mój czas dobiega końca ja to po prostu wiem.
W życiu nadchodzi czas zwątpienia, każdy z nas może przez to przechodzić. Mamy szansę zmienić swoje życie na lepsze, ale dopóty będziemy odtrącać mądre podejście i pozytywną stronę tego co osiągamy i kim jesteśmy, nie zmienimy wiele. Mamy możliwość skorzystania z pomocy, uporania się z trudnościami, ale ani ja, ani nikt inny nie zmusi Cię ani do terapii, ani do leczenia. Gdyby dziś ktoś mi zaproponował wizytę u specjalisty, nie odmówiłbym. Nie uważam, żebym był chory, po prostu nie daję rady. Poza tym nie mam nic do stracenia, a być może otrzymałbym odpowiedzi, których poszukuję.
Przemyśl raz jeszcze, czy Twoje życie rzeczywiście jest takie, jak myślisz. Poszukaj pomocy, daj sobie pomóc. Być może za kilka lat wydarzy się coś, czemu warto żyć. Z miesiąca na miesiąc życie się zmienia, więc tym bardziej nie wiadomo co los przygotował nam na kilka lat naprzód.
Maria
28 grudnia 2019 at 20:06
Jeżeli mieszkasz pod Elblagiem, wiem, kim jesteś. Ani mi się waż odbierać sobie życie. A przede wszystkim swoim dzieciom. Tak. Twoja śmierć zabierze zycie Twoim dzieciom- K. i M. Chciałabyś, aby Twoja mama kiedyś Cię zostawiła?. Zobacz, ile osób stoi po Twojej stronie, mimo, że Twój mąż był bardzo lubiany. Masz zły nastrój, jedź do kogoś, nawet, jeśli tylko z tym kimś rozmawiałaś przez telefon. Przecież kazdy Ci to proponuje. Jedź po dobrą energię do ludzi, ktorzy jego i ją odtracili, a dla Ciebie otworzyli serce. Pomyśl, kto wyraźnie powiedział: „wpadnij na kawę” i pojedź na tę kawę. Dziewczyno, tylu Cię lubi i wspiera, nierob im tego
Nie wiem jak zacząć. Jak to piszę jestem już w tak tragicznym stanie, że sam do końca nie wiem jak to się stało. Nie wytrzymałem, łzy popłynęły po policzkach i nagle coś we mnie pękło. Jest mi ciężko, nie chodzi mi o to, że mam jakieś problemy. Nie czuję się dobrze na świecie, nie potrafię się połączyć z tą naturą ludzką i ze światem, który jest tak zepsuty, że w niedalekiej przyszłości ludzie sami się wykończą. Nie odczuwam presji z niczyjej strony. Odczuwam ból wewnątrz siebie, który nie daje mi żyć. Męczy mnie sama egzystencja. Z dnia na dzień jest co raz ciężej I wcale się nie poprawia. Czuję się jak wrak człowieka. Oddałem krew (w końcu mogłem, gdyż skończyłem 18 lat) z nadzieją, że poprawie sobie tym samym samopoczucie i moje myśli/nastawienie zmieni kierunek. Niestety. Czy bardziej mogłem się mylić? Widzę jacy ludzie są zakłamani i do czego są zdolni. To jest przykre. Nie uważam się za słabego człowieka, tylko za nie pasującą jednostke tego świata. Czuję, że pogodziłem się ze swoją niedaleką przyszłością. Odwlekam to z dnia na dzień, ponieważ jest we mnie jakiś promyk nadziei na lepsze jutro. Jedynym problemem w tym jest to, że nic tego promyczka już nie podtrzymuje, a wszyscy znamy tego zakończenie…
Gdy myślę o życiu, swojej przyszłości i możliwych scenariuszach, również odechciewa mi się żyć. Staram się rezygnować ze wszystkich rzeczy napędzających konsumpcjonizm (social-media, rzeczy materialne, Netflix oraz inne „umilacze” codzienności). Skupiam się na partnerce, która daje mi uśmiech, pewność, że razem przetrwamy wyzwania stawiane przez życie. Próbuję utrzymywać kontakt ze znajomymi, abyśmy wspólnie mieli chwilę zapomnienia o problemach. Powracam do antyków, aby chociażby na chwilę zapomnieć o teraźniejszości. Jak widzisz, nie mam złotego środka. Dziękuję Ci za podzielenie się tym co czujesz. Jesteś silny, ale przy tym świadomy co oferuje świat. Staram się nie myśleć o zbliżających się katastrofach, w przeciwnym razie bym dawno coś sobie zrobił. Wierzę, że tak jak Ty, również będę dawał radę stawiać czoła temu co przynosi los.
Powiem Ci, że ja też nie rozumiem takiego zachowania. Można się z kimś nie zgadzać i powiedzieć to kulturalnie, można zauważyć błąd i delikatnie zwrócić uwagę lub napisać pw. Natomiast mam wrażenie, że ludzie traktują internet jako miejsce, gdzie po części anonimowo mogawyladowac swoje frustrację. Mnie też się raz zdążyło, że kiedy po opisaniu bardzo szczerze pewnej imprezy zostałam zjechana przez zupełnie nieznana mi osobę. To było dziwne, bo wydaje mi się, że bloger powinien przedstawiać swoją szczera opinie, a nie zawsze lukier i miód. Rozumiem, że inny uczestnik mógł mieć inne zdanie, w końcu gusta mamy różne, ale żeby od razu wpaść z przysłowiową morda to dla mnie już brak podstawowej kultury.
poszukiwanie pracy wcale nie jest łatwe, bo kiedy ciągle cię odsyłają mówiąc zadzwonimy do Pana/Pani to człowiek sam sobie zaczyna wmawiać że nie nadaje się do niczego 🙁
Przeczytałem ten tekst…i moge powiedzieć jedno…nie zmieniłem decyzji…nadal chcę to zrobić. Nie przekonało mnie to co Pan pisze…bo prawda jest taka – tyle ile jest ludzi, tyle jest prawd i w dodatku każdy ma własną. Ale czasami lepiej zakończyć cierpienie, niż w nim trwać bez końca. Wie Pan jak wygląda żywy trup? To ja…i do mnie podobni…zyjemy bo musimy a niekoniecznie chcemy. Cały czas jest tylko w moich oczach jakaś iskierka nadziei na lepsze jutro…a gdy nadchodzi to jutro okazuje się, że jest tak samo jak dnia poprzedniego.
Życie nie jest sprawiedliwe, często nie zapowiada się najlepiej. Osoby, które popełniają samobójstwa są niezwykle odważne i muszą mieć wiedzę, jak skutecznie ze sobą skończyć. Chociaż ta siła jest nieprawdopodobna, zwróć uwagę na fragment, w którym napisałem, jak samobójcy są zapamiętywani.
Nie wiem, jak mógłbym pomóc Ci w Twoich myślach i trudnościach. Po przeczytaniu Twojego komentarza wiem, że jesteś mądrym facetem i świadomym swoich wyborów. Nie będę próbować Cię przekonywać, że to wystarczy aby mieć świetne życie. Wierzę, że za 10-20 lat się spotkamy i będziemy szczęśliwi.
Jak pisałem, cały czas jest, (a właściwie była) jakaś iskierka nadziei…ale dziś ja straciłem…komuś kolejny raz zaufałem..dlaczego? Nie myślę co będzie za 10-20 lat, bo to jeszcze nie ten czas…liczy się tu i teraz. Nawet przeszłość zostawiłem za sobą pomimo tego, że los mnie nie oszczędził. Jutro kolejny dzień i kolejne zmagania….czy dotrwam? tego nie wiem.
Dzisiaj widziałem swojego ojca….poczciwy i uśmiechnięty, pomimo straty zony jakiś czas temu. Teraz trzyma się nowo-poznanej kobiety, jak człowiek belki na wzburzonym morzu…ciesze się jego szczęściem..ale nie ciesze się własnym, gdyż go nie mam.
Nie pisze tutaj po to, aby ktokolwiek nade mną się użalał, gdyż nie wiem, czy jestem tego wart i tego nie chcę. Ale..dziękuję p. Patryku, że odpisałeś…obojętność ludzka jest straszna i można ja porównać do samotności, która jest tak samo wszechogarniająca jak ciemność w trumnie.
Warto byłoby nauczyć się oddzielać to, czym warto się przejmować, od tego co nie powinno zaprzątać Twojej głowy. Ludzie zawodzą innych, potrafią zepsuć najlepszy dzień. Jeśli nie radzisz sobie z tym i nie potrafisz tego przepracować, może warto byłoby udać się do jakiegoś specjalisty?
Cześć Kasiu – napisz jak się masz? Co sprawiło, że nie masz już siły być? Może warto poznać swojego „wroga”, aby wiedzieć jak mu się przeciwstawić i nie żyć tylko emocjami. Prawdziwa siła siedzi sobie wygodnie w fotelu i patrzy co i jak czynisz.
Kasiu, nie odbieraj sobie szansy do życia. Każdy z nas ma zalety, ukryte talenty i powody, dla których dają się lubić. Nie jesteś w tych kwestiach wyjątkiem. 🙂 Pamiętaj
Niektóre firmy myślą, że ludzie są głupi albo mają tak trudną sytuację, że zgodzą się na wszystko. Często tak bywa, ale też długo nie pracują w takim miejscu. W kwestii dbania o pracowników, jest cała masa firm, które nie wiedzą jakie to ważne.
Wojciesz Globewski
6 grudnia 2019 at 12:58 Odpowiedz
Jeśli ktoś tak robi powinien puknąć się w głowę i pogodzic się z tym że takim zachowaniem doprowadzi do odejścia wszystkich znajomych.
Zdarza się, oczywiście! 😀 Wracamy do słuchania kaset magnetofonowych i prania starą Franią. Ostatnio próbowałem skontaktować się ze znajomymi starym telefonem z tarczą numeryczną, ale karta SIM nie wchodzi. 😛
Wojciesz Globewski
6 grudnia 2019 at 12:55 Odpowiedz
Takie posty można zgłaszać, albo być w kontakcie z administratorem. Robiłem tak gdy korzystałem jeszcze z Facebooka.
Wojciesz Globewski
6 grudnia 2019 at 12:52 Odpowiedz
Zwykle szukałem pracy tylko na olx nie wiedziałem o tych stronach. Niektore serwisy są dla specjalistów ale na tej liście każdy znajdzie portal dla siebie.
Właśnie zależało mi na tym, aby każdy mógł nawet otworzyć wszystkie i wybrać te, na których chce poszukać ogłoszeń. Akurat na OLX zdarzają się czasem ciekawe oferty pracy.
No cóż… mam podobnie. Szczerze mówiąc ja ogólnie… nie lubię ludzi… i od tego trzeba by zacząć 🙂 Nie żebym był do nich jakoś wrogo nastawiony, czy źle im życzył… wręcz przeciwnie. Po prostu ich towarzystwo nie jest mi potrzebne do szczęścia, a czasami, na dłużą metę, bywa wręcz męczące. Czasami wolę być sam, niż wśród osób, wśród których miałbym coś udawać tylko i wyłącznie dla ich akceptacji. Nikogo (oprócz najbliższych) nie darzę wystarczającym zaufaniem, żeby rozmawiać na wszystkie tematy i dzielić się swoimi spostrzeżeniami. Często nie ma nawet z kim, bo na ogół albo prześciganie się w opowieściach o „rzyganiu na melanżu”, albo sztuczny snobistyczny, pseudointelektualny bełkot o sztuce i filozofii… rzadko coś pomiędzy. Jeśli miałbym określić w towarzystwie której płci czuję się lepiej, to myślę, że wybrałbym kobiety. Pamiętam jak w podstawówce przez krótki czas prześladował mnie jeden… „samiec alfa”, w gustownym dresie, który z powodu kompleksów non stop musiał pokazywać każdemu swoją wyższość na swoim terytorium. Kto pewnego dnia stanął w mojej obronie? Koledzy, którzy byli ciekawi rozwoju wydarzeń? A skąd! Koleżanki. Tak, taka była ze mnie „ciota” 🙂 Czy zatem zamiłowanie do damskiego towarzystwa to przywilej „ciot”? 🙂 Nie do końca. Dość szybko przestałem być „ciotą” i z podobnymi „kozakami” nauczyłem się sobie radzić, ale nigdy nie czułem się dobrze w „typowo męskim” środowisku (cokolwiek miałoby znaczyć słowo „typowo męskie”…). Umiem „haratnąć w gałę” i naprawić samochód, ale zarówno sport, jak i motoryzacja nie należą do moich zainteresowań i wykańczają mnie godzinne dyskusje na temat rozegrania ostatniej akcji we wczorajszym meczu, czy ilości koni mechanicznych w nowym Subaru. Nie lubię wulgarnych dyskusji na temat seksu i kobiet, nie lubię też typowo męskiej potrzeby ustalania hierarchii w stadzie, wiecznego popisywania się siłą fizyczną i psychiczną. Z drugiej strony, w przeciwieństwie do Ciebie, Patryk, aż tak kobiet też nie idealizuję. Potrafią być jeszcze gorsze, głupsze, bardziej płytkie i irytujące od mężczyzn. Po za tym tych mężczyzn, których my nie lubimy…. one… bardzo często uwielbiają (im inteligentniejsze, tym nie przyznają się do tego nigdy, choćbyś je przesłuchiwał metodami gestapo, ale wystarczy trochę wiedzy i obserwacji). To zwykły atawizm. Często na własną zgubę szukają przeciwieństw i cech, które u samca są ważne (pewność siebie, odwaga, siła… itd), a często najwięksi palanci pozornie je posiadają. Znam mnóstwo samotnych nieśmiałych geniuszy intelektu o złotym sercu, za to nie znam ani jednego samotnego tępego gangstera wybijającego ludziom zęby podczas ściągania haraczy 🙂 Zaraz oczywiście padnie argument, że to zależy od danej osoby… że „swój do swojego”… owszem, ale to też kobiety i każda z nich też ci powie, że najważniejsza jest „inteligencja”, „wrażliwość” i „dobry charakter”. „Dobry” facet to facet względnie dobry dla nich, dla ich dzieci, ale dla innych już dobry być nie musi. Dlatego na podwórku to ci najbardziej wredni i złośliwi otoczeni są często wianuszkiem dziewczyn, które z rozbawieniem patrzą na to jak gnębi innych. Dla kobiet w ogóle liczy się najbardziej to, co dotyczy sfery życia prywatnego, a niewiele problemów natury ogólnej. Ostatnio szedłem za pewną parką (wcale nie patologiczną)… On co dwa metry zatrzymywał się odwracał i niemal za każdym razem, gdy ktoś ich mijał mówił: „A ten co się tak spojrzał? W ryj chce?”. Ona go bardzo kulturalnie uspokajała. To znaczy, że sama taka nie jest i nie do końca lubi takie zachowania, ale czy to powód, żeby zerwać z takim facetem…? Jak widać nie. To znaczy, że spełnia warunki do bycia przewodnikiem i obrońcą stada. Moja niesamowicie inteligentna i wrażliwa koleżanka jest z takim wrednym chamem, że aż ciężko uwierzyć. I nie… nie jestem zazdrosny, po prostu lubię obserwować. Tak to już jest 🙂 A to tylko góra lodowa kobiecych grzeszków i problemów. Mimo wszystko wolę jednak towarzystwo kobiet, choć często mam inne podejście pewnych spraw, myślę, że je rozumiem i doceniam wiele pozytywnych cech, które posiadają. Najczęściej lepiej się z nimi czuję, zawsze szybciej znajdywałem z nimi wspólny język.
Mnie koleżanki nie broniły, a w przypadku gnębienia przez chłopaków mam te same spostrzeżenia. Gnębią ponieważ nie mają innej metody udowodnienia swojej wyższości. Najlepiej gnębić kogoś kto się nie obroni albo nie odpowie, prawda? Jeśli chodzi o koleżanki, też czasem były nieodpowiedzialne i narobiły przykrości, ale przynajmniej nie traktowały innych jak śmieci.
Ja w tym roku nie skorzystałam z opcji black friday – może dlatego, że nic nie potrzebowałam 🙂 a najgorsze jest kupowanie na siłę rzeczy, tylko z tytułu obniżek, które i tak w Polsce nie są jakieś obłędne.
Z tym się mogę zgodzić. Promocje w Polsce są bardzo okrojone, a do tego przeceniają towar, który nie schodził cały rok. Ciekawe dlaczego sprzęt wysokiej jakości nie dostaje dużych rabatów, prawda?
W ostatnim czasie przy spotkaniach ze znajomymi wino się często pojawia. Mimo wszystko nie nadużywamy. Po różnych ekscesach nauczyliśmy się bawić bez alkoholu i spędzać czas wyłącznie z osobami, które nie piją.
Myślę, że przesadzasz. 😉 Promocje w niektórych sklepach są jedyne w całym roku. Prezenty są drogie, dlatego tego dnia ludzie wychodzą na „polowanie”. 😛
introwertycy najczęściej ładują baterie w pojedynkę, lubią spędzać czas z ludźmi jednak później najlepiej relaksują się będąc sami ze sobą z książką albo słuchawkami na uszach 😉
U mnie w pracy zbudowane są tzw. pokoje relaksu. To póki co rzadkość w polskich firmach, kiedy pracownikowi wolno podejść od obowiązków, położyć się i odpocząć w zielonym pokoju. Pracodawca zdaje sobie sprawę, że wypoczęty pracownik, to wydajny pracownik, więc nie ma nic złego w tym, że zrobi się w pracy małą drzemkę 😉
Gdy ze szkoły wysyłali nas do różnych firm, to widziałem takie pokoje. Z doświadczenia wiem, że taki relaks jest wtedy, gdy w kontenerze chowasz się przed pracodawcą.
Helena Ramkowska
29 listopada 2019 at 00:19 Odpowiedz
Super że link trafił do grupy sprzedażowej kupuj/sprzedawaj bo nawet nie mialam pojęcia o niektórych sklepach. dzięki!
Dziękuję wszystkim za ciepłe słowo. 🙂 Cieszę się, że zestawienie sklepów przydało się aż tylu osobom. Akurat w tym roku na sklepie Ozonee kupiłem kilka ubrań dla siebie i bardzo dobrze się nosi.
Sebastian Fobeszko
29 listopada 2019 at 00:20 Odpowiedz
Cieszę się, że mogłem przypomnieć. 🙂 Zakupienie prezentów wcześnie jest najlepszym rozwiązaniem. Przynajmniej nie biega się po sklepach na ostatnią chwilę. Bardzo podoba mi się rozwiązanie, polegające na zamawianiu prezentów online.
Janina Herbuś
29 listopada 2019 at 00:21 Odpowiedz
Nie zapomniałabyś facebook skutecznie spamuje tymi promocjami
Zastanawiłam się nad tym i od przeczytania tego tekstu przeczytałam dwie książki obejrzałam z mężem film i nie zarośliśmy brudem z braku sprzątania przez jeden dzień. 🙂☺️
hmm… myślę, że artykuł jest godny ukazania, każdej kobiecie przed wyjściem z domu… do zastanowienia, nad pewnym procesem myślenia każdej ze stron. Myślę, że na szacunek należy sobie zapracować, choć nietakt ze strony mężczyzn również góruje, jak i styl wyzywającej kobiety na mieście… ale przyznam jako kobieta, że ciesze się że mogłam to przeczytać, gdyż zawsze tak uważałam, choć w koło kobiety krzyczały swoim seksapilem i walorami ciała, a spierały się, że przecież „mogą”. Owszem nikt im tego nie zabroni, jak również mężczyznom odbierać je tak, a nie inaczej. Dziękuję – bo zawsze czułam się jak „dziwaczka” otoczona koleżankami, które później były zdziwione, że mężczyzna tak na nie patrzy czy traktuje… to tak jakby bycie porządną nie było w modzie, eh…
Bycie porządną jest bardzo w modzie. Elegancka, poważnie ubrana kobieta, która nie leci do każdego faceta usiłując się zaprzyjaźnić, też jest seksowna. W przypadku poważnych kobiet, ich seksapil jest przynajmniej wiarygodny.
ja nie piję alkoholu, nawet przy spotkaniach rodzinnych, czasami nawet czuję się obco w takiej sytuacji kiedy inni piją, a ja nie czuję tego żeby z nimi pić alkohol 😉 najczęściej uciekam od problemów włączając muzykę albo czytając książkę albo zajadając słodycze 🙂
To Twój wybór. Masz prawo odmówić i nie chcieć pić. Jeśli komuś wyjaśniasz, że uważasz picie przy każdej okazji za patologiczne zachowanie obrażając tym samym kogoś, to jego/jej problem. Jeśli ktoś się prosi o przykrość, czasem nie ma co odbierać przyjemności.
Nie rozumiem problemu. W moim przypadku w razie problemow, Alkohol to ostatnia rzecz na jaka mam ochote! Alkohol to raczej okazja do swietowania a nie zapijania problemu. Pozatym, Alkohol rozbryzguje problem i rozciaga go w czasie, po alkoholu jedyna decyzja jaka moze przyjsc do glowy, to ZLA, poniewaz mozg bedzie szukal najkrotszej drogi rozwiazania problemu(po alkoholu) – dlatego mamy przypadki, napasci po pijaku, proby samobojczej, kradziezy itp bo co najwyzej na to mozna wpasc. Moja Rada. Jezeli masz problemy i sie nawarstwily, to wez dlugopis, kartke i spisz je wszytskie jeden pod drugim, zostaw miejsce na napisanie rozwiazania. Jezeli problemy wiaza sie w pieniedzmi, to zrewiduj wydatki, to tez mozna tylko zrobic z pomoca dlugopisu i kartki. Nastepnie, obejrzyj film Sekret i zyj w dostatku do konca zycia..
Bardzo dobrze, że nie masz problemu z alkoholem. Są niestety osoby, które uważają alkohol za sposób zamaskowania swoich kłopotów. Wiesz, niektórzy nie chcą rozwiązywać problemów, tylko je zapijać. Zawsze znajdą argument aby wyszło ostatecznie, że alkohol jest rozwiązaniem.
Choruję na depresję.
Poznałam w pracy moją (byłą?) przyjaciółkę.
Dzięki niej zaczęłam coś ze sobą robić i poszłam do psychiatry.
Była sensem mojego życia
Od jakiegoś czasu między nami zaczęło się coś psuć. Co chwilę kłótnie itd.
Cały czas zadaję jej pytanie, czy chce zakończyć naszą relację, naszą przyjaźń.
Nie otrzymałam odpowiedzi.
Ta niepewność i nadzieja, że może jednak wrócimy do siebie jest najgorsza.
Nie wiem na czym stoję.
Tak to wszystko mnie dobija, że zaczęłam się ciąć.
Jedyne myśli, które przychodzą mi do głowy to myśli samobójcze. Najchętniej bym odeszła i zniknęła raz na zawsze.
Ale chyba jestem takim tchórzem, że nawet tego boję się dokonać.
Boję się zostawić moją mamę, siostry, moją 4-letnią kuzynkę, chrześniaka.
Pewnie pojawi się komentarz, że mam dla kogo żyć.
Ale ja nie chcę żyć
Moja przyjaciółka była i jest nadal moim całym światem.
To ona jako pierwsza odważyła się zobaczyć co we mnie siedzi, zdjąć moją maskę.
Marzę o tym, żebyśmy się pogodziły. Tak mi jej brakuje
Nie chcę żyć..
Rozumiem Cię. Również zawiodłem się na przyjacielu, chociaż (porównując moją relację z nim, do Twojej z przyjaciółką), nie byliśmy ze sobą aż tak blisko. Byliśmy po prostu kumplami, ale wszystko się posypało. Skupiam się teraz na tym aby dawać radę codzienności, być dobrym synem i bratem oraz pamiętać o pozostałych przyjaźniach.
Będzie ci jeszcze długo ciężko po stracie przyjaciółki ale z czasem będzie lżej. Rany w serduszku zostaną ale dzięki temu będziesz silniejsza. Zobaczysz, mnie chłopak zdradzał na moich oczach.
Bardzo mi trudno coś Ci doradzić, bo nigdy, jak na razie, w takiej sytuacji nie byłam. Może spróbuj po prostu na razie o przyjaciółce nie myśleć? Zobaczysz, ucieszysz się, kiedy niespodzianie, nie czekając na nic, dostaniesz od niej esemes albo mejl, może zadzwoni! Kilka razy się przekonałam, że jeśli czegoś pragnę z a bardzo – to właśnie się to coś nie dzieje, niestety! A jak trochę odpuszczę – to nagle to, czego szukałam, niespodzianie się zjawia. Może i w Twoim przypadku tak się okaże, czego Ci szczerze życzę.
W tym czasie można też zrobić dużo dobrego, poznać kogoś nowego. Nie musimy przecież od razu ufać komuś nowemu. Ciężko zastąpić ważną osobę kimś nowym, ale zrobić trochę miejsca w serduszku, czemu nie spróbować?
Oj, niekiedy ciężko uniknąć docinków. Ja niestety mam niską samoocenę – może gdybym miał większą pewność siebie to byłaby większa szansa na spławianie docinków… Na szczęście nie bywam już w takim „docinkowym” towarzystwie 🙂
Moja córka jadąc rowerem zjechała z drogi bo jak mi się później tłumaczyła musiała odpisać koleżance która pytała o kłótnie w szkolnej szatni. Przez bzdurne sprawy wypadła na szczęście na pustą ulice.
Na rowerze staram się w ogóle nie wyciągać telefonu. Myślałaś o zegarku, na którym mogłaby przestawiać muzykę? Chociaż z drugiej strony może lepiej, żeby ćwiczyła skupienie i nie rozpraszała się gdy prowadzi. Rowerzysta niesie duże niebezpieczeństwo na drodze.
Kiedyś się zastanawiałam nad usunięciem fb ale to dzięki spersonalizowanym reklamom dowiedziałam się o kursie którego szukałam i się nad którym się zastanawiam, portale społecznościowe mają swoje plusy i minusy, trzeba zaplanować swój czas spędzany w social media aby nie wpaść w zgubny nałóg, jednak najtrudniej chyba zrezygnować z messengera a i Twittera też nie usunę 😉
Jadę dziś autobusem do pracy a ojciec jedzie z synem i zamiast porozmawiać przesuwa non stop palcem po ekranie. Taka okazja pogadać z dzieckiem a ten w telefonie, dzieciak siedzi i tylko się patrzy, masakra.
Własnie to jest straszne. Kiedyś wstawiłem na InstaStory zdjęcie, które wykonałem kobiecie, która skupiła się na telefonie, gdy dziecko bawiło się na środku deptaka. Zarzucono mi, że to jedyna chwila aby skupić się na telefonie i matkę czy ojca trzeba zrozumieć. Nie potrafię zrozumieć, co w portalu jest ważniejszego niż własne dziecko wśród tłumu ludzi?
W tym tekście Endomondo jest tylko przykładem. Ogólnie dobrze, że nie korzystasz z tego typu portali, nie musisz zbierać informacji o treningach. W razie spadku formy portal wzbudzi tylko smutek. Przyjemność z jazdy rowerem daje mi poczucie, że jadąc nie liczy się czas i problemy pozostawione za sobą
Siadam na łące i patrzę na zachód słońca, wyłączając się całkowicie.
Mi twoje posty się wyświetlały instastory też. Nie mogłabym zrezygnować z fb bo kontaktuje się w nim z przyjaciółmi i chłopakiem a poza tym muszę wspierać fanpage Dawida Kwiatkowskiego
Podeszłam do sprawy i naczej. Loguję się do Facebooka z komputera stacjonarnego, a na laptopie mam go oznaczonego jako stronę zablokowaną kontrolą. Niestety najtrudniej zrezygnować z messengera
Własnie Messenger jest najbardziej korzystną opcją, zważywszy, że Facebook jest serwisem, który zebrał największą liczbę użytkowników. W sumie nie mam znajomych, którzy nie korzystaliby z portalu.
Mnie rekarketing FB oraz reklama spersonalizowana bardzo pasuje. Wolę oglądać reklamy trafiające w mój gust, niż losowe. Za to właśnie szanuję Facebooka, że dostaję reklamy tylko takie, które oscylują wokół moich zainteresowań.
Właśnie o tym mówię w podcaście. Jeśli ktoś jest pod wrażeniem technologii oraz interesuje się tym, na pewno doceni taką opcję. Dla mnie to przytłaczające, jak portale społecznościowe odbierają nam czas, wciskają reklamy i sugerują wybór.
Zdarza się przecież, że ktoś robi imprezę i po prostu zapomni kogoś zaprosić. Nie ma się czego obrażać. Tym bardziej nie powinniśmy brać do siebie, gdy ktoś celowo się nie zjawia na spotkaniach.
Tadeusz Wyszko
11 listopada 2019 at 21:36 Odpowiedz
Nie wiem jak można nazywać przyjacielem kogoś, kto cię olewa a później ma pretensje że nie zostaje zapraszany.
Jak można być takim snobem i mieć pretensje do swoich znajomych że przestali nas zapraszać na spotkania skoro nie mieliśmy dla nich czasu wcześniej lub nie przechodziliśmy na ich spotkania? Takich zazdrośniku lepiej ignorować i trzymać się jak najdalej.
Właśnie kontakty bardzo się oddaliły. Kiedyś już nasze relacje wielokrotnie się rozpadały, ale nie na taką skalę. Teraz jest naprawdę trudno to odbudować i nie widzę nawet odrobiny szansy na zbudowanie przyjaźni po tego typu ekscesach.
Ewelina Konoczko
11 listopada 2019 at 20:27 Odpowiedz
Serio ktoś robi z czegoś takiego problem? w sumie są takie osoby którym trzeba dać specjalne zaproszenie pamiętać zawsze zwłaszcza jak oni o nas nie pamiętają. Kiedyś moja koleżanka miała do mnie pretensje o to że nie zaprosiłam jej na zakupy z koleżankami. Tylko w jakim celu miałem ją zapraszać skoro poprzednie zakupy robiłam bez niej bo wiecznie nie miała czasu? Sytuacja Wydaje mi się bardzo podobna najpierw twój kolega cię olewa a chwilę później ma do ciebie wyrzuty że ty olewasz jego.
Szczerze Olej go ciepłym sitkiem i mniej wokół siebie takich ludzi którzy zamiast wymówek będą szukali sposobów żeby się spotkać. Pozdrawiam!
Właściwie sytuacja jest taka sama. Osoba, która była inspiracją do napisania tego tekstu, wielokrotnie pomogła dla mnie. Jednakże wielokrotnie była też prowadzona przeze mnie do domu, po imprezie, na której wszyscy łapali się za głowę z poczynań, do których się dopuściła. Zdarzało się, że aby osobnik przybył na imprezę, było trzeba zaprosić i traktować jak gościa honorowego. Wtedy nie traktowaliśmy tego poważnie, a należało nie bagatelizować sygnałów, że coś z tym człowiekiem, jest nie tak.
Karolina Reniszewska
11 listopada 2019 at 19:51 Odpowiedz
Bez sensu utrzymywac kontakt z kims kto ma pretensje o takie pierdoly. Najpierw nie przychodzi sie na spotkanie a pozniej ma pretensje ze znajomi przestali zapraszac? Ta sytuacja jest tak oczywista ze pisanie o tym wydawalo mi sie bez celowe ale po przeczytaniu tego tekstu widac ze niektorym ptasim mózdzkom trzeba wyjasniac nawet tak oczywiste sprawy
Tak, są takie osoby. O dziwo nie wielu takich znam, praktycznie tylko jedną. Mimo wszystko nie jest to odosobniony przypadek. Od lat dostaję wiadomości o tym, jak przyjaźnie rozpadają się przez nieporozumienia.
Wszystko jest dobre, ale z umiarem. Tez używam Endomondo, ale wyniki zostawiam tylko dla siebie. Jednak to prawda – nie wiem po co ludzie chcą innych informować o wszystkim co się w ich życiu dzieje…
Też myślałem, że wyniki są tylko dla mnie, ale byłyby wyłącznie moje, gdybym miał je wydrukowane na papierze, niż trzymane na serwerze obcego portalu społecznościowego.
Ewelina Konoczko
9 listopada 2019 at 15:13 Odpowiedz
Rzeczywiście, jeśli mamy możliwość rozwiązania źródła problemu, to takie rozwiązanie jest lepsze. Czasem zanim to nastąpi lub o ile nastąpi, warto skupić się na czymś innym, np. wymienionych przeze mnie punktów.
Ewelina Konoczko
9 listopada 2019 at 15:10 Odpowiedz
Myślę, że każde dziecko powinno zostać uświadomione w swoim czasie. Najlepiej aby dowiedziało się spontanicznie i w sytuacji, która będzie dobrze się kojarzyć. W moim przypadku szkolne podejście tylko psuło mi zdobywanie wiedzy w tym zakresie.
Ewelina Konoczko
9 listopada 2019 at 15:08 Odpowiedz
Książka jest w porządku. Nie dopatrzyłam się niczego co mogłoby mnie obrazić.
Z jednej strony dobrze, że podchodzisz w taki sposób, z drugiej mam koleżankę, która wylewa żale, przez co jest krytykowana poza internetem. Z tym trzeba ostrożnie.
Ewelina Konoczko
9 listopada 2019 at 15:04 Odpowiedz
Ewelina Konoczko
9 listopada 2019 at 15:01 Odpowiedz
Zastanawiałam się dlaczego coraz mniej publikujesz na fejsie. Teraz gdy wyjaśniłeś powód i wiem co planujesz rozumiem. 🙂 Myślę że to ryzykowne ale idziesz w dobrą stronę. Brak instagrama da ci więcej czasu na inne sprawy. Czy na zawsze odchodzisz z tych kanałów?
Obecnie usunąłem wszystkie zdjęcia na Instagramie i zniknął mój fanpage. Brak kont i obowiązku regularnego publikowania aby sprostać wytycznym portali społecznościowych, daje mi bardzo dużo czasu i przede wszystkim spokoju.
Ja staram się nie obserwować zbyt wielu celebrytów w social media, raczej starannie wybieram kogo chce obserwować 🙂 czasami są też takie ‚gwiazdy’ które pokazują swoje normalne codzienne życie domowe 😉
Wielokrotnie podnosiłeś na duchu a teraz sam masz gorszy czas. Nie przejmuj się i wiedz że nie tylko ty nie dajesz rady. Też miałem chwile zwątpienia ale w odpowiednim momencie miałem szansę porozmawiać z tb. Jesteśmy tu i trzymamy kciuki abyś się nie poddał!
Aneta Wiszczowska
4 listopada 2019 at 22:19 Odpowiedz
Nie mam z czego się cieszyć bo w pracy mnie nie szanują, dzieci pozajmowane sobą a mąż nawet nie pamięta o moich urodzinach. Wracam z pracy i jestem po prostu maszyną do robienie obiadu i sprzątania.
Mi wyszło że jestem fantastycznym człowiekiem i to prawda. Jestem super! 🙂 Najpiękniejsza we wsi bo jedyna najmłodsza na tych kilka domów. 😋 Oczywiście żartuję. Dookoła mam wielu pięknych ludzi
Dorośli ludzie powinni rozwiązywać swoje problemy między sobą. Nie powinni słuchać rodziców, koleżanek, kolegów. Jeśli już to wybrać się do specjalisty, a decyzja o tym powinna być wspólna. W związku ciężko dogadywać się i zawsze zgadzać, ale właśnie kompromis i umiejętność rozmowy, najczęściej pomaga dojść do porozumienia.
Co tu dużo mówić. Wtrącanie się rodziny żony, zwłaszcza jej matki, zakończyło nasze małżeństwo. Ja nic nie mogłem zrobić, bo „czepiasz się mamusi”, żona sama też nie zauważyła ingerencji matki, zresztą z matką (niestety) była silniej związana niż ze mną. No i skończyło się…
Wernera China
31 października 2019 at 19:23 Odpowiedz
Nie wchodząc na temat pana, który jest autorem wiadomości a na jego żonę, gorąco jej współczuję. Jeśli będzie pozwalała wtrącać się rodzinie w swoje życie nigdy nie będzie mogła podjąć sama żadnej decyzji. Za kogo uważa się jej brat czy pozostali członkowie rodziny? Jest dorosła i pomoc a narzucanie to dwie różne rzeczy.
Ja myślę, że problemem nie jest rodzina, tylko Dariusz. To przez niego wszyscy cierpią, przez jego napady gniewu i agresję. Rodzina jest normalna, wspiera dziewczynę i jej dziecko, nie pozwala, żeby działa jej się krzywda. Boją się, bo wiedzą co będzie, już to przerabiali. Pomoc musiała być spora, na pewno w okresie rękoczynów uciekała do nich. Darek i dziewczyna mają wybór, mogą żyć razem bez pomocy rodziny. Ale chyba się nie da, prawda? Każdy, ale to każdy, kto dobrze życzy dziewczynie powie- uciekaj, pomyśl o dziecku, jesteś za nie odpowiedzialna.
Uderzył, zdradzał i brał narkotyki. Dziecko widziało jak bije jego matkę, dokładnie tak jak Darek kiedyś. To własnie te wspomnienia do tej pory niszczą mu życie.
Rozumie to, nie chce, żeby tak się dalej działo, ale powroty niczego nie zmieniły. Nadal nie potrafi stworzyć spokojnego związku. Zostaw ich w spokoju, ogarnij się, popracuj nad sobą, złe dzieciństwo nie usprawiedliwia szczeniackiego zachowania. Nie potrafisz uznać swojej roli, winisz dzieciństwo, rodzinę dziewczyny i podły los. Masz wybór jaki będziesz i jak będzie wyglądało Wasze życie, tylko trzeba dorosnąć. Czego Ci serdecznie życzę, da się! Pokaż, że pracujesz nad sobą, poszukaj terapii.
Zabawię się w psychologa i ugryzę temat z drugiej strony – a co jeśli rodzina ma rację? Sam mówisz, że wielokrotnie się rozstawaliście, że w związku była przemoc, narkotyki, potajemne randki z innymi. Dziewczyna ma dziecko i to ono jest zapewne dla niej najważniejsze, a Ty po wielu porażkach mimo jej chęci nie jesteś nadal dla niej oparciem. Gdybyś był w stanie zapewnić rodzinie godny byt, gdyby nie musiała się bać o siebie i dziecko to by nie słuchała rodziny. Z tyłu głowy ma te wszystkie dotychczasowe wydarzenia z Tobą związane. To, że odsuwa się od Ciebie wynika z tego, że najzwyczajniej w świecie rodzinie bardziej ufa i ma w nich pewniejsze wsparcie niż u Ciebie. Jeśli Ci zależy – długa droga przed Tobą. Musisz zdobyć zaufanie zarówno jej jak i jej rodziny.
Majka Soczko
28 października 2019 at 18:32 Odpowiedz
Gdyby zależało jej na tym związku i chciała ratować go nie słuchała by rodziny i podjęłaby słuszną decyzję. Są dorośli i jeśli godzina uważa że bez ich pomocy nie są w stanie sobie poradzić, to po prostu mi jej żal
Jak czytam takie wypowiedzi to żal mi osoby, której rodzina sie zachowuje w taki sposób. Kobieta powinna odciąć się od brata i pozostałych członków rodziny skoro szkodzą jej szczęściu. Mąż powinien chodzić na terapię i nauczyć się rozmawiać i przestawiać argumenty niż rozwiązywać sprawy pięścią Im szybciej postawią ku temu kroki tym lepiej póki syn jest mały i niewiele pamięta
Doceniam Twoje wsparcie. Cieszę się, że książka wywarła na Tobie dobre wrażenie.
Borys Czudkowski
22 października 2019 at 00:42 Odpowiedz
Czytałem naprawdę dużo wpisów w internecie i przy tym twoja książka wypada na temat kobiet bardzo porządnie. Jeśli ktoś ma jakiś problem z tym że gdzieś coś mogłeś tam napisać na temat pań to niech sobie poczyta fora internetowe. Jest twoje książki nie pamiętam nic negatywnego na temat kobiet. Pozdrawiam
Dziękuję. Nie czytam forów ze względu na dużo nienawiści i naskakiwania na inne osoby. Czasem myślę, że niektórzy piszą obrzydliwe treści dla zabawy.
Majka Soczko
22 października 2019 at 00:00 Odpowiedz
Patryku ja czytałam i nie znalazłam tam nic co mogłoby obrazić kobiety. Sama pisałam Ci przecież ze jestem pod wrażeniem jak wiele dobrego napisałeś. Mężczyźni nie wypowiadają się w tak ciepły sposób o kobietach. Nie masz za co przepraszac
Fajne propozycje zestawów prezentowych, ale najważniejsze dla mnie jest to że bliska osoba jest obok po prostu jest i nie potrzeba nic więcej do pełni szczęścia 🙂
Post czytałam wczoraj ale komentarz piszę dzisiaj bo musiałam trochę przemyśleć temat 🙂 mnie WDŻ w szkole ominęło nie miałam ani w podstawówce ani liceum 😉 ale myślę że w wieku dojrzewania taka edukacja jest potrzebna ponieważ nie zawsze rodzice rodzina potrafi na takie tematy rozmawiać 🙂 a tu nie chodzi tylko o sam seks ale również inne rzeczy związane z dojrzewaniem czy tzw ‚zły dotyk’! Problemem jest tylko to kto miałby prowadzić zajęcia bo faktycznie brakuje specjalistów z zakresu edukacji seksualnej 🙁
jak wyżej wspomniałam aby ‚nauczać’ o seksie to trzeba robić z wyczuciem i znać się na tym, bo żeby uczyć to trzeba samemu mieć wiedzę o tym o czym się mówi 😉
Świetnym rozwiązaniem jest notowanie rzeczy, o których wspomina partnerka – wtedy przed ważną okazją wystarczy zajrzeć do notatnika 🙂 Pomysły, które wymieniasz są na pewno miłe, chociaż sama jestem zdecydowanie praktycznym stworzeniem i szklana róża, czy filcowy zwierzak mnie zupełnie nie porwały, natomiast dobra herbata, bilet na wspólne wyjście, czy cos z nutą adrenaliny (lot paralotnią – jedna z najbardziej udanych niespodzianek od mojego partnera!) to strzały w 10 🙂
Pomysł dobry! Sam wychodzę z założenia aby zapisywać coś, co podoba się drugiej osobie. Później z takiej listy łatwiej wybierać prezenty, albo nawet wspomniane zestawy.
To zbyt uproszczona teoria i skierowana w inną stronę niż powinna. Edukacja seksualna to przede wszystkim psychologia, sztuka mówienia „nie”, nauka szacunku do partnera, nauka jak uchronić się przed chorobami, gwałtami, przemocą seksualną etc. Lepiej, żeby uczyć się ze szkoły, niż z podziemia.
Masz rację, mimo wszystko uważasz, że powinno rozmawiać się z dziećmi w przedszkolu albo pierwszych klasach szkoły o seksie, masturbacji oraz wyborze płci? Naprawdę wolałbym aby o seksualności dzieci dowiadywały się od przyjaciół, ponieważ sam się o tym dowiedziałem w taki sposób i dobrze wspominam ten moment. W szkole jak najbardziej zajęcia powinny się odbywać, ale nie dla tak małych dzieci. Poza tym rodzice powinni mieć prawo decydować, gdzie ich dziecko zdobywa tę wiedzę, o czym będzie mowa i kto poprowadzi zajęcia.
Gdybym miał do wyboru gdzie się edukować: a) dzielnica i filmy porno, b) specjalnie wyszkoleni psychologowie, to odpowiedź była by wiadomo jaka. Choć faktycznie, nie każdy powinien prowadzić takie zajęcia. Znane są przypadki, że o życiu partnerskim zajęcia prowadziły… uwaga… zakonnice.
Zakonnice mają wykształcenie, więc wykonywana rola nie równa się niewiedzy. Poza tym mogliśmy się nie zrozumieć, albo źle wyjaśniłem co miałem na myśli. Cieszę się, że gdy przyszedł odpowiedni moment, o seksie uświadomił mnie starszy kolega z podwórka. Dzięki rozmowom z koleżankami i kolegami pojąłem na czym polega seks. Wiedzę o której nie miałem pojęcia, zyskałem dzięki książkom. W gimnazjum uczęszczałem na WDŻWR, które były prowadzone ponad oczekiwaniami.
Co do porno moglibyśmy dyskutować bez końca. W zależności od gustu, każdy z nas albo lubi co innego, albo miał pecha trafić na nieodpowiednie i przekłamane obrazy. Nie wszystkie filmy porno mają negatywny przekaz. Widziałeś takie, w których przedstawione jest zaangażowanie, wzajemna troska i dbanie o przyjemność drugiej osobie? Myślę, że z takiego filmu można nauczyć się pozytywnych zachowań.
Dawno nie czytałem u ciebie tak tak dobrego postu! 👍🏻 Zgadzam się z tobą najbardziej w tej sytuacji będą cierpieć dzieci. Chociaż Zgadzam się z tobą w jeszcze jednej rzeczy że ona nawet nie będą rozumiały co się dzieje. 😖
Dziękuję. Cieszę się, że tekst zrobił na Tobie wrażenie. 🙂
Dzieci najbardziej cierpią w takich sytuacjach i niestety rodzice nie zawsze mogą ich przed tym uchronić, chociażby ze względu na niektóre kruczki w przepisach.
Urszula Pomorska
18 października 2019 at 14:33 Odpowiedz
Podobnie myślę w kontekście wieku. Na wszystko przychodzi czas a jeśli dzieci miałyby dowiedzieć się o możliwości przyzwoleniu na wybór płci, to dorosłość jest już takim momentem, gdzie mają pojęcie o życiu i swoich potrzebach. Życie nastolatka to często eksperymenty.
Również nie mam nic do osób homoseksualnych, które z czasem doszły do takiego wniosku i wybrały, kim się czują. Ich sprawa, nie mam z tym problemu. Gorzej gdy dzieciom wmawia się, że ich płeć nie ma znaczenia i mogą sobie wybrać. To nonsens!
Majko Soczko
18 października 2019 at 14:15 Odpowiedz
Dałeś mocny temat na weekend do przemyślenia. Wiesz co brak temu co napisałeś uważam że warto podpisać petycję i uszanować że tyle osób jest za tym żeby ona jednak nie przeszła. Przykładowo ja nie mam za złe nauczycielom swoich dzieci którzy próbowali im wmówić że tampon spowoduje im problemy zdrowotne. Moja córeczka była na tyle mądra że przyszła do mnie i zapytała czy to prawda że wnosząc podpaskę rozwijają się bakterie i lepiej nie nosić. Co prawda wybuchłam śmiechem ale uświadomiłam sobie że dzieci jednak nie są głupie i weryfikują ważne informacje. Jedynie syna wypisałem z wychowania do życia w rodzinie bo dał mi ku temu mocne argumenty i czułam że naprawdę tego nie potrzebuje
Czytam i musze sie zgodzic z fragmentem o zawartosci ustawy. Mysle podobnie rodzice powinni miec wybor i mozliwosc wyrazenia zgody na to czego dziecko slucha w szkole. Twoj punkt widzenia szanuje i rozumiem podejscie. Mysle ze dokladnie wyjasniles o co chodzi. Nie zgodze sie tylko z wybraniem plci. Nie powinno sie dawac nikomu takiego wyboru poniewaz natura nie bez powodu dala nam narzady rozrodcze aby wybierac kim sie urodzilismy nawet jesli dzieci staja sie dorosle. To absurd
W pewnej części powielam Twoje zdanie na temat wyboru płci. Chociaż jestem też w stanie pojąć, że są ludzie, którzy zakochują się w tej samej płci. Tylko jak określić swoją orientację może małe dziecko? Nauczanie masturbacji w szkole? Skończona głupota.
Nie dawno powiesil sie mlodszy brat. Ja tez mam juz dosyc tego zycia. Rozeszlem sie z kobieta. Poczesci moja wina. Myslalem ze bedzie zajakus czas dobrze. Jest coraz gorzej. Robie glupoty. Nie jem. Zaczelem naduzywac narkotykow. Kazdy sie odwraca odemnie. Jestem wstanie zrobic cos zlego. Nie wiem czy do rana przezyje. Boje sie tylko ze bedzie bolalo. Kocham syna. I byla kobiete. Jestem chodzacym nieudacznikiem. Albo przecpam sie albo ssm nie wiem. Ide zapalic. Jezeli bede rano zyl to ok. A jezeli nie to Przekazcie mojemu synowi ze kocham go mocno. I bede czuwal tam gdzies. Zegnam i przepraszam. To moja decyzja. Ale moglas to kochanie zmienic. Pa
Napisałem do Ciebie e-mail. Dziękuję, że podzieliłeś się na moim blogu swoją sytuacją. Jesteś świetnym człowiekiem. Wierzę, że jesteś silny. Masz dla kogo żyć, Twój syn Cię potrzebuje. Pomyśl o nim, to duża trauma, gdy odchodzi tata. Poza tym wiele możesz zrobić, osiągnąć, a przy tym nauczyć swojego syna. Nie jesteś nieudacznikiem. Dla mnie też nie idzie w życiu, też mam ochotę wszystko rzucić i coś sobie zrobić, ale wiem, że czeka mnie coś dobrego.
Nie jesteś jedynym facetem, który robi głupoty. Ucieczka w używki nie jest rozwiązaniem. Nie myślałeś o jakimś sporcie? Poczytaj o osobach, które ćwiczą. Oni są pełni pasji w tym.
Skaczę nad blogiem, jak nad dzieckiem. Dmucham i chucham, aby nie zawieść żadnego gościa, chociaż to trudne. 🙂 Dzięki za odwiedziny.
Karol Oliwicki
16 października 2019 at 15:24 Odpowiedz
Drogie te prezenty. Równie dobrze mogę wsypać do torebki dwa lakiery, bransoletkę, spinkę do włosów, jakiegoś misia i zmieszczę się w cenie jednego z wymienionych produktów
Nie chcę wciskać konkretnych rzeczy. Są tylko przykładami, właśnie chodziło mi o przedstawienie sposobu, metody tworzenia prezentu dla dziewczyn, co załapałeś i jak najbardziej wpasowuje się w zestawy o których pisałem.
Czarek Drewnoeski
16 października 2019 at 15:18 Odpowiedz
Patrząc po swojej żonie, gdy byliśmy jeszcze młodzi i kupowałem jej prezenty, to w jej przypadku nie liczyło się to, co ja kupuję, tylko sam fakt, że oni pamiętam i chcę z własnej woli z własnej inicjatywy coś jej ofiarować.
Majko Soczko
16 października 2019 at 15:19 Odpowiedz
No właśnie u mnie jest tak samo ja czasami Cieszę się nawet tego że kupi czekoladę i zabierze mnie gdzieś do kina nigdy w pośpiechu daje mi po prostu jakiś drobnostka
Dawanie prezentów w pośpiechu „na odczep się”, to żadne dawanie prezentów. Nawet diamenty nie wydają się wtedy piękne. 😛 #coTyWygadujeszPatryk
Majka Soczko
18 października 2019 at 14:16 Odpowiedz
Dopiero się zorientowałem że jest odpowiedź., 😂 jakiekolwiek dawanie prezentów spędzanie z kimkolwiek czasu tylko dlatego że tak wypada jest nie w porządku
Właśnie to powinno być głównym przesłaniem wręczania prezentów, pamieć o drugiej osobie. W tekście skupiłem się na tym, co można ofiarować, ale dzięki Twojemu komentarzowi, jest jeszcze wspomniana druga strona medalu.
Majko Soczko
16 października 2019 at 15:16 Odpowiedz
Sama chciałabym dostać taki zestaw chociaż Jak patrzyłam po cenie tego planera to Jednak wolałabym żeby mój chłopak nie czuł się niezręcznie kupując mi tak drogą rzecz
Są tańsze plannery. Przykładowo PaniSwojegoCzasu.pl – niewiele tańsze, ale zawsze kilka złotych zaoszczędzonych. W sklepie internetowym Pakamera.pl też znajdziemy plannery czy inne drobiazgi o mniejszej wartości.
Wreszcie ktos dokladnie napisal co warto kupic. Przekonuje mnie szklana roza, bizuteria list i kwiaty. Taki delikatny zestaw ktory kazda absolutnie kazda doceni. Podoba mi sie twoje podejscie
Dziadkowie to akurat dobrze wiedzą jakie są właściwości maku i nie raz lepiej się bawili po joincie niż my 🙂 Moim skromnym zdaniem za późno na budowanie zaufania i wymagania w stosunku do dziecka kiedy ma ono 17 lat. Takie zaufanie buduje się od pierwszych chwil i musi być ono wzajemne. Rodzic musi ufać dziecku, ale i dziecko musi ufać rodzicowi. Ja nigdy nie musiałam być w domu o 20.00 bo rodzice kazali, ale jeśli sama powiedziałam, że wrócę do 23.00 to w moim interesie było dotrzymanie słowa. Jest ja byłam fair oni byli fair, i odwrotnie. Uczenie o seksie czy sama rozmowa o nim, to etap dzieci 10-12 letnich, choć już moja 6-latka wie skąd się biorą dzieci i jak wygląda poród. No i wreszcie kolejna rzecz – nasze demony. Jeśli nie zrozumiemy, że nasze dziecko jest dorosłe to problem jest po naszej stronie i to my musimy go przepracowac.
Bardzo zaintrygował mnie komentarz Dawida, który opowiedział tutaj w komentarzu, jak Jego mama wykorzystywała go do wykonywania różnych obowiązków, gdy ten miał gości. Dla mnie coś takiego jest poniżej jakiegokolwiek chamstwa.
Teraz dziewczyny zdecydowanie są gorsze od chłopaków sposób w jaki się zachowują noszą i o czym mówią jest wręcz niedopuszczalne chamstwo przekracza normy a sposób w jaki się ubierają No to po prostu bez komentarza
Gdy ja wspominam o tym w sieci, nagle zarzuca mi się, że urażam kobiety, uważając je za puste, głupie i tandetne. Tylko nie mogę Ci nie przyznać racji – NIEKTÓRE dziewczyny nie potrafią się zachować.
Majko Soczko
14 października 2019 at 10:20 Odpowiedz
Wielu rodziców kompletnie nie wy jak sobie poradzić z tym że dzieci dorastają zaczynają mieć własne zdanie. Okropnie jest to że rodzice myślą że będą mogły wykorzystywać swoje dzieci przez całe życie aby tłumaczyć tym swoje lenistwo
Są tacy rodzice, najgorsze jest w tym to, gdy wykorzystują jeszcze bardziej, gdy te mają gości. Pisał o tym Dawid tutaj w komentarzu.
Dawid Tom Syndrusz
14 października 2019 at 10:20 Odpowiedz
Moja matka zawsze miała jakiś problem. Przychodziły do mnie dziewczyny to zawsze czegoś chciała. Nagle do sklepu idź, porozmawiać trzeba, albo dała się do telefonu abyśmy słyszeli ze ma przyjaciol. W nocy rzucała garnkami po kuchni żeby zwracać na siebie uwagę. Taki wstyd przynosiła, ze dobiero po wyprowadzce miałem spokój. Telefon odbierałem raz na tydzień a adresu nie podawałem nawet braciom żeby jej nie przekazali
Skąd ja to znam. Nie mówię o mojej matce, ale spotkałem się z podobnymi przypadkami. Coś koszmarnego, gdy matka (bez urazy), robi taki wstyd. Nie oszukujmy się, nie wygląda to dobrze w oczach osoby, która odwiedza dzieci.
Rozumiem, że bywa ciężko i nie wiadomo co przyniesie następny dzień. Dzięki cieszeniu się z małych radości każdego dnia, nie wariuję. Oczywiście mam nawet całe miesiące, gdy mam ochotę podobnie zapaść się pod ziemię. Warto czasem wysadzić spod piachu twarz i uśmiechnąć się do słońca.
Podobnie się cieszę że jestem mężczyzną i Jestem jaki jestem. Dumny jestem z tego że mogę być oparciem swojej kobiety i wspaniałym ojcem dla swoich dzieci. Tych którzy podjęli inne wybory Szkoda że nie wiedzą co tracą
Rodzice często wymagają a sami nie są lepsi przynoszą wstyd w swoim dzieciom bardzo często to widzę teraz kiedy jestem ojcem pełnoletnich dzieci i obserwuje swoich znajomych
Gdy ma się swoje dzieci, podobno zaczyna patrzeć się inaczej na wiele spraw. Podobno – nie mam swoich, więc odgórnie mam zakaz się wypowiadać. 😛 #gonicHejterow
Po zjedzeniu na twój blok nigdy nie jest nudno I nigdy nie czuć samotności. 🙂 Podoba mi się twój punkt widzenia i podejście do wielu spraw Dzięki temu moje życie staje się lepsze i bardzo to doceniam ponieważ dzięki właśnie Takim osobom jak ty jego z nas chce sam żyć
Piszę blog aby podnosić na duchu i głośno mówić, że czasem też jest mi źle. Dzielę się też małymi radościami, które mają wpływ na innych. 🙂
Majko Soczko
11 października 2019 at 21:57 Odpowiedz
Uwielbiam mężczyzn właśnie za to że są takimi misiami do bicia trochę że niby wkurzał można się na nich trochę po złościć a chwilę później poprzytulać i nie robię z tego dramy. Chłopak jest przyzwyczajony że kilka minut chodzę wkurzona A za kilka minut daję mu buziak w policzek i przytulam
Sposoby fajne i sam je stosuję. Być może coś przeoczyłem, ale wydaje mi się, że często mylimy trochę bycie samemu a faktyczną samotność, bo są to często zazębiające się terminy. Można być samemu i nie czuć się samotnie, można być też samotnym w tłumie ludzi. Samotność to niestety na tyle silne uczucie, które rozwala umysł i czasami nawet nie pozwala się skupić na książce czy filmie. Miałem kilka takich sytuacji, że pół godziny czytałem jedną stronę i nic do mnie nie dotarło. A kiedy jesteśmy po prostu sami i się nudzimy, to faktycznie jest sporo czynności, którymi można się zająć. Ja osobiście preferuję książki 🙂
Na samotność i nudę to oczywiście bardzo fajne rozwiązania, ale uważajmy, zeby nie bagatelizować czyichś uczuć i zauważać, diagnozować i leczyć depresję.
Ja uwielbiam czytać wciągające książki i słuchać nowej muzyki (szczególnie w poniedziałki mam taki nawyk) – to świetne sposoby na samotność. Co do samotności – pamiętam, jak po urodzeniu dziecka musiałam leżeć 2 dni w szpitalu, które wydawały mi się wiecznością. Pamiętam, że to był dla mnie bardzo trudny czas.
Mnie akurat problem samotności nie dotyczy, ale uwielbiam czytać i książki pewnie i w takiej sytuacji były wybawieniem. Fajnie, że są na liście rozwiązań.
Samotność to bardzo ciężkie uczucie do poradzenia sobie z nim. Zwłaszcza kiedy trwa długo i końca nie widać. Z drugiej strony chyba każdy chciał kiedyś pobyć przez chwilę sam, aby w spokoju zająć się czynnościami wymienionymi we wpisie, bez wiecznego przerywania przez inne osoby.
Na samotność jest …kilka lekarstw 🙂 Ale jeszcze jedno musimy zdiagnozować – czy nie mamy depresji. Oczywiście, samotność może się do tego przyczynić, a czasem jest tak, że z powodu depresji nie chcemy się spotykać z nikim i realnie czujemy się samotni.
A czasem człowiek cierpi na samotność egzystencjalną i nic nie poradzisz ;-D
Z tego co wiem, sprzedają tylko podczas targów, giełd itp. Wielokrotnie szukałem sadzonek, ale nie byłem w stanie znaleźć. Jeśli chcesz, odwiedź SunrisePlants.pl – tam dziewczyna może będzie w stanie pomóc.
ja sobie nie radzę z samotnością siedzę w domu oglądam seriale czytam książki ale tak ciągnie do ludzi. Chciałabym czasem żeby mąż został z dziećmi a ja mogła pójść do miasta z koleżankami. Tylko i tak dzwonię co kilka minut czy wszystko okeyy
Może zorganizuj sobie jakiś wieczór, albo nawet weekend, aby się zresetować? To bardzo pomaga, gdy mamy wszystkiego dość.
Majko Soczko
7 października 2019 at 10:35 Odpowiedz
To właśnie lubię niby tekst napisany pod jesień, a tak naprawdę jest na cały rok. ❤️Podcasty zaczęłam słuchać ale twoim nic nie wiedziałam więc super od dziś będę słuchać. 😀Jeszcze jedna taka rzecz która mnie zastanowiła w tym tekście to zwrócenie uwagi na zajmowanie sobie czasu bo tak naprawdę jeśli siedzimy jej bardziej myślimy niż skupiamy się na jakiś konkretnych czynnościach, to jasne że możemy nabawić się depresji. 🙂
Cieszę się z docenienia przez Ciebie mojej pracy. Ostatnio dostałem wiadomość, że wymienione pomysły w tym tekście, miło wypełniają czas młodej mamie, która całe dnie spędza w domu.
Na swojej drodze spotkałam ludzi, którzy w dużym stopniu odmienili moje spojrzenie na świat. I stało się to tylko dlatego, że byli bardzo zdystansowani do siebie. Myślę, że ta cecha jest bardzo ważna w życiu bo mając dystans do samych siebie, łatwiej jest nam nawiązywać kontakt z innymi, być bardziej otwarci do innych i nawet przejmować inicjatywę przy dużej grupie ludzi.
Dziecko można zachęcić do zabawy z innymi dziećmi, ale jeżeli widzi się, że źle czuje się w danym towarzystwie, to nie powinno się zmuszać dziecko do przyjaźni na siłę. Myślę, że dziecko samo potrafi ( raz łatwiej, a raz gorzej) odnaleźć takie osoby przy których będzie czuło się dobrze.
Poza tym zmuszanie malucha do zabawy z kimś, kto je obraża, dyskryminuje lub przeciw któremu buntuje pozostałe, nie poprawi sytuacji, ani nie sprawi, że poszkodowane dziecko, nagle polubi przeciwnika.
Świetne zestawienie. Jest kilku moich ulubieńców, których utwory słucham na okrągło, ale też jest kilku artystów o, których nie słyszałam, a widać że warto.
Kto jak woli. Również słucham muzyki głównie z telefonu, ale jednak pełną radość ze słuchania, daje mi adapter.
Majko Soczko
4 października 2019 at 15:09 Odpowiedz
Kawał dobrej roboty zrobiłeś naprawdę ten ranking mi się podoba z chęcią przesłucham całe te płyty w ciągu tego weekendu i dam ci prywatnie znać co myślę o którym zespole
Niestety, posyłając dziecko do szkoły publicznej , rodzic niejako pozbywa się w dużej mierze swojej wychowawczej roli – to szkoła narzuca dzieciom, w jaki sposób mają myślec, co mają myśleć i jak mają siebie samych postrzegać (pisałam o tym tu: http://motyw-kobiety.miejsce-akcji.pl/2016/07/01/szkola-oczy-czyli-o-tym-jak-szkola-zabija-kreatywnosc/ ) i na przykład cała polska szkoła jest zrobiona pod kognitywnych. Kinetyk będzie miał z góry przechlapane na zajęciach, bo szkoła nie jest otwarta na jego potrzeby i sposób uczenia się (przez ruch).
Ale warto rozmawiać – najzwyczajniej w świecie podejść do pani w świetlicy i z nią o tym porozmawiać (mam nadzieję, że mama, która podniosła larum w tej sprawie to właśnie zrobiła w pierwszej kolejności) .
Masz całkowitą rację. Albo dziecko się integruje z własnej woli, albo będzie do tego zmuszane. Trudno zrozumieć, że takie dziecko tylko będzie się męczyło i wcale nie zaprzyjaźni się z osobami, którym nie ufa? Wspominając próby przekonania mnie do niektórych osób, pamiętam, że jeszcze bardziej zamykałem się w sobie.
Jestem introwertykiem i traumę miałem przez wszystkie szkolne lata (na szczęście ominęły mnie świetlice a nawet przedszkole). Dopiero na studiach mogłem powrócić do swojego indywidualizmu i nikt mi nie kazał robić niczego z innymi. Przynajmniej nie tak, jak w szkołach.
Na szczęście moja córka ma całkiem odmienny charakter i do integracji nie trzeba jej zmuszać.
Właśnie to jest najgorsze, gdy nie mamy umiejętności przywódczych, ani pracy w grupie, a inni nas zmuszają. Rozumiem, że dziecko należy uczyć współpracy z innymi, ale jeśli dziecko źle się czuje w takiej grupie, nie zmienimy tego siłą. To tak jak z byciem niejadkiem. Z tego się wyrasta, poznaje fantastycznych ludzi i zmienia nastawienie.
Bardzo żałuję, że nie było takiej książki w czasach mojej młodości – myślę, że wielu moich kolegów by z niej skorzystało. Mam nadzieję że teraz spora grupa czytelników po nią sięgnie 🙂
Dziękuję za ciepłe słowa. Książka ,,Przygotuj się na Start”, zamyka w moim życiu ten etap, ale mam nadzieję, że pomoże osobom, które przechodzą lub przechodzili przez podobne traumy.
ciężki temat, który wymaga dużo cierpliwości, ale warto małymi kroczkami przygotowywać ich do postępu technologicznego, chociaż aktualnie ja pomagam rodzicom w płaceniu rachunków online 🙂
masz rację dystansu do siebie można się nauczyć i w dzisiejszym świecie nie warto traktować wszystkiego poważnie tylko trzeba wyselekcjonować wszystkie informacje jakie do nas docierają i puszczać niektóre opinie poza uszy 😉
Ludzie coraz rzadziej zastanawiają się co mówią, do kogo i chcą wszystkich ustawiać. Tym bardziej dystans do siebie i umiejętność prześmiewania ich uwag, ma dużą wartość.
Pedagog który idzie na łatwiznę albo nie był przeszkolony prawodłwo do opieki nad dziećmi. Zmuszanie do zabaw, zakazywanie spędzania czasu na własny sposób. Każde dziecko jest inne i należy to uszanować
Kiedyś dwaj bliźniacy mieszkający koło moich dziadków próbowali mnie nastraszyć, więc zamknąłem się w letniej kuchni. Schowali mi czapkę i zrobili inne świństwa. Po tej sytuacji mój ojciec wymienił się zdaniami ze swoimi rodzicami (moimi dziadkami), że woli abym poczekał na normalnych kolegów, niż patologię pozostawioną na pastwę losu przez własnych rodziców.
Uważam, że każde dziecko należy szanować i traktować indywidualnie. Nawet jeśli wychowawca ma duża klasę, zanim obwini rodziców lub dziecko o to, że trzyma się na uboczu lub z kimś się nie lubi, powinien postawić się w sytuacji dziecka, a nie narzucać mu swoje zasady i regulaminy. Dziecko czuje i w takiej sytuacji regulaminy nie są dla nich priorytetem.
Jestem lesbijką. Wiele razy odpychałam na imprezach facetów, którzy myśleli, że jak z nimi rozmawiam, to chcę uprawiać seks. A nawet nie wyglądam typowo kobieco i rzadko noszę makijaż. Po pierwszym paragrafie nie mogę czytać takich bzdur. Może problem jest w tym, że tacy mężczyźni z góry zakładają, że należy im się seks?
Przykro mi, że z góry określiłaś moje zdanie na ten temat jako bzdurę, zapominając, że nie jest to wypowiedź dotycząca ogólnie kobiet, a jednej konkretnej sytuacji. Co do ostatniego zdania, myślę, że mogą być tacy mężczyźni.
Dobrze że twoi rodzice mają syna który chce im takie rzeczy tłumaczyć. Moje dzieci niestety uważają że starego capa i tak nic nie nauczą. Córka mi powiedziała że jeśli chciałbym się takich rzeczy uczyć to są kursy w internecie.
Powinniśmy pamiętać o cierpliwości i tym co Nasi rodzice i dziadkowie zrobili dla nas teraz on naprawdę potrzebują naszego wsparcia nie wiem czy wiecie ale moi rodzice obecnie mają największe problemem rezygnację z telefonu stacjonarnego a w niedługiej przyszłości czeka to o czym pisał Patryk czyli kompletna zmiana sposobu życia korzystania z technologii korzystania z najprostszych przedmiotów codziennego użytku Pomyślmy o naszych rodzicach dziadkach wujkach ciociach i na litość boską nie zostawiajmy ich z tym samych bo oni naprawdę nawet jeśli chcieliby poznać te technologie muszą mieć kogoś kto im wytłumaczy jak to działa i co do czego służy
Szkole żarty ahh…często przez osobę do której są kierowane mogą być źle odebrane. Spotykam się z tym na codzień w szkole ale jestem w takim wieku, że już się tym nie przejmuje, ale dzieci oraz osoby młodsze mogą się tym załamać.
To nawet nie chodzi o to czy ktoś jest szczęśliwy czy nie, ale o to czy ma co robić w życiu czy zwyczajnie się nudzi. Zauważyłam, że im mniej zajęć i zainteresowań do rozwijania ktoś posiada, tym głośniej wypowiada się w każdym temacie, nawet nie mając zielonego pojęcia o czym mówi.
Mówimy tutaj o ocenianiu drugiego człowieka. Trudno być szczęśliwym, gdy banda zazdrosnych lub zarozumiałych osób, wmawia nieodpowiednią wagę, nie takie priorytety jak trzeba czy narzucając własne poglądy.
Dzieci zazwyczaj bardzo szybko odnajdują się grupie. Ale kiedy jakieś ma takich „mądrych” rodziców jak odpisałeś, kiedy to rodzice narzucają dyskryminację z totalnie głupiego powodu to właśnie Ci rodzice powinni zastanowić się nad sobą. W klasie mojej córki są różne dzieci, w przedszkolu też były różne – z biedniejszych rodzin, niepełnosprawne, z opóźnieniami rozwojowym, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby zabronić się z jakimś dzieckiem bawić.
Kiedyś już wspominałem o historii mojej koleżanki, której rówieśnicy trzymali się jak najdalej, ponieważ ich opiekunowie uznali, że skoro kuleje, to oznacza jakąś chorobę.
Gdy jest wspólny projekt i inne dzieciaki nie chcą kogoś w swojej grupie, jest nie tyle co przykro, co bardziej trudno. Taki dzieciak uczy się dbania o siebie, nawet gdy nie ma nikogo w pobliżu.
Pisałem do Ciebie prywatnie, ale nie chciałeś rozmawiać.
Dla tych co przeczytali ten komentarz, chciałbym powiedzieć, że warto walczyć o siebie i nie poddawać się. Życie jest okrutne i nawet jeśli idziemy po trupach do celu, ciężko jest zdobyć szczyt. Mimo wszystko życie to nie tylko porażki i potknięcia.
Tylko problem polega na tym, że większość chciałaby coś osiągnąć, zajmować się czymś co kocha, tylko nic w tym kierunku nie robi. Gorzej gdy wkładasz w coś serce i starasz się, ale efektów nie widać.
Szczęście zależy tylko i wyłącznie od nas samych, bez względu na to jakiej sytuacji się znajdujemy i co akurat robimy. Chcesz być szczęśliwy, to sobie to szczęście po prostu narysujesz. Nie chcesz, to zawsze znajdziesz jakiś powód.
Kilka moich ulubionych cytatów motywacyjnych o szczęściu:
Bez względu na to, co się dzieje, wybierz bycie szczęśliwym. Nie skupiaj się na tym, co jest nie tak. Znajdź coś pozytywnego w swoim życiu. – Joel Osteen
Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia, otwierają się inne; ale często tak długo patrzymy na zamknięte drzwi, że nie dostrzegamy tych, które zostały otwarte – Helen Keller
Jeśli chcesz mieć szczęśliwe życie, skup się na swoich celach a nie na tym, czego oczekują od Ciebie ludzie – Albert Einstein
Ludzie są dokładnie tak szczęśliwi, jak myślą, że są – Abraham Lincoln
Nikt oprócz Ciebie nie jest odpowiedzialny za Twoje szczęście.
O naszym szczęściu nie decyduje to, co nam się przydarza, ale to, jak na to reagujemy – Andrew Matthews
Pamiętaj o tym, że energia podąża za twoimi myślami. Jeśli pozwalasz sobie na smutek, potęgujesz go i zapraszasz nieszczęście. Jeśli pielęgnujesz pozytywne myślenie, to szczęście jest przy tobie
Przestań czekać na piątek, wakacje, na kogoś, kto zakocha się w tobie, na życie… Szczęście osiąga się, kiedy przestaje się czekać i zaczyna korzystać z chwili obecnej.
Są ludzie, którzy nie zauważają małego szczęścia, ponieważ daremnie czekają na duże – Pearl Buck
Sukces nie jest kluczem do szczęścia, ale szczęście jest kluczem do sukcesu – Albert Schweitzer
Sukces oznacza, że masz rzeczy, których pragniesz. Szczęście oznacza, że cieszysz się z tego, co masz. – Bodo Schafer
Szczęście jest decyzją, nie punktem na mapie – Andrew Matthews
Szczęście nie jest brakiem problemów tylko umiejętnością raczenia sobie z nimi – Eckhart Tolle
Szczęście nie zależy od okoliczności, w jakich się znajdujemy, ale od podejścia, które posiadamy
Szczęśliwi ludzie skupiają się na tym co mają, nieszczęśliwi – na tym, czego im brak
Serio uważasz, że szczęście zależy wyłącznie od nas?
Ciekawe spostrzeżenie, zważywszy na to, że jeśli do czegoś dążysz, bez pomocy innych ludzi nie dojdziesz do sukcesu. Nie otworzysz firmy bez ludzi.
Nie zdobędziesz gór, bez sprzętu, który ktoś inny wykona. Nie dostaniesz go bez sprzedawcy. Wydasz książkę bez czytelników? Osiągniesz sukces bez osób, które by dopingowały?
Moja siostra ma również problemy w grupie. Przeskok z podstawówki do liceum jest bardzo drastyczny. To czas szczególnie newralgiczny, warto dziecku poświęcić więcej czasu i wysłuchać spokojnie.
Czułam jakbyś napisał ją dla mnie jakbyś pisząc się myślał o moich sytuacjach i moich problemach. Dziękuję ci za to że zdobyłeś się na szczerość ja opowiadałeś tak dużo sobie
Pisałem myśląc o każdej osobie, która przeczytała książkę ,,Przygotuj się na Start”. Pisząc wyobrażałem sobie, jakbyście wszyscy siedzieli naprzeciw mnie. 🙂 Dziękuję za to, że mogłem się otworzyć i szczerze powiedzieć o swoich uczuciach oraz przemyśleniach.
Jestem juz w polowie czytania i przyznaje ze poczatek bardzo szybko idzie. Dotarlam juz do historii osob i wlasnie jestem w momencie czytania feletonu Ani Chomiak. Za chwile bede czytac czesc motywacyjna. Juz przegladalam co tam sie znajduje i jestem pod wrazeniem szczerosci i odwagi Patryka na poruszane tematy. Spodziewalam sie ze bedzie wiecej traum jak rzucanie kamieniami z drugiej strony ulicy czy wiecej o sytuacjach ktore mialy miejsce na osiedlu. Patryk skupia sie na uczuciach i emocjach bardziej niz opisywaniu sytuacji co do minuty wiec to na duzy plus. Gratuluje wydania ksiazki to duze osiagniecie i naleza sie gratulacje! Ksiazka bardzo wciagajaca.
Dziękuję za szczerą i rozbudowaną opinię. Dużo dobra w niej jest, więc tym bardziej Twoją recenzję biorę do serducha. <3 Dzięki za zaufanie oraz feedback. 🙂
Cieszę się z twojego sukcesu, wielkie gratulacje dla ciebie 🙂
Również uważam że opinia innych o nas, a szczególnie od osób najbliższych ma wielki wpływ na nasze późniejsze samopoczucie i polubienie siebie 😉
Hmm 🤔 masz prawo wyrażenia swojego zdania możesz innym przekazywać swoje doświadczenia itp jeśli komuś nie pasuje twoje przesłanie najwidoczniej nie rozumie co chcesz przekazać innym więc nie martw się i dzalaj dalej 👍💪nie ryzgnuj z filmików bo to osłabia twój profil
Z jednej strony mozna Tobie pogratulowac. Swoim blogiem zaczales wzbudzac emocje. Czesc odbiorcow nienawidzi cie i od razu naskakuja jak zwierzeta zeby narzucic ci swoje zdanie i uswiadamiac jak bardzo sie mylisz w wielu kwestiach. Dla mnie chociaz czasem sie mylisz widze twoj postep po latach i powiem jedno – mozesz byc z siebie dumny. Probowalam napisac do tych z psycho bloga ale nie szlo sie dogadac. zmarnowanych kilkanascie minut zycia zeby dostac odpowiedz -ma pani prawo do wlasnego zdania. no mam i co z tym jesli sie z nim nie licza? pytalam innych blogerow i to prawda ze bloger nie musi popierac swojego zdania naukowymi badaniami. cytuje jedna odpowiedz „bloger powinien byc opiniotworzy, wyrazac wlasne zdanie i poglady bez znaczenia czy mowi prawde”. Z drugiej strony zadna twoja rada mnie ani nie skrzywdzila ani nie sprawila abym czula sie nieszczesliwa, moze ewentualnie emocje mi sie podniosly gdy czytalam o pobiciach w szkole. panstwo prowadzoce tego psycho bloga zrobili ci nienajlepsza reklame ale nie musisz sie przejmowac bo jeszcze jestesmy tu my. bede cie czytac i w dalszym ciagu dzielic sie uwagami gdy z czyms sie nie zgodze. Wiesz co mi sie podoba w tym wpisie? Przyznajesz ze nie trzeba sie z toba zgadzac jesli ktos ma swoje zdanie w temacie. Zachecasz do tego aby walczyc o siebie, nie pozwalac sobie „zamykac ust” i dzielic swoimi przemysleniami czy sa bledne czy nie. Tak trzymaj i idz swoja droga. Kazdy ma lepszy i gorszy czas. Widocznie teraz bedziesz musial przecierpiec kolejna fale nienawisci jaka sie wylewa lecz pamietaj ze sa osoby ktore pamietaja te rozmowy, projekty i wpisy ktorymi motywujesz. teraz ide juz spac i tobie tez radze. Wyspij sie i zajmij swoimi sprawami.
Wielokrotnie widziałem te komentarze gdy ktoś zarzucał ci śmieszność twoich tekstów. Moim zdaniem tym ludziom brakowałoby odwagi żeby poruszyć tak trudne tematy i wpływają na tak wielu ludzi. Nawet nie wiesz jak duże robisz na mnie wrażenie. Kiedyś powiedziałeś że hejterzy ruszają tylko wartościowe rzeczy więc trzeba się cieszyć kiedy są. Z drugiej natomiast strony szkoda że tak wiele osób którzy są za tobą nie dają o sobie znać. Pamiętaj że mimo wszystko są tutaj i ja na pewno szanuję twoje zdanie. Pozdrawiam i życzę kolejnych sukcesów Patryku
Franka Firanka
27 sierpnia 2019 at 17:18 Odpowiedz
Dobrze że podkreślasz ten fakt iż nie jesteś specjalistą ani żadnym psychologiem. śledzę cię od bardzo dawna i wiem że od jakiegoś czasu. Właśnie próbuję się przykleić ładkę psychologa, więc bardzo profesjonalnie że o tym napisałeś w taki sposób. Najlepsze jest to że o twoim blogu powiedziała mi moja mama gdy w szkole pierwszy raz zostałam dosłownie skopana. Czytam obserwuje na Instagramie i Facebooku od dwóch lat i widzę że hejt jest naprawdę spory. Widzę też że starasz się to usuwać i popieram blokowanie tych osób ponieważ to są takie węże które plują bezwartościowym jadem. Trzymam za ciebie kciuki kibicuje i pamiętaj że możesz na mnie liczyć.
Dobrze że poruszasz ten temat. Osoby które hejtują twój blog chyba nie widzieli vlogów o których zresztą wspominasz. Czasem wypowiadają się w takich tematach, w których sam lepiej byś sobie poradził. Gdy czytałem twoje posty kilka lat temu łapałem się za głowę. Dziś jest spójnie, blog czyta się dużo lepiej i przy tym dużo uświadamiasz. Czasem zdarzają się błędy wydajesz się przemądrzały i zarozumiały ale dzięki temu widać, że twój blog, twoje zasady, bronisz swojego zdania. Zgadzam się w całości z tym co napisałeś w tym wpisie. Każdy ma prawo dzielić się swoimi przemyśleniami, ale nie wszystkie które się czyta należy brac mocno do siebie bo nie wszyscy znajdujemy sie w tych samych sytuacjach.
Z jednej strony powinniśmy otaczać się ludźmi, z którymi czujemy się dobrze. Moim zdaniem nie powinniśmy zmuszać się do przebywania z osobami, które nam nie odpowiadają. Niestety czasem nie mamy wyboru i musimy dogadywać się ze swoimi przeciwieństwami.
Przeszło mi przez myśl takie rozwiązanie, ale z własnymi piosenkami jest dużo prościej. Spróbuj zaśpiewać coś swojego oraz wykonaj cover. We własnej piosence można trochę fałszować. 😉
W szkole zwykle się biliśmy o dziewczyny. Poniżaliśmy frajerów żeby pokazać kto jest silniejszy w szkole. Dzisiaj to mój syn jest poniżany i nie wiem jak mu pomóc.
Na pewno kupiłabym gdy się uczyłam. W szkole bałam się wejść do szatni od wf a po lekcjach odbierała mnie mama, bo kilka razy zostałam pobita za biedne ubranie.
Pamiętam ten blog o przygotowaniu się na start, jakoś tak. Błędów było od cholery, teraz widać jak dużo pracy włożyłeś w blogog.
Jowita Joszczko
25 sierpnia 2019 at 16:24 Odpowiedz
Książka jak najbardziej trafia w moje preferencje czytelnicze. Jeszcze czegoś takiego nie widziałam aby ktoś napisał. Jestem ciekawa treści i już zabieram się do złożenia zamówienia.
Niesamowita rzecz, ile osób ma wpływ na nasze życie. Często nie ma ich już obok, a odcisnęli piętno, które zostaje na zawsze. Daje do myślenia 🙂 i chętnie zajrzę do książki! Pozdrawiam!
Właśnie taki morał niesie ta książka. Każda sytuacja ma wpływ na nasze życie, już od najmłodszych lat. Będzie dużo traum, wzlotów i upadków. Wszystko po to, aby zakończyć książkę motywacyjnym kopniakiem. 😉
Miałam o tyle dobrze, że z WF-u byłam zawsze zwalniania (z powodu problemów zdrowotnych), za to pewne rzeczy mogłam wyraźniej widzieć z boku. WF był często bzdurą, miało się wrażenie, że wuefista sam nie wie, co chce robić, a uczniowie cieszą się jedynie, że z tego przedmiotu nie ma kartkówek. Plus – w okresie licealnym – mniej i bardziej stresujące sprawy związane z przemianami fizycznymi i hormonalnymi, plus kompletny brak w większości polskich szkół zaplecza sanitarnego związanego z WF-em. WF na pierwszej lekcji lub w środku? Żaden problem. Prysznice? Phi. Powiedzieć uczniom na następnej, powuefowej lekcji „ale śmierdzicie”? No pewnie!
Na WF-ie czytałam książki i cieszyłam się, że mnie to omija. Dziś mam stały karnet na siłownię i zastanawiam się, dlaczego w szkole lekcje wychowania fizycznego wydawały się (i mnie, i innym) tak głupią sprawą.
Powodzenia z książką 🙂
Jeśli chodzi o nauczycieli od WF, też mnie zastanawiało co te zajęcia mają wnieść do życia. Rozumiem, że ruch jest ważny, zwłaszcza jeśli siedzi się cały dzień w ławkach. Z drugiej strony mógłby być lepiej zrealizowany i mieć jakąś formę, a nie tylko ,,grajcie chłopaki w piłkę i pouczajcie się jak należy grać”.
Janusz Kamiński
7 sierpnia 2019 at 17:04 Odpowiedz
Gratuluję z napisaniem książki! Jest to dobry kawałek pracy. 🙂
Ja też nie przepadam za wfem, w sumie do drużyn wybierani mnie jako jedna z ostatnich, ale za bardzo się nie przejmowałam. Jak grałam słabo to po prostu mówiłam, że mi się nie chce, miałam w nosie co myśleli o mnie inni. Potem problemy ze zdrowiem wyłączyly mnie z wfu i w końcu miałam czas na mądrzejszy rzeczy 🙂
Mnie nawet jak nie wybierali ostatniego, to kompletnie nie rozumiałem, jak można cały rok grać w piłkę? Dużo lepiej czułem się na bieżni gdy zajęcia uczyły jak wyskoczyć ze stopy, albo jak grać w kosza. Miałem jednego nauczyciela, który czegoś próbował na tym wf nauczyć.
Nigdy nie rozmyslalam na ten temat, być może dlatego, że internetowa działalność to tylko jedna drobna cześć całego mojego życia. Fajnie jak cie czytają, lajkuja, udostępniają, ale jak nie robią tego to nic się nie dzieje. Wartością jest realne życie i możliwość funkcjonowania w nim
Blog to przede wszystkim miejsce, w którym dzielimy się swoimi przemyśleniami, możemy podyskutować albo wyrazić swój światopogląd bez oczekiwania na uświadamianie, że jest inaczej. Internet jest miejscem wirtualnym i dla niektórych, niestety taki musi pozostać.
Dalej się będę upierać, że hejt wynika z zawiści, a nie z zazdrości 😉 I jeszcze ze zmieszania dwóch elementów: poczucia (utrwalanej) bezradności – oraz wściekłości na siebie, przekierowywanej na innych. Jeśli mam potrzebę wylania na kogoś jadu w komentarzach, jeśli mam potrzebę udowodnienia mu, jakim jest zerem etc. – bo na przykład ma samochód, na który mnie nie stać, fajniejszą pracę ode mnie, lepszą sytuację życiową czy cokolwiek, choćby batoniki – to moja zawiść pozwala mi odczłowieczyć tę osobę (a nieczłowieka łatwo hejtować, sam się o to prosi, prawda?); moja bezradność dzięki hejtowi się umacnia, bo gdy hejtuję, nie mam czasu robić czegoś innego (na przykład ruszyć tyłka i poszukać lepszej pracy albo zrzucić nadprogramowe kilogramy); a moja wściekłość na siebie daje sobie wmówić, że wściekła jestem na innych, bo to ich wina, że się nie nauczyłam, nie zarobiłam, nie schudłam, nie urodziłam z talentem albo dwumetrowymi nogami. Fajnie jest, siedzę przed laptopem, piszę ludziom, jacy są debilni i żałośni, i się świetnie bawię – może nawet zdołam nie zauważyć, że ci ludzie mają moje hejtowanie totalnie w nosie, bo w czasie, gdy ja piszę hejterowskie komentarze, oni idą zrobić ze swoim życiem coś ciekawego.
Co do Twojego pomysłu, to mam bardzo duże zastrzeżenia. Nie chciałabym wcale świata wirtualnego, w którym musisz się legitymować (ale za to jak wzbogaciłby się przemysł produkcji lewych dokumentów… serio). Absolutne „nie” dla pomysłu „Internet 18+” – jak i kiedy chcesz nauczyć dzieciaki korzystania z sieci? Tym bardziej w dzisiejszych czasach, gdy nowe technologie coraz bardziej wchodzą do edukacji – ba, edukacja medialna jako przedmiot staje się coraz częściej oczywistym zagadnieniem na studiach o charakterze pedagogicznym. To tak samo, jakbyśmy powiedzieli „TV 18+”. Niepraktyczne, niewychowawcze, nielogiczne. Ideowo może i ładne, ale pozbawione szerszego spojrzenia na cały proces edukacyjny, który polega nie na tym, że zabraniasz, zabierasz i nie pokazujesz – tylko na tym, że pokazujesz, pomagasz wybierać, uczysz unikać zagrożeń i świadomie korzystać.
Przy okazji nieźle by to ubiło literacką część blogosfery – a to obecnie fenomenalna przestrzeń warsztatów pisarskich, które cenię całym sercem (choć zdaję sobie jednocześnie sprawę z tego, jak wiele tam kiepskich tekstów – ale hej, gdzieś i jakoś trzeba zacząć). Sama w blogosferze literackiej posługuję się pseudonimem, bo zwyczajnie chcę oddzielić jedną część swojej blogowej działalności od drugiej. I mam do tego prawo. Jeśli miałabym nie mieć – to tak samo trzeba by odmówić prawa pisarzom do używania pseudonimów literackich 😉
Więc nie, stanowczo nie dla działań z serii „zabronić, wylegitymować, ograniczyć”. Potrzebna jest edukacja – pokazanie, jak korzystać etc. Potrzebna jest zmiana sposobu, w jaki w ogóle się dziś porozumiewamy, bo Internet to tylko zintensyfikowana wersja tego, co mamy w realu. I potrzebna jest – zgoda na to, że nigdy nie będzie idealnie, a człowiek jest tak sprytnym stworzeniem, że obejdzie najlepsze zabezpieczenia systemowe (jak pokazują różne przykłady z historii – dzięki mu za ten spryt). Przypomnę, że prohibicja wcale nie sprawiła, by alkohol zniknął – było go równie dużo, jeśli nie więcej, i pojawiły się dodatkowe, nielegalne sposoby „zajmowania się” nim. Każda prohibicja przyniesie taki skutek – i dlatego dziś rozwinięte kraje sięgają nie po prohibicję, lecz po edukację z zakresu spożywania alkoholu. Z internetem potrzebujemy tego samego.
Nie musisz się upierać, ponieważ całkowicie się z Tobą zgadzam. Może moje podejście wynika z tego, że jestem facetem i nie zawsze te emocje wyłapuję. 😛 Całkiem serio to odnoszę wrażenie, że jednak zazdrość bardziej do mnie przemawia, jako cecha z której wynika hejt. Jest w nim dużo zawiści, ale wynikającej z zazdrości. Zobacz, ktoś kogoś obraża, dlaczego? Wydaje nam się, że ma lepsze życie, albo jest kimś kto idealnie podpasywał się pod osobę, na którą można wylać swoje frustracje.
Rozróżniłabym zazdrość i zawiść – ta pierwsza jest, a przynajmniej może być, motywująca (zazdroszczę koleżance, która świetnie mówi w jakimś języku, więc się zawezmę i też się go nauczę); ta druga jest destrukcyjna (ile razy spojrzę na tę kretynkę, która śmie znać język, którego ja nie znam, czuję wściekłość, a poza tym to żałosne, taka pusta idiotka i widać, że życie ma beznadziejne, tylko udaje… że co, że czemu sama się nie nauczę obcego języka? A po co, łatwiej, szybciej i wygodniej wylać na kogoś wiadro pomyj!).
W Polsce nie ma, niestety, tego etosu pracy typowego dla krajów protestanckich (u nas docenia się wielkie wygrane z niczego, a śmieje się z codziennego odkładania groszy, pracy nad sobą krok po kroku, dochodzenia do czegoś ciężką pracą). Poza tym Internet daje złudne poczucie anonimowości, więc spora część ludzi bardzo bezrefleksyjnie tą anonimowość wykorzystuje do „zrobienia sobie dobrze” kosztem kogoś innego. Gdy swego czasu regularnie czytałam komentarze pod artykułami Wyborczej, zbierałam szczękę z podłogi: piękny pokaz tego, jak bez względu na temat tekstu można wyzwać wszystkich i wszystko wokół oraz wylać swoją zawiść do świata i okolic.
Natomiast nie zgodzę się z Twoim wyjaśnieniem co do urzędników i sprzątaczek; demoludy miały swoją specyficzną mentalność, w której to nie „klient nasz pan”, tylko „niech klient nie przeszkadza”. Spójrz dziś, gdy różne firmy zabijają się o klienta – obsługa jest miła, uśmiechnięta. Tylko w instytucjach państwowych, w których wciąż jest poczucie postpeerelowskiego „klient niech nie przeszkadza” i swoiste poczucie bezkarności ekonomicznej („nie musimy zarobić, by funkcjonować kolejny rok”), pozostaje takie podejście rodem z filmów Barei. Założę się, że gdyby Urząd Skarbowy albo ZUS musiały zarabiać na siebie jak klub fitness, kawiarnia czy bank prywatny, tamtejszy klimat byłby zupełnie inny 😉
A domorośli eksperci od wszystkiego w sieci to jeszcze inna bajka. Mnie to najbardziej uderza i urzeka w wykonaniu nastolatków, którzy tłumaczą na swoich blogach sens świata i okolic. To pewnie sygnał starzenia się, w końcu jako nastolatka też byłam przekonana, że mam monopol na rozumienie tajemnic wszechświata 😉
Faktycznie, lepiej to wyjaśniłaś. Użyłaś lepszych słów i trafniej wyraziłaś argumenty. Chodzi nam o to samo, z tym, że ja skupiłem się na emocji jaką jest nienawiść i w ten sposób poprowadziłem tekst.
Aleksandra R. K. Stupera
12 lipca 2019 at 06:08 Odpowiedz
Tego podejścia do tego, żeby osoby homoseksualne miały więcej praw trochę nie pojmuję. Nie wydaje mi się, żeby była to sprawa, która powinna wpływać na dodatkowe przywileje w społeczeństwie. Też nie zgadzam się na adopcję przez nich dzieci, które jednak potrzebują ojca i matki, a nie rodzica 1 i rodzica 2. A jeśli chodzi o sprawę seksu, to znam wiele par, które czekały z tym do ślubu i były zadowolone z tej decyzji, dzięki temu uczyły się, że to nie jedyna sfera ich miłości i nie oczekiwały, że druga strona będzie na każde ich zawołanie. Wiem, są wyjątki, ale trzeba zauważyć, że prawdziwa, trwała miłość nie opiera się jedynie na tej sferze.
To temat rzeka, więc ogólnikowo odpowiem Ci, że masz dużo racji. Chociaż dzieci i tak zwykle wychowywane są przez babcię i mamę. Osoby homoseksualne nie koniecznie walczą o prawa do adopcji, chociaż to dla niektórych osób jest ważny element. Oni chcą być traktowani normalnie, móc prawnie z kimś być, a nie żyć na kocią łapę. Nie wiem czy wyjaśniłem swój punkt widzenia we właściwy sposób, więc jeśli masz jakieś pytania lub chcesz podyskutować, pisz śmiało. 🙂
www.alefrankowska.pl
11 lipca 2019 at 07:18 Odpowiedz
Cześć, czy zmiana domeny rzeczywiście pomaga? Wczoraj dostałam blokadę. Skróciłam link w bitly i wciąż jest to samo. Obawiam się, że jeśli ją zmienię, nie przyniesie to skutku…
Patryk │ PatrykTarachon.pl
11 lipca 2019 at 13:34 Odpowiedz
Witaj. To nie wina strony, ani Facebooka, tylko Twoja. Zmiana domeny nic nie da, ponieważ widocznie coś robisz nie tak, skoro Cię zablokował. Jeśli teraz się tak zdarzyło, to prawdopodobnie sytuacja się powtórzy. Odezwij się do polskiego oddziału i wypytaj o więcej. Może anulują lub wytłumaczą, co jest nie tak.
www.alefrankowska.pl
11 lipca 2019 at 13:44 Odpowiedz
Domyślam się, że chodzi o nadmierne wykorzystywanie grup do linkowania. Czy masz taką informację, że blokady znikają po jakimś czasie? Skontaktować się z Facebookiem to nie lada wyczyn…
Facebook zapamiętuje adres Twojej strony jako ten, który należy blokować. Zmieniając adres, unikasz w pewnym sensie tego mechanizmu. Z drugiej strony, nie wiadomo czy Fb nie zapamiętuje treści, które były na stronie (tego nie można wykluczyć). Zmiana domeny może pomóc, ale jeśli w nieodpowiedni sposób będziesz udostępniać linki, blokada dosięgnie Twoją stronę za każdym kolejnym razem, gdy popełnisz te same błędy.
Poza tym portale społecznościowe i wyszukiwarki, coraz bardziej weryfikują wartość strony. Wkrótce niszowe blogi nie będą wyświetlać się wcale.
Gowno to daje zaplacilam za tyle domen i na 2 dzień to samo. Teraz tworze nlogi pośredniczące darmowe taki blog utrzymuje sie ok 2 tyg. I nie spamuje daje je tylko na fanpage i tak blokuja. Fb jest powalone a nie, ze broni się. Sa zlodziejami danych. Wyludzaja dane i ich blokady mijaja się z regulaminem. I nie zgadzam się z tym artykułem. Pozdrawiam
Masz prawo nie zgodzić się z artykułem. Rzeczywiście Facebook w ostatnim czasie zaczął coraz częściej blokować linki. W obecnej chwili dostaję w tygodniu po kilkanaście zapytań w tej sprawie. Gdyby się tak zastanowić, Facebook odbiera swoim użytkownikom możliwość dzielenia się swoimi pasjami, zainteresowaniami oraz wymianą linków z przyjaciółmi. Czyli przestał działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Jeszcze kiedyś pponad rok temu w 2017 owszem spamowalam i miałam bloki na grupy. Teraz nie smamuje w ogóle. A linki są notorycznie blokowane. I tak jak puszesz fb nie jest już do tego do czego miało służyć. Kwestia nagości itp. Ile jest profili z wulgarnymi rysunkami wyglądającymi jak zdjęcia- ich nie blokuja. Ile jest lipnych kont np. Andrzej Duda plus jego zdj. Nie czepiaja się. Ja mam dozywotni ban by posiadać profil na siebie. A miałam ze swoimi zdjęciami tylko, zweryfikowany dowodem osobistym i co? Nagle przychodzi- wyślij zdjęcie di weryfikacji… Wysłałam swoje selfie i co? Konto całkowicie zablokowane. Bo ja to nie ja. Próbowałam z innego urzadzenia na siebie założyć nie da rady. Wpadlam w filtry. A czort wie za co. I tak samo z linkami. Bo oni zarabiać musza? Ja placilam za reklamy. Dziś zrobilam reklame linka pośredniczące do bloga o życiu. I co? Zamiast zaakceptowac badz odrzucić reklamę- zablokowali.
Być może komuś podpadłaś, zostało zgłoszone, że ktoś z Twojego powodu został urażony i już Twoje imię i nazwisko jest dosłownie „naznaczone” przez algorytmy. Możliwe, że gdzieś jest ktoś, kto na złość blokował link lub zgłaszał profil jako nieprawdziwy. Wielokrotnie na Twitterze pojawiał mi się komunikat z prośbą o masowe zgłaszanie profilu, który nawołuje do złych zachowań, chociaż w profilu autor zamieszczał własne przemyślenia, punkt widzenia i zdanie na określone tematy. Internet nie jest demokratyczny, gdzie mamy wolność słowa. Na swoim blogu piszę szczerze, co również nie wszystkim pasowało i przed samą dużą współpracą, dostałem bana, który wpłynął na rezygnację zleceniodawcy.
Takie tu działają prawa. Teraz nie działam praktycznie na żadnym portalu społecznościowym. Próbuj się kontaktować z działem Facebooka, może znajdziesz możliwość napisania e-maila lub otrzymasz kontakt telefoniczny. Wątpię, że się powiedzie, ale możesz próbować, jeśli uważasz, że Facebook jest ważną platformą Twojej pracy.
Na moim profilu byly tylko moje zdjęcia nic więcej. A i był zweryfikowany dowodem to jak ktoś mógł zgłosić, że profil nie prawdziwy i oni to zaakceptowali? Miałam profil prywatny i paru znajomych. Moj wspolokator ta sama sytuacja. Dowodem zweryfikowany. Swoje zdjęcia i ban dożywotnio. Żadnych blogów nie posiadał. Następny kolega- kucharz dawal przepusy na profil i swoje zdjęcia też zweryfikowany ban dożywotnio. I jeszcze bym wymienila woele osób.
Wiele razy pisałam. Odpowiadali, że nie mogą nic zrobić bo narusza ich standardy… A co do profila to odpowiedź była…odrzucone odwołanie.
I uważam, że jak tak dalej pójdzie to fb przejedzie się samo na sobie bo ludzi nie będzie, bo sami ich wyrzuca to i reklamodawcy odejda. Ewidentnie sam się niszczy
Po prostu ktoś mógł zgłosić, bez znaczenia na to, czy potwierdzasz dowodem czy nie. Dowód osobisty nie potwierdzi, że jesteś osobą wypowiadającą się w kulturalny sposób. Dowód osobisty nie potwierdzi, że jesteś serdeczna i miła. Jeśli ktoś Cię nie lubi, żaden dowód, dokument nie uchroni Cię przed tym, że jeśli jest kilka osób, które twierdzą, że łamiesz przepisy portalu społecznościowego.
Ja lubię jazdę na rowerze, ale nie potrafię jeździć na dłuższe dystanse tylko jedynie zwiedzam najbliższe okolice, oprócz roweru jeszcze lubię skakanka a inne ćwiczenia mnie nudzą i męczą 🙂
[…] bloga: PatrykTarachon.pl Więcej nowości znajdziesz na […]
Niestety nie ma tu nic co mi pomoże ja już nie wytrzymam
Napisałem do Ciebie na e-mail. Nie jestem psychologiem, ale jeśli chcesz porozmawiać, po prostu odpisz.
[…] Zaufanie: czy warto być koleżeńskim? pochodzi z serwisu Patryk […]
Staram się być uprzejma dla innych. A jak jestem oceniana… na pewno różnie. Częściej zapewne pozytywnie, ale tego nigdy nie można być pewnym. Jeśli ktoś obcy ocenia mnie negatywnie, nie mówi mi tego – i może szkoda.
Jesteś uprzejma, więc gdy zwracasz mi uwagę, nie czuję się krytykowany ani oceniany. Jesteś wybitną dyplomatką, więc cieszę się, że miałem okazję Cię poznać. 🙂 W ostatnich latach kilka osób wytłumaczyło mi dlaczego ocenia mnie negatywnie. Dlatego uważam, iż z jednej strony dobrze móc przeanalizować czy ktoś nie ma humorków, czy dzieli się swoją opinią. Mimo wszystko jeśli damy przyzwolenie na wyrażanie innym opinii na własny temat, nie pozostawią na nas suchej nitki, a najczęściej nawet nie potrzebują pozwolenia.
Obrażanie się to w ogóle kiepskie wyjście, niezależnie od płci. Kluczowa jest szczera rozmowa, wyjaśnienie nieporozumienia. Na obrażanie szkoda czasu – do relacji nic specjalnego nie wnosi. 🙂
Zgadzam się, aczkolwiek bazując na własnych doświadczeniach, mogę powiedzieć tylko tyle – nie z każdym da się wyjaśniać nieporozumienia.
Nigdy nie podchodziłam do tego w taki sposób.
A widzisz? 😉 Ja podchodzę w taki sposób i żyje mi się nawet dobrze. 🙂
Dzięki za ten rabat. Już od jakiegoś czasu chodzi za mną pomysł kupienia atlasu
Cieszę się, że skorzystałaś z niego. 🙂 Dziękuję za zakup.
Jestem zupełnie sama na świecie nie mam nikogo dosłownie czuje się niepotrzebna
Też się tak kiedyś czułem. Zacząłem bardziej wychodzić do ludzi, uśmiechać się, wykorzystywać swoje wady do rozbawienia znajomych i wszystko się zmieniło.
Chciałabym z kims.pogadac
Witaj! 🙂 Wysłałem do Ciebie e-mail.
Witam, już drugi raz zablokowany został link największego portalu o hokeju http://www.hokej.net, pierwszy raz w styczniu, po 2-3 dniach mi odblokowali. Oczywiście poszło, że ze swojego fanpage (30 tys. lajków) udostępniałem 4 posty w ciągu kilku dni i to uznali za spam, odwołuje się ale na razie cisza a przez konto reklamowe/menadżera nie mogę bo mam zablokowanego …. nie wiem czy przez zwykłe zgłoszenia dostanę odpowiedź ? wysłałem juz chyba z 15 razy i cisza … ktoś coś pomoże ? czy może jakiś kolega co ma opcje czatowania przez menadżera reklam może się tam zapytać o czyjś problem?
Gdy zacząłem inaczej podchodzić do portali społecznościowych, dużo rzadziej zdarzają mi się blokady.
1. Portale społecznościowe nie lubią, gdy kierujemy użytkowników poza ich serwis:
– nie wstawiam linków do bloga, itd.
– ograniczam komunikaty, wskazujące na zaproszenie poza serwis (np. wejdź na blog, przejdź do sklepu),
2. Portale społecznościowe lubią, gdy zostawiamy u nich pieniądze.
– jeśli chcesz docierać do swoich odbiorców, po prostu zapłać, a nie oczekujesz dotarcia do nowych klientów udostępniając ofertę w grupach.
Takim tokiem myślenia kierują się twórcy social-media.
W moim przypadku z zasięgi zostały mocno ucięte, że praktycznie nie opłacam mi się prowadzenie kanałów na Facebooku oraz Instagramie.
Jeśli blokada jest zdejmowana, to już masz powód do radości, ponieważ większość osób, które pytają mnie co zrobić, w ogóle nie mają możliwości wstawienia linku do swojej strony, nawet w Messengerze.
Niestety nic tu nie znalazłam. Tylko że ja już nie wytrzymam. Jedyne czego bym najbardziej pragnęła to drugiej połówki ale to się nie stanie bo dla wszystkich jestem nikim.
Czasem bywa się bardziej samotnym w związku, niż gdy jest się singlem. :/ Napisałem do Ciebie e-mail. Odezwij się, chętnie porozmawiam. 🙂
kto mi pomoze
Wysłałem do Ciebie e-mail. 🙂 Czekam na odpowiedź.
Co ja mogę zrobić? Nie wiem jak mam wytrzymać sytuacje w domu
Nic co złe, nie trwa wiecznie. Jeśli nadarzy się okazja zamieszkać samej lub w miarę utrzymywać dystans od toksycznych osób, być może warto z takiej okazji skorzystać?
Dzięki za rozmowę. 🙂 na pewno nie ostatni raz
Dziękuję, bardzo się cieszę, że mogłem Cię poznać. 😀 Liczę, że porozmawiamy sobie jeszcze nie raz.
Nigdy mi nie przyszło do głowy, że można szukać marzeń:) U mnie wypływają same, nagle czegoś mocno zapragnę i snuję sobie wizje. Zgadzam się, że trzeba zaplanować jak je spełnić, ale i z tym u mnie cienko, czekałam co życie podsunie i łapałam szanse. I takie absurdalne marzenia, żeby mieszkać w ciepłym miejscu i już nigdy nie marznąć się spełniło, jak i te o podróżach i wiele innych.
Gratuluję spełnionych marzeń! 😀 Wiesz skąd pomysł na książkę ,,Atlas Marzeń”? Patrząc po znajomych, którzy wracając z pracy snując się przez mieszkanie bez większego celu, postanowiłem sporządzić listę zainteresowań, pasji i dyscyplin sportowych, wśród których mogliby wybrać i dzięki nim się realizować. Smutne jest patrzenie na koleżankę lub kolegę, którzy oprócz ekranów telewizorów czy telefonów, nie widzą żadnych perspektyw na życie.
Trochę mylisz marzenia z celami. Bo cel to marzenie z datą realizacji. A marzenie… to tylko marzenie. Że coś chciałbyś i tyle. Żeby zacząć to realizować, musisz zamienić marzenie w cel, potem zaplanować szczegóły i dopiero działać. Co do reszty to zgadzam się prawie w 100%. Prawie, bo u mnie odpada punkt 7. Jestem introwertykiem i raczej nie korzystam z pomocy innych, jeśli już naprawdę nie muszę. Mi właśnie wymieniano okna, bo sam bym tego nie zrobił. Całą resztę remontu robię sam. Wyjdzie jak wyjdzie, ale sam 🙂
Zależy od podejścia, więc być może dlatego inaczej podchodzę do celów, a inaczej do marzeń. Moim zdaniem jeśli np. postanowiłem sobie kupić jakąś płytę winylową, to jest mój cel odłożony w czasie. Jeśli natomiast marzyłem o własnym blogu, który będzie wyglądał w określony przeze mnie sposób, jest to moim marzeniem, aczkolwiek nie mam na celu osiągnąć tego w określonym czasie.
Choć jestem kobietą muszę przyznać, że jest w tym co piszesz sporo racji 😉 Pozdrawiam
Urodzenie się kobietą na pewno też ma wiele zalet. 😉
Jeśli coś jest nasza prawdziwa pasja to zrobimy wszystko by ją realizować, bez względu na okolicznosci
Czasem bywa trudno i trzeba niektóre pasje odłożyć na bok, aczkolwiek masz rację. Odkładanie pasji w nieskończoność nie sprawi, że szybciej je zrealizujemy.
Realizacja celu jest latwiejsza kiedy odpowiemy sobie na te pytania i przygotujemy się do tego, by cel osiągnąć 🙂
Dokładnie tak. 😀 Dzięki za feedback.
Hejka,
Nie uwzględniłaś jeszcze jednego aspektu sprawy – rodziców. Mnie wychowała Matka, która, napadana w latach40’/50′ za noszenie grubych kalesoniastych rajstop, potrafiła tak się postawić (i wytłumaczyć koleżankom swoje zdanie), że po paru dniach pół szkoły chodziło zima w barchanach.
Ale fakt „dziś prawdziwych rodziców już nie ma”!
Faktycznie, nie rozwinąłem tego wątku, więc dziękuję za Twój komentarz. Wniósł wartość do treści. 🙂
Pare razy taka lista rozjaśniła mi w głowie i doszłam do zdumiewających wniosków, czasami cel jest tylko jednym z punktów kontrolnych 😉
Często cel jest tylko jednym z małych punktów w drodze do ich osiągnięcia.
Ojjj, nie, nie mogę się z Tobą zgodzić, o ile plec determinuje niektóre rzeczy, tak charakter kształtujemy sobie sami. Nie zazdroszczę mężczyznom, ciesze się, ze jestem kobieta
Bardzo dobrze, że jesteś dumna ze swojej płci. 🙂 Tekst nie miał na celu sprawić, aby ktokolwiek zazdrościł którejkolwiek płci. 😉 Chciałem po prostu wyrazić, za co cenię bycie mężczyzną.
Nie mam problemu z dystansem do siebie, uratowało to pare razy niezręczne sytuacje
Dystans do siebie często sprawia, że ktoś kto próbuje nas obrazić, nie wie jak kontynuować swój cel.
Dziękuję Ci za ten tekst. Masz rację, ludzie są zbyt okrutni żeby po kimkolwiek płakać Moje życie nie jest warte przejmowania sie nimi.
O to dokładnie chodzi. 🙂 Dzięki za feedback. 😀 Pozdrawiam!
Bardzo przydatne porady. Jak ja nie lubię patrzeć na dziubki, zwłaszcza przy prezentowaniu pomadek. Też mi się zdarza robić błędy w fotografowaniu 😉
Błędy w fotografowaniu zdarzają się większości z nas, natomiast robienie ich celowo (czyt. dziobki), jest nie tyle co nieprofesjonalne, ale przede wszystkim źle wygląda.
Dokładnie tak! Skoro oczekujemy szacunku od kogoś, należy również pamiętać o jego okazywaniu.
Zwłaszcza w związku, do osoby, którą się kocha.
Ja rzadko robię sobie zdjęcia, bardziej wolę fotografować kogoś bądź otoczenie, świetne porady na pewno się przydadzą 🙂
W blogowaniu warto zapoznawać się nie tylko z tworzeniem treści, ich promocją i innymi technicznymi sprawami, ale też z fotografią, bo np. prowadzenie kanałów social-media bez własnych zdjęć, jest mało skuteczne.
Ważne jest robić zdjęcia w czystej przestrzeni a nie na tle brudnych butów walających się po korytarzu.
Gdy przeglądam zdjęcia, kilka selfie z rzędu jest w nieuporządkowanych pomieszczeniach, więc sugestia w dziesiątkę! 🙂
Robię wszystkie możliwe błędy 😂
Ja nie przykładam aż takiej uwagi do social-media, natomiast są pewne elementy, które irytują wśród użytkowników publikujących w internecie.
Ale jednak czasem trzeba żeby widzowie otrzymywali regularnie treść
To prawda, regularność jest istotna, aczkolwiek jakość publikowanych treści także. Dlatego czasem autorzy publikują rzadziej, ale stawiają na konkret. 🙂 Później ktoś kto przegląda ostatnie treści, ma konkrety, a nie zapychacze. 😉 Zgadzasz się ze mną?
Jestem pozytywnie zaskoczony wpisami Pań pod artykułem. Przywracacie mi wiarę w Wasza płeć 🙂
U mnie musiałem i muszę cały czas uczyć kobiety pokory.
Niestety gdzieś w społeczeństwie tkwi przekonanie, że kobietę się wynosi na piedestal, a mężczyzna powinien się cieszyć, że w ogóle na niego spojrzała…
U nas potrafimy oboje wynieść się ponad męska dumę i kobiecy foch, ale to musi ludziom na sobie zależeć. Jeśli ktoś tkwi w związku z braku laku, to nikt nie będzie się wysilał.
Panowie, nie pozostaje nic innego, jak wyrażanie głośno protestu przeciwko emocjonalnej manipulacji. I może to być trudne, ale też obalanie rzekomej „niemęskości” która najczęściej wiąże się z achowaniem, które kobiecie nie pasują a nie są krzywdzące. Bo np bicie kobiety jest niemęski, ale np uderzenie mężczyzny też jest niekobiece 😉
Czasem myślę, że wystarczyłoby traktowanie drugiej osoby po ludzku bez względu na płeć i bez szukania okazji na ugrania dla siebie więcej.
Kiedyś wybrałem kobietę, którą trudno było czegokolwiek nauczyć. Są po prostu takie, które ze względu na środowisko w którym dorastały i z powodu wyrobionych nawyków, po prostu się nie zmienią.
Bardzo ciekawie piszesz o relacjach damsko-męskich. To kokejny artykuł od Ciebie, który przeczytałam z zaciekawieniem i na pewno mogę polecić innym.
Dziękuję. 🙂 To bardzo motywujące, co napisałaś. Aż chce się działać więcej! 😀
W moim małżeństwie jest tak, że oboje z mężem sobie nawzajem pomagamy i wszytskim decydujemy razem.
Pozdrawiam
I prawidłowo, tak powinno być. 🙂 Wszystkiego dobrego! 😀
Nie za bardzo rozumiem takie stwierdzenia, że to kobieta rządzi, albo mężczyzna, nigdy nie weszłabym w związek bez prawdziwego partnerstwa, równych praw i obowiązków.
Widzisz, a jednak mówią co innego, a w relacji z partnerem zachowują się w inny sposób. Tak jakby wstydem był fakt, że mężczyźni sobie radzą w innych kwestiach, a kobiety w innych.
Nie popieram agresji w związku ale rozumiem co masz na myśli Moja koleżanka rozstała się kolejny raz bo myślała że znów znalazła chłopca na posylki
Nie jestem za tym, aby załatwiać sprawy przemocą. Mam na myśli to, że niektóre kobiety za dużo sobie pozwalają, uważają siebie za niewiadomo kogo, poniżając ukochanego do takiego stopnia, że w końcu facet może pęknąć i niestety nie wytrzymać.
Brakuje takich treści. Dlaczego zapominamy o mężczyznach czy już nie liczy się nic oprócz kobiecych oczekiwań?
Kobiety zaczęły głośniej domagać się swoich praw niż kiedykolwiek wcześniej, a mężczyźni nie zważają na to, że zaczyna się przyćmiewać mężczyzn.
Według mnie brak albumów. które dokonały pewnej rewolucji na rynku muzycznym:
…każda z tych płyt to oddzielna historia, klasyka gatunku, muzyka przez duże M
Zdecydowanie tego brakowało w tym tekście. 😀 Dzięki za uzupełniający komentarz! 🙂
Nic tu nie ma.. nie pomogło mi to.. nadal nie wiem jak to zrobić by było szybko i bez męczenia się.
Przykro mi, że masz takie podejście do swojego życia. Znam to uczucie, gdy chcesz wszystko skończyć. Gdybyś chciał pogadać, pisz do mnie śmiało.
Jak dla mnie, 100% racji: szanujmy się wzajemnie i próbujmy się wzajemnie zrozumieć, bez względu na wiek. Poza tym uważam, że dorosły powinien choć od czasu do czasu przypominać sobie własne dzieciństwo. Zastanowił mnie natomiast fragment dotyczący rodzeństwa… bo uważam, że, jakkolwiek dziecko ma prawo do swoich marzeń, więc może chcieć braciszka czy siostrzyczki, jego zdanie nie powinno mieć decydującego znaczenia. Bo ono raczej nie rozumie, z czym mogą wiązać się ciąża i poród i, w szczególnych przypadkach – czym mogą grozić. Nie wie, że to nie jest tak proste jak, powiedzmy, kupienie mu kolejnej zabawki. Moim zdaniem dziecko (drugie czy kolejne) nie powinno być „prezentem” kobiety dla pierwszego dziecka czy też dla mężczyzny; to powinno wynikać z przemyślanej decyzji obojga rodziców (moim zdaniem głównie matki, bo przecież to ona będzie przez to wszystko przechodzić).
Zgadzam się z Tobą. 🙂 Nie mam nic więcej do dodania. Dziecko jest ważne, ma swoje zdanie i powody, dla których w taki sposób myśli.
Ja akurat najchętniej odkładam 😉 chyba że chodzi o coś, na czym mi bardzo zależy. Zasadniczo – częściej odpoczywam, niż działam 😀
Ja nie potrafiłem sobie pozwolić na odkładanie. W tym roku odpuszczam, nie angażuję się tak jak dotychczas, ponieważ potrzebuję trochę odpoczynku.
Jeśli robię coś, co wymaga dużego skupienia, to najczęściej włączam radio, niech coś gra w tle. Najchętniej słucham oper i musicali, ale taka muzyka nie nadaje się „do kotleta”, wolę wtedy muzykę instrumentalną, no, ewentualnie pop.
Też ciekawa inspiracja do działania. Dzięki! 😀
Ja mam coś do obu płci,jestem kobietom i muszę przyznać że nie lubię kobiet,bo dla mnie gadają o samych głupotach i mało istotnych rzeczach.
Często robią emocjonalne zadymy o byle co, z wiekiem boją się więcej rzeczy,niby jesteśmy mądrzejsze,ale jakby to powiedzieć.
Życie kobiet jest bardzo nudne.
Dodatkowo nie ufam na 100 % żadnej kobiecie bo potrafi niby mnie pocieszyć a później iść i obgadać
Niby mi chce dać dobrą radę,ale między wierszami jest toksyczna krytyka.
Rozmawiać wolę z typowymi mężczyznami,którzy są na mnie otwarci i nie mają wymagań bym w sposób kobiecy postrzegała świat,taki który próbuje mnie zmienić ucinać z nim rozmowę od razu ,wolę rozmawiać o muzyce w sensie technicznym.
Lubię gadać o polityce,lubię mówić o tym co się dzieje na świecie,lubię śmiać się z chamskich tekstów i je rzucać (mam kilku takich przyjaciół)
Lubię rozmawiać o nowych grach,telefonach.
Lubię czasami intelektualnie rywalizować,co jest źle odbierana przez inne kobiety kiedy są w naszym towarzystwie. Najbardziej zazdroszczę mężczyznom tego że całe życie mogą być beztroscy,że nie muszą za wiele myśleć,że mają więcej możliwości w życiu.
Że mają więcej wsparcia ze strony społeczeństwa a jednocześnie denerwuje mnie to że z tego powodu myślą że są tacy samodzielni.
I nie lubię w obydwóch płciach tego iż wiem,że kiedy upadnę. To będę całkowicie zdana sama na siebie.
Bo kobieta od kobiety się odwraca przez nawet najmniejszy błąd i również potrafi odwrócić mężczyzn. A ci mężczyzni którzy nie zostaną odwróceni przez inne kobiety. Odwrócą się bo widocznie byłam słaba i sobie zasłużyłam,a oni nie mogą tracić swojego beztroskiego czasu na jakąś tam nie normalną typiarę.
Ciężko mi powiedzieć, czy mężczyźni też są aż tak toksyczni. Na pewno w jakimś stopniu się wywyższają nad kumplami, ale w męskim gronie to bardziej po nas spływa i mniej chcemy wtrącać się w czyjeś sprawy, niż kobiety.
Ja już dawno postanowiłam, że nie robię niczego na siłę. Nie daję rady, bo jestem zmęczona, więc robię później.
Mam tak samo. Zupełnie nie mam już siły się zmuszać do robienia więcej, niż jestem w stanie.
Najgorzej to wprowadzić się w stan pętli zadaniowej, nie dać czasu na odpoczynek, warto sobie uświadomić, że zawsze jest coś do zrobienia, dlatego zawsze trzeba dać czas organizmowi na regenerację.
Masz rację. Nie można być produktywnym cały czas. Moim słowem na 2020 rok jest – odpuścić. Nie mam po prostu siły robić więcej i się zmuszać do podnoszenia sobie poprzeczki.
Super! Bardzo mądry artykuł! Uważałabym tylko z traktowaniem dziecka jak przyjaciela. Chociaż na szczęście pojawiło się tutaj określenie „młodszy przyjaciel”. Dziecko mimo wszystko pozostaje dzieckiem i powinniśmy o tym pamiętać, żeby nie pójść za daleko i np. nie zacząć obarczać dziecka naszymi dorosłymi problemami, które mogą być dla niego przytłaczające. Bardzo podobają mi się te fragmenty o wysłuchiwaniu dziecka, wielu dorosłych o tym zapomina, myśli, że to jego rolą jest mówienie i prawienie morałów. A czasem dziecko musi samo do pewnych spraw dojrzeć i samo pewne rzeczy przerobić, a my jako dorośli musimy je przede wszystkim w tym wspierać. 🙂
Dzięki! 🙂 Nie miałem na myśli obarczania dziecka problemami dorosłych, ponieważ moim zdaniem dziecko bardziej się przejmuje, trudniej mu się ustosunkować do sytuacji i przede wszystkim dzieciństwo jest czasem beztroski.
Oj tak, ludzie bardzo lubią się wtrącać i komentować nie swoje życie, czepiają się ubranych psiaków, ale i ubranych dzieci i wielu innych, byleby tylko dopiec :/
Jednych można zignorować, innych należy zgasić.
Niestety w dzisiejszym świecie łatwo o nadmierne poddanie się impulsom, które potem powodują spore przemęczenie psychiczne, a to przeradza się w fizyczne. Najgorsze jest wtedy błędne koło nakładających się obowiązków, które w efekcie staje się „nie mam na nic siły bo mam TYLEEEEE zaległości” (lub za dużo zaplanowane na raz). Z jednej strony chcemy z tego wyjść, a z drugiej ciagle wpadamy w te pułapkę nadmiernego wypychania sobie czasu i głowy różnymi rzeczami… szczególnie teraz, gdy od ciągłego siedzenia w domu można poprosru zwariować lub dostać depresji.
Najprostsza rzecz jaką można zrobić to „zamknąć wszystko” i zrobić sobie tydzien przerwy od wszystkiego, a następnie dużo lepiej rozplanowywać czas i 5x sie zastanowić zanim doda się do grafiku cokolwiek.
Od gimnazjum podnoszę sobie poprzeczkę, dążąc po wiele różnych rzeczy, których osiągnięcie wysysa wszystkie soki. Żebym jeszcze w tym biegu robił odpoczynki, ale czasem po prostu nie potrafię… 🙁
Potrafimy sobie odmówić, ale z czasem drobne zaległości się nawarstwiają i i tak trzeba je wykonać.
Nie wszystko jesteśmy w stanie odłożyć, ale wiesz jak jest… Narzucasz sobie ambicji, że chcesz zdobyć największe góry świata, a okazuje się, że psychicznie nie jesteś w stanie wyjść z łóżka.
Mam fajna pracę w szkole, ale z tego nie da się…opłacić rachunków o kredytu.Straciłam pracę poza szkołą.Na rynku…bez ukonczonej psychoterapii nie istnieje …na sprzątanie komuś jestem za stara…Skarbowy chce dopłat, kredyt nie pyta, zdrowie się posypalo…
Wiesz… Współczuję i nawet jeśli trudno w to uwierzyć, bardzo Cię rozumiem. Ten tekst pisałem jako nastolatek, gdy dobijały mnie sytuacje, gdy gnębiono mnie w szkole. Treść została napisana pod wpływem zupełnie innych emocji, aczkolwiek dzięki temu się nie poddaję i wierzę w to, że kiedyś będzie dobrze.
Dobre zestawienie z fantastycznymi, mega profesjonalnymi blogami. Faktycznie warto te adresy znać. Ogólnie w blogosferze można znaleźć wiele perełek i świetnych twórców, którzy piszą z ogromną pasją 🙂
Masz rację. Znam też taki świetny blog, który znajdziesz pod adresem https://Blomatt.pl/ 😉 Autor the best!
Dzięki, że szczerze podzieliłeś się tym, co przeżywasz.
Myślę, że wiele osób jest przemęczonych wewnętrznie, nie mają celu a być moze, nie mają po prostu nadziei na żadną, nawet najbliższą przyszłość? Mnie też to kiedyś dopadło. Wtedy bardziej przylgnęłam do Boga i dziś mam takie nastawienie, że wszystko, co robię (nawet najbardziej pomału i nieporadnie) robię na Jego chwałę, że Bóg nie jest moim szefem i nie stoi nade mną, czekając aż pozmywam wszystkie naczynia w zlewie, zrobię dwudaniowy obiad i zaprojektuję firanki, a po trzecie – ucze się (bo to jest proces) żyć wg Jego planów, Jego serca – rozpoznaję , co mam w danym dniu zrobić ; czy pisac, czy więcej czytać, czy rozmawiać z ludźmi; z kim na przykład. I pozwalam się zaskakiwać również 😉
Bóg cierpliwie czeka, aż sami do Niego przyjdziemy. 🙂
Wydaje mi się że to nie zmęczenie
Nie kryję, że ma to głębsze podłoże. :/ Aczkolwiek codziennie zaciskam pięści i walczę.
Byłam molestowana w szkole więc wiem jak to się odbija na zaufaniu do mężczyzn
Dziś się więcej o tym mówi. Młodzi ludzie są świadomi tego, że takie zachowanie jest złe.
To nie przemęczenie tylko depresja. Ty coś z tym lepiej zrób. Zaczynam się bardzo martwić.
Chwilowy spadek formy. Może z czasem przejdzie. 🙂 Dzięki za to, że jesteś. 😀
Bardzo fajny wpis opisujący bardzo dobrą książkę dotyczącą pisania, które ma się przekuwać na monety :). Grunt by przy pisaniu pod użytkownika, też pamiętać o tym, że trzeba do niego dotrzeć, nie tylko mentalnie, ale żeby mógł odnaleźć artykuł. W tym celu warto zadbać o podstawowe aspekty SEO dotyczące optymalizacji treści, jak między innymi obecność i hierarchia nagłówków. Pozdrawiam.
SEO jest istotne, ale jeśli już mamy stawiać na pozycjonowanie, to lepiej skupić się na tym, aby treść wyczerpywała temat, była aktualizowana z nowymi wnioskami i przemyśleniami i przede wszystkim, żeby informacje w niej zawarte były zweryfikowane i/lub nie krzywdziły. 🙂
Gdyby wszyscy ludzie przeczytali ten post i zaczęli się do niego stosować, świat byłby o wieeele lepszy, przysięgam. Dobra robota 😉
Dzięki wielkie! 🙂 Przede wszystkim zrozumienie ukochanej osoby, czyli uczenie się stawiania w jej/jego sytuacji. 😉
Myślę że w przypadku mężczyzn może być podobnie, nie tylko kobiety domagają się dowodów miłości i chcą być kochane, poprzez to narzucają się czasem nieodpowiednim mężczyznom. Zdarza się że i mężczyzna który wcześniej miał podobne doświadczenia związane z prześladowaniem, wyśmiewaniem to również kiedy spotka kobietę która mu się podoba to chce aby ona go pokochała takim jakim jest 🙂
Masz rację. Dzięki różnym doświadczeniom podejmujemy różne decyzje, także w związkach.
Ja czytam książki i oglądam filmy z ćwiczeniami. To mnie motywuje
Super sposób spędzania wolnego czasu. 🙂 Sztos! 😀
To jeśli można chciałabym polecić
http://motyw-kobiety.miejsce-akcji.pl/
https://marcinkaminski.pl/
https://www.zielonajagoda.pl/
https://www.wblaskumarzen.pl/
https://jbanaszewska.com/
Dziękuję <3
Dzięki za polecenia.
Pomóżcie mi sie zajebac bo juz nie moge wytrzymac, czesto mam same negatywne mysli o tym co mi zrobili ludzie, jakie zachowania mi wpoili, jakie swinstwa kazali robic i na dodatek w ogole nie moge sie zmienic, to trwa juz latami!!!
Napisałem do Ciebie e-mail.
Ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć Ci, że zauważyłem iż po ludziach spływa to, co komu powiedzieli. Wielokrotnie zauważałem, że tylko ja rozpamiętuję i się tym przejmuję. Dziś potrafię odpowiedzieć i nie przejmować się tym, co kto pomyśli.
Poza tym staram się egzekwować swój punkt widzenia i ćwiczyć asertywność, co również trwa od lat. Dziś jeśli coś mi się nie podoba lub po prostu nie chcę robić, kategorycznie odmawiam i po prostu nie robię.
W związku trzeba jasno i bezpośrednio mówić czego oczekujemy, o naszych potrzebach, bo partner nie zawsze jest jasnowidzem aby czytał nam w myślach 🙂
Partner może też mieć swoje sprawy i nie o wszystkim pamiętać.
Poważny temat ciężko pogodzić w związku rządząca kobietę rozsądek i miłośc wiem to na własny doświadczeniu może mam nauczkę
Gdy słucham lub czytam wypowiedzi mężczyzn lub kobiet, którzy boją się odzywać w związku, to aż się zastanawiam co doprowadziło do takiej relacji?
Bardzo ciekawy artykuł. Gdybym mogła jednak zwrócić uwagę na jedna rzecz, która kłuje mnie w oczy. Nie pisze się „wrodzy” tylko „wrogowie”. Pozdrawiam ciepło!
Dzięki wielkie! 😀 Trochę tych błędów popełniam, więc doceniam uwagi. Prowadzenie bloga samodzielnie bez większej pomocy, ma właśnie tę wadę. 😉
Przeszedłem to, dawno temu, ale jednak. Podstawówka – to był straszny okres w moim życiu, dopiero po latach dociera do mnie jednak jakie szkody mi to wyrządziło. A chodziło dokładnie o to samo – o poniżanie, znęcanie się, prześladowanie, bicie, zastraszanie, wyśmiewanie – tak jakbym miał jakiś magnes na wszelkich szkolnych psychopatów, albo na plecach napisane ‚możesz mnie czołgać do woli, nie oddam’.
Niestety oprócz tego że była w mojej szkole dość duża grupa oprawców, spadochroniarzy co kiblowali po 2 lata i upodobali sobie prześladowanie takich jak ja, to jeszcze doszedł jeden nauczyciel który również swoje kompleksy leczył poniżaniem mnie przy całej klasie.
A jakie efekty – ano takie że nabawiłem się chorobliwej nieśmiałości, potem fobii społecznej, całkowicie straciłem poczucie własnej wartości i przestałem rozwijać jak normalny młody człowiek. Nie miałem odwagi poprosić o pomoc a nauczyciele w szkole którzy widzieli na własne oczy co się dzieje – postanowili patrzeć gdzieś indziej. Rodzice – hm, nie wiem nawet co myśleć o nich, czy naprawdę nic nie wiedzieli i nic nie podejrzewali, ja też ze wstydu że jestem tak słaby i daję się tak gnoić nie chwaliłem się tym co mnie spotyka.
Dziś jakoś żyję, ale patrząc wstecz chce mi się wyć z żalu, bo całe moje dorosłe życie to było udawanie że nic się nie stało, że jestem normalnym człowiekiem, ale w środku czuję że w wielkim stopniu nadal pozostałem tym prześladowanym, zastraszanym dzieckiem które już zawsze będzie się czuło tym gorszym człowiekiem, tym który na nic dobrego nie zasługuje bo po prostu jest nic nie wart. I nic nie pomoże mówienie że wcale tak nie jest, to jest jak wypalone żelazem znamię, znak na duszy.
I wcale nie uważam że przyłączanie się do oprawców i obracanie poniżania w żart jest dobre – niby działa, śmieję się z siebie razem z nimi, ale tak naprawdę sam siebie wyśmiewam, sam siebie poniżam twierdząć że to deszcz pada gdy na mnie plują. Uważam że dziecku w takiej sytuacji potrzebna jest pomoc kogoś silniejszego, kogoś kto nie poddaje się zastraszaniu ani nie ulega chęci dowalenia slabszemu razem ze stadem. Kogoś kto pokaże jasno że nie jesteś śmieciem tylko człowiekiem. Ja takiego kogoś nie znalazłem. Nie da się moim zdaniem samemu wyciągnąć z tego bagna, tak więc podziwiam że sam jakoś sobie z tym poradziłeś – może miałeś jednak kogoś kto podał Ci rękę kiedy była bardzo potrzebna. Ja – niby sobie poradziłem, a tak naprawdę wydoroślałem i żyję na pozór normalnie – natomiast wewnątrz mam cały czas ten zniszczony kawałek siebie który czuje tylko krzywdę, poniżenie i wstyd i nie pozwala mi być w pełni człowiekiem.
Szczegółowo opisałeś emocje i wewnętrzne myśli. Kropka w kropkę czułem to samo, chociaż stawałem do walki, odpowiadając na niektóre zaczepki, żeby nie wszyscy czuli, że mogą mną pomiatać.
Cóż podział obowiązków w związku powinien polegać na partnerstwie. Osoby powinny się chyba raczej dopełniać i tak też rozdzielać obowiązki.
Też tak myślę, ale wiesz jak jest… za ścianą mogą mieć miejsce dramaty.
„faceci impulsywnie podejmują decyzję o związku” z moich kobiecych obserwacji wynika zupełnie na odwrót, myślę że faceci nie chcą się tak szybko wiązać z kimś jednym na stałe, ewentualnie są jeszcze tacy którzy jak zaliczą wpadkę to biorą na barki odpowiedzialność za rodzinę i wtedy dopiero podejmują decyzję o związku 😉
Widzisz, każdy z nas ma inne doświadczenia. Naprawdę nie chcę każdego tekstu i zdania zaczynać od słów ,,nie tyczy się wszystkich i każdego”.
Ja osobiście bardzo negatywnie wspominam gimnazjum, ogólnie szkoła zniszczyła mi życie. Byłem w podstawówce ofiarą i potem w gimnazjum. Potem z ogromnymi problemami psychicznymi poszedłem do zawodówki wieczorowej, ledwo ją skończyłem, nie byłem w stanie się nawet uczyć. Popadłem w narkomanię i do 25 roku życia, byłem prawie cały czas na jakimś narkotyku, dla mnie było to lepsze życie, niż ból którego pozbyć się nie mogłem. Obecnie mam 30 lat i jestem zniszczony, nawet w połowie siwy. Oczywiście żyje mi się teraz całkiem dobrze, nie mam praktycznie znajomych, pracuje i nie jest dramatycznie finansowo, ale żeby pójść do szkoły, nawet dla dorosłych i zdobyć wykształcenie, nie jestem w stanie, wystarczy że przejdę obok szkoły, to moje serce tak szybko bije i czuję jakbym miał zaraz stracić przytomność.
Niestety nikt tego nie rozumiał, nawet nauczyciele ignorowali np. w zawodówce też byłem ofiarą, nie wiem czemu, może byłem za spokojny i odizolowany, ale co do sytuacji. Ktoś mnie rzucał papierami z tyłu, ja byłem w pierwszym rzędzie, nauczyciel wiedział, że to nie ja śmieciem i na dodatek kazał powiedzieć kto to, ja nie dość nie wiedziałem, bo ich było z 10 z tyłu, to ja miałem zbierać, bo inaczej ja miałem dostać uwagę do dziennika. I tak właśnie moje życie wyglądało, nawet jeśli to ja byłem ofiarą, to nauczyciele też się znęcali. Do tej pory nienawidzę ludzi i nie potrafię ukazywać empatii. Nie ważne co lub komu się stanie, jest dla mnie to kompletnie obojętne, ani to dla mnie nie radosne, ani mnie nie smuci, zero emocji.
Teraz mi żyje się o wiele łatwiej i nigdy nie chciałbym powrotu do przeszłości, nawet jeśli byłbym bezdomnym, to wolałbym spać na ławkach i w parkach, niż jeszcze raz mieć styczność że szkołą.
Wiem co masz na myśli. Po dziś dzień też ciężko spojrzeć mi w oczy ludzi i potraktować ich w porządku. Dlatego doceniam tych, którzy są prawdziwi i warci zaufania. Przed doświadczenia w szkole unikam ludzi i niechętnie podejmuje się utrzymywania kontaktu z obcymi. Nawet jeśli ktoś ze znajomych podpadnie mi w najmniejszym stopniu, jest mało prawdopodobne, że odbuduje moje zaufanie.
To są efekty gnębienia i psychicznego wykańczania człowieka. Jeśli byś chciał pogadać, napisz do mnie przez formularz kontaktowy. Mam nadzieję, że do usłyszenia! 🙂
Myślę, że bez względu na płeć trzeba po prostu szanować siebie nawzajem i nie traktować z góry. Relacje partnerskie dużo dłużej utrzymują się, gdy wszyscy siebie szanują.
Przyjaźń i szacunek w relacji jest niezwykle ważna. Tekst odnosi się do osób, które po prostu z góry narzucają cechy płci przeciwnej. Nawet jeśli nam przeszkadzają, dzięki nim się różnimy i nie jest nudno w związku. 🙂
Wszystko prawna, pieprzone patusy też mnie gnoiły a dzisiaj 3ka dzieci i socjal.
Zobacz ile młodych ludzi się tnie i popełnia przez to samobójstwa… Jak wielu popada w kłopoty, narkotyki i złe towarzystwo. Większość później całe życie ma problemy z zaufaniem i budowaniem relacji z ludźmi.
Bardzo kontrowersyjny temat poruszyłaś, jednak ważne jest by o tym rozmawiać i nie popadać w skrajności. Pozdrawiamy
Dzięki. 🙂 Takie komentarze są niezwykle motywacyjne i wspierające. Doceniam i bardzo dziękuję. 😀
Hej
Witaj! 🙂 Odpisałem Ci w innym komentarzu. Na skrzynce pocztowej czeka na Ciebie e-mail. 😉
Rodzice… A co jeśli ktoś próbował, bo matka alkoholiczka sprzedała go swojemu znajomemu za flaszkę gdy miał 12 lat?
Nie byłem w takiej sytuacji i nie jestem od doradzania, co kto powinien zrobić. Blog służy jako miejsce, w którym dzielę się swoimi przemyśleniami oraz doświadczeniami. Nie jestem też psychologiem, terapeutą ani kimś, kto chce narzucać innym swoje zdanie. Cieszę się, gdy moje publikacje pomagają ludziom, którzy czują się dzięki nim lepiej. To piękne móc wykorzystywać Internet do dobrych czynów.
Gdy byłem dzieckiem, widziałem co czują rówieśnicy, których rodzice umarli. Przyjaźniłem się z tymi, którzy trafili do domu dziecka, ponieważ byli zaniedbywani przez rodziców. Dziś są rodzicami, którzy codziennie pracują na to, aby ich dzieci miały szczęśliwe życie.
Ja nie miałam siły żeby skończyć ze sobą szybko, próbowałam ale nie umiałam…
Teraz umieram powoli, ja ta w środku umarła dawno s teraz od miesiąca za dzień amfa na noc zolpigen i alko, nie pamiętam żadnego wieczoru od miesiąca, mój mózg już nie pracuje serce powoli już też wymieka…
Napisałem do Ciebie prywatnie poprzez e-mail. 🙂 Sprawdź proszę czy jest na skrzynce.
Jeśli możesz mi odpowiedzieć, byłbym wdzięczny. Nie mam takich problemów, żeby w taki sposób działać, ale jeśli chcesz możemy poszukać rozwiązań, które pomogłyby Ci w tym trudnym czasie.
Zgadzam się z tym, że niedoszli samobójcy w ostatniej chwili doceniają swoje życie. Gdy przedawkowałam tabletki, organizm zaczął wariować – spanikowałam. Zrozumiałam, że może nie mam rodziny ale mam przyjaciół i to oni są moja rodzina. Nagle wszystkie problemy wydawały się do rozwiązania. Na czworakach doszłam do WC i próbowałam wymiotować. Poprosiłam o wezwanie karetki moją sąsiadkę. Nigdy tak nie cieszyłam się życiem jak po wyjściu ze szpitala. Minus taki, że tą akcją „zepsułam” sobie serce i czasem szwankuje, ale zmądrzałam i pomimo że jest ciężko i często myślę o tym, aby ze sobą skończyć to milion razy się zastanowię. Nikt nie obiecywał, że życie będzie łatwe. A myślę, że im trudniej tym większa duma nas rozpiera 🙂
Dziękuję za ten artykuł. Wezmę go sobie do serca 🙂
Dziękuję za podzielenie się ze mną swoją historią. 🙂 Cieszę się, że tekst Cię w jakiś sposób zainspirował. Również mam słabe serce, ale nie poddaję się gdy pojawiają się przede mną przeszkody. Bywają dni, że jest ciężko, ale to wyzwania, którym po prostu czasem trzeba stawić czoło.
Zdjęcia są po prostu kapitale
Dziękuję. 🙂 Jest plan zrealizowania sesji do innych celów. 😀
Myślę że najważniejsze jest zdroworozsądkowe podejście. Nie chodzi o płeć, ale o to, że każdy z nas jest innym człowiekiem i inaczej radzi sobie z pewnymi sytuacjami. Jako ludzie jesteśmy równi, ale jako odmienne płcie uzupełniamy się. I tym warto się kierować 🙂
Gdyby moja partnerka była taka jak ja, zupełnie niczego nie nauczylibyśmy się od siebie. To jest właśnie fantastyczne, różnice, które wyróżniają nas między sobą. 😀
Przez wiele lat bylam wysmiwana w szkole .Bylam zbyt niesmiala by sie im przeciwstawic. Dzis smieje sie im w twarz.Bardzo zalosni z nich ludzie.Swietny wpis. Zapraszam na moj blog: https://historiauczy.pl/2020/04/07/zaczynamy/
Ważne, że dostrzegasz swoją wartość i trudny czas masz za sobą. 🙂 Właśnie jestem na Twoim blogu, jest super! 😀
Wazne jest wsparcie rodzicow.Ja balam sie powiedziec o tym
Mogłem rozmawiać z nimi, ale bywały też momenty, że po prostu nie chciałem rozmawiać, a się wykrzyczeć, a muzyka której słucham nie specjalnie im pasowała.
Nauczyciele często maja wszystko gdzies .
Nie chodzi o to, że mają uczniów gdzieś, ale po prostu sami się boją lub nie wiedzą jak mogliby pomóc.
Kobiety są wielozadaniowe, potrafią robić kilka rzeczy na raz, natomiast mężczyzna musi skupić się na jednej rzeczy, wykonać ją i przejść do następnego zadania 😉 ogólnie w związkach partnerzy powinni dzielić się obowiązkami i o ile w młodszych pokoleniach już kobieta i mężczyzna dzielą się obowiązkami, to niestety w pokoleniu naszych dziadków i rodziców dominuje że mężczyzna wyłącznie zarabia na dom, a kobieta zajmuje się całą resztą 🙂
Nie zawsze tak jest. Znam wielu mężczyzn, którzy potrafią skupić się na wielu zadaniach jednocześnie, chociaż najczęściej wolą zrobić jedno i następnie przejść do następnego. Moim zdaniem to bardziej kwestia rozsądku, niż umiejętności.
Ja mam ratlerka suczkę i też gdy pada deszcz, bądź jest zimno ubieram w kurtkę (ma już 3 kurtki, chociaż butów nie ma). Najczęściej mnie denerwują uwagi sąsiadów, którzy zwracają nam uwagę, jakbyśmy tylko my powinni po niej sprzątać, gdzie inni nawet nie sprzątają, a mają znacznie większe psy.
My po swoim sprzątamy. Obecni sąsiedzi mają poczucie humoru i potrafią poprawić samopoczucie podczas spaceru.
Taka rozłąka jest świetnym testem dla związku, jeżeli para pasuje do siebie to ocena z testu będzie pozytywna:) nawet w przypadku dłuższych stażem związków czasem potrzebna jest chwila rozłąki, aby pobyć sam ze sobą 🙂
Powiem Ci szczerze, że rozłąka na tak długi czas, ma swoje zalety. Możemy zweryfikować jak bardzo ktoś nas potrzebuje i czy faktycznie jesteśmy w stanie żyć bez możliwości regularnego spotykania.
W domu można robić wiele rzeczy, zależy od tego na co mamy ochotę, czytać książki, oglądać filmy, słuchać muzyki, gotować, piec, ćwiczyć, skakać na skakance, uczyć się itd.
Ciekawa zależność – niektórzy cały rok do nikogo nie wychodzą, ale jak nagle się im zabroni, okazuje się, że „od zawsze” byli towarzyscy, usportowieni i chętnie spędzali czas poza domem… :/
Uwielbiam zbierać płyty, dopier słuchając całego albumu mogę lepiej poznać twórczość artysty. A o apce nie miałam pojęcia. Dzięki za polecenie!
Czytanie książek, origami, wyplatanie bransoletek makramowych, szycie, ozdabianie pudełek (czy nawet robienie pudełek które można potem ozdobić) materiałem lub papierami kolorowymi lub czym się tylko da, wyplatanie z papierowej wikliny, tworzenie biżuterii, kolorowanie kolorowanek antystresowych dla dorosłych, rysowanie, malowanie (farbami akrylowymi, olejnymi, akwarelowymi, na płótnie, na kartce, pastelami suchym lub olejnymi), pieczenie, modelowanie z modeliny (lub innej masy), decoupage, quilling, owijanie papierowej wikliny wełną i formowanie w kształty a następnie w naczynia – no tyle jest rzeczy tak bardzo ciekawych, które można stworzyć, że chyba nieskończona ilość! Jak mi ktoś mówi, że tak trzy dni to fajnie, ale potem to co tu robić w domu, to chce mi się krzyczeć: „daj mi swój czas!!” bo ja miałbym co w domu robić do emerytury, a nie tylko marne 2-3 tygodnie 😉
Anna ma niebywały talent naprawdę to w jaki sposób maluje twarze jest po prostu fenomenalny. ❤️ Sprawdziłam jej Instagrama i jestem po prostu pod wrażeniem! 😯
Co do e-booka kupiłam i zamierzam dzisiaj przeczytać Jak tylko to zrobię to od razu się skontaktuje żeby podzielić się swoimi odczuciami. 🙂 Pozdrawiam!
Są niesamiwici. Kazdy robi cos niezwyklego i godnego podziwu. 🙂 Super tekst
Cóż ja po prostu pracuje codziennie, a po południe spędzam na odrobinie lesnitwa wykończona stresem
Witam ,znalazłam blog przez przypadek na ddob i nie żałuje ! Z obawy że zgubię go w gąszczu spamu staram się przeczytać wszystkie ciekawe artykuły teraz ,naprawdę interesujące i przydatne treści. Powodzenia życzę 🙂
Witam znalazłam twojego bloga dzięki ddob i nie żałuje ! Bardzo mi się tu podoba i z obawy że utracę go w gąszczu spamu próbuje od razu przeczytać dostępne artykuły ,bardzo ciekawe i przydatne treści 🙂
Zmagam się z fobią już czwarty rok. Tabletki dużo mi pomogły, a studia stały się moją psychoterapią. Jestem teraz na trzecim roku licencjatu i poczyniłem olbrzymie postępy. Przynajmniej tak mi się wydaje. Jest jednak pewna rzecz, która nadal mnie rozczarowuje i przyprawia o ból w sercu – samotność. Mam znajomych na studiach, ale wiem, że gdy zdam licencjat i zaczną się wakacje, to ci wszyscy ludzie odejdą z mojego życia na zawsze. Zawsze tak jest – wpierw obiecujemy sobie, że zachowamy kontakt, a potem życie zmusza nas do rozstania na wieki wieków. Nie żebym miał żal do tych osób, los jest po prostu złośliwy i tyle.
Moje problemy zaczęły się od tego, że jedyni przyjaciele, jakich miałem w rodzinnym mieście mnie opuścili. Potem coraz bardziej doskwierało mi to, że ludzie gapią się na mnie na ulicy i to z czasem urosło do rangi nerwicy. Byłem załamany, przerażony… ale się nie poddałem. Sam siebie zawlokłem do psychiatry, rozmawiałem z psychologiem, a miesiąc przed rozpoczęciem studiów zacząłem brać Mozarin.
Widzicie, problem polega na tym, że czuję jakbym wpadł w błędne koło. Ludzie są przyczyną moich problemów i tylko ludzie mogą mnie uleczyć. Jestem człowiekiem bardzo małej wiary i miałem w życiu dwa ideały – przyjaźni i miłości. Co do tego drugiego to zawsze miałem pecha, ale nawet tu na krótką chwilę fortuna się odwróciła… tylko po to, żeby się okazało, że osoba, z którą jestem wcale mnie nie kocha, że jest toksyczna, a wszystkie moje starania były na marne.
Straciłem wiarę w trwałość związków, w trwałość przyjaźni nie udało mi się odzyskać i nic nie zapowiada, by było inaczej.
Nadal boję się wielu rzeczy – boję się pójść do pracy, boję się swojej przyszłości, jestem jak dziecko we mgle, a świat jawi mi się jak jedno wielkie siedlisko zła (ostatnimi czasy mocno przejąłem się pewnymi sytuacjami politycznymi).
Po zerwaniu byłem cholernie załamany i zniszczyłem przez to przyjaźń z pewną osobą. Zachowałem się tak podle, że do tej pory się do mnie nie odzywa (jakieś 3-4 tygodnie).
Zazdroszczę ludziom ich szczęścia, jestem ostatnimi czasy smutny bez powodu. Jestem w rozsypce. Wystarczy, że upiję się w samotności i przygnębienie staje się nie do zniesienia. Przeraża mnie ile złych rzeczy tkwi w mojej głowie. Ostatnimi czasy myślałem nawet o samobójstwie, ale dla stuprocentowego ateisty jest bardziej przerażające niż może się wydawać. Myślałem o tym, ale nie poważnie. Nie potrafię myśleć o tym poważnie.
Boję się o samego siebie. Są chwile, kiedy jestem zdecydowany odciąć się od wszystkich, wymazać wszystko, żyć sam ze sobą. Może dorosłość to znaczy samotność? Ale jestem tu, piszę do Was, więc… chyba sam do końca w to nie wierzę. I nie chcę wierzyć.
Cześć Emilu G.
Mam na imię Agnieszka. Napisałeś, że boisz się ludzi, ich spojrzeń i jak sądze tego co o Tobie myślą. Potrzebujesz ludzi a jednocześnie przerażają Cię. Osoby na których Ci zależy opuszczają Cię, składają obietnice bez pokrycia. Smutek, który topisz w alkoholu nie przemija.
Czy osoba z którą przyjaźniłeś się, to kobieta?
Dlaczego boisz się siebie?
Z jaką fobią się zmagasz?
Gratulacje! Super pomysł!
Dzięki! 🙂
Okladka bardzo ladna do tego podoba mi sie pomysl. Mam kilka pytan ale skieruje je juz w prywatnej wiadomosci. Prosze abys odpowiedzial mi do konca dnia
Gdy tylko odczytałem komentarz, przeszedłem na pocztę i przy okazji odpowiedziałem na pozostałe wiadomości. 🙂 Jeśli będziesz miał jeszcze jakieś pytania, pisz śmiało. Postaram się odpisać jak najszybciej.
Na pryma aprilis zrobiłam obiad, a następnie schowałam cały zapas papieru toaletowego. Padło na męża więc zaniosłam mu jeden listek papieru, a potem tak samo dzieciakom. Myślę że w okresie kwarantanny to i tak kreatywnie
Faktycznie kreatywny żart. Ważne aby nie był szkodliwy. 😉
Ladnie wydane szybko się czyta. 🙂 Mógłbyś zrobić takie zestawy ebooków że kupuje się kilka w jednej paczce
Już zaczęłaś czytać? WOW! :O Super! Doceniam i dziękuję za szybki feedback. 🙂
Nie mam już po co żyć. Nie mam pracy, perspektyw, jestem już stara, nie mam nikogo. Chciałabym porady jak odebrać szybko sobie życie.
Myślę, że los mógł w Twoim przypadku zagrać nieczystymi kartami. Nie przejmuj się, nie poddawaj i walcz o siebie. Uwierz mi, warto spełniać swoje marzenia, realizować się i żyć dla samej siebie. 🙂 Jeśli chcesz pisz śmiało, chętnie z Tobą porozmawiam.
Patryk Tarachoń – Jakie marzenia hahahaha co Ty piszesz. Nie rozumiesz, że pisząc takie głupoty tylko ludzi wk****sz? Tutaj wchodzą ludzie jak ja dla których NIE MA już ratunku i spójrzmy prawdzie w oczy – jak ktoś jest zerem to jest zerem i prędzej dałbym takiej osobie pistolet niż miałbym kłamać. Mnie też okłamują że będzie dobrze, że im na mnie zależy – a nie potrafią tego udowodnić choćby gdy prosiłem o rozmowę to imprezy, biznesy i bogatsi i bardziej znani koledzy są fajniejsi bo mają hajs i są znani a ktoś kto kiedyś jechał przez pół polski by odwiedzić chorego człowieka w szpitalu jest nikim bo nic nie ma i skoro nawet rodzice mnie oddalli do domu dziecka to znaczy że coś jest na rzeczy. To usłyszałem od osoby do której jechałem. ” Ty nawet samochodu nie masz” – słyszałem. Teraz mam tylko jedno w głowie – żądza mordu na samym sobie. Śmierć to prawdziwa wolność – żadnych rodziców, „znajomych”, udawanych związków dla pieniędzy, podatków i polityków. Żadnych celebrytów, którzy są mili i fajni tylko gdy kamera ich filmuje a potem „dobra weź już wy****dalaj bo jest późno i tak nie dam Ci pracy” to słyszę od ludzi dla których kiedyś byłem w stanie zrobić dużo dzisiaj – zdałem sobie sprawę że zrobiłem z siebie tanią zabawkę do wykorzystywania – oni odnieśli sukcesy a Ty wypierdalaj bo jeszcze się okaże że są niesamodzielnymi oszustami – taka prawda. Przyjaźń nie istnieje bo każdy w ekstremalnej sytuacji Cię wydyma – wiem bo sam tak robię. Traktuję wszystkich jak gówno bez wyjątku – tylko niszczyć by zaznać zemsty przed samobójstwem. Przyjemność mi sprawia niszczenie związków – niech kurwy cierpią jak ja. Chuj że ich nie znam – mają ciepieć. Czekam aż mnie znajdą i zabiją – będzie bolało ale chuj z tym, broni palnej nie mam może to I dobrze. Szkoda że Moja rodzina nie wyginęła podczas wojny to bym się nie urodził. Gdy to przeczytacie możliwe że będę martwy. Czekam właśnie z krzesłem taśmą i nożem na nich. Wiem że to zrobią bo specjalnie z nimi zadarłem. Patologia z więzienia nie zna litości – mam pewnie mniej niż dobę życia. Nareszcie. Nie boję się. Ludzie to rzeczy, kukiełki.
Masz rację, nie można liczyć na ludzi. Przyjaciele są gdy niesiesz pomoc, a później zostawią Cię gdy poczujesz dno. Dlatego nie chcę dawać takim osobom satysfakcji, biorąc na siebie obowiązki, spełniając swoje marzenia i nie oglądając się za nikim, oprócz siebie. Pamiętam aby nie zachowywać się jak narcyz, wyciągam pomocną dłoń, ale też patrzę w którym momencie mogę ją stracić.
Być może to, co napisałem w tekście jest dla Ciebie wyssane z palca, natomiast jeśli uświadomisz sobie to, co ja pisząc ten tekst, zrozumiesz co chciałem powiedzieć pisząc treść. Trzymam kciuki za Ciebie i ludzi, którym będziesz mógł zaufać.
Też myślałam że ten ebook to psikus na pierwszego kwietnia ale otrzymałam potwierdzenie zamówienia z linkiem do pobrania.
Czyli w jakimś sensie psikus miał miejsce. 🙂
Czy to nie jest zart na prima aprylis? 😋 Jesli tak to wlozyles sporo pracy 🤔🤔🤔
Myślę, że kwarantanna wystarczająco namieszała w życiu każdego z nas. 🙁 W przypadku ,,Atlasu Marzeń” premiera 1 kwietnia jest dowcipem samym w sobie. 😉
Ładna okładka i dobry pomysł na kwarantannę. 👍Znajdę tam zajęcia które mogę wykonywać w domu?
Dziękuję. 🙂 Wymienione pasje można realizować w domu, poza nim, biorąc udział w różnych olimpiadach, konkursach lub podróżując. Niektóre wymagają czasu, inne tylko kawałka przestrzeni i chęci. 😉 Znajdzie się coś dla osób, które chcą robić coś nieskomplikowanego i dla osób, którzy wysoko podnoszą sobie poprzeczkę.
Zaskoczyłeś mnie. Zaczynasz wiosnę z nową dawka energii. Gratulacje!
Dokładnie tak! 🙂 Książkę skończyłem tuż przed kwietniem, więc uznałem, że nie ma na co czekać i jedziemy z tym! 😀
Dla mnie nie jest problemem pozostanie w domu i czekanie aż kwarantanna się skończy ale to co dzieje się w mediach. Sposób w jaki panikują moi rodzice – oni już zaczynają wymyślać własne teorie spiskowe które są po prostu męczące. Dlatego najchętniej Zamykam się w pokoju Włączam sobie muzykę czytam książkę i popiszę z koleżankami bo w innym przypadku po prostu bym zwariowała z nimi.
Wiesz… Każdy radzi sobie inaczej z obecną sytuacją. Ważne, żeby znaleźć balans i nie zwariować. Należy podchodzić z rozwagą i rozsądkiem, ale nie popadać w paranoje.
Wielka szkoda, że już nie ma bdsklepu, byłam w szoku, że tak dobrze prosperujące przedsiębiorstwo tak szybko pożegnało się z rynkiem, Przykre jest to naprawdę bo sami jesteśmy z podobnej branży.
Trzymam kciuki i życzę, aby Wasza firma działała jak najlepiej i prężnie się rozwijała. Przedsiębiorstwa upadają z różnych powodów. Nie wiem co stało się w tym przypadku, ale wierzę, że pracownicy znaleźli nowe miejsca pracy i są zadowoleni.
Spędzam czas w kuchni. zanim mąż z dziećmi wstaną zrobię śniadanie później układamy puzle, gramy w planszowki lub ogladamy bajki. Dzieci są zachwycone shrekiem 😏
Podejrzewam, że przy dzieciach nie jest nudno, chociaż taki tryb może być wykańczający.
Z dziewczyna nie widze sie juz 4 tydzien. Jestem zmeczony, nie moge nawet jej przytulic. To jakis koszmar. Czekam na dzien az ta kwarantanna sie skonczy i bede mogl do niej pojechac i normalnie pogadac niz przez telefon
Mam to samo, więc nie jesteś w tym sam. Obawiam się, że ze swoją mógłbym nie zobaczyć się jeszcze dłużej.
Porządna lista, jednak BTemplates w mojej ocenia ma już przestarzałe szablony. Brakuje tu e-wordpress.com, oprócz motywów na WordPressa, można znaleźć tam świetne szablony Blogspot od najlepszych twórców.
Po dwóch próbach samobójczych, chwilę przed kolejną uświadomiłam sobie, że to nie jest do końca to co chce zrobić. Jest kilka osób, na których mi zależy, ale nie jestem w stanie poradzić sobie z wyrzutami sumienia ze względu na to, że te osoby mają ze mną kontakt. Chciałabym je przeprosić za wszystko i podziękować za kilka rzeczy, bo te wyrzuty sumienia zżerają mnje od środka, jednak boję się, że mówiąc im to wyjdzie, że jestem atencyjna, egoistyczna i narobię im problemów jeszcze większych. Nie wiem czy wyrzucenie tego z siebie w końcu pomoże i chciałabym spróbować, ale dobija mnie myśl, że przez to będę miała większe wyrzuty sumienia i ludzie znienawidzą mnie jeszcze bardziej. Czy jest jakiś sposób, żeby dowiedzieć się co powinnam zrobić, jak powinnam podjąć taka decyzję i czy warto myśleć o wytłumaczeniu mojego zachowania czy odpuścić i nie dotykać tematu?
Rozmowa z przyjaciółmi jest potrzebna dla każdego z nas. Nie zrobisz nikomu krzywdy, mówiąc o swoich słabościach. Każdy z nas je ma. Prawdziwi przyjaciele nawet jeśli nie są zadowoleni z naszych wyborów, nie zostawiają nas w potrzebie i nie traktują naszych decyzji i zachowań, jako powodów do nienawiści.
Nie jestem psychologiem, więc jeśli masz tego typu wątpliwości, warto udać się do osoby, która pomoże Ci uporać się z problemami. Do mnie możesz napisać, jeśli poczujesz taką potrzebę. 🙂 Chętnie porozmawiam.
ja staram się do wszystkich newsów podchodzić z dystansem, w jedyne źródła jakie wierzę to te sprawdzone od ministerstwa zdrowia bądź władz lokalnych samorządowych w moim mieście, póki co z oficjalnych źródeł tylko 1 przypadek był w moim mieście 🙁
ja na co dzień unikam tłumów, chodzę tylko swoimi ścieżkami z psem, a w czasie pandemii staram się ograniczać zakupy do minimum, choć zapasów nie robię 😉
Widzialam na instastory ze probujesz uspokajac ludzi. To bardzo dobrze. Pan Rafal ponizej ma mocne argumenty ale ale! Jesli zostaniemy w domu, bedziemy ostrozni i zastosujemy sie do zalecen zmniejszamy ryzyko. Fakt nie wiemy co nas czeka wiec tym bardziej powinnismy sie uspokoic.
Nie wychodzę z domu, w pracy wzięłam urlop, siedzę z babcią aby nie dała się wciągnąć w panikę. Ona wszystko bierze do siebie więc zajmuję ją aby oderwała się od telewizji. Pomyślcie o osobach starszych którzy przejmują się błahostkami a w tej sytuacji mają naprawdę się czego bać. 😐😐😐😐
Jak nie popadać w panikę skoro 1) specjaliści mówią aby nie dotykać twarzy a sami po chwili robia to samo. 2) lekarze nakladaniają aby nikogo nie spotykać a sami występują przed kamerami 3) telewizje robią w wiadomościach zbędne zamieszanie 4) szpitale nie sa przygotowane na ewentualne pieklo ktore sie zbliza 5) ludzie sa bezmyslni tym samym pogarszajac sytuacje nas wszystkich 6) starsi ludzie otrzymuja informacje o zachorowaniach wsrod mlodych „odpornych” ludzi”
Nie panikujmy
Myjmy ręce
Unikajmy ludzi
Zostańmy w domu
Ludzie i tak będą wpadać w panikę.
Jestem na emeryturze i nigdzie nie zamierzam wychodzić. Zakupu córki zrobiły na dwa tygodnie mam kablówkę i internet. Oglądam kabaret i jakoś leci
Ten weekend może być decydujący. Nie wiem czy iść do pracy czy wziąć urlop i w cholerę zostać z dziećmi w domu. Mąż dzwonił zza granicy że nie będzie pracować bo odwołali więc nie będzie miał zleceń. Aż strach pomyśleć do czego może to doprowadzić
Oby Bóg miał nas w opiece. 😷 Boję się o zdrowie swoje i rodziny. Wszyscy będziemy dwa tygodnie w domu. Mąż wykorzysta urlop ja będę trochę pracować zdalnie 😞 jakoś to będzie
Takie podejście jest najbardziej rozsądne. Nie panikować ale weryfikować zdobyte informacje.
Mnie to szczególnie nie śmieszy bo mieszkam z babcią która jeśli umrze to nie będę miała nikogo. Gdyby nie ona nie miałabym dachu nad głową i nie skończyłabym studiów.
Popieram to co napisales. Nie panikujmy tylko podejdzmy do sprawy ze zdrowym rozsadkiem
Ponad 50 osób chorych w Polsce i są już zgony. Nie wiem z czego tu się śmiać. Czas na żarty się skończył!!!!!
I gdzie jest odpowiedź na pytanie jak umrzeć? Gdzie ta porada?
Tekst ma drugie dno, które dostrzegają osoby, chcące zmienić coś w swoim postępowaniu i życiu. Rozumiem, że masz jakiś powód skończyć ze sobą (rodzina, ludzie, praca, ogólne zadowolenie), ale zabicie się to nie sposób rozwiązania problemu. Czego brakuje Ci w życiu, jakie chwile by cieszyły, co chciałabyś osiągnąć? Być może gdy znajdziesz to, czego potrzebujesz, umrze w Tobie ta nieszczęśliwa część. W moim przypadku właśnie tak było.
To gratuluję, mnie to już nie dotyczy. Jestem już za bardzo zmęczona tą walką ze sobą o życie itp. Dzięki za odpowiedź i ciesz się tym co uzyskałeś, jeśli w to naprawdę wierzysz. Powodzenia
Nie muszę wierzyć, ponieważ widzę efekty takiego podejścia. Nie będę przekonywać Cię na siłę. Dzięki pasjom, jestem w stanie funkcjonować.
To prawda, motywacja, determinacja i wsparcie najbliższych w każdym wieku to podstawy do tego, by zacząć działać, nawet wtedy, jeśli od razu nie widać zatrważających rezultatów.
zaakceptować siebie czasami jest trudno, to wymaga pracy i bardzo często czasu 🙂 ale jak już się uda, to pozytywne efekty widać w całym życiu 🙂
Super tekst z przymróżeniem oka uświadamiający że najważniejsze to być sobą i przede wszystkim jeśli już chcemy się podobać mężczyźnie to z myślą o tym co on lubi, a nie kierując się poradami z internetu
O to mi właśnie chodziło! 😉 Dziękuję!
Ile mężczyzn tyle gustów mimo to ja jakoś nie czuje się za dobrze w szpilkach dlatego nie widzę sensu ich na siłę zakładać żeby komuś innemu było miło. Liczę na to że są też sapioseksualiści dla których inteligencja jest ważniejsza od wyglądu fizycznego.
Ważne, żeby kobieta czuła się dobrze w swoim ciele i ubraniach, a jeśli już miałaby się stroić, to z myślą o ukochanym, a nie trendach.
Nie wiem co ludzie chcą tym uzyskać ale takie klasyfikowanie mnie obraża
Z jednej strony staram się zrozumieć tworzenie takich definicji i map osobowości. Ostatecznie też uraża mnie takie podejście, chociażby dlatego, że nie każdy urodzony po 1996 (akurat mój rocznik), jest taki jak określają specjaliści. Nie wszyscy żyją w telefonach i nie rozumieją jak można było bez nich funkcjonować.
Moim zdaniem prawdziwy mężczyzna musi być wrażliwy, posiada empatię, pomocny, każdy ma prawo do łez i smutku(gorszych dni).
Z jednej strony mężczyzna powinien mieć empatię, ale z drugiej własne zdanie i umiejętność poradzenia sobie z zadaniami, które od wieków należały do mężczyzn. Z drugiej strony co ma wiedzieć taki facet, skoro w domu nigdy nie dostał do dłoni młotka, a w dorosłym życiu dom postawiła mu ekipa budowlana?
Rodzice powinni dużo rozmawiać z dziećmi o zagrożeniach w sieci, bo kiedy nie ma tej rozmowy między rodzic-dziecko tylko dziecko dostaje telefon czy tablet żeby rodzic miał Święty spokój po pracy to dziecko samo nie potrafi odróżnić co jest dobre a co złe, a jeszcze jak widzi że rodzice używają to dziecko też chcę naśladować mamę tatę.
Tylko problem polega na tym, że osoby urodzone po 1995 roku uważają poprzednie pokolenia za zacofane i nierozumiejące nawet zasady działania urządzeń i aplikacji, z których korzystają. Mogę młodszej siostrze ciotecznej powiedzieć, że ktoś obcy kto do niej pisze, jest podejrzany, ale nie zostanie to potraktowane poważnie, ponieważ według dziecka „jestem z innej epoki”, więc co ja mogę wiedzieć – „czasy są inne, tak się teraz pisze w internecie. Im więcej nieznajomych na chacie, tym lepiej”. Niestety takie podejście obecnie panuje.
Zawsze korzystam z takich promocji. Albo sobie kupię coś fajnego, albo przynajmniej znajdę jakiś ciekawy pomysł na prezent dla bliskiej osoby. Jeśli można zaoszczędzić trochę kasy, to żal nie skorzystać 😉
Jeśli promocje obowiązują produkty jakościowe i taki, które w ciągu roku są o wiele droższe to jak najbardziej. Gdy zamierzam korzystać z Black Friday wiem mniej więcej co chcę kupić i szukam danych produktów w promocji. Staram się nie zwracać uwagi na inne produkty, których nie potrzebuję.
ja znalazłem tutaj pracę https://www.gowork.pl/praca/szukaj/warszawa;l/20;km , i jestem bardzo zadowolony.
Choć bardzo trudno obecnie o dobrego pracodawce, i dobrze płatną pracę.
Jestem ciekawy innych firm których produktów uzywasz. Jeśli mógłbym je wymienic byloby super.
To prawda, nigdy nie wiemy, co nam się w życiu przyda. My akurat jesteśmy z tej grupy, która lekcje lubiła odrabiać od razu po szkole i mieć więcej czasu wolnego.
Teraz z perspektywy czasu widzimy, że wiedza nabyta w szkole nam się utrwaliła. Paulina uczy uczniów do matury z matematyki, ja też przypominam sobie zagadnienia ze szkoły średniej i widzę, że naprawdę je rozumiem, a wówczas nie byłam bardzo wybitna matematycznie 😛
Wiele zależy od naszego podejścia do danej sprawy.
Jestem nauczycielką historii w podstawówce i jako wychowawca nie wiedziałam jak odpowiadać na pytania tego typu. Faktycznie regularna nauka wpaja nawyki, uświadamia, że w życiu nie zawsze robimy to co nam się podoba. Dziękuję i pozdrawiam
Czy nie macie wrażenia, że promocje po nowym roku na wyprzedażach są o wiele większe?
To czego nie udało się sprzedać na Black Friday, Cyber Monday i święta, chcą wyprzedać po nowym roku. Im lepiej zaczną nowy rok, tym większe zyski wyjdą podczas inwentaryzacji.
Mężczyźni tłumią uczucia bo od lat słyszą że mają obowiązek mieć się na baczności, nigdy nie schylić głowy i zawsze być konsekwentnymi.
Niestety tak słyszymy od dziecka. Chłopaki nie płaczą, nie bawią się lalkami, kobiety zawsze mają rację i wszyscy mają lubić piłkę nożną, bo w przeciwnym razie nie wyrosną na prawdziwych mężczyzn. Nic na to się nie poradzi, jedynie możemy sami inaczej podchodzić do tematu.
Dobry tekst. Niestety tylko w teorii od mężczyzn wymaga się mniej. Nadal jednak pokutuje, że powinniśmy wszystko umieć, wiedzieć, zawsze być zdecydowanymi i zero emocji, chłód. Oczywiście jedyne uczucia, które okazywać możemy to miłość do kobiety, ale bez przesady. Same wymogi.
Tak niestety jest… Kochaj, nie odzywaj się gdy jest zła i najlepiej nie sprzeciwiaj się gdy uzna, że coś jest potrzebne (chociaż wcale tak nie jest). Oczywiście z tym ,,same wymogi” nie mogę się zgodzić. Masz prawo do swoich pasji, marzeń, zakupienia sobie czegoś, na czym Ci zależy – chyba, że kobieta z którą mężczyzna się związał, jest zimna, samolubna i egoistyczna.
Dziś młodzi chłopcy są zalewani trendami, oczekiwaniami i masą nakazów i zakazów co mogą a czego nie. Nic dziwnego że tracą wiarę w swoją męskość i umiejętności które przez pokolenia przekazywali ojcowie synom. Pozdrawiam!
Rzeczywiście w mediach młodzi mężczyźni prezentowani są jako modnie ubrani, z kolczykiem, w rurkach i zachowujący się w określony sposób. Kiedyś mężczyzna miał w nosie modę i nie traktował trendów jako czegoś ważnego. Dziś rośnie presja na to, co chłopak powinien, a czego nie.
Pochwalam nauczanie, że chłopakowi nie można wszystkiego. Świadomość, że nie można bezkarnie dotykać, zmuszać do seksu czy być agresywnym wobec dziewczyn, są bardzo ważne, ponieważ okazuje się, że nie dla wszystkich jest to takie oczywiste. Warto też pamiętać, że jeśli partner dotyka swoją kobietę, wysyła jej sygnały o swoich potrzebach (rozmowa, zrobienie czegoś szalonego czy nawet seks), według mnie nie robi nic złego. W tej kwestii niektóre dziewczyny źle interpretują prawa kobiet, ponieważ spotkałem się z komentarzami, że chłopakowi absolutnie nie można pozwalać na żarty, zbliżenie się do siebie lub pozwolenie sobie na komentarz. Nie wszystko jest seksistowskie, zboczone i niewłaściwe. Na szczęście kobiety rozumieją, że mężczyzna czasem może zażartować, mieć gorszy dzień, albo swoje potrzeby. Należy wyznaczać granice, ale jeśli chłopak nie może nawet się odezwać do swojej partnerki (ponieważ wszystko tłumaczy prawami kobiet), to coś tutaj jest nie w porządku.
Dobrze że zwracasz uwagę na zmiany które wpływają na mężczyzn i fakt, że też należy nam się szacunek, zrozumienie i pochwała od czasu do czasu. Zapomnij o kobiecie to tragedia narodowa ale jak kobieta nie pochwali mężczyzny to nic się nie stanie tak?
Tak też bywa. Odkąd pamiętam, interesowałem się dziewczynami, które mają szacunek do ludzi, interesują się tymi na których im zależy i potrafią dostrzec gdy jest dobrze lub źle.
Jestem sam i dobrze mi z tym
Nie ma obowiązku wiązać się z kimś, jeśli się tego nie potrzebuje. 🙂 Ważne, żebyś był szczęśliwy.
Po śmierci żony pożałowałem tego że nie angażowałem się bardziej. Każdą chwilę którą mogliśmy spędzić razem wolałem poświęcić na samochód który i tak ostatecznie zezłomował mój syn. Dziś jestem sam i jedyne co mogę wspominać to obiad między pracą a majsterkowaniem przy aucie.
Dziękuję Ci za podzielenie się swoją historią. 🙂 Życzę Ci wszystkiego dobrego. Pozdrawiam!
Z żoną chociaż raz na tydzień wychodzimy gdzieś razem. Pomimo 21 lat małżeństwa wciąż trzeba dbać o związek.
Podoba mi się takie podejście. Dbanie o związek po tylu latach, wydaje się być trudniejsze.
Kiedyś słuchałem słuchowisk ale nie wiedziałem nic o podcastach. Od dziś chyba zacznę słuchac w drodze do pracy
Gdy byłem dzieckiem również poświęcałem wieczory na słuchowiska. Zaglądaj na blog, ponieważ czuję, że lista będzie aktualizowana. 🙂
Mój narzeczony dba o mnie ale rozumie też jeśli nie możemy się dłużej spotkać. Gdy nie widzimy się w ciągu miesiąca to przyjeżdża do mnie aby sprawdzić czy wszystko w porządku
Czyli robi wszystko dla ciebie, a ty co dla niego?
Jola odniosła się tylko do wątku związanego ze spędzaniem wspólnego czasu. Zaznaczyła, że zdarza się im nie widzieć miesiącami, ale nie wspomniała czy sytuacje są częste czy sporadyczne.
Na udany związek muszą pracować obie strony. Mężczyzna i kobieta muszą dbać o siebie, troszczyć się i rozumieć. Szacunek myślę że jest podstawą udanego związku
Zgadzam się, związek może nie przetrwać gdy jedna z osób się nie angażuje. Znam pary, którym odpowiadają sekrety przed druga osobą, jakiś rodzaj agresji czy życia jak współlokatorzy, nie interesując się zbytnio co robi drugie. To smutne, ale bywa i tak.
Bylem kiedys z dziewczyna ktora poinformowala mnie ze wyjezdza za praca za granice i na tym sie skonczylo. Dzwonilem, pisalem, usunela mnie z fejsa i nawet jej kolezanki przestaly ze mna gadac.
Odcięła się, być może nie ma w tym Twojej winy, a być może było coś nie tak. Mam nadzieję, że jesteś szczęśliwy.
gdy nie ma przy mnie dziewczyny nie ubolewam nad tym. Wystarczająco dużo widzimy się w weekendy.
Widzisz… Każdy ma inne zapotrzebowanie na bliskość ukochanej osoby. 🙂
Patrzac po sobie moge powiedziec tylko tyle ze z zona nie widzielismy sie codziennie. Dzis mamy dzieci, kazde z nas swoje obowiazki i nie spedzamy w tygodniu wiele czasu razem. Ja zajmuje sie swoja dzialalnosia ona swoja. Dzis sa walentynki wiec wychodzimy pierwszy raz od miesiecy na wspolny obiad.
Mam nadzieję, że wspólne walentynki spędziliście tak, jak potrzebowaliście. 🙂 Pisząc ten tekst myślałem o mężczyznach, którzy potrzebują więcej bliskości. Chociaż myślę, że każdy mężczyzna potrzebuje nawet minimalnego zainteresowania, tak samo jak kobieta.
Mężczyźni nie okazują swoich uczuć ale widać kiedy jest im przykro. Moja koleżanka bardzo źle traktuje swojego partnera i czasem zastanawiam się czemu jeszcze jej nie obił gęby za zniesławienia przy ludziach
Bo jesteście uprzywilejowane. Jakby jej przywalił to by miał ciężko, jak wszyscy mężczyźni, tylko jego wina i walka z toksyczną męskością…. a toksycznych kobiet ile?
Niektóre kobiety zasługują dostać bo myślą że mają prawo pomiatać mężczyznami bez żadnych konsekwencji. Można rządzić, wyzywać, bić mężczyzn ale mężczyzna nie ma prawa oddać gdy poczuje się zniesławiony
Przemoc nie jest rozwiązaniem. Jeśli kobieta nie szanuje mężczyzn, albo nie zwiąże się z nikim, albo będzie dla kogoś problemem. Gdy mężczyzna tłumaczy, nie pozwala sobie na takie traktowanie, a kobieta ma go ewidentnie w nosie, najlepiej aby odszedł. Moim zdaniem to najlepsze rozwiązanie. Niektóre kobiety z czymś sobie nie radzą i trzeba im pomóc, inne mają po prostu podły charakter, co ostatecznie nie jest usprawiedliwieniem dla poniżania kogokolwiek.
Wyszło mi pokolenie Y, czyli w normie jak na rocznik 89 🙂
Ciekawy jestem jak wychodzi pozostałym osobom. 🙂
Witam, nie ukrywam przydatne informacje i niestety też mnie dotyczące. budujące jest to co tu piszesz niby proste ,a jednak daje do myślenia.
Dziękuję Ci za ciepły komentarz. 🙂 Powyższym tekstem chciałbym powiedzieć, że nie możemy tylko oczekiwać zainteresowania ze strony znajomych, ale też pamiętać o nich. Nie spotykać się tylko wtedy kiedy nam pasuje.
Autorka radioaktywni prowadzi również zmacznego. Super lista
Zgadza się. 🙂 Akurat nie słuchał kulinarnych podcastów, ale kilka odcinków Zmacznego przesłuchałem z ciekawości.
Nie widze tu swojego rocznika czyli 1971
To zdecydowanie pokolenie X.
Z plotek się wyrasta… A zaufanie jest mega cenne 🙂 warto je pielęgnować, niech każdy pilnuje swojego nosa, a nie wywiera na nas presję zwierzania 😛
Dziękuję. 🙂 Cieszę się, że odwiedzacie blog i pozostawiacie mega serducho. 🙂
W samo sedno ! Facet ma być facetem , a nie zniewieściałym gogusiem w Vansach i podwiniętych do połowy łydki różowych rurkach! Jak widzę takiego to robi mi się niedobrze!
Wiesz… Nie mam nic do chłopaków, którzy się farbują, ubierają w rurki i mają inny styl lub sposób bycia. Nie przeszkadza mi to. Po prostu uważam, że dziewczyny szukają innych mężczyzn do przyjaźni, a innych do związków.
To że nie obnosisz się ze swoim związkiem świadczy o dojrzałości i szacunku do kobiety i waszej relacji ❤️❤️❤️
To prawda. 🙂 Dlatego nie zamierzam wypowiadać się na temat mojego związku, a tym co zauważam ogólnie w związkach lub myślę osobiście na konkretne sytuacje lub tematy.
Bardzo się ucieszyłam gdy przeczytałam o twoim powrocie do tematów związkowych. Wiemy że nie poruszasz tematów prywatnych więc o to się martwić nie musisz 😉
Takie decyzje kosztują dużo stresu i budują wiele niepewności, więc małe wyzwanie przede mną. Myślę, że będzie ciekawie. 😉
Rozmawianie o związkach nie przychodzi trudno w towarzystwie więc tym bardziej trzeba uważać na co się mówi ❤️❤️❤️
W towarzystwie znajomych najłatwiej się wygadać, to prawda. Tylko jeśli wiesz, że można im zaufać, nie ryzykujesz, gdy nie plotkują przekazując dalej.
Super są te ciuchy! ❤️❤️❤️❤️
Mam już wybranych kilka rzeczy na następny zakup. 🙂
Ten sklep jest świetny! Nie mogłam syna namówić na kilka rzeczy gdy byliśmy na zakupach ale ten sklep mu się spodobał. Zamówienie złożone, jeden wydatek z głowy. 🙂 Dzięki!
Ciężko trafić w mój gust, więc wiem jak to jest przejść tysiące sklepów i niczego nie znaleźć. Gdy byłem młodszy, w ogóle nic mi się nie podobało.
Przejrzałam i myślę że jak syn podrośnie to mu na pewno coś u nich kupię. Nie usuwaj tego wpisu wrócę tu 😉
Nie zamierzam usuwać. 😉 Zapraszam! 😀
Zdjęcie w nagłówku jest z ich strony? Co to za zestaw?
Zdjęcie pochodzi z blog.ozonee.pl i nie mam pojęcia co to może być za zestaw.
Ceny faktycznie są przystępne a rzeczy modne. Tylko obawiam się że moda tak szybko się zmienia że nie wiem czy warto inwestować w bluzę którą za rok będzie trzeba zamienić na coś nowego.
Myślę, że te ciuchy za szybko z mody nie wyjdą. Wzory są unikalne i po prostu młodzieżowe.
Zadzwonię w poniedziałek i zapytam o kilka rzeczy czy są dostępne. Wpadły mi w oko.
Daj znać czy zrealizowałeś zamówienie. 🙂 Może też spodoba mi się Twój wybór.
Ojcu nic tu nie znajdę ale może sobie coś kupię
Faktycznie sklep kieruje swój asortyment dla osób młodych. Ostatnio moją uwagę zwróciły płaszcze.
Mają dużo ładnych rzeczy. Na pewno kupię u nich coś dla chłopaka na urodziny <3
Dla mnie bluzy od lat kupuje chrzestna i myślę, że to bardzo uniwersalny prezent, który też się przydaje.
Czy sklep działa też w weekendy? Ma jakiś stały punkt?
Ozonee jest sklepem internetowym, więc możesz złożyć zamówienie o każdej porze dnia i nocy, bez znaczenia na dzień tygodnia. Z tego co wiem, sklep Ozonee nie ma stałego punktu, ale tego na 100% nie wiem. Może się coś zmieniło, a być może mieli w planach otworzyć taki. Nie mam pojęcia. 🙁
Robiłem u nich zakupy i jestem zadowolony. Zresztą dowiedziałem się o sklepie z twojego ig.
Na Instagramie pokazywałem już ten sklep, bo nie ukrywam, że pasuje mi asortyment. Nie trzeba znać się na modzie, a można się ubrać modnie i młodzieńczo. 😉
Faktycznie w tym sklepie można ubrać się od butów po kurtkę, tanio i modnie. Pamiętam, że byłeś zaskoczony czasem dostarczenia paczki.
Bardzo! Zamówiłem w poniedziałek wieczorem, a we środę rano kurier przyjechał z paczką. Jedną koszulkę która mi się nie podobała, podarowałem młodszemu bratu, który bardzo się ucieszył, więc jak widać każdy może znaleźć coś dla siebie. 😉 Poza tym ja nie znoszę robić zakupów, więc to rozwiązanie jak najbardziej mi pasuje. 😀
Poleciłabym portal mężowi, ale w sumie to i tak zawsze ja kupuję mu ciuchy 😀 Nawet jak jedziemy do galerii to z góry mam wszystko zorganizowane i wchodzimy tylko do kilku konkretnych sklepów 🙂
Pokaż mu stronę, może wybierze kilka rzeczy. Zawsze można się zainspirować czymś ładnym. 🙂
Te pomysły są genialne! ❤️
Wybierałem je, mając na uwadze to, co sam mógłbym wdrożyć w swoim domu.
Hejka.
Bardzo ciekawy artykuł już rok temu udało mi się go przeczytać.
Bardzo się cieszę że temat abdl jest poruszany w Polsce. Sam identyfikuje się ze społecznością ABDL od wielu lat. Chciałbym móc uczestniczyć w tworzeniu miejsc przyjaznych dla ludzi z tego środowiska. Pokazać ten świat z dobrej strony i pomagać w dobrym przekazie do innych ludzi.
Naprawdę dużo ludzi z kręgów ABDL to „normalni” ludzie. Pracują, uczą się mają pasje i żyją w związkach czy robią wszystko to co każdy z nas.
Wspaniale że ktoś próbuje profesjonalnie podnieść do tematu. Jeśli będę mógł jakoś pomóc chętnie pomogę.
Pozdrawiam Wszystkich Bardzo Cieplutko :3
Będzie okazja pomóc. Obecnie Paulina Radziszewska robi mały projekt do szkoły na ten temat. Napiszę do Ciebie e-mail ze szczegółami. 🙂
Rewelacyjne są te pomysły. Najbardziej spodobały mi się te słoiki:)
Właśnie dużo jest różnych rozwiązań do garażu i składziku.
Życzę udanego roku! Niech wszystkie plany spełniają się. 😉
Dla Ciebie również. Być może w tym roku uda się coś wspólnie stworzyć. 🙂
Doskonaly wpis. Trzeba pamietac o tym ze wiele ludzi nie zdaje sobie sprawy z raniacych obelg czy ocen, jestem zdania ze trzeba juz od najmlodszych lat uczyc dzieci toilerancji i patrzenia na Swiat w normalny niekrzywdzacy sposob. Wszystko wynosimy z domu 🙂
Żarty żartami, ale jeśli bawią wszystkich, a nie tylko grupkę osób, która znalazła sobie ofiarę do robienia z niej żartów.
Te pomysły są genialne. Faktycznie bez faceta ciężko byłoby je wdrożyć. Ułatwiłyby życie. 🙂 Już z mężem myślimy jak je wdrożyć u nas.
Nie wszystko może jest sens zastosowywać, ale jeśli czegoś bardzo potrzebujemy, warto się zainspirować.
Wczoraj moje dzieci się nudziły, pokazałam im ten wpis. Wszystkie śmieci wokół bloku posprzątały. Sąsiedzi przynieśli im cukierki.
Z dobrego uczynku wyszło coś jeszcze lepszego. Pięknie! 🙂
Te pomysły z dodatkowymi szufladami mi się podobają.,
Dla mnie wszelkie schowki są rozwiązaniami, które najbardziej mi się podobają.
Rewelacyjne pomysły! ALE…o wiekszości z nich trzeba pomyśleć, zanim wybuduje sie dom 🙂 Natomiast te przykrecane słoiki….no rewelka! Powiem facetom w domu – może w końcu uporządkują swój warsztat 🙂 Aż sobie zapisałam te stronę :))
Ja stale szukam inspiracji jak zagospodarować wysoką klatkę schodowa….
Więcej takich rozwiązań znajdziesz na Pinterest. To skarbnica inspiracji! 😀
patenty na schowki na różne drobiazgi najbardziej mi się podobają 😉
Dla mnie tajne przejścia i różne rozwiązania ułatwiające życie. 🙂
Kiedyś czytałem podobny ranking i zastanawiałem się co za bzdury. Dziś podchodzę podobnie, daję szansę płytom których w życiu bym nie przesłuchał wcześniej. Bardzo często jestem zaskoczony zespołem lub ogólnie albumem
Właśnie w tym celu przygotowałem zestawienie płyt, które zwyczajnie polecam. Uważam, że warto mieć je w kolekcji. Sam posiadam kilka albumów, które niekoniecznie pasują moim gustom muzycznym, ale pod względem muzycznym, umiejętnościami zespołu i znaczeniem albumu w historii muzyki, chętnie przesłuchuję.
Ciekawy zbiór podstawowych informacji. Jeżeli ktoś chciałby zasięgnąć wiedzy jak dokładnie działa taki self publishing to polecam poczytać: http://www.sowadruk.pl/index.php/services/self-publishing. Warto przed podjęciem decyzji dobrze poczytać opinie o wydawcy, bo z tego co wiem jest spora rozbieżność w ofertach – zarówno od strony ceny, jak i możliwości.
Dzięki. Na pewno wrócę do tego linku, gdybym zdecydował się wydać książkę w papierowej formie.
Co w takim razie proponujesz jeszcze oprócz wymienionych nawyków i rozwiązań?
Chociażby jeżdżenie rowerem czy komunikacją miejską. Spędzanie czasu w jednym pokoju z innymi domownikami, niż palenie wszystkich świateł w całym domu. Mycie naczyń w letniej wodzie, oszczędzając na płynie lub w ogóle go nie używając. Pokazywanie, że czujemy się dumni z małych rzeczy, które pozostawiają świat czyściejszym i lepszym.
W sumie faktycznie może się nawet bardziej opłacić, ale jak ma pomóc sprzątanie lasu?
Jeśli ludzie zauważą, że są osoby, które sprzątają las, mogą przyłączyć się do nich kolejni. Ewentualnie ktoś kto wyrzuca śmieci do lasu, może wciąć pod uwagę, że są jednostki mogące donieść, że ktoś wyrzuca śmieci do lasu.
To zamiast sprzątać po Innych, lepiej udokumentować i zgłosić sprawę na osobę która wywozi śmieci.
Zdecydowanie! To może nawet lepiej podziałać, niż zwracanie uwagi czy sprzątanie. Tylko jest małe prawdopodobieństwo udokumentowania takiego procederu, chyba, że odwiedzasz las nocą i masz dobry sprzęt aby uchwycić kto dopuszcza się zaśmiecania lasów.
Anię Dąbrowską uwielbiam. Brakuje mi jeszcze na tej liście Krzysztofa Zalewskiego i jego albumu „Złoto” 😉 Pozdrawiam
Niewielu polskich artystów robi na mnie wrażenie. Osobiście album nie w moim guście, ale przesłuchałem i rzeczywiście album godny polecenia.
Album jak najbardziej w moim stylu. Chętnie go przesłucham i być może nawet kupię. 😀
świetna inicjatywa!
Liczę, że napiszesz o niej u siebie na blogu i będziemy wspólnie promować ekologiczniejszy tryb życia. 🙂
właśnie nad tym myślę 😉
Nie myśl, tylko pisz! 😀 Niech inicjatywa się niesie. 🙂 Byłbym bardzo wdzięczny.
Siła Australii! ❤🇦🇺
Przesyłajcie swoją energię, modlitwy i prośby o deszcz dla Australii
Zamiast się modlić, możemy przekazać datki na ratowanie planety, wspierać wolontariuszy. Modlitwy nic nie dadzą, czyny się liczą.
Zdjęcia zwierzęt które udało się uratować z tych płonących lasów obiegają cały świat.
W obecnej sytuacji trudno uratować wszystkie. Cud, że ocalały te, które przez następne tygodnie będą leczone.
Zobaczcie lepiej to zdjęcie https://scontent-frt3-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/82011000_457681688504684_2907904747308580864_n.jpg?_nc_cat=104&_nc_oc=AQmIb3c3JWtb6evnYwjImKe9OQnyBSjLP-ZwK3k6ZpKIc72S5GEHigwvIUeXqWrMass&_nc_ht=scontent-frt3-1.xx&oh=c2ecf3f527a0492d779c75ff06de68fd&oe=5E685323 masakra!
To zdjęcie doprowadziło mnie do łez. Gdyby ludzie byli mądrzejsi, zwierzęta nie spłonęłyby żywcem.
Producenci wody nie produkują wody, tylko butelki na nią. Dlatego nie promują dbania o planetę
Czasem promują, ale nie zmienia to faktu, że np. zamiast kupować wodę, możemy zainwestować w dzbanek z filtrem albo taką specjalną wkładkę na kran.
Slyszales ze Pink przekazala pol miliona na plonace lasy w Amazonii?
Czytałem, że Leonardo DiCaprio przekazał 5 milionów dolarów na płonące lasy. To piękny gest, ja chciałbym zachęcić do zmiany zwykłych domowych nawyków.
Hej. Widzę że fajnie się rozwijasz. I to co piszesz: Powinniśmy być z siebie dumni, nie hamować się i z zaangażowaniem spełniać swoje marzenia – ma ogromny sens, bo wiesz o czym mówisz. Powodzenia!
Mam nadzieję, że po zwolnieniu tempa, w przyszłym roku będę miał więcej czasu na odwiedzanie Waszego bloga AcupOfLifestyl.com . W 2019 nie byłem w stanie bywać regularnie. 🙁
Zatem czekamy. A trochę się zmieniło, bo na blogu pojawił się e-book kulinarny do sprzedaży. Także również rozwijamy się :). Pozdrawiam.
Dałem ciała, wiadomo już jaki ze mnie czytelnik, skoro nawet nie wiedziałem, że wydałyście e-book. 😛
W tym roku dużo pracowałeś, wiele zainwestowałeś w rozwój bloga. Cieszę się, że mogłam w tym uczestniczyć. W przyszłości również możesz na mnie liczyć. Potrafisz pozytywnie zaskakiwać.
Pozdrawiam Was wszystkich i życzę udanego nowego roku!
Dziękuję Paulino. <3 Bez Twojego wsparcia, moja praca nie miałaby sensu. Bardzo doceniam i dziękuję za każdą minutę razem. 🙂
Włożyłeś dużo pracy w swoje plany. Gratuluję sukcesów. Był bardzo intensywny więc rozumiem potrzebę odpoczynku. 🙂 Szczęśliwego Nowego Roku! 🎆🎇
Dziękuję, wszystkiego dobrego. Trzymaj się i do zobaczenia w 2020! 🙂
Dziękuję za wyróżnienie i będę wciąż często tu zaglądać w Nowym Roku, szczęśliwego Nowego roku 2020!
Dziękuję Justyna! Cieszę się, że Twój blog JasminenGirl.pl dociera do nowych osób. 🙂 Oby w 2020 było ich coraz więcej!
To był bardzo intensywny rok masz prawo zwolnić tempo
Dzięki. Oczywiście wciąż będę publikować, ale nie na taką skalę, jak w 2019 roku. Dużo było nowości, zmian i zaskoczeń nawet dla mnie samego. Mam nadzieję, że w przyszłym roku pomimo mniejszej ilości pomysłów, też będzie interesująco (w pozytywnym znaczeniu). 😉
Mam jeszcze jedno pytanie 😋
Które teksty najczęściej padają u Ciebie przy wigilijnym stole? 😏
🔲 nałóż sobie jeszcze
🔲 dwa dni i po świętach…
🔲 czemu tak mało jesz?
🔲 nic nie robiłam na święta
🔲 kiedy ślub?
🔲 złodzieje i tyle!
🔲 za komuny było lepiej
Może jest coś, czego nie wymieniłem? 😅😂🤣
W mojej rodzinie kultowa anegdota pochodzi z czasów, kiedy byliśmy na świętach u babci na wsi, w domu ogrzewanym piecem. Babcia poszła dorzucić drew do pieca, po chwili ktoś zauważył jej nieobecność i pyta, gdzie babcia, na co pada odpowiedź: „Babcia poszła do pieca”.
To prawda, poszukanie pracy nie jest rzeczą łatwą. Bardzo często wymagania są bardzo wysokie, a pensja niska.
Nie, nie przeniosłybyśmy się do innego miasta, by mieć posadę.
Dla mnie bardzo się podobało. Od zdobienia ciastek po zrobienie zdjęć ze stoiskiem Liptona. Z Kasią Ogórek zrobiłam piękną gwiazdę na święta a na stole nie brakowało pyszności.
Dla mnie również. Nie zdobiłem ciastek, ponieważ nie chciałem lgnąć do każdego możliwego stolika. 😉 Gwiazda Betlejemska i herbata z Liptonem wystarczyły. 🙂 Najważniejsze w takich wydarzeniach jest spędzanie czasu z innymi, rozmowa oraz możliwość poznania się. Na to stawiałem jadąc do Warszawy.
Będziecie jeszcze jeździć do wawy na wigilie blogerów?
Jeśli będziemy mieli taką możliwość, oczywiście, że tak! 🙂
Super relacja! Wbrew pozorom da się wyczuć że się dobrze bawiliscie. XD chciałam zapytać czy masz już zaplanowane teksty na nowy rok. Jeśli tak to o czym będzie?
Pewnie, że tak! Zabawa była super. Poznałem Andrzeja Tucholskiego, kilku innych znajomych z Internetu. Poznałem kilkunastu fajnych ludzi, którzy tworzą ciekawe treści. 🙂 Zabawa była rewelacyjna, miejsce przytulne, a uczestnicy pozytywnie nastawieni. 😀
Organizatorzy nie są niczemu winni. To że sponsor daje ciała, nie jest już ich wina. Pewnie obie Panie wiedzą jaką klapę zrobił jeden ze sponsorów. 🙂 W przyszłym roku pewnie bardziej się postarają. Super że poznałeś nowe osoby i bawiliscie się z Pauliną tak dobrze.
Właśnie zwracam na to uwagę w tekście pisząc, że organizatorki zrobiły kawał dobrej roboty, przygotowały wydarzenie rewelacyjnie. Było mnóstwo nowych twarzy, których wcześniej nie miałem okazji poznać. Myślę, że nie muszą starać się bardziej, po prostu nie mają wpływu na to, jaki charakter ma fotograf, jak do swojej pracy podchodzą przedstawiciele sponsorów czy inne elementy, które wychodzą w trakcie.
Z jednej strony należy zrozumieć fotografa który ma w umowie że nie może udostępniać nikomu zdjęć z imprezy. Z drugiej zaś strony jeśli w jednym miejscu jest tyle osób które mogą rozpromować sponsorów i samo wydarzenie to głupotą jest nie udostępnianie takich zdjęć. Jakby dali chociażby dwa to korona z głowy by nie spadła.
Umowa umową, ale jeśli fotograf zrobi dwa zdjęcia dodatkowo kilku osobom, nic się nie stanie. Przecież można się umówić, że wyśle te „poza umową” do jednej osoby, więc żeby już u niej się dopytywać. Poza tym szczerze mówiąc nawet byśmy zapłacili za tych kilka zdjęć, gdyby fotograf chciał przystać na taką możliwość.
Widać profesjonalizm fotografa chociażby patrząc po ustawieniu lampy. Jedna strona oświetlona a druga ciemna. Może z dwojga złego dobrze że nie dostałeś tych zdjęć
W tym przypadku osoba odpowiedzialna za przygotowanie ścianki mogła po prostu nie wziąć tego pod uwagę. Myślę, że w tej kwestii fotograf był po prostu zewnątrz i nie odpowiadał za tę część wydarzenia.
Właśnie zaczynam czytać i widzę wiele podobieństw do tego co mnie spotyka. Podoba mi się że Patryk przekonuje, że trzeba iść po swoje, rozpychac się łokciami i być cwanym. Z takimi dupkami jakimi mam styczność inaczej się nie da.
Właśnie o tym jest książka, dzięki, że widzisz powód, dla którego ją napisałem. Pozdrawiam! 😀
Czytalam niektore recenzje i sa bardzo niesprawiedliwe. Ktos nie zgadza sie z twoim zdaniem to od razu zarzuca ci nieprofesjonalizm, niedojrzalosc albo brak konkretnych porad. Ja z tej ksiazki wyciagnelam wiele wnioskow. Mysle ze piszesz czarno na bialym co nalezy robic. Tym bardziej sie dziwie ze „recenzenci” tego nie widza. Nastepnym razem szukaj lepszych osob od opinii a nie instagramowych snobow co mysla ze znaja sie na ksiazkach. pozdro mordo!
Niestety są ludzie, którzy wymagają aby uszanować ich zdanie, ale autora czy zwyczajnego człowieka (takiego samego jak oni) nie potrafią uszanować. Ta książka jest moją historią, czymś co jest dla mnie ważne. Dlatego nie biorę do siebie ich słów, ponieważ bardzo często są efektem potrzeby wykazania się swoją „wiedzą” na temat książek. Mają prawo do własnego zdania, bynajmniej ich potrzeba wykazania się, bywa przykra, nie ukrywam.
Dziękuję za Twoją obecność. Cieszę się, że książka przypadła Ci do gustu.
A myślałam, że olx będzie na 1 miejscu 🙂 Jest jeszcze aplikacja ” Praca za rogiem ” 😉
Właściwie w tym zestawieniu nie ma miejsc. Przykre jest, że w dzisiejszym świecie większość patrzy pod względem tego „co jest na pierwszym miejscu”.
Masz rację. Nie ma sensu rozmyślać nad przeszłością, tylko działać teraz aby przyszłość była lepsza.
Dokładnie, ewentualnie czerpać lekcje z tego, co już za nami.
Kiedyś odpisalem i sie zaprzyjaznilismy wiec roznie to bywa :/
Masz rację, różnie to bywa, ale nie wszyscy mają tyle szczęścia. Często bywa inaczej, więc dlatego przestrzegam przed tego typu pomysłami.
Mam nieco inne zdanie na ten temat. Nie powinniśmy NIGDY dawać się sprowokować, chyba że ktoś zdecydowanie przesadza.
Właśnie = chyba, że ktoś zdecydowanie przesadza. 😉 To jest puentą tego tekstu. 🙂
Czy są sprawdzone sposoby na samotność?
Myślę że wiele zależy od tego, jak sobie z tą samotnością radzimy. Książki, filmy, muzyka, spacery? Na ile to pomoże? Nie lepiej rozwiązać źródło problemu zamiast je tłumić?
Zależy jak podchodzisz do sprawy. Dla mnie te małe rzeczy pomagają. Nie przeskoczymy problemów z pracą, zdrowotnych czy po prostu życiowych. Ilu jest wykształconych ludzi, którym nie wyszło?
Pamiętam jak nakryłem rodziców
Tatuś był brutalny, bił mamę i jej robił coś co później dowiedziałem się, że powinno dawać przyjemność. Dlaczego więc płakała?
Gdy dorastałem myślałem że tak powinno być. Starsza koleżanka zaczęła ze mną o tym rozmawiać bo na wdzwr można było tylko zobaczyć jak plemniki zapładniają komórkę. Zawsze jakaś powtórka do biologii co nie?
Dzięki rozmawianiu o seksie dzieci stają się mądrzejsze, bo wiedzą jak się bronić, kiedy mówić nie i jak się zachowywać właściwie z partnerem.
Myślę tak samo. Dopóty szkoły uczą jak uczą, wolałbym aby dzieci miały możliwość rozmawiania z rówieśnikami, rodzicami, itd. Ze swoimi na pewno zamierzam rozmawiać na te tematy, jak rozmawiano ze mną.
Mama przeciwna związkowi, brat szantażuje. Co za rodzina! Ona jeszcze pozwala sobie na to aby rodzina rządziła nią w dorosłym życiu. Jakaś masakra! Kto w ogóle na to pozwala?
Super!
Pracujesz, uczysz się, zwyczajnie nie masz czasu. To nie powód żeby przestać kogoś zapraszać, lubić, przede wszystkim szanować. Nie wiem co autor chciał przekazać, ale jeśli popiera odwracanie się od przyjaciół nie wróżę mu dobrej przyszłości.
To Twoje zdanie, ale postaw się na miejscu przyjaciół, którzy są wciąż olewani i mają dość bycia odstawiani na boczny tor. Jeśli ktoś uznał, że nie chce się spotykać lub nie może, powinien się spodziewać, że jeśli będzie miał czas, sam się odezwie.
Ja chciałabym tylko zapytać czy rozwazasz napisanie kolejnego e-booka. Pamiętam twoje wpisy o związkach. Jestem ciekawa jak wygląda wasz związek w sensie twój i Pauliny. Czy może napisalibysie książkę razem?
Obecnie nie planuję tworzenia nowej książki. W 2020 roku planuję zwolnić tempo i skupić się na tym, co już działa. Być może na 2021 przygotuję więcej nowości.
Jest szansa abyś wrócił do pisania o związkach?
Jestem o to pytany od praktycznie roku. Wkrótce dam znać o tym jakie plany przygotowałem na przyszły rok. Wszyscy dostaną informację za pośrednictwem Zamkniętej Listy.
Tak patrząc to te pytania wcale nie są takie niemiłe. Ludzie są po prostu ciekawi zanim podejmą się zakupu. Ebooki sa nowością na rynku. Głupich pytań będzie coraz więcej. nie żebym myslała że te pytania są głupie xD
Nie są jakoś specjalnie przykre. Masz rację, e-booki to duża nowość, więc nic dziwnego, że muszą się przekonać. Zwłaszcza, że to mój drugi tego typu produkt. 🙂
Eluliwna! Fajny blog. Ciekawy jestem ile książka liczy stron i jak szybko ja się czyta 📖🕡🕤🕘🕣🕗🕢
Eluwina! 😀 Dzięki wielkie! 🙂 Książka liczy ok. 300 stron i powiem Ci całkiem szczerze, że osoby, które ją czytały, mówiły mi, że do 50 stron idzie super, później się odkłada na jakiś czas i wraca do niej. 🙂
czemu ja czemu wczesniej nie trafilem na twoj blog? 😉
Lepiej późno niż później. 😀 Cieszę się, że jesteś i mam nadzieję, że zostaniesz na dłużej. 🙂 Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszam do Zamkniętej Listy. Dużo się tam dzieje. 😉
Czytam te wszystkie dobre rady i mądrości życiowe o których doskonale wiem, wszystko fajnie. Proszę o konkrety i podpowiedz jak szybko i skutecznie rozwiązać sprawę. Jestem zdecydowana mimo że mam dla kogo żyć i wiem że nie będzie to przyjemne dla moich bliskich, ja odpuszczam mam serdecznie dosyć nie tylko prywatnych kłopotów, smutków ale przede wszystkim mam dosyć siebie i tego świata który dąży do nikąd. Jestem bardzo zmęczona, marzę o tym by się nie obudzić…
Będę z Tobą szczery. Na blogu dzielę się swoimi przemyśleniami i wnioskami. Obecnie moje życie jest generalnie do dupy. Ogólnie spełniam swoje marzenia, jestem szczęśliwy w związku, mam fantastycznych rodziców na których mogę polegać, znajomych do których mogę wyjść i przede wszystkim nie mam powodów narzekać na zdrowie.
Mimo wszystko również nie jestem zadowolony z tego co się dzieje w kwestii spraw, które spędzają mi sen z powiek. Szczerze mówiąc, oprócz tego co napisałem w odpowiedziach na komentarze oraz samym tekście, dodam jeszcze, że jestem ciekawy jak potoczy się moje życie. Popełniając samobójstwo nie dowiem się tego, jak piękne chwile mnie czekają i co jeszcze los dobrego przygotował. Życie to nie tylko upadki oraz nieszczęścia. Los zaskakuje również pozytywnymi momentami.
To prawda, właśnie te nawet małe chwile szczęścia dawały mi wytchnienie i również trzymała mnie myśl że jeszcze wiele przede mną a najważniejsze było to że mam misję do wykonania pomoc zwierzętom to mój życiowy priorytet. No ale przychodzi czas, że człowiek nie ma sił dalej siebie oszukiwać, problemy rodzinne, finansowe i zdrowotne jeszcze odbijają. To znaczy ja nigdy nie miałam ambicji żeby długo żyć, a jeszcze kiedy straciłam bardzo bliską mi osobę bardziej się do życia zniechęciłam. Jestem zrezygnowana na wielu płaszczyznach i podjęłam już decyzję tylko teraz kwestia ostatecznego rozwiązania. Aaa i jeszcze nawiązując do odpowiedzi na temat duszy , to owszem bardzo wierzę w życie po śmierci doświadczyłam obecności nie raz. Za to tekst o katechezie i rozmowie z księdzem kompletnie nie na miejscu. Mam prawie 40lat i nie praktykuje, ale głęboko wierzę i wiem że jest coś więcej niż tylko tu i teraz. Każdy ma ba Ziemi swój czas i rolę do wypełnienia.
Mogłabyś wymienić najpiękniejsze momenty swojego życia? Los lubi zaskakiwać i bardzo często na wiele nieszczęść da kilkanaście radości. Tak jest w moim przypadku.
Spełnianie marzeń związanych z moją pasją, ratowanie i wspieranie potrzebujących zwierząt, sprawianie radości ludziom, dzielenie się tym co mam. Miło to wspominam, bardzo. Niestety o wiele za dużo jest tych negatywnych również we mnie, muszę zrobić wszystko żeby się nie obudzić. Ale ważne jest też dla mnie zostawienie bliskim w tym synowi odpowiednich wytycznych na temat różnych spraw, chcę żeby wszystko było jasne i dlatego napisałam odpowiedni list co i jak mają robić. Raczej nie uzyskam tu podpowiedzi konkretnej jak skutecznie móc siebie uśpić, także dziękuję za rozmowę i pozdrawiam.
Czyli nie jestem sam. W moim życiu również łatwo wymienić to z czego jestem niezadowolony, ale wbrew pozorów, więcej przychodzi mi tych pozytywnych momentów. Skoro wiesz, że masz możliwość pomagać zwierzętom, którzy bez pomocy takich osób jak Ty nie będą mogli przeżyć, może to jest cel, którego warto się podjąć? Ilu zwierzętom pomogłaś?
Tak to był mój cel w życiu. Ale już nie mam na to sił, przytłacza mnie fakt, że wciąż nie mogę większości pomóc, że nadal jest tyle chorych i porzuconych i cierpiących a ja nic nie mogę zrobić. To okropne poczucie bezsilności mnie dobija. Także zrobiłam co mogłam i na ile było mnie stać finansowo. Jestem już bardzo zmęczona psychicznie między innymi moją bezsilnością ale mnóstwem problemów w rodzinie, pracy. Nie mam się już czego zaczepić i już nie chcę nawet. Jestem zmęczona i marzę żeby już się nie obudzić.
Pomyśl o tych zwierzętach, którym możesz pomóc. Możesz w sieci zachęcać do tego samego innych ludzi. Może znajdzie się więcej chętnych. Przy tym w czasie zastanawiać się czy ma to sens, możesz ratować kolejne niewinne stworzenia.
Oczywiście że to robiłam, zrobiłam wszystko co mogłam i mój czas dobiega końca ja to po prostu wiem.
W życiu nadchodzi czas zwątpienia, każdy z nas może przez to przechodzić. Mamy szansę zmienić swoje życie na lepsze, ale dopóty będziemy odtrącać mądre podejście i pozytywną stronę tego co osiągamy i kim jesteśmy, nie zmienimy wiele. Mamy możliwość skorzystania z pomocy, uporania się z trudnościami, ale ani ja, ani nikt inny nie zmusi Cię ani do terapii, ani do leczenia. Gdyby dziś ktoś mi zaproponował wizytę u specjalisty, nie odmówiłbym. Nie uważam, żebym był chory, po prostu nie daję rady. Poza tym nie mam nic do stracenia, a być może otrzymałbym odpowiedzi, których poszukuję.
Przemyśl raz jeszcze, czy Twoje życie rzeczywiście jest takie, jak myślisz. Poszukaj pomocy, daj sobie pomóc. Być może za kilka lat wydarzy się coś, czemu warto żyć. Z miesiąca na miesiąc życie się zmienia, więc tym bardziej nie wiadomo co los przygotował nam na kilka lat naprzód.
Jeżeli mieszkasz pod Elblagiem, wiem, kim jesteś. Ani mi się waż odbierać sobie życie. A przede wszystkim swoim dzieciom. Tak. Twoja śmierć zabierze zycie Twoim dzieciom- K. i M. Chciałabyś, aby Twoja mama kiedyś Cię zostawiła?. Zobacz, ile osób stoi po Twojej stronie, mimo, że Twój mąż był bardzo lubiany. Masz zły nastrój, jedź do kogoś, nawet, jeśli tylko z tym kimś rozmawiałaś przez telefon. Przecież kazdy Ci to proponuje. Jedź po dobrą energię do ludzi, ktorzy jego i ją odtracili, a dla Ciebie otworzyli serce. Pomyśl, kto wyraźnie powiedział: „wpadnij na kawę” i pojedź na tę kawę. Dziewczyno, tylu Cię lubi i wspiera, nierob im tego
Bardzo zdecydowanie, konkretnie i szczerze. Maria ma rację, Twoje życie jest wartościowe, nie zapominaj o tym, co los przynosi dobrego.
Zapomniałam dodać, że dziękuję za odpowiedź.
Nie ma sprawy. Chciałbym Cię o coś poprosić. Zależy mi żebyś dała sobie jeszcze jedną szansę. Odwiedź ten wpis i postaraj się znaleźć coś dla siebie, skontaktuj się, zobaczysz, że może być dobrze. https://patryktarachon.pl/miejsca-w-internecie-dla-osob-z-kompleksami-i-depresja/
Nie wiem jak zacząć. Jak to piszę jestem już w tak tragicznym stanie, że sam do końca nie wiem jak to się stało. Nie wytrzymałem, łzy popłynęły po policzkach i nagle coś we mnie pękło. Jest mi ciężko, nie chodzi mi o to, że mam jakieś problemy. Nie czuję się dobrze na świecie, nie potrafię się połączyć z tą naturą ludzką i ze światem, który jest tak zepsuty, że w niedalekiej przyszłości ludzie sami się wykończą. Nie odczuwam presji z niczyjej strony. Odczuwam ból wewnątrz siebie, który nie daje mi żyć. Męczy mnie sama egzystencja. Z dnia na dzień jest co raz ciężej I wcale się nie poprawia. Czuję się jak wrak człowieka. Oddałem krew (w końcu mogłem, gdyż skończyłem 18 lat) z nadzieją, że poprawie sobie tym samym samopoczucie i moje myśli/nastawienie zmieni kierunek. Niestety. Czy bardziej mogłem się mylić? Widzę jacy ludzie są zakłamani i do czego są zdolni. To jest przykre. Nie uważam się za słabego człowieka, tylko za nie pasującą jednostke tego świata. Czuję, że pogodziłem się ze swoją niedaleką przyszłością. Odwlekam to z dnia na dzień, ponieważ jest we mnie jakiś promyk nadziei na lepsze jutro. Jedynym problemem w tym jest to, że nic tego promyczka już nie podtrzymuje, a wszyscy znamy tego zakończenie…
Gdy myślę o życiu, swojej przyszłości i możliwych scenariuszach, również odechciewa mi się żyć. Staram się rezygnować ze wszystkich rzeczy napędzających konsumpcjonizm (social-media, rzeczy materialne, Netflix oraz inne „umilacze” codzienności). Skupiam się na partnerce, która daje mi uśmiech, pewność, że razem przetrwamy wyzwania stawiane przez życie. Próbuję utrzymywać kontakt ze znajomymi, abyśmy wspólnie mieli chwilę zapomnienia o problemach. Powracam do antyków, aby chociażby na chwilę zapomnieć o teraźniejszości. Jak widzisz, nie mam złotego środka. Dziękuję Ci za podzielenie się tym co czujesz. Jesteś silny, ale przy tym świadomy co oferuje świat. Staram się nie myśleć o zbliżających się katastrofach, w przeciwnym razie bym dawno coś sobie zrobił. Wierzę, że tak jak Ty, również będę dawał radę stawiać czoła temu co przynosi los.
Powiem Ci, że ja też nie rozumiem takiego zachowania. Można się z kimś nie zgadzać i powiedzieć to kulturalnie, można zauważyć błąd i delikatnie zwrócić uwagę lub napisać pw. Natomiast mam wrażenie, że ludzie traktują internet jako miejsce, gdzie po części anonimowo mogawyladowac swoje frustrację. Mnie też się raz zdążyło, że kiedy po opisaniu bardzo szczerze pewnej imprezy zostałam zjechana przez zupełnie nieznana mi osobę. To było dziwne, bo wydaje mi się, że bloger powinien przedstawiać swoją szczera opinie, a nie zawsze lukier i miód. Rozumiem, że inny uczestnik mógł mieć inne zdanie, w końcu gusta mamy różne, ale żeby od razu wpaść z przysłowiową morda to dla mnie już brak podstawowej kultury.
W branży Life Science powstaje nowy serwis, któremu warto się przyjrzeć – workinlifescience.com
Dzięki za link. Na pewno ktoś z niego skorzysta. 🙂
dodalbym do tej listy facebook gdzie sporo jest ofert pracy jest jeszcze taki jeden portal ale teraz sobie nie moge przypomniec
Rzeczywiście mogłem dodać FB do listy, ale nie jest portalem typowym dla portali z ogłoszeniami o pracę. Dlatego się nie znalazł.
poszukiwanie pracy wcale nie jest łatwe, bo kiedy ciągle cię odsyłają mówiąc zadzwonimy do Pana/Pani to człowiek sam sobie zaczyna wmawiać że nie nadaje się do niczego 🙁
Wiem coś o tym. Niektóre firmy odpisują, że znaleźli kogoś z większym doświadczeniem, chociaż wiesz, że nie możesz zdobyć doświadczenia nie pracując.
Przeczytałem ten tekst…i moge powiedzieć jedno…nie zmieniłem decyzji…nadal chcę to zrobić. Nie przekonało mnie to co Pan pisze…bo prawda jest taka – tyle ile jest ludzi, tyle jest prawd i w dodatku każdy ma własną. Ale czasami lepiej zakończyć cierpienie, niż w nim trwać bez końca. Wie Pan jak wygląda żywy trup? To ja…i do mnie podobni…zyjemy bo musimy a niekoniecznie chcemy. Cały czas jest tylko w moich oczach jakaś iskierka nadziei na lepsze jutro…a gdy nadchodzi to jutro okazuje się, że jest tak samo jak dnia poprzedniego.
Życie nie jest sprawiedliwe, często nie zapowiada się najlepiej. Osoby, które popełniają samobójstwa są niezwykle odważne i muszą mieć wiedzę, jak skutecznie ze sobą skończyć. Chociaż ta siła jest nieprawdopodobna, zwróć uwagę na fragment, w którym napisałem, jak samobójcy są zapamiętywani.
Nie wiem, jak mógłbym pomóc Ci w Twoich myślach i trudnościach. Po przeczytaniu Twojego komentarza wiem, że jesteś mądrym facetem i świadomym swoich wyborów. Nie będę próbować Cię przekonywać, że to wystarczy aby mieć świetne życie. Wierzę, że za 10-20 lat się spotkamy i będziemy szczęśliwi.
Jak pisałem, cały czas jest, (a właściwie była) jakaś iskierka nadziei…ale dziś ja straciłem…komuś kolejny raz zaufałem..dlaczego? Nie myślę co będzie za 10-20 lat, bo to jeszcze nie ten czas…liczy się tu i teraz. Nawet przeszłość zostawiłem za sobą pomimo tego, że los mnie nie oszczędził. Jutro kolejny dzień i kolejne zmagania….czy dotrwam? tego nie wiem.
Dzisiaj widziałem swojego ojca….poczciwy i uśmiechnięty, pomimo straty zony jakiś czas temu. Teraz trzyma się nowo-poznanej kobiety, jak człowiek belki na wzburzonym morzu…ciesze się jego szczęściem..ale nie ciesze się własnym, gdyż go nie mam.
Nie pisze tutaj po to, aby ktokolwiek nade mną się użalał, gdyż nie wiem, czy jestem tego wart i tego nie chcę. Ale..dziękuję p. Patryku, że odpisałeś…obojętność ludzka jest straszna i można ja porównać do samotności, która jest tak samo wszechogarniająca jak ciemność w trumnie.
Warto byłoby nauczyć się oddzielać to, czym warto się przejmować, od tego co nie powinno zaprzątać Twojej głowy. Ludzie zawodzą innych, potrafią zepsuć najlepszy dzień. Jeśli nie radzisz sobie z tym i nie potrafisz tego przepracować, może warto byłoby udać się do jakiegoś specjalisty?
Jestem martwa w środku….straciłam sens życia.już nie chcę nie mam siły….nie mam już siły BYĆ
Jeśli potrzebujesz pogadać, napisz do mnie. Chętnie porozmawiam. 🙂
Cześć Kasiu – napisz jak się masz? Co sprawiło, że nie masz już siły być? Może warto poznać swojego „wroga”, aby wiedzieć jak mu się przeciwstawić i nie żyć tylko emocjami. Prawdziwa siła siedzi sobie wygodnie w fotelu i patrzy co i jak czynisz.
Kasiu, nie odbieraj sobie szansy do życia. Każdy z nas ma zalety, ukryte talenty i powody, dla których dają się lubić. Nie jesteś w tych kwestiach wyjątkiem. 🙂 Pamiętaj
Straciłam pracę dwa miesiące temu. Wysyłam cv od od pierwszego dnia. Pracodawcy okropni, miejsca pracy i umowy to jakiś śmiech na sali.
Niektóre firmy myślą, że ludzie są głupi albo mają tak trudną sytuację, że zgodzą się na wszystko. Często tak bywa, ale też długo nie pracują w takim miejscu. W kwestii dbania o pracowników, jest cała masa firm, które nie wiedzą jakie to ważne.
Jeśli ktoś tak robi powinien puknąć się w głowę i pogodzic się z tym że takim zachowaniem doprowadzi do odejścia wszystkich znajomych.
Wiesz, że to prawda? Patrząc po swoich znajomych, nabrali ogromnego dystansu do osoby, która w naszej paczce zaczęła robić o to pretensje.
Młodzi odchodzą z Facebooka? Ale checa!
Zdarza się, oczywiście! 😀 Wracamy do słuchania kaset magnetofonowych i prania starą Franią. Ostatnio próbowałem skontaktować się ze znajomymi starym telefonem z tarczą numeryczną, ale karta SIM nie wchodzi. 😛
Do emerytury trochę zostało
Odpoczywać można również po pracy. 😉
Za stary jestem żeby się tym przejmować.
Myślę, że niezależnie od wieku są sprawy, które nie dają nam spokoju.
Nie odwiedzam forów a z grup na Facebooku się usuwam gdy ktoś zachowuje się chamsko.
Takie posty można zgłaszać, albo być w kontakcie z administratorem. Robiłem tak gdy korzystałem jeszcze z Facebooka.
Zwykle szukałem pracy tylko na olx nie wiedziałem o tych stronach. Niektore serwisy są dla specjalistów ale na tej liście każdy znajdzie portal dla siebie.
Właśnie zależało mi na tym, aby każdy mógł nawet otworzyć wszystkie i wybrać te, na których chce poszukać ogłoszeń. Akurat na OLX zdarzają się czasem ciekawe oferty pracy.
No cóż… mam podobnie. Szczerze mówiąc ja ogólnie… nie lubię ludzi… i od tego trzeba by zacząć 🙂 Nie żebym był do nich jakoś wrogo nastawiony, czy źle im życzył… wręcz przeciwnie. Po prostu ich towarzystwo nie jest mi potrzebne do szczęścia, a czasami, na dłużą metę, bywa wręcz męczące. Czasami wolę być sam, niż wśród osób, wśród których miałbym coś udawać tylko i wyłącznie dla ich akceptacji. Nikogo (oprócz najbliższych) nie darzę wystarczającym zaufaniem, żeby rozmawiać na wszystkie tematy i dzielić się swoimi spostrzeżeniami. Często nie ma nawet z kim, bo na ogół albo prześciganie się w opowieściach o „rzyganiu na melanżu”, albo sztuczny snobistyczny, pseudointelektualny bełkot o sztuce i filozofii… rzadko coś pomiędzy. Jeśli miałbym określić w towarzystwie której płci czuję się lepiej, to myślę, że wybrałbym kobiety. Pamiętam jak w podstawówce przez krótki czas prześladował mnie jeden… „samiec alfa”, w gustownym dresie, który z powodu kompleksów non stop musiał pokazywać każdemu swoją wyższość na swoim terytorium. Kto pewnego dnia stanął w mojej obronie? Koledzy, którzy byli ciekawi rozwoju wydarzeń? A skąd! Koleżanki. Tak, taka była ze mnie „ciota” 🙂 Czy zatem zamiłowanie do damskiego towarzystwa to przywilej „ciot”? 🙂 Nie do końca. Dość szybko przestałem być „ciotą” i z podobnymi „kozakami” nauczyłem się sobie radzić, ale nigdy nie czułem się dobrze w „typowo męskim” środowisku (cokolwiek miałoby znaczyć słowo „typowo męskie”…). Umiem „haratnąć w gałę” i naprawić samochód, ale zarówno sport, jak i motoryzacja nie należą do moich zainteresowań i wykańczają mnie godzinne dyskusje na temat rozegrania ostatniej akcji we wczorajszym meczu, czy ilości koni mechanicznych w nowym Subaru. Nie lubię wulgarnych dyskusji na temat seksu i kobiet, nie lubię też typowo męskiej potrzeby ustalania hierarchii w stadzie, wiecznego popisywania się siłą fizyczną i psychiczną. Z drugiej strony, w przeciwieństwie do Ciebie, Patryk, aż tak kobiet też nie idealizuję. Potrafią być jeszcze gorsze, głupsze, bardziej płytkie i irytujące od mężczyzn. Po za tym tych mężczyzn, których my nie lubimy…. one… bardzo często uwielbiają (im inteligentniejsze, tym nie przyznają się do tego nigdy, choćbyś je przesłuchiwał metodami gestapo, ale wystarczy trochę wiedzy i obserwacji). To zwykły atawizm. Często na własną zgubę szukają przeciwieństw i cech, które u samca są ważne (pewność siebie, odwaga, siła… itd), a często najwięksi palanci pozornie je posiadają. Znam mnóstwo samotnych nieśmiałych geniuszy intelektu o złotym sercu, za to nie znam ani jednego samotnego tępego gangstera wybijającego ludziom zęby podczas ściągania haraczy 🙂 Zaraz oczywiście padnie argument, że to zależy od danej osoby… że „swój do swojego”… owszem, ale to też kobiety i każda z nich też ci powie, że najważniejsza jest „inteligencja”, „wrażliwość” i „dobry charakter”. „Dobry” facet to facet względnie dobry dla nich, dla ich dzieci, ale dla innych już dobry być nie musi. Dlatego na podwórku to ci najbardziej wredni i złośliwi otoczeni są często wianuszkiem dziewczyn, które z rozbawieniem patrzą na to jak gnębi innych. Dla kobiet w ogóle liczy się najbardziej to, co dotyczy sfery życia prywatnego, a niewiele problemów natury ogólnej. Ostatnio szedłem za pewną parką (wcale nie patologiczną)… On co dwa metry zatrzymywał się odwracał i niemal za każdym razem, gdy ktoś ich mijał mówił: „A ten co się tak spojrzał? W ryj chce?”. Ona go bardzo kulturalnie uspokajała. To znaczy, że sama taka nie jest i nie do końca lubi takie zachowania, ale czy to powód, żeby zerwać z takim facetem…? Jak widać nie. To znaczy, że spełnia warunki do bycia przewodnikiem i obrońcą stada. Moja niesamowicie inteligentna i wrażliwa koleżanka jest z takim wrednym chamem, że aż ciężko uwierzyć. I nie… nie jestem zazdrosny, po prostu lubię obserwować. Tak to już jest 🙂 A to tylko góra lodowa kobiecych grzeszków i problemów. Mimo wszystko wolę jednak towarzystwo kobiet, choć często mam inne podejście pewnych spraw, myślę, że je rozumiem i doceniam wiele pozytywnych cech, które posiadają. Najczęściej lepiej się z nimi czuję, zawsze szybciej znajdywałem z nimi wspólny język.
Mnie koleżanki nie broniły, a w przypadku gnębienia przez chłopaków mam te same spostrzeżenia. Gnębią ponieważ nie mają innej metody udowodnienia swojej wyższości. Najlepiej gnębić kogoś kto się nie obroni albo nie odpowie, prawda? Jeśli chodzi o koleżanki, też czasem były nieodpowiedzialne i narobiły przykrości, ale przynajmniej nie traktowały innych jak śmieci.
Ja w tym roku nie skorzystałam z opcji black friday – może dlatego, że nic nie potrzebowałam 🙂 a najgorsze jest kupowanie na siłę rzeczy, tylko z tytułu obniżek, które i tak w Polsce nie są jakieś obłędne.
Z tym się mogę zgodzić. Promocje w Polsce są bardzo okrojone, a do tego przeceniają towar, który nie schodził cały rok. Ciekawe dlaczego sprzęt wysokiej jakości nie dostaje dużych rabatów, prawda?
dokładnie.
Mimo wszystko udało mi się kupić na promocjach to, czego szukałem.
Widziales moze to? https://www.disneymusicemporium.com/dept/vinyl?cp=81712_82104_82047
Tego typu płyty widziałem, ale nie wiedziałem o wersji Disney. :O Muszę przyznać, że pięknie wydane.
Uffff prezenty dla dzieci zamówione dzięki!
Misja wykonana! 😀
Ja lubię czasem napić się dobrego wina. Po prostu uwielbiam jego smak. Żaden inny alkohol mógłby właściwie nie istnieć.
W ostatnim czasie przy spotkaniach ze znajomymi wino się często pojawia. Mimo wszystko nie nadużywamy. Po różnych ekscesach nauczyliśmy się bawić bez alkoholu i spędzać czas wyłącznie z osobami, które nie piją.
Niestety alkohol to coraz większy problem. Warto jednak podejmować wszelkie kroki by wyjść z nałogu
O ile osobnik chce z tego wyjść oraz widzi problem.
Tego dnia niektórzy ludzie są jak malpy
Myślę, że przesadzasz. 😉 Promocje w niektórych sklepach są jedyne w całym roku. Prezenty są drogie, dlatego tego dnia ludzie wychodzą na „polowanie”. 😛
Osoby z poblemem alkoholowym muszą uważać na „okazje” które „same sie nawijają”
Płatności na sklepach nie wyrabiają. W ogóle się nie ładuje.
U mnie też płatności nie działały, więc część zrobiłem dziś rano.
introwertycy najczęściej ładują baterie w pojedynkę, lubią spędzać czas z ludźmi jednak później najlepiej relaksują się będąc sami ze sobą z książką albo słuchawkami na uszach 😉
Czyli jestem w dużym stopniu introwertykiem. 😀 Brawo ja!
Nie ma na liście marki HAGSEN i sklepu domelo.pl – promocje na doniczki i art. ogrodowe do -50%.
Dzięki za informację! 🙂 Nie wiedziałem o tym sklepie, a tematyka powiązana z ogrodnictwem, więc jak najbardziej coś zamówię.
Kilka zakupów zrobione reszta wieczorem
Masz zdrowie! 😀 Ja złożyłem zamówienia popołudniu i wystarczy. 🙂
widze ze sypatykow bf jest wiecej i tez chetni sa jako pierwsi robic zakupy?
Jesteśmy chyba z tej samej grupy sprzedażowej na fejsie. Też robicie zakupy od północy Wilki Black Friday?
Nie siedziałem do tak późna. Zamówienia zacząłem składać dopiero popołudniem.
To co najważniejsze chcę kupić jak najszybciej. W ciągu dnia przejrzę już pozostałe strony. W zakładkach mam ze 120 sklepów!
Dziękuję za zestawienie i kategorie!
Nie ma sprawy. 🙂 Wszystkiego dobrego! 😀
U mnie w pracy zbudowane są tzw. pokoje relaksu. To póki co rzadkość w polskich firmach, kiedy pracownikowi wolno podejść od obowiązków, położyć się i odpocząć w zielonym pokoju. Pracodawca zdaje sobie sprawę, że wypoczęty pracownik, to wydajny pracownik, więc nie ma nic złego w tym, że zrobi się w pracy małą drzemkę 😉
Gdy ze szkoły wysyłali nas do różnych firm, to widziałem takie pokoje. Z doświadczenia wiem, że taki relaks jest wtedy, gdy w kontenerze chowasz się przed pracodawcą.
Super że link trafił do grupy sprzedażowej kupuj/sprzedawaj bo nawet nie mialam pojęcia o niektórych sklepach. dzięki!
Nie ma za co. 😉 Niech służy. 🙂
Na pewno zajrze do RTV Euro AGD i Pakamera albo jeszcze tego ozonee
Wymieniłaś sklepy, w których zrobiłem najwięcej zakupów w tym roku na BF.
nie wiedziałem że robisz zakupy w garniturze nagłówek świetny! 😂🤣
Jak zobaczylam to zdjecie pomyslalam o tym samym pewnie kupil limitowana wersje parowek berlinek
Akurat miałem wtedy psią karmę. 😛
Niestety sałaty brak więc i z zakupkami będzie ciezko 🙁
Myślę, że ten rok dla sporej części z nas jest ciężki. Wszystkiego dobrego!
super ranking!
Bardzo przydatny zwrócił moją uwagę sklep ozonee i Paleton super że patryk skupia się w dużej mierze na sklepach ze swojej okolicy
Dziękuję wszystkim za ciepłe słowo. 🙂 Cieszę się, że zestawienie sklepów przydało się aż tylu osobom. Akurat w tym roku na sklepie Ozonee kupiłem kilka ubrań dla siebie i bardzo dobrze się nosi.
przyłączam się
Zgadzam się sklepy są fajowo dobrane i posegregowane
dziękuję!
zgadza sie wszystko jest super rozpisane
Jeśli mogę dołączyć do braw to brawo!
stary dawno do ciebie nie zagladałem! Robisz rankingi sklepów! Super kupie w końcu coś mamie przed czasem a nie na ostatnią chwilee!
Właśnie o to chodzi w Black Friday, Black Week czy Cyber Monday. 🙂 Cieszę się, że zajrzałeś pomimo późnej pory.
Link do tej strony jest wszędzie! Wiralowo poszło i bardzo dobra lista sklepów! Na pewno zajrzę na te kosmetyczne!
Mi podeslala zona zebym przejrzal sklepy dla dzieci
Świetny ranking
Dziękuję. 🙂 Cieszę się, że tekst do Ciebie dotarł i się przydał.
Siedziałem do późna w nocy aby zrobić zakupy jako pierwszy. W ubiegłym roku nie zdążyłem i wykupili cały asortyment przede mną
Ja tak samo zwłaszcza wyprzadają sprzęt elektroniczny i ciuchy.
W moim przypadku towaru starczyło, ale strony długo się ładowały, albo pojawiała się informacja o przekroczeniu czasu ładowania.
Czy Paulina jeszcze sprzedaje ten kalendarz adwentowy książkowy?
Oczywiście, że tak. Zapraszam pod link: https://wymiarowyblog.pl/ksiazkowy-kalendarz-adwentowy/
Nie ma problemu. Książkowy Kalendarz Pauliny dostępny jest pod tym adresem: https://wymiarowyblog.pl/ksiazkowy-kalendarz-adwentowy/
Dziękuję za przypomnienie! Zapomniałabym o BF a tak przynajmniej zrobię zakupy tak jak ty A nie na ostatnią chwilę.
Wlasnie tez bym zapomniala o black friday i zaczeciu zakupow duzo wczesniej
Cieszę się, że mogłem przypomnieć. 🙂 Zakupienie prezentów wcześnie jest najlepszym rozwiązaniem. Przynajmniej nie biega się po sklepach na ostatnią chwilę. Bardzo podoba mi się rozwiązanie, polegające na zamawianiu prezentów online.
Nie zapomniałabyś facebook skutecznie spamuje tymi promocjami
Zastanawiłam się nad tym i od przeczytania tego tekstu przeczytałam dwie książki obejrzałam z mężem film i nie zarośliśmy brudem z braku sprzątania przez jeden dzień. 🙂☺️
Super! 👍 Cieszę się, że udało mi się Ciebie zainspirować. Dobrze, że spędzasz czas po swojemu.
Przy małych dzieciach myślałam to za niemożliwe ale są filmy i książki też dla dzieci i rodziców
Dobrze jest spędzać czas z rodziną. 🙂 Osobiście gdybym był rodzicem, wolałbym obejrzeć coś bez obecności dzieci.
Ja nie potrafiłabym zrezygnować z fejsa
Dla mnie też jest ciężko, ale dzięki temu mam więcej czasu.
hmm… myślę, że artykuł jest godny ukazania, każdej kobiecie przed wyjściem z domu… do zastanowienia, nad pewnym procesem myślenia każdej ze stron. Myślę, że na szacunek należy sobie zapracować, choć nietakt ze strony mężczyzn również góruje, jak i styl wyzywającej kobiety na mieście… ale przyznam jako kobieta, że ciesze się że mogłam to przeczytać, gdyż zawsze tak uważałam, choć w koło kobiety krzyczały swoim seksapilem i walorami ciała, a spierały się, że przecież „mogą”. Owszem nikt im tego nie zabroni, jak również mężczyznom odbierać je tak, a nie inaczej. Dziękuję – bo zawsze czułam się jak „dziwaczka” otoczona koleżankami, które później były zdziwione, że mężczyzna tak na nie patrzy czy traktuje… to tak jakby bycie porządną nie było w modzie, eh…
Bycie porządną jest bardzo w modzie. Elegancka, poważnie ubrana kobieta, która nie leci do każdego faceta usiłując się zaprzyjaźnić, też jest seksowna. W przypadku poważnych kobiet, ich seksapil jest przynajmniej wiarygodny.
Czy to się tyczy do Polaków?
Czy każda wypowiedź na temat alkoholu, jest celowana do narodowości?
Przepraszam poniosło mnie. Mam ojca alkoholika i zarzeka się że patriota. Temat dla mnie drażliwy. Jeśli urazilam Polaków bardzo przepraszam
Nie gniewam się.
ja nie piję alkoholu, nawet przy spotkaniach rodzinnych, czasami nawet czuję się obco w takiej sytuacji kiedy inni piją, a ja nie czuję tego żeby z nimi pić alkohol 😉 najczęściej uciekam od problemów włączając muzykę albo czytając książkę albo zajadając słodycze 🙂
To Twój wybór. Masz prawo odmówić i nie chcieć pić. Jeśli komuś wyjaśniasz, że uważasz picie przy każdej okazji za patologiczne zachowanie obrażając tym samym kogoś, to jego/jej problem. Jeśli ktoś się prosi o przykrość, czasem nie ma co odbierać przyjemności.
Też nie sięgam po alkohol w moim domu mógłby płynąć z kranu.
Nie rozumiem problemu. W moim przypadku w razie problemow, Alkohol to ostatnia rzecz na jaka mam ochote! Alkohol to raczej okazja do swietowania a nie zapijania problemu. Pozatym, Alkohol rozbryzguje problem i rozciaga go w czasie, po alkoholu jedyna decyzja jaka moze przyjsc do glowy, to ZLA, poniewaz mozg bedzie szukal najkrotszej drogi rozwiazania problemu(po alkoholu) – dlatego mamy przypadki, napasci po pijaku, proby samobojczej, kradziezy itp bo co najwyzej na to mozna wpasc. Moja Rada. Jezeli masz problemy i sie nawarstwily, to wez dlugopis, kartke i spisz je wszytskie jeden pod drugim, zostaw miejsce na napisanie rozwiazania. Jezeli problemy wiaza sie w pieniedzmi, to zrewiduj wydatki, to tez mozna tylko zrobic z pomoca dlugopisu i kartki. Nastepnie, obejrzyj film Sekret i zyj w dostatku do konca zycia..
Bardzo dobrze, że nie masz problemu z alkoholem. Są niestety osoby, które uważają alkohol za sposób zamaskowania swoich kłopotów. Wiesz, niektórzy nie chcą rozwiązywać problemów, tylko je zapijać. Zawsze znajdą argument aby wyszło ostatecznie, że alkohol jest rozwiązaniem.
Mój ojciec rozwiązuje wszystko alkoholem
Współczuję Ci i trzymam mocno kciuki za to, żeby się wszystko w Twoim życiu ułożyło. 🙂 Pamiętam naszą rozmowę, pamiętaj, że kiedyś będzie dobrze.
Mi wymyślili przezwisko Kociara bo miałam plecak i piórnik z grafiką kotka. Każdego dnia płakałam po szkole.
Znam ten ból, gdy wracasz po szkole i marzysz, aby to piekło się skończyło jak najszybciej.
Ludzie są bezczelni. Zero empatii i myślenia o drugim czołowieku
Niestety, tym bardziej cieszę się, że tutaj są takie osoby jak Ty, które zauważają tę przepaść między dobrymi ludźmi, a podłymi osobnikami.
Gdy byłam młodsza nazywali mnie trądką bo miałam trądzik. Inni nazywali syfus lub trądowata
W moim przypadku przez grzywkę, przezywali mnie imieniem największego zbrodniarza na świecie.
Nie wierzę że ludzie są tak podli
Masz farta skoro trafiasz na właściwych ludzi.
Choruję na depresję.
Poznałam w pracy moją (byłą?) przyjaciółkę.
Dzięki niej zaczęłam coś ze sobą robić i poszłam do psychiatry.
Była sensem mojego życia
Od jakiegoś czasu między nami zaczęło się coś psuć. Co chwilę kłótnie itd.
Cały czas zadaję jej pytanie, czy chce zakończyć naszą relację, naszą przyjaźń.
Nie otrzymałam odpowiedzi.
Ta niepewność i nadzieja, że może jednak wrócimy do siebie jest najgorsza.
Nie wiem na czym stoję.
Tak to wszystko mnie dobija, że zaczęłam się ciąć.
Jedyne myśli, które przychodzą mi do głowy to myśli samobójcze. Najchętniej bym odeszła i zniknęła raz na zawsze.
Ale chyba jestem takim tchórzem, że nawet tego boję się dokonać.
Boję się zostawić moją mamę, siostry, moją 4-letnią kuzynkę, chrześniaka.
Pewnie pojawi się komentarz, że mam dla kogo żyć.
Ale ja nie chcę żyć
Moja przyjaciółka była i jest nadal moim całym światem.
To ona jako pierwsza odważyła się zobaczyć co we mnie siedzi, zdjąć moją maskę.
Marzę o tym, żebyśmy się pogodziły. Tak mi jej brakuje
Nie chcę żyć..
Rozumiem Cię. Również zawiodłem się na przyjacielu, chociaż (porównując moją relację z nim, do Twojej z przyjaciółką), nie byliśmy ze sobą aż tak blisko. Byliśmy po prostu kumplami, ale wszystko się posypało. Skupiam się teraz na tym aby dawać radę codzienności, być dobrym synem i bratem oraz pamiętać o pozostałych przyjaźniach.
Będzie ci jeszcze długo ciężko po stracie przyjaciółki ale z czasem będzie lżej. Rany w serduszku zostaną ale dzięki temu będziesz silniejsza. Zobaczysz, mnie chłopak zdradzał na moich oczach.
Bardzo mi trudno coś Ci doradzić, bo nigdy, jak na razie, w takiej sytuacji nie byłam. Może spróbuj po prostu na razie o przyjaciółce nie myśleć? Zobaczysz, ucieszysz się, kiedy niespodzianie, nie czekając na nic, dostaniesz od niej esemes albo mejl, może zadzwoni! Kilka razy się przekonałam, że jeśli czegoś pragnę z a bardzo – to właśnie się to coś nie dzieje, niestety! A jak trochę odpuszczę – to nagle to, czego szukałam, niespodzianie się zjawia. Może i w Twoim przypadku tak się okaże, czego Ci szczerze życzę.
W tym czasie można też zrobić dużo dobrego, poznać kogoś nowego. Nie musimy przecież od razu ufać komuś nowemu. Ciężko zastąpić ważną osobę kimś nowym, ale zrobić trochę miejsca w serduszku, czemu nie spróbować?
Nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Ludzie są aż tak wrażliwi?
Nie chodzi o wrażliwość, a kulturę i szacunek wobec ludzi. Nawet jeśli spływa po nas co mówią inni ludzie, nie jest to dla nas zawsze obojętne.
Oj, niekiedy ciężko uniknąć docinków. Ja niestety mam niską samoocenę – może gdybym miał większą pewność siebie to byłaby większa szansa na spławianie docinków… Na szczęście nie bywam już w takim „docinkowym” towarzystwie 🙂
U mnie po skończeniu szkoły 3/4 takiego towarzystwa zniknęło. Teraz co najwyżej kilkanaście osób bawi się w plotki.
Sama nie mówię o sobie zbyt wiele. Lepiej słuchaćna swój temat plotek niż ocen.
W sumie racja, plotki wyrządzają mniej przykrości niż faktyczne oceny tego, co prawdziwe.
Gdy ludzie mało o nas wiedzą, tym lepiej.
Też tak myślę. Gdy szanujemy swoją prywatność i nie zdradzamy za dużo, ludzie nie mają powodów do plotek.
Nie wiem nawet co to facebook i nigdy nie korzystałam.
Myślałem nad tym, aby zachęcić rodziców, ale tym samym zrobiłbym im największą krzywdę.
Moja córka jadąc rowerem zjechała z drogi bo jak mi się później tłumaczyła musiała odpisać koleżance która pytała o kłótnie w szkolnej szatni. Przez bzdurne sprawy wypadła na szczęście na pustą ulice.
Na rowerze staram się w ogóle nie wyciągać telefonu. Myślałaś o zegarku, na którym mogłaby przestawiać muzykę? Chociaż z drugiej strony może lepiej, żeby ćwiczyła skupienie i nie rozpraszała się gdy prowadzi. Rowerzysta niesie duże niebezpieczeństwo na drodze.
Wypadła ze ścieżki rowerowej. Rozbije ten zegarek już pierwszego dnia. Sama doszła do wniosku że nie opłaca się kupować nic droższego bo psuje.
W takim razie może powinna nauczyć się dbać o rzeczy?
Próbowałam tłumaczyć ale nastolatka wie swoje. 😅
Rozumiem. 🙂
Kiedyś się zastanawiałam nad usunięciem fb ale to dzięki spersonalizowanym reklamom dowiedziałam się o kursie którego szukałam i się nad którym się zastanawiam, portale społecznościowe mają swoje plusy i minusy, trzeba zaplanować swój czas spędzany w social media aby nie wpaść w zgubny nałóg, jednak najtrudniej chyba zrezygnować z messengera a i Twittera też nie usunę 😉
Podcast super! 🤩 Brzmi ekstra jestem ciekawa jakiego sprzętu używasz? Tak mi się spodobało że sama chciałabym zacząć nagrywać.
Obecnie aplikacji na telefonie, jednego z najtańszych mikrofonów do niego oraz darmowego programu do obróbki. 🙂 Dziękuję za odsłuchanie.
Jadę dziś autobusem do pracy a ojciec jedzie z synem i zamiast porozmawiać przesuwa non stop palcem po ekranie. Taka okazja pogadać z dzieckiem a ten w telefonie, dzieciak siedzi i tylko się patrzy, masakra.
Własnie to jest straszne. Kiedyś wstawiłem na InstaStory zdjęcie, które wykonałem kobiecie, która skupiła się na telefonie, gdy dziecko bawiło się na środku deptaka. Zarzucono mi, że to jedyna chwila aby skupić się na telefonie i matkę czy ojca trzeba zrozumieć. Nie potrafię zrozumieć, co w portalu jest ważniejszego niż własne dziecko wśród tłumu ludzi?
Kupiłam ćwiczenia ale nie mam linku heeelp!
Wysłałem jeszcze raz e-mail z linkiem do pobrania, ale jeśli nie ma w zakładkach np. Oferty, Powiadomienia itd. to sprawdź w zakładce SPAM.
Wyszło mi że zadowolona ze mnie osoba! ☺️
To niezły wynik! Super! 😀
Nie mam endomondo więc nie wiem
W tym tekście Endomondo jest tylko przykładem. Ogólnie dobrze, że nie korzystasz z tego typu portali, nie musisz zbierać informacji o treningach. W razie spadku formy portal wzbudzi tylko smutek. Przyjemność z jazdy rowerem daje mi poczucie, że jadąc nie liczy się czas i problemy pozostawione za sobą
Siadam na łące i patrzę na zachód słońca, wyłączając się całkowicie.
Co się dziwić brakiem zaproszeń skoro nie przychodzi się na spotkania? Całkowicie rozumiem takie podejście.
Niestety (jak widać) nie wszyscy rozumieją.
Mi twoje posty się wyświetlały instastory też. Nie mogłabym zrezygnować z fb bo kontaktuje się w nim z przyjaciółmi i chłopakiem a poza tym muszę wspierać fanpage Dawida Kwiatkowskiego
Wyświetlały się, ponieważ regularnie je oglądałaś, lubiłaś moje posty i chętnie udzielałaś się w dyskusjach.
Podeszłam do sprawy i naczej. Loguję się do Facebooka z komputera stacjonarnego, a na laptopie mam go oznaczonego jako stronę zablokowaną kontrolą. Niestety najtrudniej zrezygnować z messengera
Własnie Messenger jest najbardziej korzystną opcją, zważywszy, że Facebook jest serwisem, który zebrał największą liczbę użytkowników. W sumie nie mam znajomych, którzy nie korzystaliby z portalu.
Mnie rekarketing FB oraz reklama spersonalizowana bardzo pasuje. Wolę oglądać reklamy trafiające w mój gust, niż losowe. Za to właśnie szanuję Facebooka, że dostaję reklamy tylko takie, które oscylują wokół moich zainteresowań.
Właśnie o tym mówię w podcaście. Jeśli ktoś jest pod wrażeniem technologii oraz interesuje się tym, na pewno doceni taką opcję. Dla mnie to przytłaczające, jak portale społecznościowe odbierają nam czas, wciskają reklamy i sugerują wybór.
Już jestem w zamkniętej liście możesz sprawdzić?
Sprawdziłem po adresie e-mail i byłeś wcześniej, tylko się wypisałeś.
To chyba logiczne że skoro nie mamy czasu z czasem ludzie przestają informować o spotkaniach
Zdarza się przecież, że ktoś robi imprezę i po prostu zapomni kogoś zaprosić. Nie ma się czego obrażać. Tym bardziej nie powinniśmy brać do siebie, gdy ktoś celowo się nie zjawia na spotkaniach.
Nie wiem jak można nazywać przyjacielem kogoś, kto cię olewa a później ma pretensje że nie zostaje zapraszany.
Teraz już wiem, że są takie osoby. Tylko najlepszą metodą jest ich ignorować. Przynajmniej tak mi się wydaje.
Czy przejmowalibyście się kimś, kto nie ma dla was czasu ale wymaga abyście zawsze o tej osobie pamiętali?
Ja się przejmowałem i wciąż trochę przejmuję. Ciężko jest zapomnieć, że ktoś nas wyzywał, pomimo różnych wspólnych ekscesów.
Jak można być takim snobem i mieć pretensje do swoich znajomych że przestali nas zapraszać na spotkania skoro nie mieliśmy dla nich czasu wcześniej lub nie przechodziliśmy na ich spotkania? Takich zazdrośniku lepiej ignorować i trzymać się jak najdalej.
Właśnie kontakty bardzo się oddaliły. Kiedyś już nasze relacje wielokrotnie się rozpadały, ale nie na taką skalę. Teraz jest naprawdę trudno to odbudować i nie widzę nawet odrobiny szansy na zbudowanie przyjaźni po tego typu ekscesach.
Serio ktoś robi z czegoś takiego problem? w sumie są takie osoby którym trzeba dać specjalne zaproszenie pamiętać zawsze zwłaszcza jak oni o nas nie pamiętają. Kiedyś moja koleżanka miała do mnie pretensje o to że nie zaprosiłam jej na zakupy z koleżankami. Tylko w jakim celu miałem ją zapraszać skoro poprzednie zakupy robiłam bez niej bo wiecznie nie miała czasu? Sytuacja Wydaje mi się bardzo podobna najpierw twój kolega cię olewa a chwilę później ma do ciebie wyrzuty że ty olewasz jego.
Szczerze Olej go ciepłym sitkiem i mniej wokół siebie takich ludzi którzy zamiast wymówek będą szukali sposobów żeby się spotkać. Pozdrawiam!
Właściwie sytuacja jest taka sama. Osoba, która była inspiracją do napisania tego tekstu, wielokrotnie pomogła dla mnie. Jednakże wielokrotnie była też prowadzona przeze mnie do domu, po imprezie, na której wszyscy łapali się za głowę z poczynań, do których się dopuściła. Zdarzało się, że aby osobnik przybył na imprezę, było trzeba zaprosić i traktować jak gościa honorowego. Wtedy nie traktowaliśmy tego poważnie, a należało nie bagatelizować sygnałów, że coś z tym człowiekiem, jest nie tak.
Bez sensu utrzymywac kontakt z kims kto ma pretensje o takie pierdoly. Najpierw nie przychodzi sie na spotkanie a pozniej ma pretensje ze znajomi przestali zapraszac? Ta sytuacja jest tak oczywista ze pisanie o tym wydawalo mi sie bez celowe ale po przeczytaniu tego tekstu widac ze niektorym ptasim mózdzkom trzeba wyjasniac nawet tak oczywiste sprawy
Tak, są takie osoby. O dziwo nie wielu takich znam, praktycznie tylko jedną. Mimo wszystko nie jest to odosobniony przypadek. Od lat dostaję wiadomości o tym, jak przyjaźnie rozpadają się przez nieporozumienia.
Wszystko jest dobre, ale z umiarem. Tez używam Endomondo, ale wyniki zostawiam tylko dla siebie. Jednak to prawda – nie wiem po co ludzie chcą innych informować o wszystkim co się w ich życiu dzieje…
Też myślałem, że wyniki są tylko dla mnie, ale byłyby wyłącznie moje, gdybym miał je wydrukowane na papierze, niż trzymane na serwerze obcego portalu społecznościowego.
Dobry tekst!
Dziękuję 🙂
W przedszkolu do którego uczęszczała moja córka było to samo.
Bardzo obawiam się o świat, w którym musiałyby wychowywać się moje dzieci. Teraz nawet przedszkolance z doświadczeniem nie można ufać.
Od dawna nie slucham płyt. Wybawcą jest Spotify 🤣
Każdy ma swój sposób słuchania muzyki. Kiedyś pisałem o tym, dlaczego wole płyty i kasety od platform muzycznych.
Może pomóc ale nie rozwiąże problemow.
Rzeczywiście, jeśli mamy możliwość rozwiązania źródła problemu, to takie rozwiązanie jest lepsze. Czasem zanim to nastąpi lub o ile nastąpi, warto skupić się na czymś innym, np. wymienionych przeze mnie punktów.
Wkurzyłam się bo jest w tym dużo racji. 🙂
Nie chcę nikogo denerwować. Po prostu dumny jestem z tego, że urodziłem się mężczyzną.
W moim przypadku pomógł wyjazd z chłopakiem do innego miasta. Z matką widzę się raz na miesiąc gdy przyjeżdżam do Łodzi.
To też jakieś rozwiązanie, gdy ma się nadgorliwą matkę.
Gdyby przepisy były dobrze napisane też nie miałabym nic przeciwko edukacji w szkole.
Myślę, że każde dziecko powinno zostać uświadomione w swoim czasie. Najlepiej aby dowiedziało się spontanicznie i w sytuacji, która będzie dobrze się kojarzyć. W moim przypadku szkolne podejście tylko psuło mi zdobywanie wiedzy w tym zakresie.
Książka jest w porządku. Nie dopatrzyłam się niczego co mogłoby mnie obrazić.
Dziękuję! 🙂 Każdy kto wypowiedział się w pozytywny sposób na temat książki, właśnie otrzymał ode mnie niespodziankę na e-mail.
Jestem kierownikiem działu i pogodzenie zespołu nie jest łatwym zadaniem
Super, że Twój mąż do mnie napisał, nasz pomysł na kubek był świetnym rozwiązaniem. Dziękuję za to, że na mnie trafiliście.
Niech rodzinka lepiej zajmie się swoimi sprawami, a zakochanym da żyć po swojemu.
Nie próbuję sprostać idealom internetu. Nie obchodzi mnie kto co myśli o moich zdjęciach.
Z jednej strony dobrze, że podchodzisz w taki sposób, z drugiej mam koleżankę, która wylewa żale, przez co jest krytykowana poza internetem. Z tym trzeba ostrożnie.
Wyszło mi że nie jest tak źle jak myślę.
Trzeba poprawić wynik. 😉
Zastanawiałam się dlaczego coraz mniej publikujesz na fejsie. Teraz gdy wyjaśniłeś powód i wiem co planujesz rozumiem. 🙂 Myślę że to ryzykowne ale idziesz w dobrą stronę. Brak instagrama da ci więcej czasu na inne sprawy. Czy na zawsze odchodzisz z tych kanałów?
Obecnie usunąłem wszystkie zdjęcia na Instagramie i zniknął mój fanpage. Brak kont i obowiązku regularnego publikowania aby sprostać wytycznym portali społecznościowych, daje mi bardzo dużo czasu i przede wszystkim spokoju.
Ja staram się nie obserwować zbyt wielu celebrytów w social media, raczej starannie wybieram kogo chce obserwować 🙂 czasami są też takie ‚gwiazdy’ które pokazują swoje normalne codzienne życie domowe 😉
Mogłabyś wymienić przykłady gwiazd, które zachowują się w taki normalny sposób?
Najbardziej lubię i cenię Elę Romanowską, aktorka gwiazda ale na co dzień zwyczajna kobieta która w wolnym czasie idzie na spacer z psem 🙂
Jest ktoś jeszcze? Może zrobilibyśmy wspólny ranking? Zalinkowałbym do Twojego bloga.
Jak wspominałam mało obserwuje osób z pierwszych stron gazet 🙂
I słusznie. Nie czytam nagłówków, ponieważ moim zdaniem pisane dla sprzedaży nakładu, a nie żeby wnieść coś do życia odbiorców.
Haha, fajny test!
Tylko jedna rzecz…
„Czy udało Ci się spełnić jakieś marzenie? Raczej tak / Nie do końca / Nie”
a gdzie odpowiedź: I to nie jedno!
Prowokacja, aby sprawdzić w komentarzach ilu pozytywnych ludzi jest wśród nas. 😉
Wielokrotnie podnosiłeś na duchu a teraz sam masz gorszy czas. Nie przejmuj się i wiedz że nie tylko ty nie dajesz rady. Też miałem chwile zwątpienia ale w odpowiednim momencie miałem szansę porozmawiać z tb. Jesteśmy tu i trzymamy kciuki abyś się nie poddał!
Dziękuję, doceniam to, że jesteś.
Głowa do góry dzięki Tobie nie zwariowałam i nie poddałam się w trudnych chwilach też sobie poradzisz!
Mam nadzieję, że dobrze się wszystko skończy.
Będzie dobrze nie bierz do siebie
Dziękuję za słowo wsparcia. 🙂
Dostałam twój mail z listem od ciebie że nie radzisz sobie. Odpocznij nie przejmuj się i wiedz że możesz na nas liczyć
Dziękuję
Pod tym tekstem nie będę wyrażać własnego zdania. Jestem ciekawy Waszych wniosków i porad.
Nas duża ilość zdjęć u innych osób nie irytuje. Każdy może robić w życiu to, na co ma ochotę i czas.
Uznaliśmy z dziewczyną, że gdybyśmy założyli rodzinę, zdjęcia umieszczalibyśmy w tradycyjnym albumie.
Test wyszedł bardzo dobrze, więc coś w tym musi być :p
Pozytywna jesteś, nie mogło wyjść inaczej. 😉
Nie mam z czego się cieszyć bo w pracy mnie nie szanują, dzieci pozajmowane sobą a mąż nawet nie pamięta o moich urodzinach. Wracam z pracy i jestem po prostu maszyną do robienie obiadu i sprzątania.
Ostatnio życie również mi udowadnia, że nie mam powodów do radości.
Napisałem do ciebie w sprawie wykonania grafik i ogarnięcia strony naszego sklepu. Kiedy mogę spodziewać się odpowiedzi❓
Przed chwilą odpowiedziałem na mail. Podoba mi się Twoja koncepcja i pomysł.
Cóż każdy ma marzenie aby choć przez chwilę poczuć się jak celebryta…
Nie chciałbym czuć się jak celebryta, nie chciałbym nim być, chyba że mógłbym w ten sposób komuś pomóc i nieść jakąś wartość.
Mi wyszło że jestem fantastycznym człowiekiem i to prawda. Jestem super! 🙂 Najpiękniejsza we wsi bo jedyna najmłodsza na tych kilka domów. 😋 Oczywiście żartuję. Dookoła mam wielu pięknych ludzi
Akurat jesteś jedną z kilkunastu osób, które najbardziej pozytywne odpowiadają na wiadomości do Zamkniętej Listy. 🙂
Dorośli ludzie powinni rozwiązywać swoje problemy między sobą. Nie powinni słuchać rodziców, koleżanek, kolegów. Jeśli już to wybrać się do specjalisty, a decyzja o tym powinna być wspólna. W związku ciężko dogadywać się i zawsze zgadzać, ale właśnie kompromis i umiejętność rozmowy, najczęściej pomaga dojść do porozumienia.
Jeśli cała rodzinka oleje tylko dlatego, że nie masz kasy, albo oni mają więcej, to co pozostaje 😂 Na szczęście mam jeszcze koty 😻😻
Kociaki rekompensują podobno wszystko. 😉
Co tu dużo mówić. Wtrącanie się rodziny żony, zwłaszcza jej matki, zakończyło nasze małżeństwo. Ja nic nie mogłem zrobić, bo „czepiasz się mamusi”, żona sama też nie zauważyła ingerencji matki, zresztą z matką (niestety) była silniej związana niż ze mną. No i skończyło się…
Nie wchodząc na temat pana, który jest autorem wiadomości a na jego żonę, gorąco jej współczuję. Jeśli będzie pozwalała wtrącać się rodzinie w swoje życie nigdy nie będzie mogła podjąć sama żadnej decyzji. Za kogo uważa się jej brat czy pozostali członkowie rodziny? Jest dorosła i pomoc a narzucanie to dwie różne rzeczy.
Czasem chęć pomocy może być przez kogoś odebrana jako wtrącanie się. Myślę, że każdy ma prawo pomóc, natomiast każdy ma też prawo tej pomocy odmówić.
Z całą pewnością nie jest to prosta sprawa, przede wszystkim dla partnerki. Niestety, jest między młotem a kowadłem.
Ja myślę, że problemem nie jest rodzina, tylko Dariusz. To przez niego wszyscy cierpią, przez jego napady gniewu i agresję. Rodzina jest normalna, wspiera dziewczynę i jej dziecko, nie pozwala, żeby działa jej się krzywda. Boją się, bo wiedzą co będzie, już to przerabiali. Pomoc musiała być spora, na pewno w okresie rękoczynów uciekała do nich. Darek i dziewczyna mają wybór, mogą żyć razem bez pomocy rodziny. Ale chyba się nie da, prawda? Każdy, ale to każdy, kto dobrze życzy dziewczynie powie- uciekaj, pomyśl o dziecku, jesteś za nie odpowiedzialna.
Uderzył, zdradzał i brał narkotyki. Dziecko widziało jak bije jego matkę, dokładnie tak jak Darek kiedyś. To własnie te wspomnienia do tej pory niszczą mu życie.
Rozumie to, nie chce, żeby tak się dalej działo, ale powroty niczego nie zmieniły. Nadal nie potrafi stworzyć spokojnego związku. Zostaw ich w spokoju, ogarnij się, popracuj nad sobą, złe dzieciństwo nie usprawiedliwia szczeniackiego zachowania. Nie potrafisz uznać swojej roli, winisz dzieciństwo, rodzinę dziewczyny i podły los. Masz wybór jaki będziesz i jak będzie wyglądało Wasze życie, tylko trzeba dorosnąć. Czego Ci serdecznie życzę, da się! Pokaż, że pracujesz nad sobą, poszukaj terapii.
Psychoterapia. Nie ma sensu tego drążyć – nikt tu z nas, komentujących NIE ZNA PRAWDY na Wasz temat. Gorąco polecam psychoterapię.
Zabawię się w psychologa i ugryzę temat z drugiej strony – a co jeśli rodzina ma rację? Sam mówisz, że wielokrotnie się rozstawaliście, że w związku była przemoc, narkotyki, potajemne randki z innymi. Dziewczyna ma dziecko i to ono jest zapewne dla niej najważniejsze, a Ty po wielu porażkach mimo jej chęci nie jesteś nadal dla niej oparciem. Gdybyś był w stanie zapewnić rodzinie godny byt, gdyby nie musiała się bać o siebie i dziecko to by nie słuchała rodziny. Z tyłu głowy ma te wszystkie dotychczasowe wydarzenia z Tobą związane. To, że odsuwa się od Ciebie wynika z tego, że najzwyczajniej w świecie rodzinie bardziej ufa i ma w nich pewniejsze wsparcie niż u Ciebie. Jeśli Ci zależy – długa droga przed Tobą. Musisz zdobyć zaufanie zarówno jej jak i jej rodziny.
Gdyby zależało jej na tym związku i chciała ratować go nie słuchała by rodziny i podjęłaby słuszną decyzję. Są dorośli i jeśli godzina uważa że bez ich pomocy nie są w stanie sobie poradzić, to po prostu mi jej żal
Jak czytam takie wypowiedzi to żal mi osoby, której rodzina sie zachowuje w taki sposób. Kobieta powinna odciąć się od brata i pozostałych członków rodziny skoro szkodzą jej szczęściu. Mąż powinien chodzić na terapię i nauczyć się rozmawiać i przestawiać argumenty niż rozwiązywać sprawy pięścią Im szybciej postawią ku temu kroki tym lepiej póki syn jest mały i niewiele pamięta
Nie widziałem w książce żadnych przykrych słów na temat kobiet.
Doceniam Twoje wsparcie. Cieszę się, że książka wywarła na Tobie dobre wrażenie.
Czytałem naprawdę dużo wpisów w internecie i przy tym twoja książka wypada na temat kobiet bardzo porządnie. Jeśli ktoś ma jakiś problem z tym że gdzieś coś mogłeś tam napisać na temat pań to niech sobie poczyta fora internetowe. Jest twoje książki nie pamiętam nic negatywnego na temat kobiet. Pozdrawiam
Dziękuję. Nie czytam forów ze względu na dużo nienawiści i naskakiwania na inne osoby. Czasem myślę, że niektórzy piszą obrzydliwe treści dla zabawy.
Patryku ja czytałam i nie znalazłam tam nic co mogłoby obrazić kobiety. Sama pisałam Ci przecież ze jestem pod wrażeniem jak wiele dobrego napisałeś. Mężczyźni nie wypowiadają się w tak ciepły sposób o kobietach. Nie masz za co przepraszac
Są osoby, które doszukują się negatywów w książce. Bardzo się cieszę, że moja praca Ci się podoba.
Czy mam to traktować jako przeprosiny?
Jeśli kiedykolwiek moja wypowiedź na temat kobiet Cię uraziła, to jak najbardziej.
Fajne propozycje zestawów prezentowych, ale najważniejsze dla mnie jest to że bliska osoba jest obok po prostu jest i nie potrzeba nic więcej do pełni szczęścia 🙂
Oczywiście, że bycie bliskiej osoby obok jest istotne. Otrzymanie czasem prezentu również jest ważne.
Post czytałam wczoraj ale komentarz piszę dzisiaj bo musiałam trochę przemyśleć temat 🙂 mnie WDŻ w szkole ominęło nie miałam ani w podstawówce ani liceum 😉 ale myślę że w wieku dojrzewania taka edukacja jest potrzebna ponieważ nie zawsze rodzice rodzina potrafi na takie tematy rozmawiać 🙂 a tu nie chodzi tylko o sam seks ale również inne rzeczy związane z dojrzewaniem czy tzw ‚zły dotyk’! Problemem jest tylko to kto miałby prowadzić zajęcia bo faktycznie brakuje specjalistów z zakresu edukacji seksualnej 🙁
Ja okropnie wspominam nauczanie o seksie w szkole. Ponadto uświadomienie w moim przypadku wspominam najlepiej.
jak wyżej wspomniałam aby ‚nauczać’ o seksie to trzeba robić z wyczuciem i znać się na tym, bo żeby uczyć to trzeba samemu mieć wiedzę o tym o czym się mówi 😉
U mnie nauczyciele niby coś tam wiedzieli, ale kompletnie nie potrafili z nami o tym rozmawiać.
Zabiję się i nikomu nic do tego
Rodzina, przyjaciele? Serio nikt nie ma nic do tego?
Świetnym rozwiązaniem jest notowanie rzeczy, o których wspomina partnerka – wtedy przed ważną okazją wystarczy zajrzeć do notatnika 🙂 Pomysły, które wymieniasz są na pewno miłe, chociaż sama jestem zdecydowanie praktycznym stworzeniem i szklana róża, czy filcowy zwierzak mnie zupełnie nie porwały, natomiast dobra herbata, bilet na wspólne wyjście, czy cos z nutą adrenaliny (lot paralotnią – jedna z najbardziej udanych niespodzianek od mojego partnera!) to strzały w 10 🙂
Pomysł dobry! Sam wychodzę z założenia aby zapisywać coś, co podoba się drugiej osobie. Później z takiej listy łatwiej wybierać prezenty, albo nawet wspomniane zestawy.
Edukacja do droga do wiedzy i rozwoju, lepszego życia. Jakakolwiek. Nie ma wyjątków.
Bez przesady! Żeby dzieciom w przedszkolu lub pierwszych klasach podstawówki już wpajać czym jest seks i wmawiać bzdury na temat wyboru płci?!
To zbyt uproszczona teoria i skierowana w inną stronę niż powinna. Edukacja seksualna to przede wszystkim psychologia, sztuka mówienia „nie”, nauka szacunku do partnera, nauka jak uchronić się przed chorobami, gwałtami, przemocą seksualną etc. Lepiej, żeby uczyć się ze szkoły, niż z podziemia.
Masz rację, mimo wszystko uważasz, że powinno rozmawiać się z dziećmi w przedszkolu albo pierwszych klasach szkoły o seksie, masturbacji oraz wyborze płci? Naprawdę wolałbym aby o seksualności dzieci dowiadywały się od przyjaciół, ponieważ sam się o tym dowiedziałem w taki sposób i dobrze wspominam ten moment. W szkole jak najbardziej zajęcia powinny się odbywać, ale nie dla tak małych dzieci. Poza tym rodzice powinni mieć prawo decydować, gdzie ich dziecko zdobywa tę wiedzę, o czym będzie mowa i kto poprowadzi zajęcia.
Gdybym miał do wyboru gdzie się edukować: a) dzielnica i filmy porno, b) specjalnie wyszkoleni psychologowie, to odpowiedź była by wiadomo jaka. Choć faktycznie, nie każdy powinien prowadzić takie zajęcia. Znane są przypadki, że o życiu partnerskim zajęcia prowadziły… uwaga… zakonnice.
Zakonnice mają wykształcenie, więc wykonywana rola nie równa się niewiedzy. Poza tym mogliśmy się nie zrozumieć, albo źle wyjaśniłem co miałem na myśli. Cieszę się, że gdy przyszedł odpowiedni moment, o seksie uświadomił mnie starszy kolega z podwórka. Dzięki rozmowom z koleżankami i kolegami pojąłem na czym polega seks. Wiedzę o której nie miałem pojęcia, zyskałem dzięki książkom. W gimnazjum uczęszczałem na WDŻWR, które były prowadzone ponad oczekiwaniami.
Co do porno moglibyśmy dyskutować bez końca. W zależności od gustu, każdy z nas albo lubi co innego, albo miał pecha trafić na nieodpowiednie i przekłamane obrazy. Nie wszystkie filmy porno mają negatywny przekaz. Widziałeś takie, w których przedstawione jest zaangażowanie, wzajemna troska i dbanie o przyjemność drugiej osobie? Myślę, że z takiego filmu można nauczyć się pozytywnych zachowań.
Dawno nie czytałem u ciebie tak tak dobrego postu! 👍🏻 Zgadzam się z tobą najbardziej w tej sytuacji będą cierpieć dzieci. Chociaż Zgadzam się z tobą w jeszcze jednej rzeczy że ona nawet nie będą rozumiały co się dzieje. 😖
Dziękuję. Cieszę się, że tekst zrobił na Tobie wrażenie. 🙂
Dzieci najbardziej cierpią w takich sytuacjach i niestety rodzice nie zawsze mogą ich przed tym uchronić, chociażby ze względu na niektóre kruczki w przepisach.
Podobnie myślę w kontekście wieku. Na wszystko przychodzi czas a jeśli dzieci miałyby dowiedzieć się o możliwości przyzwoleniu na wybór płci, to dorosłość jest już takim momentem, gdzie mają pojęcie o życiu i swoich potrzebach. Życie nastolatka to często eksperymenty.
Również nie mam nic do osób homoseksualnych, które z czasem doszły do takiego wniosku i wybrały, kim się czują. Ich sprawa, nie mam z tym problemu. Gorzej gdy dzieciom wmawia się, że ich płeć nie ma znaczenia i mogą sobie wybrać. To nonsens!
Dałeś mocny temat na weekend do przemyślenia. Wiesz co brak temu co napisałeś uważam że warto podpisać petycję i uszanować że tyle osób jest za tym żeby ona jednak nie przeszła. Przykładowo ja nie mam za złe nauczycielom swoich dzieci którzy próbowali im wmówić że tampon spowoduje im problemy zdrowotne. Moja córeczka była na tyle mądra że przyszła do mnie i zapytała czy to prawda że wnosząc podpaskę rozwijają się bakterie i lepiej nie nosić. Co prawda wybuchłam śmiechem ale uświadomiłam sobie że dzieci jednak nie są głupie i weryfikują ważne informacje. Jedynie syna wypisałem z wychowania do życia w rodzinie bo dał mi ku temu mocne argumenty i czułam że naprawdę tego nie potrzebuje
Dobrze, że młodzi ludzie opanowują przedstawianie swoich argumentów i nie pozwalają niektórym nauczycielom i specjalistom wkładać sobie słów w usta.
Czytam i musze sie zgodzic z fragmentem o zawartosci ustawy. Mysle podobnie rodzice powinni miec wybor i mozliwosc wyrazenia zgody na to czego dziecko slucha w szkole. Twoj punkt widzenia szanuje i rozumiem podejscie. Mysle ze dokladnie wyjasniles o co chodzi. Nie zgodze sie tylko z wybraniem plci. Nie powinno sie dawac nikomu takiego wyboru poniewaz natura nie bez powodu dala nam narzady rozrodcze aby wybierac kim sie urodzilismy nawet jesli dzieci staja sie dorosle. To absurd
W pewnej części powielam Twoje zdanie na temat wyboru płci. Chociaż jestem też w stanie pojąć, że są ludzie, którzy zakochują się w tej samej płci. Tylko jak określić swoją orientację może małe dziecko? Nauczanie masturbacji w szkole? Skończona głupota.
Nie dawno powiesil sie mlodszy brat. Ja tez mam juz dosyc tego zycia. Rozeszlem sie z kobieta. Poczesci moja wina. Myslalem ze bedzie zajakus czas dobrze. Jest coraz gorzej. Robie glupoty. Nie jem. Zaczelem naduzywac narkotykow. Kazdy sie odwraca odemnie. Jestem wstanie zrobic cos zlego. Nie wiem czy do rana przezyje. Boje sie tylko ze bedzie bolalo. Kocham syna. I byla kobiete. Jestem chodzacym nieudacznikiem. Albo przecpam sie albo ssm nie wiem. Ide zapalic. Jezeli bede rano zyl to ok. A jezeli nie to Przekazcie mojemu synowi ze kocham go mocno. I bede czuwal tam gdzies. Zegnam i przepraszam. To moja decyzja. Ale moglas to kochanie zmienic. Pa
Witaj Łukasz!
Napisałem do Ciebie e-mail. Dziękuję, że podzieliłeś się na moim blogu swoją sytuacją. Jesteś świetnym człowiekiem. Wierzę, że jesteś silny. Masz dla kogo żyć, Twój syn Cię potrzebuje. Pomyśl o nim, to duża trauma, gdy odchodzi tata. Poza tym wiele możesz zrobić, osiągnąć, a przy tym nauczyć swojego syna. Nie jesteś nieudacznikiem. Dla mnie też nie idzie w życiu, też mam ochotę wszystko rzucić i coś sobie zrobić, ale wiem, że czeka mnie coś dobrego.
Nie jesteś jedynym facetem, który robi głupoty. Ucieczka w używki nie jest rozwiązaniem. Nie myślałeś o jakimś sporcie? Poczytaj o osobach, które ćwiczą. Oni są pełni pasji w tym.
Całkiem interesujący wpis. Bardzo ładny blog pozdrawiam serdecznie 🙂
Skaczę nad blogiem, jak nad dzieckiem. Dmucham i chucham, aby nie zawieść żadnego gościa, chociaż to trudne. 🙂 Dzięki za odwiedziny.
Drogie te prezenty. Równie dobrze mogę wsypać do torebki dwa lakiery, bransoletkę, spinkę do włosów, jakiegoś misia i zmieszczę się w cenie jednego z wymienionych produktów
Nie chcę wciskać konkretnych rzeczy. Są tylko przykładami, właśnie chodziło mi o przedstawienie sposobu, metody tworzenia prezentu dla dziewczyn, co załapałeś i jak najbardziej wpasowuje się w zestawy o których pisałem.
Patrząc po swojej żonie, gdy byliśmy jeszcze młodzi i kupowałem jej prezenty, to w jej przypadku nie liczyło się to, co ja kupuję, tylko sam fakt, że oni pamiętam i chcę z własnej woli z własnej inicjatywy coś jej ofiarować.
No właśnie u mnie jest tak samo ja czasami Cieszę się nawet tego że kupi czekoladę i zabierze mnie gdzieś do kina nigdy w pośpiechu daje mi po prostu jakiś drobnostka
Dawanie prezentów w pośpiechu „na odczep się”, to żadne dawanie prezentów. Nawet diamenty nie wydają się wtedy piękne. 😛 #coTyWygadujeszPatryk
Dopiero się zorientowałem że jest odpowiedź., 😂 jakiekolwiek dawanie prezentów spędzanie z kimkolwiek czasu tylko dlatego że tak wypada jest nie w porządku
Zawsze są odpowiedzi. 😉
Właśnie to powinno być głównym przesłaniem wręczania prezentów, pamieć o drugiej osobie. W tekście skupiłem się na tym, co można ofiarować, ale dzięki Twojemu komentarzowi, jest jeszcze wspomniana druga strona medalu.
Sama chciałabym dostać taki zestaw chociaż Jak patrzyłam po cenie tego planera to Jednak wolałabym żeby mój chłopak nie czuł się niezręcznie kupując mi tak drogą rzecz
Są tańsze plannery. Przykładowo PaniSwojegoCzasu.pl – niewiele tańsze, ale zawsze kilka złotych zaoszczędzonych. W sklepie internetowym Pakamera.pl też znajdziemy plannery czy inne drobiazgi o mniejszej wartości.
Wreszcie ktos dokladnie napisal co warto kupic. Przekonuje mnie szklana roza, bizuteria list i kwiaty. Taki delikatny zestaw ktory kazda absolutnie kazda doceni. Podoba mi sie twoje podejscie
Genialny zestaw skomponowałeś! 🙂 Tak trzymać! Właśnie na tym polega cała sztuczka. 😉
Dziadkowie to akurat dobrze wiedzą jakie są właściwości maku i nie raz lepiej się bawili po joincie niż my 🙂 Moim skromnym zdaniem za późno na budowanie zaufania i wymagania w stosunku do dziecka kiedy ma ono 17 lat. Takie zaufanie buduje się od pierwszych chwil i musi być ono wzajemne. Rodzic musi ufać dziecku, ale i dziecko musi ufać rodzicowi. Ja nigdy nie musiałam być w domu o 20.00 bo rodzice kazali, ale jeśli sama powiedziałam, że wrócę do 23.00 to w moim interesie było dotrzymanie słowa. Jest ja byłam fair oni byli fair, i odwrotnie. Uczenie o seksie czy sama rozmowa o nim, to etap dzieci 10-12 letnich, choć już moja 6-latka wie skąd się biorą dzieci i jak wygląda poród. No i wreszcie kolejna rzecz – nasze demony. Jeśli nie zrozumiemy, że nasze dziecko jest dorosłe to problem jest po naszej stronie i to my musimy go przepracowac.
Bardzo zaintrygował mnie komentarz Dawida, który opowiedział tutaj w komentarzu, jak Jego mama wykorzystywała go do wykonywania różnych obowiązków, gdy ten miał gości. Dla mnie coś takiego jest poniżej jakiegokolwiek chamstwa.
Teraz dziewczyny zdecydowanie są gorsze od chłopaków sposób w jaki się zachowują noszą i o czym mówią jest wręcz niedopuszczalne chamstwo przekracza normy a sposób w jaki się ubierają No to po prostu bez komentarza
Gdy ja wspominam o tym w sieci, nagle zarzuca mi się, że urażam kobiety, uważając je za puste, głupie i tandetne. Tylko nie mogę Ci nie przyznać racji – NIEKTÓRE dziewczyny nie potrafią się zachować.
Wielu rodziców kompletnie nie wy jak sobie poradzić z tym że dzieci dorastają zaczynają mieć własne zdanie. Okropnie jest to że rodzice myślą że będą mogły wykorzystywać swoje dzieci przez całe życie aby tłumaczyć tym swoje lenistwo
Są tacy rodzice, najgorsze jest w tym to, gdy wykorzystują jeszcze bardziej, gdy te mają gości. Pisał o tym Dawid tutaj w komentarzu.
Moja matka zawsze miała jakiś problem. Przychodziły do mnie dziewczyny to zawsze czegoś chciała. Nagle do sklepu idź, porozmawiać trzeba, albo dała się do telefonu abyśmy słyszeli ze ma przyjaciol. W nocy rzucała garnkami po kuchni żeby zwracać na siebie uwagę. Taki wstyd przynosiła, ze dobiero po wyprowadzce miałem spokój. Telefon odbierałem raz na tydzień a adresu nie podawałem nawet braciom żeby jej nie przekazali
Skąd ja to znam. Nie mówię o mojej matce, ale spotkałem się z podobnymi przypadkami. Coś koszmarnego, gdy matka (bez urazy), robi taki wstyd. Nie oszukujmy się, nie wygląda to dobrze w oczach osoby, która odwiedza dzieci.
Ja sobie już z niczym nie radzę nie wiem Jak czerpać radość z życia i po prostu chciałabym zapaść się pod ziemię
Rozumiem, że bywa ciężko i nie wiadomo co przyniesie następny dzień. Dzięki cieszeniu się z małych radości każdego dnia, nie wariuję. Oczywiście mam nawet całe miesiące, gdy mam ochotę podobnie zapaść się pod ziemię. Warto czasem wysadzić spod piachu twarz i uśmiechnąć się do słońca.
Podobnie się cieszę że jestem mężczyzną i Jestem jaki jestem. Dumny jestem z tego że mogę być oparciem swojej kobiety i wspaniałym ojcem dla swoich dzieci. Tych którzy podjęli inne wybory Szkoda że nie wiedzą co tracą
Każdy ma prawo wyboru, chociaż między nami mężczyznami, również cieszę się i jestem dumny z bycia facetem.
Rodzice często wymagają a sami nie są lepsi przynoszą wstyd w swoim dzieciom bardzo często to widzę teraz kiedy jestem ojcem pełnoletnich dzieci i obserwuje swoich znajomych
Gdy ma się swoje dzieci, podobno zaczyna patrzeć się inaczej na wiele spraw. Podobno – nie mam swoich, więc odgórnie mam zakaz się wypowiadać. 😛 #gonicHejterow
Mam trochę zginęli po zmarłym ojcu i tak sobie myślę że fajnie byłoby stworzyć własną kolekcję i odgrzewać stare adaptery bardzo dużo ich zebral
Adapterów i płyt? Właśnie chciałbym mieć kilka urządzeń w kolekcji. 🙂
Po zjedzeniu na twój blok nigdy nie jest nudno I nigdy nie czuć samotności. 🙂 Podoba mi się twój punkt widzenia i podejście do wielu spraw Dzięki temu moje życie staje się lepsze i bardzo to doceniam ponieważ dzięki właśnie Takim osobom jak ty jego z nas chce sam żyć
Lubisz ciasteczka? 😛
Piszę blog aby podnosić na duchu i głośno mówić, że czasem też jest mi źle. Dzielę się też małymi radościami, które mają wpływ na innych. 🙂
Uwielbiam mężczyzn właśnie za to że są takimi misiami do bicia trochę że niby wkurzał można się na nich trochę po złościć a chwilę później poprzytulać i nie robię z tego dramy. Chłopak jest przyzwyczajony że kilka minut chodzę wkurzona A za kilka minut daję mu buziak w policzek i przytulam
Ostatnio miałem zszywany podbródek i pani chirurg powiedziała, że twarz szybko się zrasta, więc wychodzi na to, że mężczyzna jest przystosowany. 😛
Kiedyś nawet chciałam być mężczyzną zastanawiałam się jak to by było
Myślę, że w wielu kwestiach jest łatwiej. Dużo spraw łatwiej nam olać i też dzięki temu martwią nas inne sprawy, w jeszcze inny sposób.
Sposoby fajne i sam je stosuję. Być może coś przeoczyłem, ale wydaje mi się, że często mylimy trochę bycie samemu a faktyczną samotność, bo są to często zazębiające się terminy. Można być samemu i nie czuć się samotnie, można być też samotnym w tłumie ludzi. Samotność to niestety na tyle silne uczucie, które rozwala umysł i czasami nawet nie pozwala się skupić na książce czy filmie. Miałem kilka takich sytuacji, że pół godziny czytałem jedną stronę i nic do mnie nie dotarło. A kiedy jesteśmy po prostu sami i się nudzimy, to faktycznie jest sporo czynności, którymi można się zająć. Ja osobiście preferuję książki 🙂
W tym przypadku mam na myśli zajmowanie sobie pustego czasu, aby odciągnąć się od myśli i nie czuć braku ludzi dookoła.
Na samotność i nudę to oczywiście bardzo fajne rozwiązania, ale uważajmy, zeby nie bagatelizować czyichś uczuć i zauważać, diagnozować i leczyć depresję.
Pytanie, czy ktoś pomyśli czasem o nas…
Ja uwielbiam czytać wciągające książki i słuchać nowej muzyki (szczególnie w poniedziałki mam taki nawyk) – to świetne sposoby na samotność. Co do samotności – pamiętam, jak po urodzeniu dziecka musiałam leżeć 2 dni w szpitalu, które wydawały mi się wiecznością. Pamiętam, że to był dla mnie bardzo trudny czas.
Dobrze, że jest za Tobą. Mam nadzieję, że obecnie jest w porządku i nie czujesz takiej samotności – żadnej samotności. 🙂
Mnie akurat problem samotności nie dotyczy, ale uwielbiam czytać i książki pewnie i w takiej sytuacji były wybawieniem. Fajnie, że są na liście rozwiązań.
Jeśli masz jakieś pomysły, pisz śmiało. 😉
Samotność to bardzo ciężkie uczucie do poradzenia sobie z nim. Zwłaszcza kiedy trwa długo i końca nie widać. Z drugiej strony chyba każdy chciał kiedyś pobyć przez chwilę sam, aby w spokoju zająć się czynnościami wymienionymi we wpisie, bez wiecznego przerywania przez inne osoby.
Gorzej, gdy samotność nie mija, a my nie mamy do kogo ust otworzyć.
Na samotność jest …kilka lekarstw 🙂 Ale jeszcze jedno musimy zdiagnozować – czy nie mamy depresji. Oczywiście, samotność może się do tego przyczynić, a czasem jest tak, że z powodu depresji nie chcemy się spotykać z nikim i realnie czujemy się samotni.
A czasem człowiek cierpi na samotność egzystencjalną i nic nie poradzisz ;-D
Czasem brak ludzi, czasem duże towarzystwo, ale brak zrozumienia – samotność ma wiele twarzy, o czym pisał wyżej Andrzej.
Czy orientuje sie Pan czy Panstwo Granowscy prowadza jakis sklep internetowy? 🙂
Z tego co wiem, sprzedają tylko podczas targów, giełd itp. Wielokrotnie szukałem sadzonek, ale nie byłem w stanie znaleźć. Jeśli chcesz, odwiedź SunrisePlants.pl – tam dziewczyna może będzie w stanie pomóc.
slyszalem wczesniej o podcastach ale nie wiedzialem o co w nich chodzi. po przesluchaniu twojego podoba mi sie
Cieszę się, że jesteś kolejną osobą, która przesłuchała podcast ,,Nie będąc sobą”. Już planuję kolejny odcinek! 😀
ja sobie nie radzę z samotnością siedzę w domu oglądam seriale czytam książki ale tak ciągnie do ludzi. Chciałabym czasem żeby mąż został z dziećmi a ja mogła pójść do miasta z koleżankami. Tylko i tak dzwonię co kilka minut czy wszystko okeyy
Może zorganizuj sobie jakiś wieczór, albo nawet weekend, aby się zresetować? To bardzo pomaga, gdy mamy wszystkiego dość.
To właśnie lubię niby tekst napisany pod jesień, a tak naprawdę jest na cały rok. ❤️Podcasty zaczęłam słuchać ale twoim nic nie wiedziałam więc super od dziś będę słuchać. 😀Jeszcze jedna taka rzecz która mnie zastanowiła w tym tekście to zwrócenie uwagi na zajmowanie sobie czasu bo tak naprawdę jeśli siedzimy jej bardziej myślimy niż skupiamy się na jakiś konkretnych czynnościach, to jasne że możemy nabawić się depresji. 🙂
Cieszę się z docenienia przez Ciebie mojej pracy. Ostatnio dostałem wiadomość, że wymienione pomysły w tym tekście, miło wypełniają czas młodej mamie, która całe dnie spędza w domu.
Kilka pomyalow biore do jesiennych planow
Ekstra! 😀 Tak trzymać!
Sporo różnych gatunków. Szanuję takie podejście do muzyki. Pozdrawiam
Dzięki! 🙂 Przy tym moi goście zawsze znajdują coś dla siebie, albo są zaskoczeni.
Zbieram vinyl ale tych nie mam
Warto przejrzeć i dołączyć do kolekcji. 🙂
Na swojej drodze spotkałam ludzi, którzy w dużym stopniu odmienili moje spojrzenie na świat. I stało się to tylko dlatego, że byli bardzo zdystansowani do siebie. Myślę, że ta cecha jest bardzo ważna w życiu bo mając dystans do samych siebie, łatwiej jest nam nawiązywać kontakt z innymi, być bardziej otwarci do innych i nawet przejmować inicjatywę przy dużej grupie ludzi.
Ze wszystkim się zgadzam. Nie wiem co mógłbym dodać. 🙂 Życie z takimi ludźmi dodaje też dużo frajdy i nigdy nie jest nudno.
Dziecko można zachęcić do zabawy z innymi dziećmi, ale jeżeli widzi się, że źle czuje się w danym towarzystwie, to nie powinno się zmuszać dziecko do przyjaźni na siłę. Myślę, że dziecko samo potrafi ( raz łatwiej, a raz gorzej) odnaleźć takie osoby przy których będzie czuło się dobrze.
Poza tym zmuszanie malucha do zabawy z kimś, kto je obraża, dyskryminuje lub przeciw któremu buntuje pozostałe, nie poprawi sytuacji, ani nie sprawi, że poszkodowane dziecko, nagle polubi przeciwnika.
Świetne zestawienie. Jest kilku moich ulubieńców, których utwory słucham na okrągło, ale też jest kilku artystów o, których nie słyszałam, a widać że warto.
Nie słyszałaś? 😛 Możliwe, w sumie nie siedzimy nad płytami od rana do wieczora. 🙁 Kurtyna! Kaset jeszcze nie słuchaliśmy razem! <3
Płyty winylowe zajmują za dużo miejsa wolę iPhone i wszystkie ulubione utwory na karcie sd
Kto jak woli. Również słucham muzyki głównie z telefonu, ale jednak pełną radość ze słuchania, daje mi adapter.
Kawał dobrej roboty zrobiłeś naprawdę ten ranking mi się podoba z chęcią przesłucham całe te płyty w ciągu tego weekendu i dam ci prywatnie znać co myślę o którym zespole
Dziękuję za odpowiedź. Majko wymieniła kilka fajnych płyt tych samych artystów, o których nie miałem pojęcia. 🙂 Doceniam i wielkie dzięki!
Mamy podobny gust co do muzyki chociaż klasyka mi nie odpowiada
Mi rap również, ale są utwory, które cenię. 🙂 Tak samo jest z klasyką, jeśli oczywiście lubimy muzykę.
Niestety, posyłając dziecko do szkoły publicznej , rodzic niejako pozbywa się w dużej mierze swojej wychowawczej roli – to szkoła narzuca dzieciom, w jaki sposób mają myślec, co mają myśleć i jak mają siebie samych postrzegać (pisałam o tym tu: http://motyw-kobiety.miejsce-akcji.pl/2016/07/01/szkola-oczy-czyli-o-tym-jak-szkola-zabija-kreatywnosc/ ) i na przykład cała polska szkoła jest zrobiona pod kognitywnych. Kinetyk będzie miał z góry przechlapane na zajęciach, bo szkoła nie jest otwarta na jego potrzeby i sposób uczenia się (przez ruch).
Ale warto rozmawiać – najzwyczajniej w świecie podejść do pani w świetlicy i z nią o tym porozmawiać (mam nadzieję, że mama, która podniosła larum w tej sprawie to właśnie zrobiła w pierwszej kolejności) .
Masz całkowitą rację. Albo dziecko się integruje z własnej woli, albo będzie do tego zmuszane. Trudno zrozumieć, że takie dziecko tylko będzie się męczyło i wcale nie zaprzyjaźni się z osobami, którym nie ufa? Wspominając próby przekonania mnie do niektórych osób, pamiętam, że jeszcze bardziej zamykałem się w sobie.
Jestem introwertykiem i traumę miałem przez wszystkie szkolne lata (na szczęście ominęły mnie świetlice a nawet przedszkole). Dopiero na studiach mogłem powrócić do swojego indywidualizmu i nikt mi nie kazał robić niczego z innymi. Przynajmniej nie tak, jak w szkołach.
Na szczęście moja córka ma całkiem odmienny charakter i do integracji nie trzeba jej zmuszać.
Właśnie to jest najgorsze, gdy nie mamy umiejętności przywódczych, ani pracy w grupie, a inni nas zmuszają. Rozumiem, że dziecko należy uczyć współpracy z innymi, ale jeśli dziecko źle się czuje w takiej grupie, nie zmienimy tego siłą. To tak jak z byciem niejadkiem. Z tego się wyrasta, poznaje fantastycznych ludzi i zmienia nastawienie.
To prawda. Zmuszanie dzieci do relacji z innymi nie jest w porządku.
Dzięki za odwiedziny! 🙂 Pokazywanie, jak fajnie można spędzać czas z innymi, ale nie zmuszanie.
Bardzo żałuję, że nie było takiej książki w czasach mojej młodości – myślę, że wielu moich kolegów by z niej skorzystało. Mam nadzieję że teraz spora grupa czytelników po nią sięgnie 🙂
Dziękuję za ciepłe słowa. Książka ,,Przygotuj się na Start”, zamyka w moim życiu ten etap, ale mam nadzieję, że pomoże osobom, które przechodzą lub przechodzili przez podobne traumy.
ciężki temat, który wymaga dużo cierpliwości, ale warto małymi kroczkami przygotowywać ich do postępu technologicznego, chociaż aktualnie ja pomagam rodzicom w płaceniu rachunków online 🙂
Dobrze jest uczyć ich technologii. My z bratem podchodzimy z tematem na luzie, nie denerwujemy się i spokojnie tłumaczyć, jakby wszystko było proste.
masz rację dystansu do siebie można się nauczyć i w dzisiejszym świecie nie warto traktować wszystkiego poważnie tylko trzeba wyselekcjonować wszystkie informacje jakie do nas docierają i puszczać niektóre opinie poza uszy 😉
Ludzie coraz rzadziej zastanawiają się co mówią, do kogo i chcą wszystkich ustawiać. Tym bardziej dystans do siebie i umiejętność prześmiewania ich uwag, ma dużą wartość.
Pedagog który idzie na łatwiznę albo nie był przeszkolony prawodłwo do opieki nad dziećmi. Zmuszanie do zabaw, zakazywanie spędzania czasu na własny sposób. Każde dziecko jest inne i należy to uszanować
Kiedyś dwaj bliźniacy mieszkający koło moich dziadków próbowali mnie nastraszyć, więc zamknąłem się w letniej kuchni. Schowali mi czapkę i zrobili inne świństwa. Po tej sytuacji mój ojciec wymienił się zdaniami ze swoimi rodzicami (moimi dziadkami), że woli abym poczekał na normalnych kolegów, niż patologię pozostawioną na pastwę losu przez własnych rodziców.
Uważam, że każde dziecko należy szanować i traktować indywidualnie. Nawet jeśli wychowawca ma duża klasę, zanim obwini rodziców lub dziecko o to, że trzyma się na uboczu lub z kimś się nie lubi, powinien postawić się w sytuacji dziecka, a nie narzucać mu swoje zasady i regulaminy. Dziecko czuje i w takiej sytuacji regulaminy nie są dla nich priorytetem.
Niestety łatwiej jest zebrać grupę, niż pilnować dzieci pojedynczo. Wielu pedagogów idzie na taką łatwiznę.
Jestem lesbijką. Wiele razy odpychałam na imprezach facetów, którzy myśleli, że jak z nimi rozmawiam, to chcę uprawiać seks. A nawet nie wyglądam typowo kobieco i rzadko noszę makijaż. Po pierwszym paragrafie nie mogę czytać takich bzdur. Może problem jest w tym, że tacy mężczyźni z góry zakładają, że należy im się seks?
Przykro mi, że z góry określiłaś moje zdanie na ten temat jako bzdurę, zapominając, że nie jest to wypowiedź dotycząca ogólnie kobiet, a jednej konkretnej sytuacji. Co do ostatniego zdania, myślę, że mogą być tacy mężczyźni.
Dobrze że twoi rodzice mają syna który chce im takie rzeczy tłumaczyć. Moje dzieci niestety uważają że starego capa i tak nic nie nauczą. Córka mi powiedziała że jeśli chciałbym się takich rzeczy uczyć to są kursy w internecie.
Cierpliwość z dwóch stron jest potrzebna. Czasem samemu wystarczy podejść z pytaniem i uważnie słuchać. Pytać o to, czego konkretnie się nie rozumie.
Powinniśmy pamiętać o cierpliwości i tym co Nasi rodzice i dziadkowie zrobili dla nas teraz on naprawdę potrzebują naszego wsparcia nie wiem czy wiecie ale moi rodzice obecnie mają największe problemem rezygnację z telefonu stacjonarnego a w niedługiej przyszłości czeka to o czym pisał Patryk czyli kompletna zmiana sposobu życia korzystania z technologii korzystania z najprostszych przedmiotów codziennego użytku Pomyślmy o naszych rodzicach dziadkach wujkach ciociach i na litość boską nie zostawiajmy ich z tym samych bo oni naprawdę nawet jeśli chcieliby poznać te technologie muszą mieć kogoś kto im wytłumaczy jak to działa i co do czego służy
Właśnie sam fakt tego, ile nasi bliscy nam zaoferowali, warto o tym pamiętać i się zrewanżować.
Szkole żarty ahh…często przez osobę do której są kierowane mogą być źle odebrane. Spotykam się z tym na codzień w szkole ale jestem w takim wieku, że już się tym nie przejmuje, ale dzieci oraz osoby młodsze mogą się tym załamać.
Nawet osobie z dystansem, wciąż powtarzany żart zaczyna ciążyć. Czasem warto ugryźć się w język i nie żartować, bo można komuś sprawić krzywdę.
Ale talent ja nie mogę!
Facet jest genialny! Sam chętnie wziąłbym udział w takich zajęciach.
To nawet nie chodzi o to czy ktoś jest szczęśliwy czy nie, ale o to czy ma co robić w życiu czy zwyczajnie się nudzi. Zauważyłam, że im mniej zajęć i zainteresowań do rozwijania ktoś posiada, tym głośniej wypowiada się w każdym temacie, nawet nie mając zielonego pojęcia o czym mówi.
Mówimy tutaj o ocenianiu drugiego człowieka. Trudno być szczęśliwym, gdy banda zazdrosnych lub zarozumiałych osób, wmawia nieodpowiednią wagę, nie takie priorytety jak trzeba czy narzucając własne poglądy.
Dzieci zazwyczaj bardzo szybko odnajdują się grupie. Ale kiedy jakieś ma takich „mądrych” rodziców jak odpisałeś, kiedy to rodzice narzucają dyskryminację z totalnie głupiego powodu to właśnie Ci rodzice powinni zastanowić się nad sobą. W klasie mojej córki są różne dzieci, w przedszkolu też były różne – z biedniejszych rodzin, niepełnosprawne, z opóźnieniami rozwojowym, ale nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby zabronić się z jakimś dzieckiem bawić.
Kiedyś już wspominałem o historii mojej koleżanki, której rówieśnicy trzymali się jak najdalej, ponieważ ich opiekunowie uznali, że skoro kuleje, to oznacza jakąś chorobę.
Rozmowa jest najważniejsza.
Dodam tylko to, że za moich czasów w szkole, podobnie robiłam zawsze sama wszystkie prace domowe. 😉
Gdy jest wspólny projekt i inne dzieciaki nie chcą kogoś w swojej grupie, jest nie tyle co przykro, co bardziej trudno. Taki dzieciak uczy się dbania o siebie, nawet gdy nie ma nikogo w pobliżu.
Zgadzam się tylko osoby z problemami najczęściej hejtują innych i to tylko po to aby samemu poczuć się lepiej.
Dokładnie tak! Gdy ktoś jest szczęśliwy, nie ma potrzeby nikogo oceniać.
A ja chyba am dość całego tego życia
Pisałem do Ciebie prywatnie, ale nie chciałeś rozmawiać.
Dla tych co przeczytali ten komentarz, chciałbym powiedzieć, że warto walczyć o siebie i nie poddawać się. Życie jest okrutne i nawet jeśli idziemy po trupach do celu, ciężko jest zdobyć szczyt. Mimo wszystko życie to nie tylko porażki i potknięcia.
Gratulacje Patryk! 👍
Dziękuję Ci za wsparcie, cierpliwość i motywację do tworzenia książki. <3
Życzę Patryku za wymienienie mnie w tekście. Cieszę się, że mogę z Tobą współpracować.
Nie ma sprawy. 🙂 Również się cieszę, że możemy łączyć pasje i tworzyć coś wspólnie. 😀
Chyba większość z nas tak ma, że byłby najszczęśliwszy gdyby robił co kocha i widział tego rezultaty.
Tylko problem polega na tym, że większość chciałaby coś osiągnąć, zajmować się czymś co kocha, tylko nic w tym kierunku nie robi. Gorzej gdy wkładasz w coś serce i starasz się, ale efektów nie widać.
Dobrze że mają pasję i tak zdrowo promują taki styl życia.
Własnie to jest piękne, że sportowcy tym żyją, pasjonują innych i promują zdrowe życie.
Rozmowa z dzieckiem, jest bardzo ważna i warto czasem ich posłuchać.
Dobrze, że są rodzice, którzy traktują problemy dzieci bardzo poważnie, nawet te błahe.
Ludzie mają własne zdanie na temat innych ludzi lub konkretnych osób.
Ludzie zawsze mają zdanie na temat osób, o których nie mają zielonego pojęcia.
Zaczęłam czytać i o tyłu rzeczach nie wiedziałam że szok! 😲
W jakim sensie? O mnie, sytuacjach, które spotykają młodych ludzi? 🙂
Też byłabym bardziej uśmiechnięta i zadowolona z życia gdyby wszystko się odpowiednio układało.
Czasem bywa pod górkę, ale gorzej gdy cały czas się nie układa.
Najważniejsza jest pasja w tym i oddanie czemuś co się kocha 💏
W każdej pasji powinno się działać z miłości do tego.
Właśnie o tej rozmowie najczęściej zapominamy 🤗
Rozmowa jest najważniejszym elementem w naszym życiu, ale jest coś jeszcze ważniejszego. Czyny, które mówią o nas dużo więcej.
Zgadzam się z tobą masz rację. Skoro mam dobre życie nie obchodzi mnie kto z kim śpi, jak wygląda i jakie podejmuje decyzje.
Właśnie w tym problem, że sporo osób ma jakiś problem.
Szczęście zależy tylko i wyłącznie od nas samych, bez względu na to jakiej sytuacji się znajdujemy i co akurat robimy. Chcesz być szczęśliwy, to sobie to szczęście po prostu narysujesz. Nie chcesz, to zawsze znajdziesz jakiś powód.
Kilka moich ulubionych cytatów motywacyjnych o szczęściu:
Bez względu na to, co się dzieje, wybierz bycie szczęśliwym. Nie skupiaj się na tym, co jest nie tak. Znajdź coś pozytywnego w swoim życiu. – Joel Osteen
Gdy zamykają się jedne drzwi do szczęścia, otwierają się inne; ale często tak długo patrzymy na zamknięte drzwi, że nie dostrzegamy tych, które zostały otwarte – Helen Keller
Jeśli chcesz mieć szczęśliwe życie, skup się na swoich celach a nie na tym, czego oczekują od Ciebie ludzie – Albert Einstein
Ludzie są dokładnie tak szczęśliwi, jak myślą, że są – Abraham Lincoln
Nikt oprócz Ciebie nie jest odpowiedzialny za Twoje szczęście.
O naszym szczęściu nie decyduje to, co nam się przydarza, ale to, jak na to reagujemy – Andrew Matthews
Pamiętaj o tym, że energia podąża za twoimi myślami. Jeśli pozwalasz sobie na smutek, potęgujesz go i zapraszasz nieszczęście. Jeśli pielęgnujesz pozytywne myślenie, to szczęście jest przy tobie
Przestań czekać na piątek, wakacje, na kogoś, kto zakocha się w tobie, na życie… Szczęście osiąga się, kiedy przestaje się czekać i zaczyna korzystać z chwili obecnej.
Są ludzie, którzy nie zauważają małego szczęścia, ponieważ daremnie czekają na duże – Pearl Buck
Sukces nie jest kluczem do szczęścia, ale szczęście jest kluczem do sukcesu – Albert Schweitzer
Sukces oznacza, że masz rzeczy, których pragniesz. Szczęście oznacza, że cieszysz się z tego, co masz. – Bodo Schafer
Szczęście jest decyzją, nie punktem na mapie – Andrew Matthews
Szczęście nie jest brakiem problemów tylko umiejętnością raczenia sobie z nimi – Eckhart Tolle
Szczęście nie zależy od okoliczności, w jakich się znajdujemy, ale od podejścia, które posiadamy
Szczęśliwi ludzie skupiają się na tym co mają, nieszczęśliwi – na tym, czego im brak
Serio uważasz, że szczęście zależy wyłącznie od nas?
Ciekawe spostrzeżenie, zważywszy na to, że jeśli do czegoś dążysz, bez pomocy innych ludzi nie dojdziesz do sukcesu. Nie otworzysz firmy bez ludzi.
Nie zdobędziesz gór, bez sprzętu, który ktoś inny wykona. Nie dostaniesz go bez sprzedawcy. Wydasz książkę bez czytelników? Osiągniesz sukces bez osób, które by dopingowały?
Moja siostra ma również problemy w grupie. Przeskok z podstawówki do liceum jest bardzo drastyczny. To czas szczególnie newralgiczny, warto dziecku poświęcić więcej czasu i wysłuchać spokojnie.
Zapraszam do siebie nearfar.pl
Rozmawiać, nawet jeśli dziecko przychodzi z tym samym problemem kilka razy dziennie.
Widać jak dużo pracy trzeba włożyć w tak dużą stronę. Gratuluję i życzę kolejnych sukcesów.
Dziękuję, mało jest osób, które doceniają i wspierają to co robię, więc jest dużo trudniej. 🙁 Tym bardziej cieszę się z każdego pozytywnego słowa.
Gratuluję i życzę 100 lat ciągle sukcesów i sporadycznych upadków 🙂
Dobrze by było. 😛 Pozdrawiam i dzięki wielkie!
Czułam jakbyś napisał ją dla mnie jakbyś pisząc się myślał o moich sytuacjach i moich problemach. Dziękuję ci za to że zdobyłeś się na szczerość ja opowiadałeś tak dużo sobie
Pisałem myśląc o każdej osobie, która przeczytała książkę ,,Przygotuj się na Start”. Pisząc wyobrażałem sobie, jakbyście wszyscy siedzieli naprzeciw mnie. 🙂 Dziękuję za to, że mogłem się otworzyć i szczerze powiedzieć o swoich uczuciach oraz przemyśleniach.
Jestem juz w polowie czytania i przyznaje ze poczatek bardzo szybko idzie. Dotarlam juz do historii osob i wlasnie jestem w momencie czytania feletonu Ani Chomiak. Za chwile bede czytac czesc motywacyjna. Juz przegladalam co tam sie znajduje i jestem pod wrazeniem szczerosci i odwagi Patryka na poruszane tematy. Spodziewalam sie ze bedzie wiecej traum jak rzucanie kamieniami z drugiej strony ulicy czy wiecej o sytuacjach ktore mialy miejsce na osiedlu. Patryk skupia sie na uczuciach i emocjach bardziej niz opisywaniu sytuacji co do minuty wiec to na duzy plus. Gratuluje wydania ksiazki to duze osiagniecie i naleza sie gratulacje! Ksiazka bardzo wciagajaca.
Dziękuję za szczerą i rozbudowaną opinię. Dużo dobra w niej jest, więc tym bardziej Twoją recenzję biorę do serducha. <3 Dzięki za zaufanie oraz feedback. 🙂
Cieszę się z twojego sukcesu, wielkie gratulacje dla ciebie 🙂
Również uważam że opinia innych o nas, a szczególnie od osób najbliższych ma wielki wpływ na nasze późniejsze samopoczucie i polubienie siebie 😉
Jeśli nie czujemy się akceptowani za młodu, trudniej pokochać siebie w późniejszych latach.
akceptacja to super droga do sukcesu bo daje zgodność ze sobą. Jak jest zgodność to można odbijać świat
Masz rację! 🙂 Jeśli akceptujemy siebie, znamy swoją wartość i żyjemy zgodnie ze sobą, łatwiej nam realizować marzenia i ofiarować światu coś więcej.
Hmm 🤔 masz prawo wyrażenia swojego zdania możesz innym przekazywać swoje doświadczenia itp jeśli komuś nie pasuje twoje przesłanie najwidoczniej nie rozumie co chcesz przekazać innym więc nie martw się i dzalaj dalej 👍💪nie ryzgnuj z filmików bo to osłabia twój profil
Z jednej strony mozna Tobie pogratulowac. Swoim blogiem zaczales wzbudzac emocje. Czesc odbiorcow nienawidzi cie i od razu naskakuja jak zwierzeta zeby narzucic ci swoje zdanie i uswiadamiac jak bardzo sie mylisz w wielu kwestiach. Dla mnie chociaz czasem sie mylisz widze twoj postep po latach i powiem jedno – mozesz byc z siebie dumny. Probowalam napisac do tych z psycho bloga ale nie szlo sie dogadac. zmarnowanych kilkanascie minut zycia zeby dostac odpowiedz -ma pani prawo do wlasnego zdania. no mam i co z tym jesli sie z nim nie licza? pytalam innych blogerow i to prawda ze bloger nie musi popierac swojego zdania naukowymi badaniami. cytuje jedna odpowiedz „bloger powinien byc opiniotworzy, wyrazac wlasne zdanie i poglady bez znaczenia czy mowi prawde”. Z drugiej strony zadna twoja rada mnie ani nie skrzywdzila ani nie sprawila abym czula sie nieszczesliwa, moze ewentualnie emocje mi sie podniosly gdy czytalam o pobiciach w szkole. panstwo prowadzoce tego psycho bloga zrobili ci nienajlepsza reklame ale nie musisz sie przejmowac bo jeszcze jestesmy tu my. bede cie czytac i w dalszym ciagu dzielic sie uwagami gdy z czyms sie nie zgodze. Wiesz co mi sie podoba w tym wpisie? Przyznajesz ze nie trzeba sie z toba zgadzac jesli ktos ma swoje zdanie w temacie. Zachecasz do tego aby walczyc o siebie, nie pozwalac sobie „zamykac ust” i dzielic swoimi przemysleniami czy sa bledne czy nie. Tak trzymaj i idz swoja droga. Kazdy ma lepszy i gorszy czas. Widocznie teraz bedziesz musial przecierpiec kolejna fale nienawisci jaka sie wylewa lecz pamietaj ze sa osoby ktore pamietaja te rozmowy, projekty i wpisy ktorymi motywujesz. teraz ide juz spac i tobie tez radze. Wyspij sie i zajmij swoimi sprawami.
Nie skupiaj się na tych, którzy są tylko wtedy gdy nadaża się okazja cię obrażać.
Wielokrotnie widziałem te komentarze gdy ktoś zarzucał ci śmieszność twoich tekstów. Moim zdaniem tym ludziom brakowałoby odwagi żeby poruszyć tak trudne tematy i wpływają na tak wielu ludzi. Nawet nie wiesz jak duże robisz na mnie wrażenie. Kiedyś powiedziałeś że hejterzy ruszają tylko wartościowe rzeczy więc trzeba się cieszyć kiedy są. Z drugiej natomiast strony szkoda że tak wiele osób którzy są za tobą nie dają o sobie znać. Pamiętaj że mimo wszystko są tutaj i ja na pewno szanuję twoje zdanie. Pozdrawiam i życzę kolejnych sukcesów Patryku
Książka kiedy ma premierę?
Pozdrawiam! Coraz lepiej jest! xdd
Dobrze że podkreślasz ten fakt iż nie jesteś specjalistą ani żadnym psychologiem. śledzę cię od bardzo dawna i wiem że od jakiegoś czasu. Właśnie próbuję się przykleić ładkę psychologa, więc bardzo profesjonalnie że o tym napisałeś w taki sposób. Najlepsze jest to że o twoim blogu powiedziała mi moja mama gdy w szkole pierwszy raz zostałam dosłownie skopana. Czytam obserwuje na Instagramie i Facebooku od dwóch lat i widzę że hejt jest naprawdę spory. Widzę też że starasz się to usuwać i popieram blokowanie tych osób ponieważ to są takie węże które plują bezwartościowym jadem. Trzymam za ciebie kciuki kibicuje i pamiętaj że możesz na mnie liczyć.
Dobrze że poruszasz ten temat. Osoby które hejtują twój blog chyba nie widzieli vlogów o których zresztą wspominasz. Czasem wypowiadają się w takich tematach, w których sam lepiej byś sobie poradził. Gdy czytałem twoje posty kilka lat temu łapałem się za głowę. Dziś jest spójnie, blog czyta się dużo lepiej i przy tym dużo uświadamiasz. Czasem zdarzają się błędy wydajesz się przemądrzały i zarozumiały ale dzięki temu widać, że twój blog, twoje zasady, bronisz swojego zdania. Zgadzam się w całości z tym co napisałeś w tym wpisie. Każdy ma prawo dzielić się swoimi przemyśleniami, ale nie wszystkie które się czyta należy brac mocno do siebie bo nie wszyscy znajdujemy sie w tych samych sytuacjach.
akceptacja siebie to połowa sukcesu, a potem znaleźć prawdziwych przyjaciół, którzy nas zaakceptują i tylko z nimi spędzać czas:)
Z jednej strony powinniśmy otaczać się ludźmi, z którymi czujemy się dobrze. Moim zdaniem nie powinniśmy zmuszać się do przebywania z osobami, które nam nie odpowiadają. Niestety czasem nie mamy wyboru i musimy dogadywać się ze swoimi przeciwieństwami.
z tą piosenką to mnie zaskoczyłeś, to może idź na przesłuchania do Voice The Poland? 😉
Przeszło mi przez myśl takie rozwiązanie, ale z własnymi piosenkami jest dużo prościej. Spróbuj zaśpiewać coś swojego oraz wykonaj cover. We własnej piosence można trochę fałszować. 😉
Niech ten ogrom pracy i pasji przełoży się na poziom sprzedaży. Powodzenia i gratuluję wydania własnej książki 😊
W szkole zwykle się biliśmy o dziewczyny. Poniżaliśmy frajerów żeby pokazać kto jest silniejszy w szkole. Dzisiaj to mój syn jest poniżany i nie wiem jak mu pomóc.
Na pewno kupiłabym gdy się uczyłam. W szkole bałam się wejść do szatni od wf a po lekcjach odbierała mnie mama, bo kilka razy zostałam pobita za biedne ubranie.
Pamiętam ten blog o przygotowaniu się na start, jakoś tak. Błędów było od cholery, teraz widać jak dużo pracy włożyłeś w blogog.
Książka jak najbardziej trafia w moje preferencje czytelnicze. Jeszcze czegoś takiego nie widziałam aby ktoś napisał. Jestem ciekawa treści i już zabieram się do złożenia zamówienia.
Zakupiłem ale nie dostałem linku do pobrania.
Ile stron liczy książka?
Czy byłaby możliwość zapłacenia za przedsprzedaż po premierze książki
Dużo prawdy jest w tym tekście. 🙂 Dawno nie czytałem czegoś co bardziej dałoby mi otuchy. Dzięki ci i oby tak dalej. Na pewno będę zaglądać częściej.
Dzięki! 😀 Cieszę się, że miło spędziłeś czas na blogu. Twój feedback dodał mi motywacji aby tworzyć dalej. Doceniam to i bardzo dziękuję.
Gdyby w moim otoczeniu był ktoś kto tak myslał byłoby mi łatwiej
Przecież jest! 😉 Ty jesteś taką osobą. Możesz wychodzić do ludzi podobnych do Ciebie. Trudno takich znaleźć, ale warto szukać. 🙂
Mój tata mnie w szkole bronił przed takimi debilami.
Ludzie to jednak potwory
Dlaczego ludzie są tacy okrutni? Czy ta dziewczyna zrobiła im jakąś krzywdę???
Wydajesz książkę! Nie miałam o niczym pojęcia. Gdzie można kupić?
A widzisz! Wakacje to czas, gdy odrywamy się od Internetu, więc to dobrze, że nie wiedziałaś. 🙂 Korzystałaś z lata.
Książkę można zakupić tutaj na stronie. 🙂
Ale zaskoczyłeś! Nawet nic nie wiedziałam na ten temat!
Na temat książki czy piosenki? 😛 Właściwie niewiele osób mogło się o tym dowiedzieć. Chociaż jak na dzieciaka, sporo osób usłyszało jak śpiewam.
To pozamiatałeś. nie spodziewałam się
Cieszę się, że jesteś zaskoczona. 🙂 Mam nadzieję, że piosenka się podoba. 😉
Wpada w ucho, czegoś takiego jeszcze nie było w muzyce. Daleko do discopolo
Właśnie bardzo porównywano mnie z taką muzyką, ale na szczęście podjąłem słuszną decyzję.
Jak na początkującego nieźle ci idzie
Szło… 😛 To nagranie sprzed lat. Nagrałem tę piosenkę dla rodziców, gdy zaczynałem podajże technikum.
Niesamowita rzecz, ile osób ma wpływ na nasze życie. Często nie ma ich już obok, a odcisnęli piętno, które zostaje na zawsze. Daje do myślenia 🙂 i chętnie zajrzę do książki! Pozdrawiam!
Właśnie taki morał niesie ta książka. Każda sytuacja ma wpływ na nasze życie, już od najmłodszych lat. Będzie dużo traum, wzlotów i upadków. Wszystko po to, aby zakończyć książkę motywacyjnym kopniakiem. 😉
Miałam o tyle dobrze, że z WF-u byłam zawsze zwalniania (z powodu problemów zdrowotnych), za to pewne rzeczy mogłam wyraźniej widzieć z boku. WF był często bzdurą, miało się wrażenie, że wuefista sam nie wie, co chce robić, a uczniowie cieszą się jedynie, że z tego przedmiotu nie ma kartkówek. Plus – w okresie licealnym – mniej i bardziej stresujące sprawy związane z przemianami fizycznymi i hormonalnymi, plus kompletny brak w większości polskich szkół zaplecza sanitarnego związanego z WF-em. WF na pierwszej lekcji lub w środku? Żaden problem. Prysznice? Phi. Powiedzieć uczniom na następnej, powuefowej lekcji „ale śmierdzicie”? No pewnie!
Na WF-ie czytałam książki i cieszyłam się, że mnie to omija. Dziś mam stały karnet na siłownię i zastanawiam się, dlaczego w szkole lekcje wychowania fizycznego wydawały się (i mnie, i innym) tak głupią sprawą.
Powodzenia z książką 🙂
Jeśli chodzi o nauczycieli od WF, też mnie zastanawiało co te zajęcia mają wnieść do życia. Rozumiem, że ruch jest ważny, zwłaszcza jeśli siedzi się cały dzień w ławkach. Z drugiej strony mógłby być lepiej zrealizowany i mieć jakąś formę, a nie tylko ,,grajcie chłopaki w piłkę i pouczajcie się jak należy grać”.
Gratuluję z napisaniem książki! Jest to dobry kawałek pracy. 🙂
To wymaga dużo pracy i nawet po premierze, jeszcze długo chodzisz zastanawiając się czy wszystko jest w porządku.
Ja też nie przepadam za wfem, w sumie do drużyn wybierani mnie jako jedna z ostatnich, ale za bardzo się nie przejmowałam. Jak grałam słabo to po prostu mówiłam, że mi się nie chce, miałam w nosie co myśleli o mnie inni. Potem problemy ze zdrowiem wyłączyly mnie z wfu i w końcu miałam czas na mądrzejszy rzeczy 🙂
Mnie nawet jak nie wybierali ostatniego, to kompletnie nie rozumiałem, jak można cały rok grać w piłkę? Dużo lepiej czułem się na bieżni gdy zajęcia uczyły jak wyskoczyć ze stopy, albo jak grać w kosza. Miałem jednego nauczyciela, który czegoś próbował na tym wf nauczyć.
Zawsze warto być sobą, dzięki temu otacza z się tylko wartościowymi dla siebie osobami 🙂
Odpowiednie towarzystwo / środowisko, realizacja marzeń i akceptacja siebie. To takie moje 3 życiowe wartości. 🙂
Opowiadanie własnej historii często inspiruje innych do podjęcia działania 🙂 Życzę powodzenia w sprzedaży ksiażki.
Dziękuję. Nie chodzi mi nawet o sprzedaż, ale o to, aby trafiła w ręce osób, które naprawdę jej potrzebują.
Trądzik potrafi uprzykrzyć życie. Jednak z odpowiednim leczeniem można sobie z nim poradzić.
Ciekawy artykuł 😉
Dziękuję. Zależy mi na tym, aby uświadomić osoby z trądzikiem, że nie ma co załamywać rąk i szukać odpowiedniego specjalisty.
Dla każdego jego problemy wydają się najgorsze, ale to nie oznacza, że nie jest w stanie sobie z nimi poradzić. Warto prosić o pomoc bliskich.
Właśnie to jest ważne, potrafić poprosić. Druga strona powinna zwrócić uwagę na to, że ktoś również może nie radzić sobie ze swoimi sprawami.
Nigdy nie rozmyslalam na ten temat, być może dlatego, że internetowa działalność to tylko jedna drobna cześć całego mojego życia. Fajnie jak cie czytają, lajkuja, udostępniają, ale jak nie robią tego to nic się nie dzieje. Wartością jest realne życie i możliwość funkcjonowania w nim
Blog to przede wszystkim miejsce, w którym dzielimy się swoimi przemyśleniami, możemy podyskutować albo wyrazić swój światopogląd bez oczekiwania na uświadamianie, że jest inaczej. Internet jest miejscem wirtualnym i dla niektórych, niestety taki musi pozostać.
Dalej się będę upierać, że hejt wynika z zawiści, a nie z zazdrości 😉 I jeszcze ze zmieszania dwóch elementów: poczucia (utrwalanej) bezradności – oraz wściekłości na siebie, przekierowywanej na innych. Jeśli mam potrzebę wylania na kogoś jadu w komentarzach, jeśli mam potrzebę udowodnienia mu, jakim jest zerem etc. – bo na przykład ma samochód, na który mnie nie stać, fajniejszą pracę ode mnie, lepszą sytuację życiową czy cokolwiek, choćby batoniki – to moja zawiść pozwala mi odczłowieczyć tę osobę (a nieczłowieka łatwo hejtować, sam się o to prosi, prawda?); moja bezradność dzięki hejtowi się umacnia, bo gdy hejtuję, nie mam czasu robić czegoś innego (na przykład ruszyć tyłka i poszukać lepszej pracy albo zrzucić nadprogramowe kilogramy); a moja wściekłość na siebie daje sobie wmówić, że wściekła jestem na innych, bo to ich wina, że się nie nauczyłam, nie zarobiłam, nie schudłam, nie urodziłam z talentem albo dwumetrowymi nogami. Fajnie jest, siedzę przed laptopem, piszę ludziom, jacy są debilni i żałośni, i się świetnie bawię – może nawet zdołam nie zauważyć, że ci ludzie mają moje hejtowanie totalnie w nosie, bo w czasie, gdy ja piszę hejterowskie komentarze, oni idą zrobić ze swoim życiem coś ciekawego.
Co do Twojego pomysłu, to mam bardzo duże zastrzeżenia. Nie chciałabym wcale świata wirtualnego, w którym musisz się legitymować (ale za to jak wzbogaciłby się przemysł produkcji lewych dokumentów… serio). Absolutne „nie” dla pomysłu „Internet 18+” – jak i kiedy chcesz nauczyć dzieciaki korzystania z sieci? Tym bardziej w dzisiejszych czasach, gdy nowe technologie coraz bardziej wchodzą do edukacji – ba, edukacja medialna jako przedmiot staje się coraz częściej oczywistym zagadnieniem na studiach o charakterze pedagogicznym. To tak samo, jakbyśmy powiedzieli „TV 18+”. Niepraktyczne, niewychowawcze, nielogiczne. Ideowo może i ładne, ale pozbawione szerszego spojrzenia na cały proces edukacyjny, który polega nie na tym, że zabraniasz, zabierasz i nie pokazujesz – tylko na tym, że pokazujesz, pomagasz wybierać, uczysz unikać zagrożeń i świadomie korzystać.
Przy okazji nieźle by to ubiło literacką część blogosfery – a to obecnie fenomenalna przestrzeń warsztatów pisarskich, które cenię całym sercem (choć zdaję sobie jednocześnie sprawę z tego, jak wiele tam kiepskich tekstów – ale hej, gdzieś i jakoś trzeba zacząć). Sama w blogosferze literackiej posługuję się pseudonimem, bo zwyczajnie chcę oddzielić jedną część swojej blogowej działalności od drugiej. I mam do tego prawo. Jeśli miałabym nie mieć – to tak samo trzeba by odmówić prawa pisarzom do używania pseudonimów literackich 😉
Więc nie, stanowczo nie dla działań z serii „zabronić, wylegitymować, ograniczyć”. Potrzebna jest edukacja – pokazanie, jak korzystać etc. Potrzebna jest zmiana sposobu, w jaki w ogóle się dziś porozumiewamy, bo Internet to tylko zintensyfikowana wersja tego, co mamy w realu. I potrzebna jest – zgoda na to, że nigdy nie będzie idealnie, a człowiek jest tak sprytnym stworzeniem, że obejdzie najlepsze zabezpieczenia systemowe (jak pokazują różne przykłady z historii – dzięki mu za ten spryt). Przypomnę, że prohibicja wcale nie sprawiła, by alkohol zniknął – było go równie dużo, jeśli nie więcej, i pojawiły się dodatkowe, nielegalne sposoby „zajmowania się” nim. Każda prohibicja przyniesie taki skutek – i dlatego dziś rozwinięte kraje sięgają nie po prohibicję, lecz po edukację z zakresu spożywania alkoholu. Z internetem potrzebujemy tego samego.
Nie musisz się upierać, ponieważ całkowicie się z Tobą zgadzam. Może moje podejście wynika z tego, że jestem facetem i nie zawsze te emocje wyłapuję. 😛 Całkiem serio to odnoszę wrażenie, że jednak zazdrość bardziej do mnie przemawia, jako cecha z której wynika hejt. Jest w nim dużo zawiści, ale wynikającej z zazdrości. Zobacz, ktoś kogoś obraża, dlaczego? Wydaje nam się, że ma lepsze życie, albo jest kimś kto idealnie podpasywał się pod osobę, na którą można wylać swoje frustracje.
Rozróżniłabym zazdrość i zawiść – ta pierwsza jest, a przynajmniej może być, motywująca (zazdroszczę koleżance, która świetnie mówi w jakimś języku, więc się zawezmę i też się go nauczę); ta druga jest destrukcyjna (ile razy spojrzę na tę kretynkę, która śmie znać język, którego ja nie znam, czuję wściekłość, a poza tym to żałosne, taka pusta idiotka i widać, że życie ma beznadziejne, tylko udaje… że co, że czemu sama się nie nauczę obcego języka? A po co, łatwiej, szybciej i wygodniej wylać na kogoś wiadro pomyj!).
W Polsce nie ma, niestety, tego etosu pracy typowego dla krajów protestanckich (u nas docenia się wielkie wygrane z niczego, a śmieje się z codziennego odkładania groszy, pracy nad sobą krok po kroku, dochodzenia do czegoś ciężką pracą). Poza tym Internet daje złudne poczucie anonimowości, więc spora część ludzi bardzo bezrefleksyjnie tą anonimowość wykorzystuje do „zrobienia sobie dobrze” kosztem kogoś innego. Gdy swego czasu regularnie czytałam komentarze pod artykułami Wyborczej, zbierałam szczękę z podłogi: piękny pokaz tego, jak bez względu na temat tekstu można wyzwać wszystkich i wszystko wokół oraz wylać swoją zawiść do świata i okolic.
Natomiast nie zgodzę się z Twoim wyjaśnieniem co do urzędników i sprzątaczek; demoludy miały swoją specyficzną mentalność, w której to nie „klient nasz pan”, tylko „niech klient nie przeszkadza”. Spójrz dziś, gdy różne firmy zabijają się o klienta – obsługa jest miła, uśmiechnięta. Tylko w instytucjach państwowych, w których wciąż jest poczucie postpeerelowskiego „klient niech nie przeszkadza” i swoiste poczucie bezkarności ekonomicznej („nie musimy zarobić, by funkcjonować kolejny rok”), pozostaje takie podejście rodem z filmów Barei. Założę się, że gdyby Urząd Skarbowy albo ZUS musiały zarabiać na siebie jak klub fitness, kawiarnia czy bank prywatny, tamtejszy klimat byłby zupełnie inny 😉
A domorośli eksperci od wszystkiego w sieci to jeszcze inna bajka. Mnie to najbardziej uderza i urzeka w wykonaniu nastolatków, którzy tłumaczą na swoich blogach sens świata i okolic. To pewnie sygnał starzenia się, w końcu jako nastolatka też byłam przekonana, że mam monopol na rozumienie tajemnic wszechświata 😉
Faktycznie, lepiej to wyjaśniłaś. Użyłaś lepszych słów i trafniej wyraziłaś argumenty. Chodzi nam o to samo, z tym, że ja skupiłem się na emocji jaką jest nienawiść i w ten sposób poprowadziłem tekst.
Tego podejścia do tego, żeby osoby homoseksualne miały więcej praw trochę nie pojmuję. Nie wydaje mi się, żeby była to sprawa, która powinna wpływać na dodatkowe przywileje w społeczeństwie.
Też nie zgadzam się na adopcję przez nich dzieci, które jednak potrzebują ojca i matki, a nie rodzica 1 i rodzica 2.
A jeśli chodzi o sprawę seksu, to znam wiele par, które czekały z tym do ślubu i były zadowolone z tej decyzji, dzięki temu uczyły się, że to nie jedyna sfera ich miłości i nie oczekiwały, że druga strona będzie na każde ich zawołanie. Wiem, są wyjątki, ale trzeba zauważyć, że prawdziwa, trwała miłość nie opiera się jedynie na tej sferze.
To temat rzeka, więc ogólnikowo odpowiem Ci, że masz dużo racji. Chociaż dzieci i tak zwykle wychowywane są przez babcię i mamę. Osoby homoseksualne nie koniecznie walczą o prawa do adopcji, chociaż to dla niektórych osób jest ważny element. Oni chcą być traktowani normalnie, móc prawnie z kimś być, a nie żyć na kocią łapę. Nie wiem czy wyjaśniłem swój punkt widzenia we właściwy sposób, więc jeśli masz jakieś pytania lub chcesz podyskutować, pisz śmiało. 🙂
Cześć, czy zmiana domeny rzeczywiście pomaga? Wczoraj dostałam blokadę. Skróciłam link w bitly i wciąż jest to samo. Obawiam się, że jeśli ją zmienię, nie przyniesie to skutku…
Witaj. To nie wina strony, ani Facebooka, tylko Twoja. Zmiana domeny nic nie da, ponieważ widocznie coś robisz nie tak, skoro Cię zablokował. Jeśli teraz się tak zdarzyło, to prawdopodobnie sytuacja się powtórzy. Odezwij się do polskiego oddziału i wypytaj o więcej. Może anulują lub wytłumaczą, co jest nie tak.
Domyślam się, że chodzi o nadmierne wykorzystywanie grup do linkowania. Czy masz taką informację, że blokady znikają po jakimś czasie? Skontaktować się z Facebookiem to nie lada wyczyn…
Facebook zapamiętuje adres Twojej strony jako ten, który należy blokować. Zmieniając adres, unikasz w pewnym sensie tego mechanizmu. Z drugiej strony, nie wiadomo czy Fb nie zapamiętuje treści, które były na stronie (tego nie można wykluczyć). Zmiana domeny może pomóc, ale jeśli w nieodpowiedni sposób będziesz udostępniać linki, blokada dosięgnie Twoją stronę za każdym kolejnym razem, gdy popełnisz te same błędy.
Poza tym portale społecznościowe i wyszukiwarki, coraz bardziej weryfikują wartość strony. Wkrótce niszowe blogi nie będą wyświetlać się wcale.
Gowno to daje zaplacilam za tyle domen i na 2 dzień to samo. Teraz tworze nlogi pośredniczące darmowe taki blog utrzymuje sie ok 2 tyg. I nie spamuje daje je tylko na fanpage i tak blokuja. Fb jest powalone a nie, ze broni się. Sa zlodziejami danych. Wyludzaja dane i ich blokady mijaja się z regulaminem. I nie zgadzam się z tym artykułem. Pozdrawiam
Masz prawo nie zgodzić się z artykułem. Rzeczywiście Facebook w ostatnim czasie zaczął coraz częściej blokować linki. W obecnej chwili dostaję w tygodniu po kilkanaście zapytań w tej sprawie. Gdyby się tak zastanowić, Facebook odbiera swoim użytkownikom możliwość dzielenia się swoimi pasjami, zainteresowaniami oraz wymianą linków z przyjaciółmi. Czyli przestał działać zgodnie ze swoim przeznaczeniem.
Jeszcze kiedyś pponad rok temu w 2017 owszem spamowalam i miałam bloki na grupy. Teraz nie smamuje w ogóle. A linki są notorycznie blokowane. I tak jak puszesz fb nie jest już do tego do czego miało służyć. Kwestia nagości itp. Ile jest profili z wulgarnymi rysunkami wyglądającymi jak zdjęcia- ich nie blokuja. Ile jest lipnych kont np. Andrzej Duda plus jego zdj. Nie czepiaja się. Ja mam dozywotni ban by posiadać profil na siebie. A miałam ze swoimi zdjęciami tylko, zweryfikowany dowodem osobistym i co? Nagle przychodzi- wyślij zdjęcie di weryfikacji… Wysłałam swoje selfie i co? Konto całkowicie zablokowane. Bo ja to nie ja. Próbowałam z innego urzadzenia na siebie założyć nie da rady. Wpadlam w filtry. A czort wie za co. I tak samo z linkami. Bo oni zarabiać musza? Ja placilam za reklamy. Dziś zrobilam reklame linka pośredniczące do bloga o życiu. I co? Zamiast zaakceptowac badz odrzucić reklamę- zablokowali.
Być może komuś podpadłaś, zostało zgłoszone, że ktoś z Twojego powodu został urażony i już Twoje imię i nazwisko jest dosłownie „naznaczone” przez algorytmy. Możliwe, że gdzieś jest ktoś, kto na złość blokował link lub zgłaszał profil jako nieprawdziwy. Wielokrotnie na Twitterze pojawiał mi się komunikat z prośbą o masowe zgłaszanie profilu, który nawołuje do złych zachowań, chociaż w profilu autor zamieszczał własne przemyślenia, punkt widzenia i zdanie na określone tematy. Internet nie jest demokratyczny, gdzie mamy wolność słowa. Na swoim blogu piszę szczerze, co również nie wszystkim pasowało i przed samą dużą współpracą, dostałem bana, który wpłynął na rezygnację zleceniodawcy.
Takie tu działają prawa. Teraz nie działam praktycznie na żadnym portalu społecznościowym. Próbuj się kontaktować z działem Facebooka, może znajdziesz możliwość napisania e-maila lub otrzymasz kontakt telefoniczny. Wątpię, że się powiedzie, ale możesz próbować, jeśli uważasz, że Facebook jest ważną platformą Twojej pracy.
Na moim profilu byly tylko moje zdjęcia nic więcej. A i był zweryfikowany dowodem to jak ktoś mógł zgłosić, że profil nie prawdziwy i oni to zaakceptowali? Miałam profil prywatny i paru znajomych. Moj wspolokator ta sama sytuacja. Dowodem zweryfikowany. Swoje zdjęcia i ban dożywotnio. Żadnych blogów nie posiadał. Następny kolega- kucharz dawal przepusy na profil i swoje zdjęcia też zweryfikowany ban dożywotnio. I jeszcze bym wymienila woele osób.
Wiele razy pisałam. Odpowiadali, że nie mogą nic zrobić bo narusza ich standardy… A co do profila to odpowiedź była…odrzucone odwołanie.
I uważam, że jak tak dalej pójdzie to fb przejedzie się samo na sobie bo ludzi nie będzie, bo sami ich wyrzuca to i reklamodawcy odejda. Ewidentnie sam się niszczy
Po prostu ktoś mógł zgłosić, bez znaczenia na to, czy potwierdzasz dowodem czy nie. Dowód osobisty nie potwierdzi, że jesteś osobą wypowiadającą się w kulturalny sposób. Dowód osobisty nie potwierdzi, że jesteś serdeczna i miła. Jeśli ktoś Cię nie lubi, żaden dowód, dokument nie uchroni Cię przed tym, że jeśli jest kilka osób, które twierdzą, że łamiesz przepisy portalu społecznościowego.
Tyljo że jak ktoś zglasza musi podac powód i potem fb sprawdza pid tym kontem profil… I ciekawe jak mógł się dostrzec wulgaryzmów itp. Jak owy