Nowotwór bliskiej osoby – jak sobie z tym radzić?

Jak pomóc osobie z nowotworem? W jaki sposób wspierać osobę chorą na nowotwór? Jak poradzić sobie z taką sytuacją!

Choroba nowotworowa może spotkać każdą rodzinę, grupę znajomych lub przyjaciół. Nawet dla kogoś, kto miał już wcześniej styczność z nowotworem u bliskiej osoby, może nie radzić sobie z nową sytuacją. Dziś chciałbym podnieść na duchu tych, którzy znaleźli się w sytuacji, gdzie bliska osoba zachorowała na nowotwór. Zapraszam do dyskusji pod tekstem, abyśmy wspólnie pomyśleli, w radzić sobie z emocjami związanymi z chorobą nowotworową bliskiej osoby.

Co, gdy ktoś bliski zachoruje na nowotwór?

Chciałbym zacząć od tego, że bez znaczenia na doświadczenie z chorobą, do każdego możemy mieć inne podejście. Otoczenie osoby chorej na nowotwór ma równie dużo pytań, co sam chory. Oczywiście najwięcej zmartwień ma ten, kto choruje, ale dla najbliższego otoczenia, sytuacja zdrowia nie należy do najłatwiejszych również rodzinie, przyjaciołom i znajomym.

Nie tylko chory obawia się śmierci, bólów czy zmiany wyglądu. Choroba przyczynia się również do stanów depresyjnych, utraty sensu życia lub osłabienia organizmu. Widząc to, nie tylko chory zaczyna się zamartwiać. Osoby chore na nowotwór mogą być też bardziej złośliwe, nieprzyjemne, a w tym zniechęcające do siebie. Możemy nawet przestać poznawać kogoś, kogo znaliśmy od dłuższego czasu. Świadomość swojej choroby, bóle, osłabienie lub konsekwencje choroby, są powodami do zmartwienia zarówno dla osoby chorej, jak i najbliższych chorego.

Dlatego należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach, które mają ogromne znaczenie, aby pomóc bliskiej osobie, ale przede wszystkim zadbać o swój stan psychiczny.

Jak radzić sobie, gdy ktoś bliski zachoruje na nowotwór?

Oczywiste jest, że mamy prawo do chwil słabości, smutku, poczucia bezradności lub nieradzenia sobie z trudnymi sytuacjami. To jest całkowicie normalne i mamy prawo do takich stanów. Niemniej, jeśli sami nie jesteśmy w na siłach sobie z tym radzić, trudniej wspierać osobę chorą na nowotwór. Dlatego, gdy uświadomiłem sobie o chorobie bliskiej mi osoby, uznałem, że jedyne co mogę zrobić, to być i wspierać chorego najlepiej, jak potrafię.

Nie skupiałem się na chorobie, ale też nie udawałem, że jej nie ma. Rozmawialiśmy o przyziemnych sprawach, pozostawiając przestrzeń na własne problemy lub odnosząc się do innych zmartwień chorego. Dzięki takim gestom osoba chora na nowotwór czuje się potrzebna. Ktoś zwraca się do niej ze swoimi problemami, aby zasięgnąć porady. Ma poczucie, że się liczy i ma zaufanie kogoś bliskiego.

Ponadto śmiech i wspólne chwile relaksu, polegające na opowiadaniu dowcipów, oglądaniu filmów lub dyskutowaniu o muzyce. Czy rozmowa na tematy nerwowe jest właściwa? W tej kwestii zależy od nas, ponieważ jedni chcą denerwować się, dyskutując na tematy polityczne, sportowe i religijne, natomiast ja unikam tego typu tematów, aby nie tracić czasu na ścieranie się z kimś.

Z drugiej strony, dla chorego może to być sposób odwrócenia uwagi od swojego problemu. W tym wszystkim należy zachowywać się tak, jak przed diagnozą onkologiczną. Po prostu odbywać codzienne rytuały, nie zapominając o codziennych obowiązkach i życiu. Nie masz obowiązku brać wszystkiego na siebie i nikt nie ma prawa tego oczekiwać.

O czym pamiętać przy osobie chorej?

Pamiętaj, aby nie wyręczać chorego, nie traktować jak osoby niedołężnej i nie okazywać litości. Przede wszystkim pozwól sobie odnaleźć się w nowej sytuacji, gdzie musisz poradzić sobie z nowymi wyzwaniami. Oczywiście nie traktuj tego, jako góry, z którą sobie nie poradzisz. W całej sytuacji staraj się zachowywać spokój i opanowanie. Nie ukrywaj, że ciężko radzisz sobie z tą sytuacją i najważniejsze – pozwalajcie sobie na wyrażanie emocji oraz mówienie o tym, co czujecie. Utrzymywanie zabawnej atmosfery i poczucia radości w relacji, jest ważne, ale śmiech nie może stać się czymś, co będzie zasłoną negatywnych emocji.

Niestety niektórzy chorzy na nowotwór mogą uciekać w alkohol i inne używki. Moim zdaniem nie powinniśmy podawać tego typu substancji, jeśli czujemy się z tym źle. Komuś, kto potrzebuje pomocy, lepiej załatwić pomoc psychologa, nie poddawać się szukając klinik oraz wspierać małymi gestami, gdy coś sprawia trudności. Nie zawsze zmiany w wyglądzie mają miejsce, ale np. wypadające włosy można znaleźć rozwiązanie z peruką, lub w ramach zrozumienia, samemu sobie zgolić włosy.

Co robić, gdy jest nam trudno?

Nie tylko w przypadku osób chorych na nowotwór, ale w wielu życiowych kwestiach, dobrze mieć oparcie. Rozmowa z drugim człowiekiem, wygadanie się przyjacielowi ze swoich uczuć, pozwolenie sobie na zabawę są potrzebne każdemu z nas. Dobrze jest mieć pomoc innej osoby, ale nie traktować podziału obowiązków na zasadzie pracy do wykonania, a wzajemnej pomocy przy chorym. Warto też korzystać z pomocy hospicjum, co nie jest powodem do wstydu dla chorego, ani najbliższych. Wsparcie osób wykwalifikowanych jest niezwykle ważne, a przy tym nie podważa naszego wsparcia dla osoby z nowotworem.

Zanim przejdziemy do dyskusji poniżej, chciałbym powiedzieć Ci o czymś jeszcze. Gdy dowiedziałem się, że bliska mi osoba jest chora i może zmienić do mnie stosunek (byłem uprzedzany o takiej możliwości), podszedłem do tego w chłodny sposób. Mianowicie uświadomiłem sobie, że nie chcę się tym zamartwiać, ale będę na tyle, ile będę w stanie.

Byłem wtedy nastolatkiem, więc dorośli przejmowali inicjatywę, co nie zmienia faktu, że mogłem być obok, wspierać i słuchać. Nauczyłem się, że choroby nie mają zalet, ale zbliżają osoby wokół chorego. Wtedy rodzina i przyjaciele chorej osoby, muszą ze sobą współpracować, czując podobne obawy i trudność w znalezieniu siebie w całej sytuacji. Dlatego nie przejmuj się na siłę, dawaj z siebie tyle, ile potrafisz i chcesz wnosić do życia chorego. Nie zapominaj o empatii, nie tylko dla chorego, osób dookoła i przede wszystkim dla siebie.

Masz swoje przemyślenia? Chcesz dodać coś do dyskusji? Napisz swój komentarz lub odpowiedz na istniejące, aby dodać wartość dla tekstu.