Gdy kończy się cierpliwość – co robić?

W jaki sposób się opanować, gdy puszczają nerwy? Jak uspokoić nerwy w trudnych sytuacjach? Co robić, gdy kończy się cierpliwość!

Życiowe sytuacje, niepowodzenia, a przede wszystkim postawa ludzi w naszym otoczeniu, ma ogromny wpływ na nasze samopoczucie. Najtrudniej jest zachować ostatki cierpliwości, gdy ludzie przekraczają naszą granicę. Jak panować nad sobą? W jaki sposób stawiać granice? Co robić, gdy kończy się cierpliwość! Sprawdź odpowiedź i dołącz do dyskusji pod tym tekstem!

Wyczerpanie cierpliwości

Miniony tydzień był ciężki, a przy tym bardzo dołujący. Czy brak empatii, wzajemnej troski oraz zrozumienia, jest przypisany przesileniu wiosennemu? Może tylko w moim otoczeniu są tacy ludzie? Byłem wyrozumiały, kulturalny, opanowany, uśmiechnięty oraz cierpliwy.

Ilość głębokich oddechów i narysowanego uśmiechu, aby w tym tygodniu zachować minimum kultury na upartość i złośliwość ludzi, przekroczyło moją normę. Liczę na to, że osoby, które skutecznie psuły nerwy przez minione dni, chociaż uśmiechną się w przyszłym tygodniu. Jestem całkowicie wykończony, bo z niezrozumiałych mi powodów, aby cokolwiek zrobić, musiałem w tym tygodniu albo domagać się łaski, albo być nieuprzejmy celem wywalczenia minimum zrozumienia.

Jak sobie z tym radzić?

Wszystko to, kosztem bycia uprzejmym, opanowanym i cierpliwym ponad swoimi siłami. Oczywiście zdarza mi się być bardziej poirytowany, mniej cierpliwy i wyrozumiały niż zwykle. Zdarza się to większości z nas, ponieważ jesteśmy tylko ludźmi.

Ostatnie lata nauczyły mnie, że chociaż nie ma sensu się kłócić, tylko lepiej odejść na bok. Jednakże, czasem należy powiedzieć swoje, nie pozwalając sobie wejść na głowę. Jednakże miniony tydzień był naprawdę trudny. Z natury nie chcę nikomu sprawiać przykrości, ale gdy ktoś przekracza moją granicę, nie muszę być uprzejmy wobec kogoś, kto ma gdzieś, co czuję.

Co można zrobić, gdy kończy się cierpliwość?

Ludzie, którzy wykorzystują zapas Twojej cierpliwości, nie wiedzą o tym. Często, nawet jeśli im to uświadomisz, oburzą się, tłumacząc to sobie jako atak z Twojej strony. Większą krzywdę robią sobie, ponieważ jeśli nadwyrężą swoim postępowaniem Twoje zaufanie, albo odniesiesz wrażenie, że nie możesz na nich liczyć, rozpoczną budowanie pomiędzy wami muru. Z czasem ta ściana urośnie tak wysoko, aż się zorientujecie, jak jest wysoka. Wtedy nie będziecie pamiętać, kiedy straciliście do siebie zaufanie, przestaliście się sobie zwierzać i na sobie polegać.

Świadome wykorzystywanie cierpliwości?

Okropne jest, gdy ktoś wykorzystuje naszą cierpliwość świadomie. Wtedy taka osoba żeruje na naszych emocjach i uczuciach, co śmiało możemy nazwać osobą toksyczną. W przypadku nieświadomego wykorzystywania cierpliwości, taka osoba zupełnie nie wie, czym zawiniła i dlaczego przyjaciel, ukochana osoba lub członek rodziny się oddala? Tak czy inaczej, oddalamy się lub przestaje nam zależeć, z powodów bardziej podświadomych. Obrażając się, czując się źle przy kimś lub mając trudności się zbliżyć, nasz system obronny chce uniknąć kolejnych rozczarowań.

Zaczyna się niewinnie od unikania próśb o pomoc, później przestajemy się zwierzać. Następnie blokujemy się, gdy przyjaciel chce dowiedzieć się, co u nas słychać, aż przestaje być naszym przyjacielem. Na końcu relacja jest chłodniejsza, a na miejscu takich osób, pojawiają się nowe.

Czy to dobrze?

Możesz temu zapobiec, nie biorąc do siebie wszystkiego. Możesz zastanowić się, kiedy na danej osobie możesz polegać, a w jakich sytuacjach lepiej nie zwracać się o pomoc, do tej konkretnej osoby. Z odpowiednimi osobami będziesz w stanie się dogadać, omówić problem i otrzymać zrozumienie przyjaciela. Niestety w większości przypadków, znajomi odbierają wyrażanie uczuć jako atak, po czym zaczynają robić to samo. Wtedy uświadamiasz sobie, że nie masz przyjaciół, tylko znajomych, doprowadzających do podziału. Nagle jedna osoba staje się znajomym do picia, inny do rozmowy o związkach, a ktoś inny do pomocy, gdy świat zacznie walić się na głowę.

Tak czy inaczej, w życiu potrzebujemy tych osób i każdej należy ofiarować swój czas, zrozumienie oraz empatię. Bez nich Twój świat stanie się pusty i smutny. Jeszcze innym razem stanie się lżejszy, a uświadomisz to sobie, gdy bez kilku osób w Twoim życiu, zaczniesz czuć się lepiej. Wtedy Twoja samoocena wzrośnie, a wraz z nią poczucie bezpieczeństwa, nieoceniania, jak również poczucie, że masz więcej szczęścia bez nich.

Co myślisz o tym tekście? Czy zgadzasz się z tym? 🙂 Dołącz do dyskusji poniżej!