życie

Przejrzałam i myślę że jak syn podrośnie to mu na pewno coś u nich kupię. Nie usuwaj tego wpisu wrócę tu 😉

Ceny faktycznie są przystępne a rzeczy modne. Tylko obawiam się że moda tak szybko się zmienia że nie wiem czy warto inwestować w bluzę którą za rok będzie trzeba zamienić na coś nowego.

Ojcu nic tu nie znajdę ale może sobie coś kupię

Czy sklep działa też w weekendy? Ma jakiś stały punkt?

Faktycznie w tym sklepie można ubrać się od butów po kurtkę, tanio i modnie. Pamiętam, że byłeś zaskoczony czasem dostarczenia paczki.

Te pomysły są genialne! ❤️

Rewelacyjne są te pomysły. Najbardziej spodobały mi się te słoiki:)

Doskonaly wpis. Trzeba pamietac o tym ze wiele ludzi nie zdaje sobie sprawy z raniacych obelg czy ocen, jestem zdania ze trzeba juz od najmlodszych lat uczyc dzieci toilerancji i patrzenia na Swiat w normalny niekrzywdzacy sposob. Wszystko wynosimy z domu 🙂

Wczoraj moje dzieci się nudziły, pokazałam im ten wpis. Wszystkie śmieci wokół bloku posprzątały. Sąsiedzi przynieśli im cukierki.

Rewelacyjne pomysły! ALE…o wiekszości z nich trzeba pomyśleć, zanim wybuduje sie dom 🙂 Natomiast te przykrecane słoiki….no rewelka! Powiem facetom w domu – może w końcu uporządkują swój warsztat 🙂 Aż sobie zapisałam te stronę :))
Ja stale szukam inspiracji jak zagospodarować wysoką klatkę schodowa….

Kiedyś czytałem podobny ranking i zastanawiałem się co za bzdury. Dziś podchodzę podobnie, daję szansę płytom których w życiu bym nie przesłuchał wcześniej. Bardzo często jestem zaskoczony zespołem lub ogólnie albumem

Co w takim razie proponujesz jeszcze oprócz wymienionych nawyków i rozwiązań?

W mojej rodzinie kultowa anegdota pochodzi z czasów, kiedy byliśmy na świętach u babci na wsi, w domu ogrzewanym piecem. Babcia poszła dorzucić drew do pieca, po chwili ktoś zauważył jej nieobecność i pyta, gdzie babcia, na co pada odpowiedź: „Babcia poszła do pieca”.

Dla mnie bardzo się podobało. Od zdobienia ciastek po zrobienie zdjęć ze stoiskiem Liptona. Z Kasią Ogórek zrobiłam piękną gwiazdę na święta a na stole nie brakowało pyszności.

Super relacja! Wbrew pozorom da się wyczuć że się dobrze bawiliscie. XD chciałam zapytać czy masz już zaplanowane teksty na nowy rok. Jeśli tak to o czym będzie?

Z jednej strony należy zrozumieć fotografa który ma w umowie że nie może udostępniać nikomu zdjęć z imprezy. Z drugiej zaś strony jeśli w jednym miejscu jest tyle osób które mogą rozpromować sponsorów i samo wydarzenie to głupotą jest nie udostępnianie takich zdjęć. Jakby dali chociażby dwa to korona z głowy by nie spadła.

Właśnie zaczynam czytać i widzę wiele podobieństw do tego co mnie spotyka. Podoba mi się że Patryk przekonuje, że trzeba iść po swoje, rozpychac się łokciami i być cwanym. Z takimi dupkami jakimi mam styczność inaczej się nie da.

A myślałam, że olx będzie na 1 miejscu 🙂 Jest jeszcze aplikacja ” Praca za rogiem ” 😉

Kiedyś odpisalem i sie zaprzyjaznilismy wiec roznie to bywa :/

Czy są sprawdzone sposoby na samotność?

Myślę że wiele zależy od tego, jak sobie z tą samotnością radzimy. Książki, filmy, muzyka, spacery? Na ile to pomoże? Nie lepiej rozwiązać źródło problemu zamiast je tłumić?

Mama przeciwna związkowi, brat szantażuje. Co za rodzina! Ona jeszcze pozwala sobie na to aby rodzina rządziła nią w dorosłym życiu. Jakaś masakra! Kto w ogóle na to pozwala?

Nie wiem jak zacząć. Jak to piszę jestem już w tak tragicznym stanie, że sam do końca nie wiem jak to się stało. Nie wytrzymałem, łzy popłynęły po policzkach i nagle coś we mnie pękło. Jest mi ciężko, nie chodzi mi o to, że mam jakieś problemy. Nie czuję się dobrze na świecie, nie potrafię się połączyć z tą naturą ludzką i ze światem, który jest tak zepsuty, że w niedalekiej przyszłości ludzie sami się wykończą. Nie odczuwam presji z niczyjej strony. Odczuwam ból wewnątrz siebie, który nie daje mi żyć. Męczy mnie sama egzystencja. Z dnia na dzień jest co raz ciężej I wcale się nie poprawia. Czuję się jak wrak człowieka. Oddałem krew (w końcu mogłem, gdyż skończyłem 18 lat) z nadzieją, że poprawie sobie tym samym samopoczucie i moje myśli/nastawienie zmieni kierunek. Niestety. Czy bardziej mogłem się mylić? Widzę jacy ludzie są zakłamani i do czego są zdolni. To jest przykre. Nie uważam się za słabego człowieka, tylko za nie pasującą jednostke tego świata. Czuję, że pogodziłem się ze swoją niedaleką przyszłością. Odwlekam to z dnia na dzień, ponieważ jest we mnie jakiś promyk nadziei na lepsze jutro. Jedynym problemem w tym jest to, że nic tego promyczka już nie podtrzymuje, a wszyscy znamy tego zakończenie…

introwertycy najczęściej ładują baterie w pojedynkę, lubią spędzać czas z ludźmi jednak później najlepiej relaksują się będąc sami ze sobą z książką albo słuchawkami na uszach 😉

Kilka zakupów zrobione reszta wieczorem

Dziękuję za zestawienie i kategorie!

Super że link trafił do grupy sprzedażowej kupuj/sprzedawaj bo nawet nie mialam pojęcia o niektórych sklepach. dzięki!

nie wiedziałem że robisz zakupy w garniturze nagłówek świetny! 😂🤣

Czy Paulina jeszcze sprzedaje ten kalendarz adwentowy książkowy?

Nie rozumiem problemu. W moim przypadku w razie problemow, Alkohol to ostatnia rzecz na jaka mam ochote! Alkohol to raczej okazja do swietowania a nie zapijania problemu. Pozatym, Alkohol rozbryzguje problem i rozciaga go w czasie, po alkoholu jedyna decyzja jaka moze przyjsc do glowy, to ZLA, poniewaz mozg bedzie szukal najkrotszej drogi rozwiazania problemu(po alkoholu) – dlatego mamy przypadki, napasci po pijaku, proby samobojczej, kradziezy itp bo co najwyzej na to mozna wpasc. Moja Rada. Jezeli masz problemy i sie nawarstwily, to wez dlugopis, kartke i spisz je wszytskie jeden pod drugim, zostaw miejsce na napisanie rozwiazania. Jezeli problemy wiaza sie w pieniedzmi, to zrewiduj wydatki, to tez mozna tylko zrobic z pomoca dlugopisu i kartki. Nastepnie, obejrzyj film Sekret i zyj w dostatku do konca zycia..

Mi wymyślili przezwisko Kociara bo miałam plecak i piórnik z grafiką kotka. Każdego dnia płakałam po szkole.

Gdy byłam młodsza nazywali mnie trądką bo miałam trądzik. Inni nazywali syfus lub trądowata

Choruję na depresję.
Poznałam w pracy moją (byłą?) przyjaciółkę.
Dzięki niej zaczęłam coś ze sobą robić i poszłam do psychiatry.
Była sensem mojego życia
Od jakiegoś czasu między nami zaczęło się coś psuć. Co chwilę kłótnie itd.
Cały czas zadaję jej pytanie, czy chce zakończyć naszą relację, naszą przyjaźń.
Nie otrzymałam odpowiedzi.
Ta niepewność i nadzieja, że może jednak wrócimy do siebie jest najgorsza.
Nie wiem na czym stoję.
Tak to wszystko mnie dobija, że zaczęłam się ciąć.
Jedyne myśli, które przychodzą mi do głowy to myśli samobójcze. Najchętniej bym odeszła i zniknęła raz na zawsze.
Ale chyba jestem takim tchórzem, że nawet tego boję się dokonać.
Boję się zostawić moją mamę, siostry, moją 4-letnią kuzynkę, chrześniaka.
Pewnie pojawi się komentarz, że mam dla kogo żyć.
Ale ja nie chcę żyć
Moja przyjaciółka była i jest nadal moim całym światem.
To ona jako pierwsza odważyła się zobaczyć co we mnie siedzi, zdjąć moją maskę.
Marzę o tym, żebyśmy się pogodziły. Tak mi jej brakuje
Nie chcę żyć..

Podcast super! 🤩 Brzmi ekstra jestem ciekawa jakiego sprzętu używasz? Tak mi się spodobało że sama chciałabym zacząć nagrywać.

Ostatnio zdałam sobie sprawę że ludzie są zmęczeni życiem. Pracą po wiele godzin, gonitwą szczurów i próbami podążania za trendami. Co o tym myślicie?

Wyszło mi że zadowolona ze mnie osoba! ☺️

Co się dziwić brakiem zaproszeń skoro nie przychodzi się na spotkania? Całkowicie rozumiem takie podejście.

Podeszłam do sprawy i naczej. Loguję się do Facebooka z komputera stacjonarnego, a na laptopie mam go oznaczonego jako stronę zablokowaną kontrolą. Niestety najtrudniej zrezygnować z messengera

Już jestem w zamkniętej liście możesz sprawdzić?

Nie wiem jak można nazywać przyjacielem kogoś, kto cię olewa a później ma pretensje że nie zostaje zapraszany.

Jak można być takim snobem i mieć pretensje do swoich znajomych że przestali nas zapraszać na spotkania skoro nie mieliśmy dla nich czasu wcześniej lub nie przechodziliśmy na ich spotkania? Takich zazdrośniku lepiej ignorować i trzymać się jak najdalej.

Bez sensu utrzymywac kontakt z kims kto ma pretensje o takie pierdoly. Najpierw nie przychodzi sie na spotkanie a pozniej ma pretensje ze znajomi przestali zapraszac? Ta sytuacja jest tak oczywista ze pisanie o tym wydawalo mi sie bez celowe ale po przeczytaniu tego tekstu widac ze niektorym ptasim mózdzkom trzeba wyjasniac nawet tak oczywiste sprawy

Dobry tekst!

Od dawna nie slucham płyt. Wybawcą jest Spotify 🤣

Wkurzyłam się bo jest w tym dużo racji. 🙂

Gdyby przepisy były dobrze napisane też nie miałabym nic przeciwko edukacji w szkole.

Jestem kierownikiem działu i pogodzenie zespołu nie jest łatwym zadaniem

Nas duża ilość zdjęć u innych osób nie irytuje. Każdy może robić w życiu to, na co ma ochotę i czas.

Nie mam z czego się cieszyć bo w pracy mnie nie szanują, dzieci pozajmowane sobą a mąż nawet nie pamięta o moich urodzinach. Wracam z pracy i jestem po prostu maszyną do robienie obiadu i sprzątania.

Cóż każdy ma marzenie aby choć przez chwilę poczuć się jak celebryta…

Dorośli ludzie powinni rozwiązywać swoje problemy między sobą. Nie powinni słuchać rodziców, koleżanek, kolegów. Jeśli już to wybrać się do specjalisty, a decyzja o tym powinna być wspólna. W związku ciężko dogadywać się i zawsze zgadzać, ale właśnie kompromis i umiejętność rozmowy, najczęściej pomaga dojść do porozumienia.

Czytałem naprawdę dużo wpisów w internecie i przy tym twoja książka wypada na temat kobiet bardzo porządnie. Jeśli ktoś ma jakiś problem z tym że gdzieś coś mogłeś tam napisać na temat pań to niech sobie poczyta fora internetowe. Jest twoje książki nie pamiętam nic negatywnego na temat kobiet. Pozdrawiam

Czy mam to traktować jako przeprosiny?

Post czytałam wczoraj ale komentarz piszę dzisiaj bo musiałam trochę przemyśleć temat 🙂 mnie WDŻ w szkole ominęło nie miałam ani w podstawówce ani liceum 😉 ale myślę że w wieku dojrzewania taka edukacja jest potrzebna ponieważ nie zawsze rodzice rodzina potrafi na takie tematy rozmawiać 🙂 a tu nie chodzi tylko o sam seks ale również inne rzeczy związane z dojrzewaniem czy tzw ‚zły dotyk’! Problemem jest tylko to kto miałby prowadzić zajęcia bo faktycznie brakuje specjalistów z zakresu edukacji seksualnej 🙁

Świetnym rozwiązaniem jest notowanie rzeczy, o których wspomina partnerka – wtedy przed ważną okazją wystarczy zajrzeć do notatnika 🙂 Pomysły, które wymieniasz są na pewno miłe, chociaż sama jestem zdecydowanie praktycznym stworzeniem i szklana róża, czy filcowy zwierzak mnie zupełnie nie porwały, natomiast dobra herbata, bilet na wspólne wyjście, czy cos z nutą adrenaliny (lot paralotnią – jedna z najbardziej udanych niespodzianek od mojego partnera!) to strzały w 10 🙂

Dawno nie czytałem u ciebie tak tak dobrego postu! 👍🏻 Zgadzam się z tobą najbardziej w tej sytuacji będą cierpieć dzieci. Chociaż Zgadzam się z tobą w jeszcze jednej rzeczy że ona nawet nie będą rozumiały co się dzieje. 😖

Dałeś mocny temat na weekend do przemyślenia. Wiesz co brak temu co napisałeś uważam że warto podpisać petycję i uszanować że tyle osób jest za tym żeby ona jednak nie przeszła. Przykładowo ja nie mam za złe nauczycielom swoich dzieci którzy próbowali im wmówić że tampon spowoduje im problemy zdrowotne. Moja córeczka była na tyle mądra że przyszła do mnie i zapytała czy to prawda że wnosząc podpaskę rozwijają się bakterie i lepiej nie nosić. Co prawda wybuchłam śmiechem ale uświadomiłam sobie że dzieci jednak nie są głupie i weryfikują ważne informacje. Jedynie syna wypisałem z wychowania do życia w rodzinie bo dał mi ku temu mocne argumenty i czułam że naprawdę tego nie potrzebuje

Nie dawno powiesil sie mlodszy brat. Ja tez mam juz dosyc tego zycia. Rozeszlem sie z kobieta. Poczesci moja wina. Myslalem ze bedzie zajakus czas dobrze. Jest coraz gorzej. Robie glupoty. Nie jem. Zaczelem naduzywac narkotykow. Kazdy sie odwraca odemnie. Jestem wstanie zrobic cos zlego. Nie wiem czy do rana przezyje. Boje sie tylko ze bedzie bolalo. Kocham syna. I byla kobiete. Jestem chodzacym nieudacznikiem. Albo przecpam sie albo ssm nie wiem. Ide zapalic. Jezeli bede rano zyl to ok. A jezeli nie to Przekazcie mojemu synowi ze kocham go mocno. I bede czuwal tam gdzies. Zegnam i przepraszam. To moja decyzja. Ale moglas to kochanie zmienic. Pa

Drogie te prezenty. Równie dobrze mogę wsypać do torebki dwa lakiery, bransoletkę, spinkę do włosów, jakiegoś misia i zmieszczę się w cenie jednego z wymienionych produktów

Sama chciałabym dostać taki zestaw chociaż Jak patrzyłam po cenie tego planera to Jednak wolałabym żeby mój chłopak nie czuł się niezręcznie kupując mi tak drogą rzecz

Dziadkowie to akurat dobrze wiedzą jakie są właściwości maku i nie raz lepiej się bawili po joincie niż my 🙂 Moim skromnym zdaniem za późno na budowanie zaufania i wymagania w stosunku do dziecka kiedy ma ono 17 lat. Takie zaufanie buduje się od pierwszych chwil i musi być ono wzajemne. Rodzic musi ufać dziecku, ale i dziecko musi ufać rodzicowi. Ja nigdy nie musiałam być w domu o 20.00 bo rodzice kazali, ale jeśli sama powiedziałam, że wrócę do 23.00 to w moim interesie było dotrzymanie słowa. Jest ja byłam fair oni byli fair, i odwrotnie. Uczenie o seksie czy sama rozmowa o nim, to etap dzieci 10-12 letnich, choć już moja 6-latka wie skąd się biorą dzieci i jak wygląda poród. No i wreszcie kolejna rzecz – nasze demony. Jeśli nie zrozumiemy, że nasze dziecko jest dorosłe to problem jest po naszej stronie i to my musimy go przepracowac.

Wielu rodziców kompletnie nie wy jak sobie poradzić z tym że dzieci dorastają zaczynają mieć własne zdanie. Okropnie jest to że rodzice myślą że będą mogły wykorzystywać swoje dzieci przez całe życie aby tłumaczyć tym swoje lenistwo

Ja sobie już z niczym nie radzę nie wiem Jak czerpać radość z życia i po prostu chciałabym zapaść się pod ziemię

Rodzice często wymagają a sami nie są lepsi przynoszą wstyd w swoim dzieciom bardzo często to widzę teraz kiedy jestem ojcem pełnoletnich dzieci i obserwuje swoich znajomych

Po zjedzeniu na twój blok nigdy nie jest nudno I nigdy nie czuć samotności. 🙂 Podoba mi się twój punkt widzenia i podejście do wielu spraw Dzięki temu moje życie staje się lepsze i bardzo to doceniam ponieważ dzięki właśnie Takim osobom jak ty jego z nas chce sam żyć

Sposoby fajne i sam je stosuję. Być może coś przeoczyłem, ale wydaje mi się, że często mylimy trochę bycie samemu a faktyczną samotność, bo są to często zazębiające się terminy. Można być samemu i nie czuć się samotnie, można być też samotnym w tłumie ludzi. Samotność to niestety na tyle silne uczucie, które rozwala umysł i czasami nawet nie pozwala się skupić na książce czy filmie. Miałem kilka takich sytuacji, że pół godziny czytałem jedną stronę i nic do mnie nie dotarło. A kiedy jesteśmy po prostu sami i się nudzimy, to faktycznie jest sporo czynności, którymi można się zająć. Ja osobiście preferuję książki 🙂

Ja uwielbiam czytać wciągające książki i słuchać nowej muzyki (szczególnie w poniedziałki mam taki nawyk) – to świetne sposoby na samotność. Co do samotności – pamiętam, jak po urodzeniu dziecka musiałam leżeć 2 dni w szpitalu, które wydawały mi się wiecznością. Pamiętam, że to był dla mnie bardzo trudny czas.

Samotność to bardzo ciężkie uczucie do poradzenia sobie z nim. Zwłaszcza kiedy trwa długo i końca nie widać. Z drugiej strony chyba każdy chciał kiedyś pobyć przez chwilę sam, aby w spokoju zająć się czynnościami wymienionymi we wpisie, bez wiecznego przerywania przez inne osoby.

Czy orientuje sie Pan czy Panstwo Granowscy prowadza jakis sklep internetowy? 🙂

ja sobie nie radzę z samotnością siedzę w domu oglądam seriale czytam książki ale tak ciągnie do ludzi. Chciałabym czasem żeby mąż został z dziećmi a ja mogła pójść do miasta z koleżankami. Tylko i tak dzwonię co kilka minut czy wszystko okeyy

Kilka pomyalow biore do jesiennych planow

Zbieram vinyl ale tych nie mam

Dziecko można zachęcić do zabawy z innymi dziećmi, ale jeżeli widzi się, że źle czuje się w danym towarzystwie, to nie powinno się zmuszać dziecko do przyjaźni na siłę. Myślę, że dziecko samo potrafi ( raz łatwiej, a raz gorzej) odnaleźć takie osoby przy których będzie czuło się dobrze.

Płyty winylowe zajmują za dużo miejsa wolę iPhone i wszystkie ulubione utwory na karcie sd

Mamy podobny gust co do muzyki chociaż klasyka mi nie odpowiada

Jestem introwertykiem i traumę miałem przez wszystkie szkolne lata (na szczęście ominęły mnie świetlice a nawet przedszkole). Dopiero na studiach mogłem powrócić do swojego indywidualizmu i nikt mi nie kazał robić niczego z innymi. Przynajmniej nie tak, jak w szkołach.

Na szczęście moja córka ma całkiem odmienny charakter i do integracji nie trzeba jej zmuszać.

Bardzo żałuję, że nie było takiej książki w czasach mojej młodości – myślę, że wielu moich kolegów by z niej skorzystało. Mam nadzieję że teraz spora grupa czytelników po nią sięgnie 🙂

masz rację dystansu do siebie można się nauczyć i w dzisiejszym świecie nie warto traktować wszystkiego poważnie tylko trzeba wyselekcjonować wszystkie informacje jakie do nas docierają i puszczać niektóre opinie poza uszy 😉

Z jednej strony mozna Tobie pogratulowac. Swoim blogiem zaczales wzbudzac emocje. Czesc odbiorcow nienawidzi cie i od razu naskakuja jak zwierzeta zeby narzucic ci swoje zdanie i uswiadamiac jak bardzo sie mylisz w wielu kwestiach. Dla mnie chociaz czasem sie mylisz widze twoj postep po latach i powiem jedno – mozesz byc z siebie dumny. Probowalam napisac do tych z psycho bloga ale nie szlo sie dogadac. zmarnowanych kilkanascie minut zycia zeby dostac odpowiedz -ma pani prawo do wlasnego zdania. no mam i co z tym jesli sie z nim nie licza? pytalam innych blogerow i to prawda ze bloger nie musi popierac swojego zdania naukowymi badaniami. cytuje jedna odpowiedz „bloger powinien byc opiniotworzy, wyrazac wlasne zdanie i poglady bez znaczenia czy mowi prawde”. Z drugiej strony zadna twoja rada mnie ani nie skrzywdzila ani nie sprawila abym czula sie nieszczesliwa, moze ewentualnie emocje mi sie podniosly gdy czytalam o pobiciach w szkole. panstwo prowadzoce tego psycho bloga zrobili ci nienajlepsza reklame ale nie musisz sie przejmowac bo jeszcze jestesmy tu my. bede cie czytac i w dalszym ciagu dzielic sie uwagami gdy z czyms sie nie zgodze. Wiesz co mi sie podoba w tym wpisie? Przyznajesz ze nie trzeba sie z toba zgadzac jesli ktos ma swoje zdanie w temacie. Zachecasz do tego aby walczyc o siebie, nie pozwalac sobie „zamykac ust” i dzielic swoimi przemysleniami czy sa bledne czy nie. Tak trzymaj i idz swoja droga. Kazdy ma lepszy i gorszy czas. Widocznie teraz bedziesz musial przecierpiec kolejna fale nienawisci jaka sie wylewa lecz pamietaj ze sa osoby ktore pamietaja te rozmowy, projekty i wpisy ktorymi motywujesz. teraz ide juz spac i tobie tez radze. Wyspij sie i zajmij swoimi sprawami.

Wielokrotnie widziałem te komentarze gdy ktoś zarzucał ci śmieszność twoich tekstów. Moim zdaniem tym ludziom brakowałoby odwagi żeby poruszyć tak trudne tematy i wpływają na tak wielu ludzi. Nawet nie wiesz jak duże robisz na mnie wrażenie. Kiedyś powiedziałeś że hejterzy ruszają tylko wartościowe rzeczy więc trzeba się cieszyć kiedy są. Z drugiej natomiast strony szkoda że tak wiele osób którzy są za tobą nie dają o sobie znać. Pamiętaj że mimo wszystko są tutaj i ja na pewno szanuję twoje zdanie. Pozdrawiam i życzę kolejnych sukcesów Patryku

Pozdrawiam! Coraz lepiej jest! xdd

Dobrze że poruszasz ten temat. Osoby które hejtują twój blog chyba nie widzieli vlogów o których zresztą wspominasz. Czasem wypowiadają się w takich tematach, w których sam lepiej byś sobie poradził. Gdy czytałem twoje posty kilka lat temu łapałem się za głowę. Dziś jest spójnie, blog czyta się dużo lepiej i przy tym dużo uświadamiasz. Czasem zdarzają się błędy wydajesz się przemądrzały i zarozumiały ale dzięki temu widać, że twój blog, twoje zasady, bronisz swojego zdania. Zgadzam się w całości z tym co napisałeś w tym wpisie. Każdy ma prawo dzielić się swoimi przemyśleniami, ale nie wszystkie które się czyta należy brac mocno do siebie bo nie wszyscy znajdujemy sie w tych samych sytuacjach.

W szkole zwykle się biliśmy o dziewczyny. Poniżaliśmy frajerów żeby pokazać kto jest silniejszy w szkole. Dzisiaj to mój syn jest poniżany i nie wiem jak mu pomóc.

Pamiętam ten blog o przygotowaniu się na start, jakoś tak. Błędów było od cholery, teraz widać jak dużo pracy włożyłeś w blogog.

Zakupiłem ale nie dostałem linku do pobrania.

Czy byłaby możliwość zapłacenia za przedsprzedaż po premierze książki

Ludzie to jednak potwory

Wydajesz książkę! Nie miałam o niczym pojęcia. Gdzie można kupić?

To pozamiatałeś. nie spodziewałam się

Jak na początkującego nieźle ci idzie

Miałam o tyle dobrze, że z WF-u byłam zawsze zwalniania (z powodu problemów zdrowotnych), za to pewne rzeczy mogłam wyraźniej widzieć z boku. WF był często bzdurą, miało się wrażenie, że wuefista sam nie wie, co chce robić, a uczniowie cieszą się jedynie, że z tego przedmiotu nie ma kartkówek. Plus – w okresie licealnym – mniej i bardziej stresujące sprawy związane z przemianami fizycznymi i hormonalnymi, plus kompletny brak w większości polskich szkół zaplecza sanitarnego związanego z WF-em. WF na pierwszej lekcji lub w środku? Żaden problem. Prysznice? Phi. Powiedzieć uczniom na następnej, powuefowej lekcji „ale śmierdzicie”? No pewnie!
Na WF-ie czytałam książki i cieszyłam się, że mnie to omija. Dziś mam stały karnet na siłownię i zastanawiam się, dlaczego w szkole lekcje wychowania fizycznego wydawały się (i mnie, i innym) tak głupią sprawą.
Powodzenia z książką 🙂

Ja też nie przepadam za wfem, w sumie do drużyn wybierani mnie jako jedna z ostatnich, ale za bardzo się nie przejmowałam. Jak grałam słabo to po prostu mówiłam, że mi się nie chce, miałam w nosie co myśleli o mnie inni. Potem problemy ze zdrowiem wyłączyly mnie z wfu i w końcu miałam czas na mądrzejszy rzeczy 🙂

Opowiadanie własnej historii często inspiruje innych do podjęcia działania 🙂 Życzę powodzenia w sprzedaży ksiażki.

Dla każdego jego problemy wydają się najgorsze, ale to nie oznacza, że nie jest w stanie sobie z nimi poradzić. Warto prosić o pomoc bliskich.

Dalej się będę upierać, że hejt wynika z zawiści, a nie z zazdrości 😉 I jeszcze ze zmieszania dwóch elementów: poczucia (utrwalanej) bezradności – oraz wściekłości na siebie, przekierowywanej na innych. Jeśli mam potrzebę wylania na kogoś jadu w komentarzach, jeśli mam potrzebę udowodnienia mu, jakim jest zerem etc. – bo na przykład ma samochód, na który mnie nie stać, fajniejszą pracę ode mnie, lepszą sytuację życiową czy cokolwiek, choćby batoniki – to moja zawiść pozwala mi odczłowieczyć tę osobę (a nieczłowieka łatwo hejtować, sam się o to prosi, prawda?); moja bezradność dzięki hejtowi się umacnia, bo gdy hejtuję, nie mam czasu robić czegoś innego (na przykład ruszyć tyłka i poszukać lepszej pracy albo zrzucić nadprogramowe kilogramy); a moja wściekłość na siebie daje sobie wmówić, że wściekła jestem na innych, bo to ich wina, że się nie nauczyłam, nie zarobiłam, nie schudłam, nie urodziłam z talentem albo dwumetrowymi nogami. Fajnie jest, siedzę przed laptopem, piszę ludziom, jacy są debilni i żałośni, i się świetnie bawię – może nawet zdołam nie zauważyć, że ci ludzie mają moje hejtowanie totalnie w nosie, bo w czasie, gdy ja piszę hejterowskie komentarze, oni idą zrobić ze swoim życiem coś ciekawego.

Co do Twojego pomysłu, to mam bardzo duże zastrzeżenia. Nie chciałabym wcale świata wirtualnego, w którym musisz się legitymować (ale za to jak wzbogaciłby się przemysł produkcji lewych dokumentów… serio). Absolutne „nie” dla pomysłu „Internet 18+” – jak i kiedy chcesz nauczyć dzieciaki korzystania z sieci? Tym bardziej w dzisiejszych czasach, gdy nowe technologie coraz bardziej wchodzą do edukacji – ba, edukacja medialna jako przedmiot staje się coraz częściej oczywistym zagadnieniem na studiach o charakterze pedagogicznym. To tak samo, jakbyśmy powiedzieli „TV 18+”. Niepraktyczne, niewychowawcze, nielogiczne. Ideowo może i ładne, ale pozbawione szerszego spojrzenia na cały proces edukacyjny, który polega nie na tym, że zabraniasz, zabierasz i nie pokazujesz – tylko na tym, że pokazujesz, pomagasz wybierać, uczysz unikać zagrożeń i świadomie korzystać.

Przy okazji nieźle by to ubiło literacką część blogosfery – a to obecnie fenomenalna przestrzeń warsztatów pisarskich, które cenię całym sercem (choć zdaję sobie jednocześnie sprawę z tego, jak wiele tam kiepskich tekstów – ale hej, gdzieś i jakoś trzeba zacząć). Sama w blogosferze literackiej posługuję się pseudonimem, bo zwyczajnie chcę oddzielić jedną część swojej blogowej działalności od drugiej. I mam do tego prawo. Jeśli miałabym nie mieć – to tak samo trzeba by odmówić prawa pisarzom do używania pseudonimów literackich 😉

Więc nie, stanowczo nie dla działań z serii „zabronić, wylegitymować, ograniczyć”. Potrzebna jest edukacja – pokazanie, jak korzystać etc. Potrzebna jest zmiana sposobu, w jaki w ogóle się dziś porozumiewamy, bo Internet to tylko zintensyfikowana wersja tego, co mamy w realu. I potrzebna jest – zgoda na to, że nigdy nie będzie idealnie, a człowiek jest tak sprytnym stworzeniem, że obejdzie najlepsze zabezpieczenia systemowe (jak pokazują różne przykłady z historii – dzięki mu za ten spryt). Przypomnę, że prohibicja wcale nie sprawiła, by alkohol zniknął – było go równie dużo, jeśli nie więcej, i pojawiły się dodatkowe, nielegalne sposoby „zajmowania się” nim. Każda prohibicja przyniesie taki skutek – i dlatego dziś rozwinięte kraje sięgają nie po prohibicję, lecz po edukację z zakresu spożywania alkoholu. Z internetem potrzebujemy tego samego.

Tego podejścia do tego, żeby osoby homoseksualne miały więcej praw trochę nie pojmuję. Nie wydaje mi się, żeby była to sprawa, która powinna wpływać na dodatkowe przywileje w społeczeństwie.
Też nie zgadzam się na adopcję przez nich dzieci, które jednak potrzebują ojca i matki, a nie rodzica 1 i rodzica 2.
A jeśli chodzi o sprawę seksu, to znam wiele par, które czekały z tym do ślubu i były zadowolone z tej decyzji, dzięki temu uczyły się, że to nie jedyna sfera ich miłości i nie oczekiwały, że druga strona będzie na każde ich zawołanie. Wiem, są wyjątki, ale trzeba zauważyć, że prawdziwa, trwała miłość nie opiera się jedynie na tej sferze.

Świetna sprawa, świetna tematyka, na pewno pomoże niejednej osobie 🙂 gratulacje i powodzenia!

A ja nie znam tej osoby ani bloga, jednak gratuluję tylu osiągnięć !

Mnie osobiście bardzo podoba się fragment, gdzie udostępniasz grupy na fb. Skorzystam oczywiście! 🙂

Zamówione czekam na premierę

Czytałam blog przygotuj się na start i bardzo mi się podobał. Często w autobusie gdy wracałam do domu. Książka będzie zbiorem tekstów ze starego bloga?

Byłam na livie i słuchałam jak Patryk opowiada o książce i jestem zainteresowana. Gdyby wyszła papierowa wersja też bym kupiła. Jestem ciekawa tego czy w książce znajdą się anegdoty pod kątem dzieciństwa, jaki był dziadek, mama i tata, albo co czułeś gdy poszedłeś do szkoły. Mam małe dziecko i nie zawsze wiem jak się czuje gdy wraca z pierwszej klasy. Nie chce opowiadać bo uważa że mama i tak nie pomoże. Ciężko mi cokolwiek zrobić nie wiedząc jak sobie radzi.

Po wiadomościach które wysyłasz mi na email czułam że coś się święci. Myślę że pomysł ma potencjał i mógłby się sprawdzić. Podoba mi się koncepcja i podejście do ebooków. Widzę potencjał i papierową wersję.

Myślę, że jednak problemem jest Kościół (oczywiście nie wiara). Instytucja ta chroni pedofilów. Widziałbym problem właśnie tutaj, w instytucji KK jako złej.

Gdyby taka książką pojawiła się w księgarniach gdy jeszcze byłam w gimnazjum kupiłabym ją bez zastanowienia. Czasy podstawówki i gimnazjum nie wspominam szczególnie zbyt dobrze, był to czas pełen przykrości i wyzwań. Mając taką książkę z pewnością byłoby mi łatwiej przez to wszystko przejść bo nie czułabym się w tym sama. Wspaniale, że pomagasz swoim blogiem, ćwiczeniami, książką i innymi produktami pomóc młodym ludziom i zbudować dla nich wsparcie i miejsce gdzie mogą poczuć się zrozumienie i uzyskać pomoc.